Σελίδα Δύο

Ζυγίστε Προσεκτικά Αυτά τα Ερωτήματα

✔ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΧΑΣΕΤΕ ΒΑΡΟΣ;

✔ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΤΟ ΧΑΣΕΤΕ;

✔ ΘΑ ΚΟΨΕΤΕ ΤΙΣ ΑΧΡΗΣΤΕΣ ΤΡΟΦΕΣ;

✔ ΘΑ ΜΕΤΡΑΤΕ ΤΙΣ ΘΕΡΜΙΔΕΣ;

✔ ΘΑ ΑΣΚΕΙΣΤΕ ΤΑΚΤΙΚΑ;

✔ ΘΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ Ο ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΣ ΣΑΣ;

✔ ΜΗΠΩΣ ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΑΔΕΝΕΣ ΣΑΣ;

✔ ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΑ ΤΑ ΛΙΠΟΚΥΤΤΑΡΑ ΣΑΣ;

✔ ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ;

✔ ΜΗΠΩΣ ΦΤΑΙΝΕ ΤΑ ΓΟΝΙΔΙΑ ΣΑΣ;

✔ ΕΙΝΑΙ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΟΣ Ο ΣΤΟΧΟΣ ΣΑΣ;

✔ ΘΑ ΧΑΘΕΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΒΑΡΟΣ;

Ο ΕΠΙΛΟΓΟΣ: ΠΟΣΟ ΙΣΧΥΡΗ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΛΗΣΗ ΣΑΣ ΚΑΙ Η ΕΠΙΜΟΝΗ ΣΑΣ;

Είναι το Χάσιμο Βάρους Χαμένη Μάχη;

Η ΝΙΚΗ Σ’ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΑΠΛΗ ΟΣΟ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΙ ΑΔΥΝΑΤΟΙ!

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για έναν πόλεμο που διεξάγεται σε πολλά μέτωπα. Με τις δίαιτες πείνας αποβάλλονται γρήγορα τα ανεπιθύμητα κιλά. Οι δίαιτες με υγρές τροφές τα εξαφανίζουν με αρκετά ταχύ ρυθμό. Αυτοί που κάνουν τζόγκινγκ αποβάλλουν τα κιλά με το τρέξιμο. Εκείνοι που κάνουν βάδην τα αποβάλλουν με πιο αργό ρυθμό. Όσοι μετράνε τις θερμίδες παρακολουθούν σχολαστικά την ποσότητα της τροφής τους. Μερικοί καταφεύγουν σε πιο δραστικά μέτρα. Κρατούν τα σαγόνια τους κλειστά με συρματάκια για να ανατρέπουν τα σχέδια της αδύναμης θέλησης όταν αντικρίζουν φαγητό. Έχουν γίνει εγχειρήσεις με τις οποίες έχουν τοποθετηθεί παρακάμψεις σε διάφορα μέρη της πεπτικής οδού, έχουν συρραφτεί στομάχια, και έχουν επιτευχθεί διαδικασίες που απορροφούν σβόλους λίπους από τα εναποθέματα λίπους. Με όλες αυτές τις εναλλακτικές λύσεις, η νίκη πρέπει να είναι κοντά.

Όχι όμως και τόσο γρήγορα! Άπαξ και νικηθούν τα λιποκύτταρα επανέρχονται δριμύτερα. Τα χαμένα κιλά επιστρέφουν, συχνά με ενισχύσεις. Η μάχη μαίνεται μπρος-πίσω, καθώς τις προσωρινές επιτυχίες ακολουθούν αποκαρδιωτικές αποτυχίες. Παρατείνεται ο αγώνας, φωλιάζει η αποθάρρυνση και τα αποκαμωμένα άτομα που κάνουν δίαιτα είναι έτοιμα να συνθηκολογήσουν. Δεν θα ’πρεπε όμως. Ο δρόμος είναι μακρύς και δύσκολος, αλλά η νίκη βρίσκεται μπροστά για όσους τολμούν και επιμένουν. Ετοιμάστε λοιπόν το νου σας για δράση και να θυμάστε: όσο πιο σκληρός είναι ο αγώνας τόσο πιο γλυκιά είναι η νίκη. Στην αρχή της μάχης σας εναντίον του πάχους, θα πρέπει επίσης να επιστρατέψετε τις διανοητικές σας δυνάμεις ώστε να διατηρείτε ένα αίσθημα αυτοσεβασμού και αυτοαξίας. Ίσως χρειαστεί να υπομείνετε τις ταπεινώσεις και τις προσβολές μιας κοινωνίας που έχει μανία με το αδύνατο σώμα.

Πρέπει να αντισταθείτε στις απερίσκεπτες οικοδέσποινες που σας πιέζουν να φάτε πράγματα που δεν πρέπει. Πρέπει να ξεπεράσετε τις προκαταλήψεις σκληρών επικριτών που σας χαρακτηρίζουν λαίμαργους.a Οι πρώτες θα μπορούσαν να σας νικήσουν με την ευγένειά τους· οι τελευταίοι, να σας κρίνουν προκαταβολικά από την εξωτερική εμφάνιση.

Πρέπει να αγνοήσετε τις υπεραπλουστευμένες δηλώσεις των απληροφόρητων: «Αν δεν έτρωγες περισσότερο απ’ όσο πρέπει, δεν θα ήσουν υπέρβαρος!» Το κάνουν να ακούγεται απλό, αλλά είναι πολύ περίπλοκο. Είναι αλήθεια ότι, αν δεν τρώτε περισσότερες θερμίδες απ’ όσες καίτε, δεν θα παίρνετε βάρος. Όμως, σε πολλές περιπτώσεις, δεν καίγονται όλες οι θερμίδες που λαβαίνονται ως τροφή. Για διάφορους λόγους, πολλές απ’ αυτές εναποθηκεύονται ως λίπος στα λιποκύτταρα. Έτσι λοιπόν, για τα υπέρβαρα άτομα, μπορεί μερικές φορές να είναι μια μάχη που θα τη διεξάγουν μόνοι τους, αν δεν υπάρχουν φίλοι να τους υποστηρίζουν και να γνωρίζουν τις δυσκολίες ενάντια στις οποίες αγωνίζονται. Και οι δυσκολίες αυτές μπορεί πράγματι να είναι τρομακτικές.

Προτού όμως καταπιαστεί κανείς με τις περιπλοκότητες αυτού του αγώνα, υπάρχει ένα ερώτημα που πρέπει να ζυγιστεί: Χρειάζεται να χάσετε βάρος; Σε μερικές χώρες το αδύνατο σώμα έχει γίνει αντικείμενο λατρείας. Μερικοί αδυνατίζουν τόσο που φτάνουν στο σημείο να υποσιτίζονται ή αγγίζουν τα άκρα παρουσιάζοντας νευρική ανορεξία ή βουλιμία. Αντί η βάση για κρίση να είναι μόνο το βάρος, οι επιστήμονες θεωρούν το ποσοστό του λίπους στο σώμα ως καλύτερο οδηγό. Ορίζουν τα υπέρβαρα άτομα ως παχύσαρκα όταν στους άντρες, το 20 ως 25 τοις εκατό του βάρους του σώματος είναι λίπος και όταν στις γυναίκες, το λίπος αποτελεί το 25 ως 30 τοις εκατό.

Ασφαλώς, τα συγκεκριμένα βάρη που δίνονται σε πίνακες οι οποίοι βασίζονται μόνο στο ύψος και στο βάρος είναι ανεπαρκή. Όπως λέει ένας ερευνητής: «Αυτό όμως που δεν σου λένε οι πίνακες είναι ότι δυο άνθρωποι, που έχουν το ίδιο βάρος και το ίδιο ύψος, μπορεί να διαφέρουν κατά πολύ όσον αφορά το βαθμό παχυσαρκίας και τη γενική φυσική τους κατάσταση. Οι ισχνοί ιστοί και οι μύες ζυγίζουν ανά όγκο περισσότερο από το λίπος, γι’ αυτό απλώς και μόνο το βάρος δεν είναι πολύ καλό μέτρο για να κριθεί η υγεία ή η καλή φυσική κατάσταση». Πιο αξιόπιστος οδηγός—αν και ατελής—είναι οι πίνακες που λαβαίνουν υπόψη τους την ηλικία, το φύλο και τον τύπο του σώματος, και δίνουν ένα φάσμα από αποδεκτά βάρη, όπως ο πίνακας στη σελίδα 7.

Πολλοί πιστεύουν ότι τα λιποκύτταρα είναι πολύ τεμπέλικα, ότι απλώς βρίσκονται σε διάφορα σημεία του σώματος και καταλαμβάνουν χώρο—και μάλιστα πάρα πολύ χώρο! Ο λιπώδης ιστός είναι κάτι περισσότερο από απλός χώρος εναποθήκευσης τριγλυκεριδίων (λιπών). Περίπου το 95 τοις εκατό του λιπώδους ιστού είναι άζωα λίπη, αλλά το υπόλοιπο 5 τοις εκατό είναι μοιρασμένο ανάμεσα στο δομικό υλικό, το αίμα και τα αιμοφόρα αγγεία, και στα ζωντανά κύτταρα που παίρνουν μέρος στο μεταβολισμό του σώματος. Αυτά τα κύτταρα μπορούν να αποδειχτούν πολύ λαίμαργα· αρπάζουν τις θρεπτικές ουσίες της διατροφής από τη ροή της κυκλοφορίας του αίματος και τις μετατρέπουν σε λίπος μέσω των τριχοειδών αγγείων που βρίσκονται διασκορπισμένα στο λιπώδη ιστό. Ορισμένες ορμόνες προάγουν είτε τη σύνθεση του λίπους είτε την έκλυσή του με τη μορφή λιπαρών οξέων μέσα στο αίμα για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες του σώματος για ενέργεια. Φέρνοντας απελπισία σε μερικούς, τα λιποκύτταρά τους αντί να είναι τεμπέλικα, δουλεύουν υπερωρίες!

Στο παρελθόν επικρατούσε η άποψη ότι, από τη στιγμή που τα λιποκύτταρα εγκαθιστόνταν στο σώμα, δεν αυξάνονταν σε αριθμό, παρά μόνο σε μέγεθος. Μετέπειτα έρευνες απέδειξαν ότι τα πράγματα είναι αλλιώς. Όπως λέει μια επιστημονική πηγή: «Διεύρυνση της χωρητικότητας του λιπώδους ιστού για εναποθήκευση επιτυγχάνεται πρώτον, με την αύξηση της ποσότητας του εναποθηκευόμενου λίπους, δηλαδή των τριγλυκεριδίων, και αργότερα, όταν τα διαθέσιμα λιποκύτταρα γεμίζουν πλήρως, με το σχηματισμό νέων λιποκυττάρων». Όταν τα λιποκύτταρα είναι σχεδόν άδεια, είναι πολύ μικρά, αλλά καθώς προσθέτουν λίπος, μπορούν να αυξήσουν τη διάμετρό τους δέκα φορές, πράγμα που σημαίνει αύξηση σε όγκο με συντελεστή περίπου το χίλια.

Υπάρχουν ορισμένα μέρη εναπόθεσης λίπους στο σώμα, στα οποία έχει την τάση να συγκεντρώνεται το λίπος. Στους άντρες ένα απ’ αυτά είναι η περίμετρος της μέσης. Στις γυναίκες είναι οι γοφοί και οι μηροί. Τα άτομα αυτά μπορεί να αποβάλλουν λίπος, αλλά οι περιοχές αυτές είναι οι τελευταίες που χάνουν το λίπος τους. Οι ερευνητές έχουν ανακαλύψει ότι τα λιποκύτταρα έχουν στην επιφάνειά τους μικρά μόρια που καλούνται υποδοχείς άλφα και βήτα. Οι υποδοχείς άλφα υποκινούν τη συσσώρευση του λίπους· οι υποδοχείς βήτα συμβάλλουν στη διάλυση του λίπους. Οι υποδοχείς που ευνοούν τη συσσώρευση του λίπους κυριαρχούν στα λιποκύτταρα των γοφών και των μηρών στις γυναίκες, και της κοιλιάς στους άντρες. Μια γυναίκα έχασε το 15 τοις εκατό του λίπους που υπήρχε στο σώμα της, αλλά δεν έχασε ουσιαστικά καθόλου από τους γοφούς και τους μηρούς της. Κάποιος άντρας μείωσε δραστικά το βάρος του, αλλά του έμεινε η μεγάλη του κοιλιά.

Το μέτρημα των θερμίδων δεν είναι η απλή λύση για το χάσιμο βάρους, όπως νομίζουν πολλοί. Οι θερμίδες δεν είναι ίδιες. Αν φάτε 100 θερμίδες σε υδατάνθρακες, οι 77 θα εναποθηκευτούν ως λίπος στο σώμα σας—οι 23 καίγονται κατά την πέψη των υδατανθράκων. Αν όμως καταναλώσετε 100 θερμίδες τρώγοντας ένα κομμάτι βούτυρο, οι 97 θα εναποθηκευτούν ως λίπος—μόνο οι τρεις καταναλώνονται στην πέψη. Ο λόγος: Το λίπος της διατροφής είναι ήδη χημικά συγγενές με το λίπος του σώματος, γι’ αυτόν το λόγο εναποθηκεύεται πολύ πιο εύκολα. Το μέτρημα των θερμίδων είναι μόνο ένα μέρος της ιστορίας. Μετράει επίσης και η πηγή αυτών των θερμίδων. Οι θερμίδες των λιπαρών τροφών είναι πιο παχυντικές και λιγότερο θρεπτικές από τις αντίστοιχες θερμίδες των υδατανθράκων. Σε κάποια μελέτη που έγινε, οι άντρες που υπερσιτίζονταν ακολουθώντας μια δίαιτα πλούσια σε υδατάνθρακες επί εφτά μήνες πήραν 13,5 κιλά, ενώ οι άντρες που υπερσιτίζονταν ακολουθώντας μια δίαιτα πλούσια σε λίπη πήραν 13,5 κιλά σε τρεις μήνες.

Οι δίαιτες με υγρές τροφές αποβάλλουν βάρος πιο γρήγορα, πράγμα που συχνά προκαλεί επιπλοκές. Στη δεκαετία του 1970 ενθαρρύνονταν οι δίαιτες που περιλάμβαναν υγρές τροφές με πρωτεΐνες, και μέχρι το τέλος του 1977 περίπου 60 θάνατοι είχαν αποδοθεί σ’ αυτές. Επικρατούσε η άποψη ότι οι κοιλιακές αρρυθμίες, δηλαδή οι γρήγοροι και ακανόνιστοι παλμοί των κοιλοτήτων των καρδιακών κοιλιών, ήταν η άμεση αιτία για πολλούς απ’ αυτούς τους θανάτους. Οι τωρινές δίαιτες με υγρές τροφές έχουν βελτιωθεί με την προσθήκη όχι μόνο πρωτεϊνών αλλά και υδατανθράκων, λιπών, βιταμινών και μεταλλικών στοιχείων. Όμως ακόμα κι έτσι, αυτές οι φτωχές σε ενέργεια δίαιτες, που προσφέρουν γρήγορη απώλεια βάρους, δεν παύουν να έχουν τα μειονεκτήματά τους.

Η δραστική μείωση των θερμίδων με τις δίαιτες που προσφέρουν γρήγορη απώλεια βάρους επιβραδύνει το μεταβολισμό του σώματος—η εξασθένηση αρχίζει μέσα σε 24 ώρες, και σε δυο εβδομάδες η επιβράδυνση του μεταβολισμού μπορεί να φτάσει μέχρι και 20 τοις εκατό. Κάποιος γιατρός, όταν τον ρώτησαν για τις φτωχές σε θερμίδες δίαιτες με υγρές τροφές, σχολίασε σχετικά μ’ αυτό: «Ο μεταβολισμός σας θα επιβραδυνθεί φτάνοντας σ’ έναν πολύ αργό ρυθμό με τόσο λίγες θερμίδες, και θα διαπιστώσετε ότι νιώθετε ευερέθιστοι και καταπονημένοι. Επίσης, περίπου το 70% του βάρους που θα χάσετε μακροπρόθεσμα θα είναι μύες κι όχι λίπος». Όσοι κάνουν δίαιτα θέλουν να χάσουν λίπος, όχι μυς. Ο μυϊκός ιστός είναι το μέρος του σώματος που κάνει την καλύτερη καύση θερμίδων. Η απώλειά του επιβραδύνει το ρυθμό του βασικού μεταβολισμού σας—το μέτρο ενέργειας που χρησιμοποιείται για να διατηρούνται οι συνηθισμένες και επαναλαμβανόμενες λειτουργίες του σώματος, όπως η αναπνοή και η επιδιόρθωση των κυττάρων. Αυτό ισοδυναμεί με 60 ως 75 περίπου τοις εκατό της ενέργειας που καταναλώνεται από το σώμα.

Αυτή η εξασθένηση του μεταβολισμού είναι η αιτία για το ότι συχνά αυτοί που κάνουν δίαιτα παύουν να χάνουν βάρος έπειτα από λίγες εβδομάδες αυστηρής δίαιτας. Μια γυναίκα, που από τα 16 χρόνια της διατηρούσε το βάρος της χαμηλό με τη δίαιτα, πήρε 11 κιλά με τη γέννηση του πρώτου της παιδιού, αλλά τα έχασε γρήγορα· ύστερα πήρε 22,5 κιλά, έπειτα από τη γέννηση του δεύτερου παιδιού της και δεν μπόρεσε να τα χάσει. Η ίδια αναφέρει: «Κάποτε πήγα σε μια κλινική ειδική για αδυνάτισμα όπου με περιόρισαν στις 500 θερμίδες την ημέρα. Τον πρώτο μήνα έχασα 4,5 κιλά, το δεύτερο μήνα 1, και τους επόμενους δυο μήνες τίποτα, παρά το ότι ακολουθούσα πιστά το πρόγραμμα. Όταν η ποσότητα των θερμίδων που μπορούσα να τρώω αυξήθηκε σε 800 την ημέρα, έπαιρνα σταθερά 1 κιλό την εβδομάδα, ώσπου ξαναπήρα τα 5,5 κιλά που είχα χάσει με τόσο κόπο. Ήταν τόσο αποθαρρυντικό!»

Εκτός από την επιβράδυνση του μεταβολισμού, ένα ένζυμο, η λιποπρωτεΐνη λιπάση, το οποίο ρυθμίζει την εναποθήκευση του λίπους, μπορεί να γίνει πιο δραστήριο στην εναποθήκευση λίπους, έπειτα από τέτοια εντατική δίαιτα. Εξαιτίας των δυο αυτών λόγων, μερικοί άνθρωποι ξαναπαίρνουν το χαμένο βάρος όταν ξαναρχίζουν να τρώνε κανονικά. Μάλιστα, οι περισσότεροι ξαναπαίρνουν το βάρος που έχασαν—95 τοις εκατό για τους πολύ παχύσαρκους και 66 τοις εκατό συνολικά. Εντούτοις, το βάρος που ξαναγυρίζει είναι ως επί το πλείστον λίπος, κι όχι μύες, πράγμα που σημαίνει μειωμένο μεταβολισμό που ενθαρρύνει την εναποθήκευση περισσότερου λίπους.

Κάποιος ερευνητής παρατήρησε ότι όσοι είχαν χάσει βάρος σε προηγούμενες δίαιτες, και το είχαν ξαναπάρει, είχαν μεγαλύτερη δυσκολία να το ξαναχάσουν σε μετέπειτα δίαιτες. «Θα μπορούσε να αναστείλει η δίαιτα τη μετέπειτα απώλεια βάρους;» αναρωτήθηκε. Διεξάχθηκαν ορισμένα τεστ σε παχύσαρκους αρουραίους. Την πρώτη φορά που έκαναν δίαιτα, χρειάστηκαν 21 μέρες για να χάσουν το επιπλέον βάρος και, αφότου σταμάτησαν τη δίαιτα, 45 μέρες για να το ξαναπάρουν. Σε μια δεύτερη δίαιτα, χρειάστηκαν 46 μέρες για να το χάσουν και μόνο 14 μέρες για να το ξαναπάρουν—το έχασαν στο διπλό χρονικό διάστημα και το ξαναπήραν τρεις φορές γρηγορότερα!

Γίνεται το ίδιο και με τους ανθρώπους; Με δίαιτες φτωχές σε θερμίδες, 111 ασθενείς έχαναν κατά μέσο όρο 1,4 κιλά την εβδομάδα, ενώ με την ίδια δίαιτα τη δεύτερη φορά έχαναν μόνο 1 κιλό την εβδομάδα. Τα τεστ που ακολούθησαν με δυο άλλες ομάδες ατόμων επιβεβαίωσαν αυτά τα αποτελέσματα.

Πολλοί ειδικοί αποκαλούν την παχυσαρκία ασθένεια, λένε ότι βρίσκεται στα γονίδια, ότι είναι κληρονομική και ότι το σώμα έχει ένα καθορισμένο επίπεδο βάρους, πράγμα που μπορεί να σε καταδικάσει να είσαι παχύς. Δεν συμφωνούν όμως όλοι οι επιστήμονες στις θεωρίες σχετικά με την παχυσαρκία. Το περιοδικό Annals of the New York Academy of Sciences (Χρονικά της Ακαδημίας Επιστημών της Νέας Υόρκης) λέει ότι υπεύθυνο για τις αλλαγές στη χημεία του σώματος μπορεί να είναι το ίδιο το παραπανίσιο βάρος, οποιαδήποτε κι αν είναι η αρχική του αιτία: «Η κατάσταση της παχυσαρκίας, από τη στιγμή που θα καθιερωθεί, μπορεί να σταθεροποιηθεί από δευτερεύουσες αλλαγές του μεταβολισμού, τις οποίες προκαλεί η ίδια η παχυσαρκία».

Το περιοδικό Annals θέτει επίσης υπό αμφισβήτηση τη θεωρία του καθορισμένου επιπέδου: «Αυτό το Annal δεν προσφέρει και πολλά στοιχεία για την υποστήριξη κάποιας από τις δυο υποθέσεις». Διάφορα προβλήματα με τους αδένες παρατίθενται ως αιτίες για το παραπανίσιο βάρος, ειδικά τα προβλήματα με το θυρεοειδή ο οποίος παίζει μεγάλο ρόλο στον έλεγχο του μεταβολισμού. Ωστόσο, ορισμένοι προβάλλουν την άποψη ότι η βλάβη του θα μπορούσε να προκαλείται από την πολυφαγία. Ο Δρ Ριγκλ από το Τέξας σχολιάζει σχετικά μ’ αυτό: «Ο θυρεοειδής κατευθύνει το μεταβολισμό όπως κάνει και ο βλεννογόνος αδένας. Θα πρέπει όμως να θυμόμαστε ότι οι άνθρωποι που έχουν τη συνήθεια να τρέφονται με πράγματα που δεν είναι θρεπτικά γίνονται η αιτία να μην παίρνουν αυτοί οι αδένες τις θρεπτικές ουσίες που χρειάζονται για να παράγουν τα προϊόντα τους. Έτσι λοιπόν, τα προβλήματα με τους αδένες μπορεί να ξεκινήσουν από τις απερισκεψίες όσον αφορά τη διατροφή».

Η πολυφαγία είναι η κύρια αιτία με την οποία συνδέουν την παχυσαρκία τόσο πολλοί άνθρωποι, περιλαμβανομένων και των ερευνητών σε θέματα παχυσαρκίας: «Αλλά για τους περισσότερους παχύσαρκους, το πιο πιθανό είναι ότι η συσσώρευση επιπλέον βάρους και λιπώδους ιστού υποδηλώνει μια παρατεταμένη και, συχνά, ύπουλη διαδικασία: την υπερβολική κατανάλωση θερμίδων, επί αρκετές μέρες, περισσότερων και πέραν απ’ όσες χρησιμοποιούνται στη λειτουργία των μυών ή του μεταβολισμού». (Annals of the New York Academy of Sciences, 1987, σελίδα 343) Συνεπώς οι κίνδυνοι για την υγεία στους οποίους εκθέτουν τους εαυτούς τους είναι πράγματι πολύ σοβαροί:

«Η παχυσαρκία συνδέεται με αρκετούς κινδύνους για την υγεία. Μπορεί να εξασθενίσει τη λειτουργία τόσο της καρδιάς όσο και των πνευμόνων, να αλλάξει την ενδοκρινική λειτουργία και να προκαλέσει συναισθηματικά προβλήματα. Η υπέρταση, η μειωμένη ανοχή προς τη γλυκόζη και η υπερχολιστεριναιμία είναι πιο κοινά σε υπέρβαρα άτομα παρά σε άτομα με κανονικό βάρος. Δεν προκαλεί έκπληξη λοιπόν το ότι η παχυσαρκία μπορεί να συντελέσει στη νοσηρότητα [σε ασθένειες] και στη θνησιμότητα ατόμων που παρουσιάζουν υπέρταση, αποπληξία, μη ινσουλινοεξάρτητο τύπο II σακχαρώδους διαβήτη, ορισμένους τύπους καρκίνου και πάθηση της χοληδόχου κύστης. Η μακροχρόνια παχυσαρκία θεωρείται επίσης ανεξάρτητος παράγοντας κινδύνου για αθηροσκληρωτικές καρδιακές παθήσεις».—Journal of the American Medical Association (Περιοδικό του Αμερικανικού Ιατρικού Συλλόγου), 4 Νοεμβρίου 1988, σελίδα 2547.

Φαίνονται άσχημα τα πράγματα, έτσι δεν είναι; Και όχι μόνο εξαιτίας των μεγάλων λέξεων. Απ’ ό,τι φαίνεται το χάσιμο βάρους είναι μια μάχη που πρέπει να κερδηθεί. Υπάρχουν τρόποι που θα σας βοηθήσουν να νικήσετε;

[Υποσημειώσεις]

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 4]

ΑΝΤΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΜΠΕΛΙΚΑ, ΤΑ ΛΙΠΟΚΥΤΤΑΡΑ ΣΤΑ ΥΠΕΡΒΑΡΑ ΑΤΟΜΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΥΠΕΡΩΡΙΕΣ

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 5]

ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΑΝΑΣΤΕΙΛΕΙ Η ΔΙΑΙΤΑ ΤΗ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΑΠΩΛΕΙΑ ΒΑΡΟΥΣ;

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 6]

ΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟΙ

[Πίνακας στη σελίδα 7]

ΠΙΝΑΚΕΣ ΥΨΟΥΣ ΚΑΙ ΒΑΡΟΥΣ

Ύψος Βάρος

ΑΝΤΡΕΣ

1,57 58-61 59-64 63-68

1,60 59-62 60-65 64-69

1,63 60-63 61-66 64-71

1,65 61-64 62-67 65-73

1,68 62-64 63-69 66-74

1,70 63-66 64-70 68-76

1,73 64-67 66-71 69-78

1,75 64-68 67-73 70-80

1,78 65-70 68-74 72-82

1,80 66-71 70-75 73-83

1,83 68-73 71-77 74-85

1,85 69-74 73-79 76-87

1,88 70-76 74-81 78-89

1,90 72-78 76-83 80-92

1,93 73-80 78-85 82-94

ΓΥΝΑΙΚΕΣ

1,47 46-50 49-55 54-59

1,50 47-51 50-56 54-61

1,52 47-52 51-57 55-62

1,55 48-54 52-59 57-64

1,57 49-55 54-60 58-65

1,60 50-56 55-61 59-67

1,63 52-58 56-63 61-68

1,65 53-59 58-64 62-70

1,68 54-60 59-65 64-72

1,70 56-62 60-67 65-74

1,73 57-63 62-68 66-76

1,75 59-64 63-69 68-77

1,78 60-66 64-71 69-78

1,80 61-67 66-72 70-80

1,83 63-68 67-73 72-81

[Ευχαριστίες]

Reprinted with permission from Society of Actuaries and Association of Life Insurance Medical Directors of America

Τέσσερις Τρόποι για να Νικήσετε

Το Ξύπνα!, ως διεθνές περιοδικό, ασχολείται με προβλήματα που κυριαρχούν σε διάφορα μέρη του κόσμου. Όταν ασχολούμαστε με θέματα που έχουν να κάνουν με την υγεία και την ιατρική, δεν υποστηρίζουμε ούτε συνιστούμε συγκεκριμένες θεραπείες.

Η ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΤΡΟΦΗ, ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΩΡΑ, ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΠΟΣΟΤΗΤΑ, ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΑΣΚΗΣΗ

ΜΗ ΜΙΣΕΙΤΕ τα λιποκύτταρά σας. Είναι θαυμάσια. Είναι σχεδιασμένα για μια σημαντική λειτουργία. Φτιάχνουν λίπος από το σάκχαρο και τα λιπαρά οξέα. Αν χρειάζονται περισσότερο χώρο για εναποθήκευση, τότε διευρύνονται. Αν χρειάζονται ακόμα περισσότερο, τότε φτιάχνουν καινούρια κύτταρα και τα γεμίζουν με λίπος. Είναι σωστά θαύματα σε ό,τι αφορά την εναποθήκευση ενέργειας με τη μορφή λίπους. Είναι η ειδικότητά τους. Σε μισό περίπου κιλό μπορούν να εναποθηκεύσουν 3.500 θερμίδες, ενώ το συκώτι μπορεί να συσσωρεύσει μόνο 250 θερμίδες σε μισό κιλό γλυκογόνου, που είναι το μέσο που διαθέτει για εναποθήκευση ενέργειας.

Τα λιποκύτταρα λαβαίνουν σήματα και υπακούν σ’ αυτά. Προστατεύουν ζωτικά όργανα. Απελευθερώνουν την ενέργειά τους ανάλογα με την ανάγκη και την προμηθεύουν ως καύσιμη ύλη στα εργαζόμενα κύτταρα του σώματος. Μερικές φορές λαβαίνουν σήματα επείγουσας ανάγκης και αναλαμβάνουν δράση. Όταν στέλνονται μηνύματα απειλητικά για τη ζωή, τότε παίρνουν ζωοσωτήρια μέτρα. Αρχίζουν να αποταμιεύουν το λίπος τους, κρατώντας το σαν απόθεμα για την επικείμενη κρίση.

Τώρα πια είναι ξεκάθαρο το γεγονός ότι το λίπος παίζει σημαντικό—μολονότι όχι πλήρως κατανοητό—ρόλο στο ανοσολογικό σύστημα του σώματος. Είναι δυνατό τα λιποκύτταρα να λάβουν λάθος μήνυμα και να το ερμηνεύσουν ως κρίση· η εντατική δίαιτα μπορεί να στείλει στα λιποκύτταρα το ίδιο μήνυμα που θα έστελνε η ασιτία ή η λιμοκτονία. Το λίπος, αντί να διαλυθεί, στην πραγματικότητα διατηρείται, περιορίζοντας την απελευθέρωση θερμίδων στο ελάχιστο. Όμως, δεν υπάρχει τρόπος για να καταλαβαίνουν τη διαφορά τα λιποκύτταρα. Εκείνα αντιδρούν όπως είναι σχεδιασμένα να αντιδρούν. Αποταμιεύουν την ενέργειά τους γι’ αυτό που προβλέπουν ως μελλοντική και πιο κρίσιμη ανάγκη από την παρούσα. Το περιοδικό Parents του Μαρτίου 1987 δίνει μια πιθανή εξήγηση: «Όσο πιο συχνά κάνετε δίαιτα—δηλαδή όσο πιο συχνά το σώμα σας αισθάνεται ότι βαδίζετε προς την ασιτία—τόσο πιο πολύ αρνούνται τα λιποκύτταρα να απελευθερώσουν το πολύτιμο αγαθό τους».

Το σώμα επεμβαίνει για να τα βγάλει πέρα με την παρούσα κρίση, μετατρέποντας τους μυς σε γλυκόζη—ο εγκέφαλος πρέπει να έχει τη γλυκόζη του, αλλιώς ολόκληρος ο οργανισμός θα σταματήσει κάθε δραστηριότητα! Εσείς όμως δεν θέλετε να χάσετε μυς· θέλετε να χάσετε λίπος. Οι εντατικές δίαιτες δεν είναι ο δρόμος που θα σας οδηγήσει στη νίκη. Ποιος είναι λοιπόν ο δρόμος; Οι δρόμοι—όχι ο δρόμος—για τη νίκη είναι: η κατάλληλη τροφή, στην κατάλληλη ώρα, στην κατάλληλη ποσότητα, με το κατάλληλο είδος άσκησης—και τον κατάλληλο τρόπο σκέψης. Το τιμόνι πρέπει να το κρατάει το ίδιο το άτομο που κάνει δίαιτα. Το αν θα φτάσετε στο στόχο σας ή όχι εξαρτάται από εσάς.

Η Κατάλληλη Τροφή

Τροφές πλούσιες σε θερμίδες και φτωχές σε θρεπτικές ουσίες δεν είναι οι κατάλληλες για μείωση του βάρους. Τα λίπη και τα απλά σάκχαρα είναι φορτωμένα θερμίδες, αλλά κενά από άποψη θρεπτικότητας. Οι σωστές τροφές, τόσο για έλεγχο του βάρους όσο και για θρεπτικότητα, είναι οι περισσότερο πολύπλοκοι υδατάνθρακες, τα φρούτα και οι φυτικές τροφές· τα προτιμητέα κρέατα είναι τα ψάρια και τα πουλερικά.

Η The Encyclopedia of Common Diseases (Εγκυκλοπαίδεια των Κοινών Ασθενειών) μας λέει ότι «άλλος ένας βασικός τρόπος για απώλεια βάρους είναι το να εξαφανίσετε από τη δίαιτά σας καθετί που δεν είναι ολοκληρωμένη, θρεπτική, μη επεξεργασμένη, φυσική τροφή. Εκτός από την ενέργεια της τροφής . . . το σώμα σας χρειάζεται διαρκώς πρωτεΐνες, λίπη, μεταλλικά στοιχεία και βιταμίνες σε ιδανικές ποσότητες για να μπορούν να συμμετέχουν στις διαδικασίες του σώματος, καθώς επίσης να επιδιορθώνουν και να ανανεώνουν τα κύτταρα του σώματος. Όταν τρώτε ολοκληρωμένες τροφές [διάφορες μη επεξεργασμένες τροφές], μπορείτε να είστε απόλυτα βέβαιοι ότι παίρνετε απαραίτητες θρεπτικές ουσίες και όχι ‘σκέτες’ θερμίδες».

Η Κατάλληλη Ώρα

Η κατάλληλη ώρα δεν είναι ενόσω βλέπετε τηλεόραση. Το αδιάκοπο τσιμπολόγημα κρατάει πάρα πολύ και μπορεί να περιλαμβάνει λιπαρά πατατάκια ή τηγανητές πατάτες, μπισκότα ή γλυκά γεμάτα ζάχαρη, με αποτέλεσμα αμέτρητες σκέτες θερμίδες να συσσωρεύονται κατά εκατοντάδες—και είναι τόσο δύσκολο να κόψουμε αυτά τα πρόχειρα γεύματα, επειδή τα λίπη και το αλάτι δίνουν γεύση στα φαγητά και η ζάχαρη ικανοποιεί την όρεξή μας για γλυκά!

Ορισμένοι διαιτολόγοι τώρα «αλλάζουν γνώμη και τρέφουν την πεποίθηση ότι το σώμα έχει μικρότερη τάση να συσσωρεύει εναποθέματα λίπους αν τα γεύματα λαβαίνονται πιο συχνά και σερβίρονται σε μικρότερες ποσότητες—χωρίς μείωση στην καθημερινή λήψη τροφής. Επίσης, διαπίστωσαν ότι το γεύμα που είναι πιο σημαντικό, και γι’ αυτό θα πρέπει να δίνει καθημερινά τις περισσότερες θερμίδες στο άτομο, είναι το πρωινό».

Η Κατάλληλη Ποσότητα

Να τρώτε διάφορα πράγματα και να τρώτε αρκετά. Μάθατε τι θα συμβεί αν πανικοβάλετε τα λιποκύτταρα με το λιγοστό φαγητό! Σ’ ένα πείραμα που έγινε σχετικά με την απώλεια βάρους, έδιναν σε αρουραίους μόνο ένα γεύμα την ημέρα. Στη διάρκεια της έρευνας, τα ένζυμά τους που είχαν την ευθύνη για εναπόθεση του λίπους αυξήθηκαν κατά δέκα φορές. Το πόρισμα ανέφερε: «Ήταν λες και το σώμα τους έλεγε, ‘Αμέσως μόλις έρθει κι άλλο φαγητό, είμαι έτοιμο να αποθηκεύσω επιπλέον λίπος για την περίπτωση που θα ξαναπάθω τα ίδια!’»

Έτσι λοιπόν, «αν πρέπει να κάνετε δίαιτα, μην κάνετε το λάθος να νηστεύετε ή να τρώτε μόνο ένα γεύμα την ημέρα (ουσιαστικά 23ωρη νηστεία)». Να είστε ευχαριστημένοι αν χάνετε αργά-αργά, μισό κιλό ή ακόμα και 250 γραμμάρια την εβδομάδα. Χρειάστηκε να περάσει πολύς καιρός για να πάρετε αυτό το λίπος· δώστε στο σώμα σας καιρό για να το αποβάλει. Να τρώτε λοιπόν όσο χρειάζεται για να είναι ήσυχα τα λιποκύτταρά σας και μάλιστα πρόθυμα να προσφέρουν κι αυτά λίγες από τις δικές τους θερμίδες για χάρη του σκοπού σας. Αλλά μη γίνεστε λαίμαργοι. Μέχρις εδώ αρκεί!

Και με το πέρασμα του χρόνου, αρκούν και λιγότερα. Καθώς μεγαλώνουμε σε ηλικία, τα μυϊκά κύτταρα εξασθενούν και τα λιποκύτταρα παίρνουν τη θέση τους. Εφόσον η ισχνή μάζα του σώματος χρειάζεται το μεγαλύτερο ποσοστό ενέργειας, με την εξασθένηση αυτής της μάζας, οι ανάγκες για ενέργεια μειώνονται και ο μεταβολισμός επιβραδύνεται. Αν δεν μειώνεται ανάλογα και η ποσότητα της τροφής, τότε συσσωρεύεται λίπος. Και αν οι πιο μεγάλοι ασκούνται λιγότερο—όπως κάνουν συνήθως—ακόμα περισσότερο φαγητό γίνεται λίπος. Εντούτοις, ένας ερευνητής λέει: «Μπορείτε να διώξετε το λίπος που βρίσκετε μεταξύ των μυών με την άσκηση». Και να θυμάστε ότι η καλή προσπάθεια για να κάνετε δίαιτα μπορεί να αποδειχτεί μάταιη αν κατά καιρούς το ρίχνετε έξω.

Η Κατάλληλη Άσκηση

Ο επιστήμονας Κάβερτ Μπέιλι λέει στο βιβλίο του Fit or Fat? (Καλή Φυσική Κατάσταση ή Πάχος;): «Η ουσιαστική θεραπεία για την παχυσαρκία είναι οι ασκήσεις! . . . Είναι απλό το γεγονός ότι αυτοί που ασκούνται σε τακτική βάση, με τρόπο ώστε να οξυγονώνεται το σώμα τους, δεν παχαίνουν. Αν πρόσφερα ένα χάπι που θα μείωνε την τάση του σώματος να παχαίνει, τα παχιά άτομα θα στέκονταν στην ουρά για να το αγοράσουν. Πραγματικά προσφέρω ένα τέτοιο χάπι· χρειάζεται μόνο 12 λεπτά την ημέρα για να το καταπιείτε!» Ωστόσο, τα περισσότερα στοιχεία δείχνουν ότι χρειάζονται τουλάχιστον 20 λεπτά για να αρχίσουν να ωφελούν αυτού του είδους οι ασκήσεις.

Οι ασκήσεις που έχει στο νου του ο Μπέιλι είναι οι αεροβικές ασκήσεις—ελεγχόμενες κινήσεις που κάνουν την καρδιά να χτυπάει με γοργό ρυθμό, κι έτσι προμηθεύουν στο σώμα άφθονες ποσότητες οξυγόνου για να κάψει το λίπος. Συνηθισμένες ασκήσεις που ανήκουν σ’ αυτή την κατηγορία είναι το τζόγκινγκ, το σκοινάκι, το ποδήλατο και το γρήγορο βάδην. Πάντως, πριν αρχίσετε να ακολουθείτε ένα πρόγραμμα με τέτοιες ασκήσεις, είναι καλό να συμβουλευτείτε ένα γιατρό, για να σας καθοδηγήσει. Η άσκηση συνιστάται από τους περισσότερους ερευνητές για τη μείωση του βάρους, όπως δείχνουν οι ακόλουθες δηλώσεις.

Ο επιβραδυμένος ρυθμός του μεταβολισμού «που συμβαίνει φυσιολογικά όταν τα άτομα ακολουθούν δίαιτες φτωχές σε ενέργεια μπορεί να αποφευχθεί ή να ρυθμιστεί αν συμπεριληφθεί στο πρόγραμμα η φυσική δραστηριότητα».—The Journal of the American Medical Association.

«Οι ειδικοί σε θέματα απώλειας βάρους συμφωνούν ότι το τακτικό πρόγραμμα άσκησης είναι ένα κλειδί [και μάλιστα σημαντικό] για τη μείωση του βάρους και τη διατήρησή του. Μια καλή αγγειοκαρδιακή προπόνηση αυξάνει το μεταβολισμό που έχει το σώμα σε ηρεμία και η αύξηση αυτή κρατάει μέχρι και δεκαπέντε ώρες αργότερα, πράγμα που σημαίνει ότι θα καίγονται περισσότερες θερμίδες ακόμα και όταν θα έχετε σταματήσει».—Περιοδικό Parents.

«Σε οποιοδήποτε αποτελεσματικό πρόγραμμα για έλεγχο του βάρους, η άσκηση είναι βασικό στοιχείο. Πιο σημαντικό είναι να γίνονται οι ασκήσεις τακτικά παρά να είναι επίπονες».—Conn’s Current Therapy.

«Η άσκηση μας αλλάζει. Αυξάνει το ρυθμό του μεταβολισμού, αυξάνει την ποσότητα των μυών, αυξάνει το επίπεδο των ενζύμων που καταναλώνουν θερμίδες μέσα στους μυς και αυξάνει και την καύση των λιπών. . . . Μπορεί επίσης να καταδειχτεί ότι τα άτομα με καλή φυσική κατάσταση έχουν ελαφρώς ανεβασμένο μεταβολισμό. Ακόμα και όταν ξεκουράζονται, τα άτομα με καλή φυσική κατάσταση καίνε περισσότερες θερμίδες απ’ όσες τα παχιά άτομα».—Fit or Fat?

Κι έπειτα από την προειδοποίηση ότι το επιπλέον βάρος σκοτώνει, εξαιτίας των καρδιακών παθήσεων και της υψηλής πίεσης, ακολουθούν τα καλά νέα: «Ένα παρηγορητικό γεγονός: οι καταστρεπτικές συνέπειες του παραπανίσιου βάρους αντιστρέφονται όταν το βάρος μειώνεται», λέει η The Encyclopedia of Common Diseases.

«Το λυπηρό», λέει ο Μπέιλι, «όσον αφορά τα υπερβολικά παχύσαρκα άτομα που συχνά ισχυρίζονται ότι θα έκαναν οτιδήποτε, στην κυριολεξία οτιδήποτε, για να χάσουν βάρος είναι ότι αρνούνται να κάνουν το μοναδικό πράγμα που θα τους κάνει καλό. Αρνούνται να ασκηθούν πραγματικά».

Δεν απορούμε λοιπόν που το λίπος είναι τόσο διαδεδομένο, αν αντιληφθούμε ότι το σώμα μπορεί να μετατρέψει σε λίπος τις πρωτεΐνες, τους υδατάνθρακες και το λίπος της διατροφής. «Σχεδόν όλα όσα τρώτε», λέει ο Μπέιλι, «αν είναι δυνατό να χωνευτούν έστω και στο μικρότερο βαθμό, μπορούν να μετατραπούν σε λίπος». Οι δίαιτες για γρήγορη απώλεια βάρους αλλάζουν τη χημεία του σώματος έτσι ώστε «έχετε τη χημεία παχιού ατόμου. Η τάση που έχετε για πάχος είναι μεγαλύτερη απ’ αυτήν που είχατε όταν ξεκινήσατε!»

Χρειάζονται ορισμένα ένζυμα για την καύση των λιπών. Αν δεν έχετε αυτά τα ένζυμα που καίνε τα λίπη, «θα παχύνετε. Τα ένζυμα θα αυξηθούν μόνο αν διεγείρετε το DNA με την άσκηση και αν τρώτε αρκετά ώστε να υπάρχουν αμινοξέα για βιοσύνθεση», λέει ο Μπέιλι.

Μερικές φορές, οι μύες χρειάζονται απότομες εκρήξεις ενέργειας και αυξάνουν τη ζήτηση κατά πενήντα φορές σ’ ένα κλάσμα του δευτερολέπτου. Για να πάρουν την ενέργεια που χρειάζονται, θα πρέπει να έχουν ένζυμα ικανά να μεταβολίσουν τις πηγές ενέργειας. Τα ένζυμα αυτά—ειδικά ένζυμα που έχουν αυτή την ικανότητα να καίνε θερμίδες τόσο γρήγορα—βρίσκονται μόνο στα μυϊκά κύτταρα. Το ενενήντα τοις εκατό όλων των θερμίδων που καίγονται στο σώμα καίγονται στους μυς. Αυτά τα ένζυμα βρίσκονται στα μιτοχόνδρια που είναι διασκορπισμένα στα μυϊκά κύτταρα, και στη διάρκεια της άσκησης προάγουν την καύση των λιπών στο μυϊκό ιστό για να προμηθεύσουν ενέργεια.

Σχετικά μ’ αυτά τα ένζυμα, το βιβλίο Fit or Fat? λέει: «Έχει καταδειχτεί επανειλημμένα ότι οι σταθερές αεροβικές ασκήσεις ουσιαστικά προκαλούν αύξηση στον αριθμό και στο μέγεθος των μιτοχονδρίων σε κάθε μυϊκό κύτταρο. Επιπρόσθετες βιοχημικές μελέτες επιβεβαιώνουν ότι, με την άσκηση, υπάρχει αύξηση στα ένζυμα που διενεργούν το μεταβολισμό μέσα σ’ αυτά τα μιτοχόνδρια». Οι αεροβικές ασκήσεις είναι εκείνες που το κάνουν αυτό να συμβαίνει· χωρίς αυτές εκείνο που συμβαίνει είναι το πάχος.

Το έντυπο Boardroom Reports της 15ης Δεκεμβρίου 1988, εξυμνεί τις αρετές της άσκησης: «Η σωματική ανενεργησία διπλασιάζει τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής, και οι ερευνητές κατατάσσουν τα άτομα που κάνουν καθιστική ζωή στην ίδια κατηγορία ατόμων που διατρέχουν μεγάλο κίνδυνο για καρδιακές προσβολές, στην οποία υπάγονται οι καπνιστές και τα άτομα με υψηλή πίεση ή υψηλά επίπεδα χοληστερίνης». Προσθέτει δε ότι «το να μεταφέρει κανείς βάρη ενώ κάνει τζόγκινγκ ή ενώ κάνει βάδην αυξάνει σε μεγάλο βαθμό τα οφέλη που προσφέρει η άσκηση στην υγεία». Συνιστάται να αρχίσει κανείς με βάρη των 250 γραμμαρίων και να εντείνει τις κινήσεις των χεριών.

Εντοπίστε τι είναι αυτό που σας ωθεί να αρχίσετε να τρώτε όταν δεν πρέπει. Συνειδητοποιήστε τις δικαιολογίες που μεταχειρίζεστε για να αποδυναμώνετε τις καλές αποφάσεις που έχετε πάρει. Πείτε τους αμέσως όχι! Απορρίψτε τες με θυμό!

Αποκτήστε τη θέληση να νικήσετε! Μάθετε τι πρέπει να κάνετε και κάντε το! Να τρώτε τα κατάλληλα πράγματα στις κατάλληλες ποσότητες και εμπιστευτείτε στο σώμα σας για να τα χρησιμοποιήσει με τον κατάλληλο τρόπο. Το σώμα είναι πολύ προσαρμοστικό. Προσαρμόζεται στην αραιή ατμόσφαιρα του ύψους των βουνών, φτιάχνοντας περισσότερα ερυθρά αιμοσφαίρια για να μεταφέρουν οξυγόνο—αλλά χρειάζεται καιρός. Προσαρμόζεται στην έκθεση σε καυτό ήλιο, προσθέτοντας περισσότερη μελανίνη στο δέρμα για να το προστατέψει από τις υπεριώδεις ακτίνες—αλλά χρειάζεται καιρός. Και θα προσαρμοστεί στην ελεγχόμενη άσκηση, δημιουργώντας τα ένζυμα που χρειάζονται για την καύση περισσότερων λιπών για ενέργεια—αλλά χρειάζεται καιρός.

Γι’ αυτό να έχετε υπομονή. Χρειάστηκε καιρός για να πάρετε βάρος· δώστε στον εαυτό σας τον καιρό να το χάσει. Προχωρήστε προς το στόχο σας βήμα-βήμα. Οι μικρές νίκες που θα πετυχαίνετε καθημερινά στο θέμα της διατροφής και της άσκησης θα μετατρέψουν σε συνήθεια αυτό που πρώτα ήταν αγγαρεία, και σύντομα το τιμόνι της συνήθειας θα σας οδηγήσει ομαλά στην εικόνα του καινούριου σας εαυτού! Κερδίστε τον πόλεμο, χάστε το λίπος, χαρείτε τη νίκη!

[Εικόνες στη σελίδα 9]

Αεροβικές ασκήσεις σε κλειστό χώρο:

Σκοινάκι

Ποδήλατο γυμναστικής

[Εικόνες στη σελίδα 10]

Αεροβικές ασκήσεις σε ανοιχτό χώρο:

Τζόγκινγκ

Γρήγορο βάδην