Τους Σταμάτησε μια Χιονοστιβάδα

Το κήρυγμα στους ανθρώπους της επαρχίας περιλαμβάνει συνήθως οδήγηση μέσα από ορεινά περάσματα όπου, στη διάρκεια των σκοτεινών μηνών του χειμώνα, οι δρόμοι είναι παγωμένοι και καλυμμένοι με χιόνι. Το Δεκέμβριο του 1974, ενώ ενασχολούνταν με το έργο περιοδεύοντα επισκόπου, ο Τσελ και η Ίρας Γκίλναρντ επισκέφτηκαν το Άκουρέιρι, στη βόρεια ακτή. Στη διάρκεια της εβδομάδας που επισκέπτονταν την εκκλησία εκεί, έκαναν ένα ταξίδι 80 και πλέον χιλιομέτρων προς την πόλη Χούσαβικ. Πήραν μαζί τους τον Χόλγκορ και την Τόβε Φρεδερίκσεν. Για μερικές μέρες, οι τέσσερίς τους καλλιεργούσαν τον τομέα εντός και πέριξ του Χούσαβικ και ολοκλήρωσαν την επίσκεψη με μια δημόσια ομιλία που συνοδευόταν από διαφάνειες και η οποία εκφωνήθηκε σε ένα σχολείο. Καθώς άρχιζε η συνάθροιση, μια θύελλα έπληξε την περιοχή, προκαλώντας πολύ ψυχρούς ανέμους, χιόνι και χαλάζι. Μετά τη συνάθροιση και ενόσω οι παρόντες μάζευαν τα πράγματά τους για να επιστρέψουν στα σπίτια τους, ολόκληρη η πόλη βυθίστηκε στο σκοτάδι εξαιτίας μιας διακοπής ρεύματος που προκλήθηκε από τη χιονοθύελλα. Οι αδελφοί έφυγαν από το σχολείο μέσα στο σκοτάδι, αλλά όλοι ήταν χαρούμενοι επειδή είχε καταστεί δυνατό να παρουσιαστούν οι διαφάνειες πριν από τη συσκότιση.

Τα ζεύγη Γκίλναρντ και Φρεδερίκσεν έπρεπε να επιστρέψουν στο Άκουρέιρι. Ρώτησαν την τοπική αστυνομία και μερικούς οδηγούς λεωφορείων και φορτηγών σχετικά με τις συνθήκες του δρόμου και βεβαιώθηκαν ότι νωρίτερα δεν υπήρχε μεγάλο πρόβλημα. Γι’ αυτό, αποφάσισαν να φύγουν το γρηγορότερο δυνατό, αλλά τους πήρε ώρα να ετοιμάσουν τις αποσκευές τους υπό το φως των κεριών. Επιπλέον, όταν πήγαν να αγοράσουν βενζίνη για το αυτοκίνητο, ο υπάλληλος έπρεπε να αντλήσει τη βενζίνη με το χέρι. Τελικά, ήταν έτοιμοι να φύγουν περίπου στις εννιά το βράδυ.

Περιγράφοντας το ταξίδι, ο Τσελ είπε: «Στην αρχή όλα πήγαιναν καλά, αλλά η χιονόπτωση δυνάμωνε ολοένα και περισσότερο. Κάποιες στιγμές ήταν τόσο δύσκολο να διακρίνουμε πού βρισκόταν ο δρόμος ώστε ο Χόλγκορ χρειαζόταν να βγαίνει από το αυτοκίνητο για να μας καθοδηγεί με έναν φακό. Κατόπιν εγκλωβιστήκαμε στα χιόνια. Μερικές φορές καταφέρναμε να βγούμε από τα χιόνια σπρώχνοντας και φτυαρίζοντας αλλά τελικά μας σταμάτησε ένα μεγάλο τείχος χιονιού. Αργότερα διαπιστώσαμε ότι επρόκειτο για τμήμα μιας χιονοστιβάδας η οποία είχε πέσει από το βουνό. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, χρειάζονται δύο ώρες για να πάει κανείς οδικώς από το Χούσαβικ στο Άκουρέιρι, αλλά μέχρι τότε βρισκόμασταν στο δρόμο ήδη επί έξι ώρες και είχαμε διανύσει μόνο τη μισή απόσταση.

»Ήταν τρεις το πρωί—ήμασταν μουσκεμένοι, κουρασμένοι και παγωμένοι. Φανταστείτε τη χαρά μας όταν προσέξαμε ότι υπήρχε φως σε ένα κοντινό αγρόκτημα. Έτσι λοιπόν, πήραμε θάρρος και πήγαμε να χτυπήσουμε την πόρτα. Ο Χόλγκορ, ένα ευγενικό και στοχαστικό άτομο, χτύπησε την μπροστινή πόρτα. Αφού δεν απάντησε κανένας, την άνοιξε, ανέβηκε πάνω και χτύπησε απαλά την πόρτα του υπνοδωματίου. Παρότι ξαφνιάστηκαν, ο αγρότης και η σύζυγός του αντέδρασαν ψύχραιμα στην ξαφνική εισβολή. Μας εξήγησαν ότι είχαν πέσει για ύπνο όταν συνέβη η ολική συσκότιση και ότι είχαν ξεχάσει να κλείσουν τους διακόπτες!

»Στη συνέχεια ζήσαμε μια συγκινητική εκδήλωση ισλανδικής φιλοξενίας. Ο αγρότης και η σύζυγός του μετέφεραν τα κοιμισμένα παιδιά τους σε κάποιο άλλο δωμάτιο και έτσι εμείς οι τέσσερις είχαμε στη διάθεσή μας δύο υπνοδωμάτια, ενώ λίγο αργότερα υπήρχε ζεστός καφές και νόστιμο ψωμί στο τραπέζι της κουζίνας. Την επόμενη μέρα, μετά το πρωινό γεύμα, ο αγρότης επέμενε να μείνουμε για μεσημεριανό. Αφού φάγαμε το μεσημεριανό με την οικογένεια, συνεχίσαμε το ταξίδι μας προς το Άκουρέιρι, εφόσον στο μεταξύ δύο μεγάλα εκχιονιστικά μηχανήματα είχαν καθαρίσει το δρόμο. Η φιλοξενία του αγρότη και της συζύγου του μας έδωσε την ευκαιρία να τους μιλήσουμε για τη Γραφική αλήθεια».

Κήρυγμα σε Μηχανότρατα

Μερικά χρόνια νωρίτερα, ο Τσελ Γκίλναρντ συνάντησε έναν νεαρό στη διακονία αγρού. Το όνομά του ήταν Φρίδρικ. Επρόκειτο για το μεγαλύτερο γιο της οικογένειας και ήταν άτομο που είχε πνευματικό φρόνημα και απολάμβανε τις συζητήσεις γύρω από την Αγία Γραφή. Είχε πολλές ερωτήσεις και έδειχνε βαθύ ενδιαφέρον για την απόκτηση Γραφικής γνώσης. Ωστόσο, δεν ήταν εύκολο να τον ξαναβρεί κάποιος, εφόσον εργαζόταν ως μηχανικός σε μηχανότρατα. Τον περισσότερο καιρό βρισκόταν στη θάλασσα, ενώ στο σπίτι έμενε μόνο λίγες μέρες μεταξύ των ταξιδιών. Εντούτοις, παρακολουθώντας το πρόγραμμα δρομολογίων της μηχανότρατας και ρωτώντας τη μητέρα του Φρίδρικ πότε τον περίμενε να γυρίσει σπίτι, ο Τσελ μπορούσε να τον συναντάει, μερικές φορές στο λιμάνι και άλλες στο σπίτι. Με αυτόν τον τρόπο, οι αδελφοί τον βοήθησαν να προοδεύσει πνευματικά.

Προς το τέλος του 1982, ο Φρίδρικ προσκλήθηκε σε μια συνέλευση στο Ρέικιαβικ. Τότε η πίστη του στον Ιεχωβά είχε ήδη αρχίσει να μεγαλώνει και εκείνος προσευχήθηκε ώστε να του δοθεί η ευκαιρία να παρευρεθεί στη συνέλευση. Τον ίδιο καιρό, κάποιος άντρας του πληρώματός του ο οποίος είχε πάρει άδεια από το ταξίδι που θα έκαναν για ψάρεμα αποφάσισε ξαφνικά να την ανακαλέσει. Αυτό έδωσε στον Φρίδρικ την ευκαιρία να απουσιάσει από την εργασία του και να παρευρεθεί στη συνέλευση. Το πρόγραμμα εντυπωσίασε βαθιά τον Φρίδρικ, ο οποίος ήταν τώρα πεπεισμένος ότι ήθελε να υπηρετεί τον Ιεχωβά.

Όταν ο Φρίδρικ επέστρεψε στην πατρίδα του, μίλησε στην αρραβωνιαστικιά του σχετικά με την απόφασή του και την επίδραση που θα είχε αυτή η απόφαση στη ζωή του. Της είπε ότι την ήθελε ως σύζυγό του αλλά, αν εκείνη δεν επιθυμούσε να παντρευτεί έναν Μάρτυρα του Ιεχωβά, έπρεπε να διακόψει τη σχέση τους. Το επόμενο πρωί, χτύπησε η πόρτα του ιεραποστολικού οίκου. Έξω στεκόταν ο Φρίδρικ και η αρραβωνιαστικιά του. Τα λόγια του Φρίδρικ ήταν σύντομα αλλά σταθερά: «Η Χέλγκα θέλει να κάνει Γραφική μελέτη!» Έτσι λοιπόν, οι ιεραπόστολοι διευθέτησαν να κάνουν μελέτη με τη Χέλγκα. Αργότερα την ίδια μέρα, ένας από τους νεότερους αδελφούς του Φρίδρικ ζήτησε επίσης Γραφική μελέτη. Την ίδια εβδομάδα, ο Φρίδρικ έφερε τη νεότερη αδελφή του στη συνάθροιση και είπε: «Η Ένερ θέλει να κάνει Γραφική μελέτη!»

Ο Φρίδρικ ήθελε να συμβολίσει την αφιέρωσή του στον Ιεχωβά με το βάφτισμα. Πρώτα, όμως, χρειαζόταν να αυξήσει τη γνώση του και κατόπιν να εξετάσει τις ερωτήσεις για βάφτισμα. Το πρόβλημα ήταν ότι έπρεπε να δαπανάει το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου του στη θάλασσα. Αν ο Τσελ δεν μπορούσε να επισκεφτεί τον Φρίδρικ στο σπίτι του, αυτό ίσως να ήταν εφικτό στο χώρο της εργασίας του. Ποια λύση βρέθηκε; Ο Φρίδρικ προσέλαβε τον Τσελ να εργαστεί μαζί του στο μηχανοστάσιο της μηχανότρατας. Στις αρχές του 1983, εξοπλισμένος με μια Αγία Γραφή και με ύλη μελέτης, ο Τσελ επιβιβάστηκε στη μηχανότρατα Σβάλμπακερ.

«Η εργασία και η υπηρεσία στο Σβάλμπακερ ήταν αλησμόνητη εμπειρία», αναφέρει ο Τσελ. «Η εργάσιμη μέρα άρχιζε στις 6:30 π.μ. και τελείωνε στις 6:30 μ.μ. Το μεσημέρι τρώγαμε το φαγητό μας και υπήρχε διάλειμμα για καφέ τόσο το πρωί όσο και το απόγευμα. Τις μη εργάσιμες ώρες μελετούσα με τον Φρίδρικ και είχα πολλές ευκαιρίες για να δίνω μαρτυρία στα άλλα μέλη του πληρώματος. Συνήθως τα απογεύματα μελετούσαμε και συζητούσαμε πνευματικά θέματα. Μερικές φορές πηγαίναμε για ύπνο περασμένα μεσάνυχτα. Στη διάρκεια του μεσημεριανού, προσπαθούσαμε να μην καθόμαστε πολλή ώρα στην τραπεζαρία ώστε να μπορούμε να συζητάμε το εδάφιο της ημέρας στην καμπίνα του Φρίδρικ».

Φυσικά, το γεγονός ότι ένας ιεραπόστολος ήταν τώρα μέλος του πληρώματος τράβηξε την προσοχή των αντρών που βρίσκονταν στη μηχανότρατα. Τις πρώτες λίγες μέρες, οι άντρες ήταν επιφυλακτικοί με τον Τσελ, εφόσον δεν ήξεραν τι να περιμένουν από αυτόν. Ωστόσο, μερικοί από το πλήρωμα άκουγαν πρόθυμα όσα έλεγε. Ένας από αυτούς έδειξε αξιοσημείωτο ενδιαφέρον και, όταν έμαθε ότι την ώρα του μεσημεριανού φαγητού εξεταζόταν το εδάφιο της ημέρας, θέλησε να παρευρίσκεται και εκείνος. Κάποια μέρα και ενώ παρατείνονταν οι συνομιλίες στην τραπεζαρία, έχασε την υπομονή του και είπε στον Τσελ και στον Φρίδρικ μπροστά σε όλους: «Δεν πάμε τώρα επάνω να διαβάσουμε το εδάφιο της ημέρας;»

Κάποιο βράδυ, ο Τσελ και ο Φρίδρικ προσκάλεσαν το πλήρωμα στην καμπίνα του Φρίδρικ για να εξετάσουν ύλη από κάποιο περιοδικό Ξύπνα! σχετικά με τον αλκοολισμό. Εφτά μέλη του πληρώματος ήρθαν σε εκείνη την αξέχαστη συνάθροιση, και τα νέα σχετικά με αυτήν διαδόθηκαν ανάμεσα στα πληρώματα στις άλλες μηχανότρατες.

«Αφού δαπάνησα σχεδόν δύο εβδομάδες υπηρεσίας και εργασίας στο Σβάλμπακερ επιστρέψαμε στο λιμάνι», λέει ο Τσελ. «Μέχρι τότε είχα ολοκληρώσει τις ερωτήσεις για βάφτισμα με τον Φρίδρικ, ενώ συγχρόνως εξέτασα πολλά άλλα Γραφικά θέματα μαζί του, έδωσα μαρτυρία σε άλλα μέλη του πληρώματος και τους άφησα περιοδικά και έντυπα». Ο Φρίδρικ βαφτίστηκε την άνοιξη του 1983. Η Χέλγκα, η οποία ήταν αρραβωνιαστικιά του Φρίδρικ, η μητέρα του και η αδελφή του πήραν και οι τρεις τη θέση τους υπέρ της αλήθειας.

[Εικόνα στη σελίδα 235]

Η Ίρας και ο Τσελ Γκίλναρντ στο Άκουρέιρι, Ιανουάριος 1993