«Από Εδώ Θέλω να Αρχίσω!»

Ο Αλεξάντερ Μακ Γκίλιβρεϊ, υπηρέτης τμήματος της Αυστραλίας, βάδιζε πέρα δώθε στο γραφείο του βυθισμένος στις σκέψεις του. Επί πολλές μέρες πάλευε με ένα πρόβλημα και τελικά βρήκε τη λύση. Το μόνο που έμενε ήταν να μιλήσει στον Φρανκ Ράις.

Ο Φρανκ, ένας σκληραγωγημένος 28χρονος βιβλιοπώλης διάκονος (σκαπανέας), είχε φτάσει στο γραφείο τμήματος λίγες εβδομάδες νωρίτερα. Είχε γνωρίσει την αλήθεια στην εφηβεία του και λίγο αργότερα άρχισε το έργο βιβλιοπώλη. Κατόπιν, πέρασε πάνω από 10 χρόνια κηρύττοντας σχεδόν σε ολόκληρη την Αυστραλία, ταξιδεύοντας με άλογο, ποδήλατο, μοτοσικλέτα και αυτοκινούμενο τροχόσπιτο. Αφού έμεινε λίγο καιρό στο Μπέθελ, ο Φρανκ ήταν πλέον έτοιμος για τον καινούριο του διορισμό στον αγρό.

Ο αδελφός Μακ Γκίλιβρεϊ φώναξε τον Φρανκ στο γραφείο του και του έδειξε σε έναν χάρτη τα νησιά βόρεια της Αυστραλίας. «Φρανκ, πώς θα σου φαινόταν να είσαι ο πρώτος που θα κηρύξει εδώ;» τον ρώτησε. «Δεν υπάρχει ούτε ένας αδελφός σε όλα αυτά τα νησιά!»

Τα μάτια του Φρανκ καρφώθηκαν σε ένα σύμπλεγμα νησιών που γυάλιζαν σαν μαργαριτάρια στον Ινδικό Ωκεανό​—τις Ολλανδικές Ανατολικές Ινδίες (τώρα Ινδονησία).a Σε αυτά ζούσαν εκατομμύρια άνθρωποι που δεν είχαν ακούσει ακόμα τα καλά νέα της Βασιλείας του Θεού. Δείχνοντας την πρωτεύουσα, την Μπατάβια (τώρα Τζακάρτα),b ο Φρανκ είπε: «Από εδώ θέλω να αρχίσω!»

Κήρυγμα στην Ιάβα

Το 1931, ο Φρανκ Ράις έφτασε στην Τζακάρτα​—μια μεγάλη, πολύβουη πόλη στο νησί Ιάβα. Νοίκιασε ένα δωμάτιο κοντά στο κέντρο της πόλης και το γέμισε κούτες με Γραφικά έντυπα, κάτι που άφησε έκπληκτη τη σπιτονοικοκυρά του.

«Στην αρχή ήμουν σαν χαμένος και ένιωθα νοσταλγία», θυμάται ο Φρανκ. «Ο κόσμος κυκλοφορούσε φορώντας λευκά, βαμβακερά κοστούμια και αποικιακά καπέλα, ενώ εγώ έλιωνα από τη ζέστη μέσα στα βαριά αυστραλιανά ρούχα μου. Δεν ήξερα ούτε λέξη στην ολλανδική ή στην ινδονησιακή. Αφού προσευχήθηκα στον Ιεχωβά για καθοδηγία, σκέφτηκα ότι σίγουρα θα υπήρχαν αγγλόφωνα άτομα στην εμπορική περιοχή. Άρχισα λοιπόν να κηρύττω εκεί​—και πόσο καρποφόρος αποδείχτηκε εκείνος ο αγρός!»

Επειδή οι περισσότεροι κάτοικοι της Τζακάρτα μιλούσαν ολλανδικά, ο Φρανκ μελέτησε σκληρά για να μάθει καλά τη γλώσσα και σύντομα άρχισε να κηρύττει από σπίτι σε σπίτι. Αφιέρωσε επίσης χρόνο για να μάθει την ινδονησιακή, ώσπου τελικά τα κατάφερε. «Το πρόβλημα ήταν ότι δεν είχα καθόλου ινδονησιακά έντυπα», ανέφερε ο Φρανκ. «Ο Ιεχωβά λοιπόν με οδήγησε σε κάποιον Ινδονήσιο δάσκαλο, ο οποίος ενδιαφέρθηκε για την αλήθεια και συμφώνησε να μεταφράσει το βιβλιάριο Πού Είναι οι Νεκροί; Ακολούθησαν και άλλα βιβλιάρια, και σύντομα πολλοί που μιλούσαν την ινδονησιακή έδειξαν ενδιαφέρον για την αλήθεια».