Ο Έλληνας φιλόσοφος Πλάτων (ο οποίος γεννήθηκε γύρω στο 428 Π.Κ.Χ.) δεν μπορούσε να ξέρει ότι οι διδασκαλίες του θα αποτελούσαν τελικά μέρος της αποστατικής Χριστιανοσύνης. Τα κυριότερα πράγματα που έδωσε ο Πλάτων στη «Χριστιανοσύνη» συνδέονταν με τις διδασκαλίες για την Τριάδα και για την αθανασία της ψυχής.

Σχετικά με τη δοξασία περί αθανασίας της ψυχής, η «Νέα Καθολική Εγκυκλοπαίδεια» (New Catholic Encyclopedia) λέει: «Η Χριστιανική αντίληψη για μια πνευματική ψυχή, την οποία δημιούργησε ο Θεός και την εμφύτευσε στο σώμα κατά τη σύλληψη για να κάνει τον άνθρωπο ζωντανή ύπαρξη, είναι καρπός μιας μακράς εξελικτικής πορείας της Χριστιανικής φιλοσοφίας. Μόνο με τον Ωριγένη [που πέθανε γύρω στο 254 Κ.Χ.] στην Ανατολή και τον Άγιο Αυγουστίνο [που πέθανε το 430 Κ.Χ.] στη Δύση παγιώθηκε η ψυχή ως πνευματική ουσία και σχηματίστηκε μια φιλοσοφική αντίληψη για τη φύση της. . . . Η διδασκαλία [του Αυγουστίνου] . . . οφείλει πολλά (περιλαμβανομένων και μερικών ατελειών) στο Νεοπλατωνισμό».—Τόμος XIII, σελίδες 452, 454.