Το γραφείο τμήματος έστειλε αμέσως στην Παντάνγκ τον επίσκοπο περιοχής Φρανς φαν Φλιτ, ο οποίος διαπίστωσε ότι ο Άζις είχε μιλήσει στον γείτονά του, τον Νάζαρ Ρις, έναν δημόσιο υπάλληλο που πεινούσε πνευματικά. Και οι δύο άντρες μαζί με τις οικογένειές τους γνώρισαν την αλήθεια. Ο Άζις υπηρέτησε πιστά ως πρεσβύτερος, ενώ ο Νάζαρ Ρις έγινε ειδικός σκαπανέας, και πολλά από τα παιδιά του είναι σήμερα ζηλωτές Μάρτυρες.

Λίγο αργότερα, ο Φρανς φαν Φλιτ επισκέφτηκε κάποιον αδρανή Ολλανδό αδελφό που επισκεύαζε ένα διυλιστήριο πετρελαίου στο Μπαλικπάπαν του ανατολικού Καλιμάνταν, το οποίο είχε καταστραφεί στον πόλεμο. Ο Φρανς βγήκε με τον αδελφό στο έργο και τον παρότρυνε να μελετήσει με αρκετούς ενδιαφερομένους. Προτού ο αδελφός επιστρέψει στην Ολλανδία, ίδρυσε έναν μικρό όμιλο στο Μπαλικπάπαν.