Αντισώματα—10.000 ανά Κύτταρο ανά Δευτερόλεπτο!

Τα άλλα «μισά από τα ανεκπαίδευτα λεμφοκύτταρα», λέει το βιβλίο Το Νικηφόρο Σώμα, είναι Β κύτταρα τα οποία πηγαίνουν στους λεμφαδένες και στους σχετικούς ιστούς για να εκπαιδευτούν στην κατασκευή και στην εκτόξευση κατευθυνόμενων βλημάτων, τα οποία ονομάζονται αντισώματα. Όταν τα Β κύτταρα «συγκεντρώνονται σ’ αυτούς τους ιστούς, είναι σαν άγραφες σελίδες· δεν ξέρουν τίποτα και πρέπει να μάθουν από την αρχή», να «αποκτήσουν την ικανότητα να αντιδρούν συγκεκριμένα εναντίον ουσιών ξένων προς το σώμα». Στους λεμφαδένες, ένα ώριμο Β κύτταρο, ενεργοποιημένο μέσω βοηθητικών Τ κυττάρων και σχετικών αντιγόνων, «πολλαπλασιάζεται και διαφοροποιείται για να σχηματίσει πλασματοκύτταρα, τα οποία εκκρίνουν πανομοιότυπα αντισώματα μιας συγκεκριμένης ειδικότητας με ρυθμό περίπου 10.000 μόρια ανά κύτταρο ανά δευτερόλεπτο».—Ανοσολογία (Immunology).

Πολλά απ’ αυτά γίνονται πλασματοκύτταρα. Και πάλι, πρέπει να υπάρχουν οι κατάλληλοι υποδοχείς στα βοηθητικά Τ κύτταρα ώστε να ενωθούν με τα Β κύτταρα και να τα κάνουν να παράγουν πλασματοκύτταρα. Αυτά τα πλασματοκύτταρα είναι που αρχίζουν να παράγουν χιλιάδες αντισώματα ανά δευτερόλεπτο.

Εφόσον κάθε πλασματοκύτταρο φτιάχνει μόνο ένα είδος αντισωμάτων, με υποδοχέα εξειδικευμένο για το αντιγόνο μιας μόνο νόσου, σύντομα δισεκατομμύρια βρίσκονται στην πρώτη γραμμή στοχεύοντας ακριβώς προς τα αντιγόνα μιας συγκεκριμένης νόσου. Συνδέονται με τους εισβολείς, τους επιβραδύνουν και τους κάνουν να συσσωρεύονται όλοι μαζί, μετατρέποντάς τους έτσι σε πιο δελεαστικές μπουκιές για να τους καταβροχθίσουν τα φαγοκύτταρα. Αυτό, μαζί με την έκλυση κάποιων χημικών ουσιών από τα Τ κύτταρα, διεγείρει τα μακροφάγα, κάνοντάς τα να καταβροχθίσουν με φρενίτιδα εκατομμύρια μικροοργανισμούς που εισβάλλουν.

Επιπρόσθετα, τα ίδια τα αντισώματα μπορούν να επιφέρουν το θάνατο αυτών των μικροοργανισμών. Αφού συνδεθούν σταθερά με τα αντιγόνα της επιφάνειας του μικροβίου, συρρέουν πάνω του ειδικά μόρια πρωτεϊνών που ονομάζονται παράγοντες συμπληρώματος. Όταν βρεθούν στη θέση τους οι απαιτούμενοι σε αριθμό παράγοντες συμπληρώματος, διαπερνούν τη μεμβράνη του μικροοργανισμού, οπότε εισρέει μέσα υγρό και το κύτταρο διαρρηγνύεται και πεθαίνει.

Αυτά τα αντισώματα, φυσικά, πρέπει να έχουν επίσης τους κατάλληλους υποδοχείς για να συνδεθούν με τους εισβολείς. Σχετικά μ’ αυτό Η Επετηρίδα Ιατρικής και Υγείας του 1989 (1989 Medical and Health Annual) της Εγκυκλοπαίδειας Μπριτάνικα (Encyclopædia Britannica), σελίδα 278, λέει ότι τα Β κύτταρα είναι ικανά «να παράγουν από 100 εκατομμύρια ως ένα δισεκατομμύριο διαφορετικά αντισώματα».