ΜΕΓΑΛΕΣ ΚΑΙ ΜΙΚΡΕΣ ΑΜΑΞΕΣ «ΙΗΟΥ»

Εκείνον τον καιρό τα αυτοκίνητα ήταν πανάκριβα και οι δρόμοι κακοτράχαλοι. Έτσι λοιπόν, ο Καζουμί Μινόουρα και άλλοι νεαροί βιβλιοπώλες χρησιμοποιούσαν τροχόσπιτα χωρίς κινητήρες. Χαριτολογώντας, τα αποκαλούσαν «Ιηού», από το όνομα του ασυγκράτητου αρματηλάτη που αργότερα έγινε βασιλιάς του Ισραήλ. (2 Βασ. 10:15, 16) Υπήρχαν τρεις μεγάλοι «Ιηού» με διαστάσεις 2,2 μέτρα μήκος, 1,9 μέτρα πλάτος και 1,9 μέτρα ύψος, οι οποίοι χωρούσαν μέχρι έξι σκαπανείς. Επιπλέον, το Μπέθελ της Ιαπωνίας κατασκεύασε 11 μικρούς «Ιηού» που τους έσερναν ποδήλατα και οι οποίοι χωρούσαν δύο άτομα. Ο Κιίτσι Ιβάσακι, που βοήθησε στην κατασκευή τους, θυμάται: «Η κάθε άμαξα είχε μια τέντα και μια μπαταρία αυτοκινήτου που έδινε ρεύμα σε λάμπες φωτισμού». Οι βιβλιοπώλες διάκονοι μετέδιδαν το φως της αλήθειας σε όλη την Ιαπωνία, σπρώχνοντας και τραβώντας τις άμαξές τους σε βουνά και σε λαγκάδια από το Χοκάιντο στο βορρά ως το Κιούσου στο νότο.

Ο βιβλιοπώλης Ικούματσου Οτά ανέφερε: «Όταν φτάναμε σε μια πόλη, αφήναμε την άμαξά μας δίπλα σε κάποιο ποτάμι ή σε ένα ξέφωτο. Στην αρχή επισκεπτόμασταν σημαίνοντες ανθρώπους, όπως το δήμαρχο, και κατόπιν πηγαίναμε στα σπίτια και παρουσιάζαμε τα έντυπά μας. Όταν καλύπταμε τον τομέα, συνεχίζαμε στην επόμενη πόλη».