• «Θα Εγείρω . . . Έναν και Μόνο Ποιμένα»
    Η Αγνή Λατρεία του Ιεχωβά Επιτέλους Αποκαθίσταται!

    • «Ένα Τρυφερό Κλωνάρι» Γίνεται «Μεγαλοπρεπής Κέδρος»

      4. Ποια προφητεία εξήγγειλε ο Ιεζεκιήλ, και πώς την εισήγαγε ο Ιεχωβά;

      4 Γύρω στο 612 Π.Κ.Χ., «ο λόγος του Ιεχωβά» ήρθε στον Ιεζεκιήλ, και εκείνος εξήγγειλε μια προφητεία η οποία δείχνει το εύρος της διακυβέρνησης του Μεσσία και την ανάγκη για εμπιστοσύνη στη Βασιλεία του. Ο Ιεχωβά εισήγαγε την προφητεία προστάζοντας τον Ιεζεκιήλ να πει στους άλλους εξορίστους ένα προφητικό αίνιγμα. Αυτό το αίνιγμα έδειχνε παραστατικά την απιστία των αρχόντων του Ιούδα και τόνιζε πόσο αναγκαίος είναι ο δίκαιος Μεσσιανικός Άρχοντας.​—Ιεζ. 17:1, 2.

      5. Ποια είναι η ουσία του αινίγματος;

      5 Διαβάστε Ιεζεκιήλ 17:3-10. Η ουσία του αινίγματος έχει ως εξής: Ένας «μεγάλος αετός» κόβει το πιο ψηλό κλωνάρι ενός κέδρου και το βάζει «σε μια πόλη εμπόρων». Έπειτα ο αετός παίρνει «λίγο από τον σπόρο εκείνης της γης» και τον φυτεύει σε έναν εύφορο αγρό «δίπλα σε άφθονα νερά». Ο σπόρος βλαστάνει και γίνεται «απλωμένο κλήμα». Κατόπιν εμφανίζεται ένας δεύτερος «μεγάλος αετός». Οι ρίζες του κλήματος απλώνονται «με λαχτάρα» προς τον δεύτερο αετό, ώστε αυτός να τις μεταφυτεύσει σε ένα άλλο σημείο με άφθονα νερά. Ο Ιεχωβά καταδικάζει τις πράξεις του κλήματος, δείχνοντας ότι κάποιος θα το τραβήξει από τη ρίζα και ότι θα «ξεραθεί εντελώς».

      Ένας αετός μεταφέρει ένα κλωνάρι κέδρου.

      Ο πρώτος μεγάλος αετός αντιπροσώπευε τον βασιλιά Ναβουχοδονόσορα της Βαβυλώνας (Βλέπε παράγραφο 6)

      6. Εξηγήστε τι σήμαινε το αίνιγμα.

      6 Τι σήμαινε το αίνιγμα; (Διαβάστε Ιεζεκιήλ 17:11-15) Το 617 Π.Κ.Χ., ο βασιλιάς Ναβουχοδονόσορ της Βαβυλώνας (ο πρώτος «μεγάλος αετός») πολιόρκησε την Ιερουσαλήμ. «Έκοψε» τον βασιλιά Ιωαχίν του Ιούδα (το «πιο ψηλό κλωνάρι») από τον θρόνο του και τον έφερε στη Βαβυλώνα («μια πόλη εμπόρων»). Ο Ναβουχοδονόσορ ενθρόνισε στην Ιερουσαλήμ τον Σεδεκία (ο οποίος ήταν από τον βασιλικό «σπόρο εκείνης της γης»). Ο νέος βασιλιάς του Ιούδα υποχρεώθηκε να ορκιστεί στο όνομα του Θεού ότι θα είναι πιστός ως υποτελής βασιλιάς. (2 Χρον. 36:13) Ωστόσο, ο Σεδεκίας καταφρόνησε τον όρκο του. Στασίασε εναντίον της Βαβυλώνας και στράφηκε στον Φαραώ της Αιγύπτου (τον δεύτερο “μεγάλο αετό”) για στρατιωτική βοήθεια, αλλά μάταια. Ο Ιεχωβά καταδίκασε τις ανόσιες πράξεις του επίορκου Σεδεκία. (Ιεζ. 17:16-21) Ο Σεδεκίας εκθρονίστηκε και πέθανε φυλακισμένος στη Βαβυλώνα.​—Ιερ. 52:6-11.

      7. Ποια διδάγματα μπορούμε να αντλήσουμε από το προφητικό αίνιγμα;

      7 Ποια διδάγματα μπορούμε να αντλήσουμε από το προφητικό αίνιγμα; Πρώτον, εμείς που ασκούμε την αγνή λατρεία χρειάζεται να τηρούμε τον λόγο μας. Ο Ιησούς είπε: «Το “Ναι” σας ας σημαίνει ναι, το “Όχι” σας, όχι». (Ματθ. 5:37) Αν κάποια στιγμή είναι απαραίτητο να ορκιστούμε ενώπιον του Θεού ότι θα πούμε την αλήθεια​—όπως όταν καταθέτουμε σε κάποιο δικαστήριο—​θεωρούμε αυτόν τον όρκο σοβαρό ζήτημα. Δεύτερον, πρέπει να προσέχουμε ώστε να μη στρέφουμε την εμπιστοσύνη μας σε λάθος κατεύθυνση. Η Γραφή μάς προειδοποιεί: «Μην εμπιστεύεστε σε άρχοντες ούτε σε γιο ανθρώπου, ο οποίος δεν μπορεί να φέρει σωτηρία».​—Ψαλμ. 146:3.

      8-10. Πώς περιέγραψε ο Ιεχωβά τον μελλοντικό Μεσσιανικό Άρχοντα, και πώς εκπληρώνεται η προφητεία; (Βλέπε επίσης το πλαίσιο «Μεσσιανική Προφητεία​—Ο Μεγαλοπρεπής Κέδρος».)

      8 Υπάρχει όμως ένας άρχοντας που αξίζει απόλυτα την εμπιστοσύνη μας. Αφού ο Ιεχωβά παρουσίασε το προφητικό αίνιγμα με το μεταφυτευμένο κλωνάρι, χρησιμοποίησε τις ίδιες ποιητικές εικόνες για να περιγράψει τον μελλοντικό Μεσσιανικό Άρχοντα.

      9 Τι λέει η προφητεία. (Διαβάστε Ιεζεκιήλ 17:22-24) Τώρα θα αναλάβει δράση, όχι κάποιος μεγάλος αετός, αλλά ο ίδιος ο Ιεχωβά. Θα κόψει ένα τρυφερό κλωνάρι “από την κορυφή του επιβλητικού κέδρου και θα το φυτέψει . . . σε ψηλό και επιβλητικό βουνό”. Αυτό το κλωνάρι θα ευδοκιμήσει και θα γίνει «μεγαλοπρεπής κέδρος» ο οποίος θα φιλοξενεί «κάθε λογής πουλιά». Τότε «όλα τα δέντρα του αγρού» θα γνωρίσουν ότι ο ίδιος ο Ιεχωβά έκανε αυτό το μεγαλοπρεπές δέντρο να ευδοκιμήσει.

      10 Πώς εκπληρώνεται η προφητεία. Ο Ιεχωβά «έκοψε» τον Γιο του, τον Ιησού Χριστό, από τη βασιλική γραμμή του Δαβίδ (“τον επιβλητικό κέδρο”) και τον «φύτεψε» στο ουράνιο όρος Σιών (ένα «ψηλό και επιβλητικό βουνό»). (Ψαλμ. 2:6· Ιερ. 23:5· Αποκ. 14:1) Ο Ιεχωβά λοιπόν πήρε τον Γιο του, τον οποίο οι εχθροί του θεωρούσαν «τον πιο ασήμαντο των ανθρώπων», και τον εξύψωσε δίνοντάς του «τον θρόνο του Δαβίδ του πατέρα του». (Δαν. 4:17· Λουκ. 1:32, 33) Σαν επιβλητικός κέδρος, ο Μεσσιανικός Βασιλιάς, ο Ιησούς Χριστός, θα δεσπόζει σε ολόκληρη τη γη και θα είναι πηγή ευλογιών για όλους τους υπηκόους του. Ιδού ο Άρχοντας που αξίζει την εμπιστοσύνη μας. Υπό τη σκιά της βασιλικής διακυβέρνησης του Ιησού, οι υπάκουοι άνθρωποι σε όλη τη γη θα “κατοικούν με ασφάλεια και δεν θα τους ανησυχεί ο τρόμος της συμφοράς”.​—Παρ. 1:33.

      11. Ποιο σημαντικό δίδαγμα αντλούμε από την προφητεία για το «τρυφερό κλωνάρι» που γίνεται «μεγαλοπρεπής κέδρος»;

      11 Τι μαθαίνουμε από την προφητεία. Χάρη στη συναρπαστική προφητεία για το «τρυφερό κλωνάρι» που γίνεται «μεγαλοπρεπής κέδρος», μπορούμε να απαντήσουμε σε ένα ερώτημα υψίστης σημασίας: Ποιον θα εμπιστευτούμε; Είναι ανόητο να εμπιστευόμαστε σε ανθρώπινες κυβερνήσεις και στη στρατιωτική τους ισχύ. Προκειμένου να βρούμε πραγματική ασφάλεια, είναι σοφό να θέσουμε απόλυτα την εμπιστοσύνη μας στον Μεσσιανικό Βασιλιά, τον Ιησού Χριστό. Η ουράνια κυβέρνηση που έχει ανατεθεί στα ικανά του χέρια είναι η μοναδική ελπίδα της ανθρωπότητας.​—Αποκ. 11:15.