1. Τι έχει διαφυλάξει στοργικά ο Ιεχωβά προς όφελος της ανθρωπότητας;

Ο ΙΕΧΩΒΑ, “ο ζωντανός και διαμένων Θεός”, έχει διαφυλάξει το ζωοπάροχο άγγελμά του προς όφελος της ανθρωπότητας. Αυτό το άγγελμα δεν πρόκειται να χαθεί, διότι «τα λόγια του Ιεχωβά διαμένουν για πάντα». (1 Πέτρ. 1:23-25) Πόσο ευγνώμονες είμαστε που έχει διαφυλάξει στοργικά αυτές τις ζωτικές πληροφορίες στο γραπτό του Λόγο, την Αγία Γραφή!

2. Τι έχει διαφυλάξει ο Θεός στο γραπτό του Λόγο για να το χρησιμοποιεί ο λαός του;

² Στο Λόγο του, ο Θεός έχει διαφυλάξει το όνομά του για να το χρησιμοποιεί ο λαός του​—ένα όνομα που επέλεξε ο ίδιος. Οι Γραφές αναφέρονται για πρώτη φορά σε Αυτόν ως “Ιεχωβά Θεό” στην «ιστορία των ουρανών και της γης». (Γέν. 2:4) Το όνομα του Θεού χαράχτηκε θαυματουργικά αρκετές φορές στις πέτρινες πλάκες με τις Δέκα Εντολές. Για παράδειγμα, η πρώτη εντολή άρχιζε ως εξής: «Εγώ είμαι ο Ιεχωβά ο Θεός σου». (Έξοδ. 20:1-17) Το όνομα του Θεού εξακολουθεί να είναι ζωντανό επειδή ο Υπέρτατος Κύριος Ιεχωβά έχει διαφυλάξει το Λόγο του και το όνομά του παρά τις προσπάθειες του Σατανά για την εξάλειψή τους.​—Ψαλμ. 73:28.

3. Μολονότι η θρησκευτική πλάνη είναι διάχυτη, τι έχει διαφυλάξει ο Θεός;

³ Στο Λόγο του, ο Ιεχωβά έχει διαφυλάξει και την αλήθεια. Μολονότι η θρησκευτική πλάνη είναι διάχυτη παγκόσμια, πόσο ευγνώμονες είμαστε που ο Θεός μάς έχει δώσει πνευματικό φως και αλήθεια! (Διαβάστε Ψαλμός 43:3, 4) Αν και οι μάζες των ανθρώπων περπατούν στο σκοτάδι, εμείς εξακολουθούμε να περπατάμε με χαρά στο θεόδοτο πνευματικό φως.​—1 Ιωάν. 1:6, 7.

ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΚΤΙΜΟΥΜΕ

4, 5. Ποιο ξεχωριστό προνόμιο απολαμβάνουμε από το έτος 1931;

⁴ Ως Χριστιανοί, έχουμε μια πολύτιμη κληρονομιά. Η κληρονομιά είναι κάτι που μεταβιβάζεται από τη μια γενιά στην άλλη. Η πνευματική μας κληρονομιά περιλαμβάνει το ότι έχουμε ευλογηθεί με ακριβή γνώση του Λόγου του Θεού και σαφή κατανόηση της αλήθειας σχετικά με Αυτόν και τους σκοπούς Του. Περιλαμβάνει επίσης ένα πολύ ξεχωριστό προνόμιο.

⁵ Αυτό το προνόμιο έγινε μέρος της πνευματικής μας κληρονομιάς σε μια συνέλευση στο Κολόμπους του Οχάιο, στις ΗΠΑ, το 1931. Στο τυπωμένο πρόγραμμα εμφανίζονταν τα γράμματα “JW” («ΜΙ»). Κάποια αδελφή ανέφερε: «Γίνονταν διάφορες εικασίες για το τι σήμαιναν εκείνα τα δύο γράμματα». Μέχρι τότε αποκαλούμασταν Σπουδαστές της Γραφής αλλά, με μια απόφαση που παρουσιάστηκε την Κυριακή 26 Ιουλίου 1931, υιοθετήσαμε το όνομα Μάρτυρες του Ιεχωβά. Αυτό το Γραφικό όνομα έγινε δεκτό με μεγάλη συγκίνηση. (Διαβάστε Ησαΐας 43:12) «Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις δυνατές φωνές και τα χειροκροτήματα που έκαναν το χώρο της συνέλευσης να σείεται», είπε κάποιος αδελφός. Κανένας άλλος στον κόσμο δεν επιθυμούσε αυτό το όνομα, αλλά ο Θεός μάς έχει ευλογήσει σε σχέση με τη χρήση του εδώ και πάνω από οχτώ δεκαετίες. Τι ξεχωριστό προνόμιο να είμαστε Μάρτυρες του Ιεχωβά!

6. Ποιες ακριβείς πληροφορίες περιλαμβάνει η πνευματική μας κληρονομιά;

⁶ Η πνευματική μας κληρονομιά περιλαμβάνει έναν πλούτο από ακριβείς και πολύτιμες πληροφορίες που μας παραδόθηκαν από το παρελθόν. Σκεφτείτε, λόγου χάρη, τον Αβραάμ, τον Ισαάκ και τον Ιακώβ. Αυτοί οι πατριάρχες θα πρέπει να συζητούσαν με τις οικογένειές τους για το πώς μπορούσαν να ευαρεστούν τον Ιεχωβά. Δεν μας εκπλήσσει, λοιπόν, που ο δίκαιος Ιωσήφ απέρριψε τη σεξουαλική ανηθικότητα για να μην “αμαρτήσει εναντίον του Θεού”. (Γέν. 39:7-9) Χριστιανικές παραδόσεις επίσης μεταβιβάστηκαν προφορικά ή μέσω παραδείγματος. Λόγου χάρη, ο απόστολος Παύλος μεταβίβασε στις Χριστιανικές εκκλησίες οδηγίες σχετικά με το Δείπνο του Κυρίου. (1 Κορ. 11:2, 23) Σήμερα, οι λεπτομέρειες που μας χρειάζονται για να λατρεύουμε τον Θεό «με πνεύμα και αλήθεια» μπορούν να βρεθούν στο γραπτό Λόγο του. (Διαβάστε Ιωάννης 4:23, 24) Η Γραφή προορίζεται για τη διαφώτιση ολόκληρης της ανθρωπότητας, αλλά εμείς ως υπηρέτες του Ιεχωβά την εκτιμούμε ιδιαίτερα.

7. Ποια εμψυχωτική υπόσχεση περιλαμβάνει η κληρονομιά μας;

⁷ Μέρος της πνευματικής μας κληρονομιάς είναι και οι πιο πρόσφατα δημοσιευμένες αφηγήσεις που αποδεικνύουν ότι “ο Ιεχωβά είναι στο πλευρό μας”. (Ψαλμ. 118:7) Αυτό μας κάνει να νιώθουμε ασφαλείς, ακόμη και όταν διωκόμαστε. Η πνευματική μας κληρονομιά, που διαρκώς εμπλουτίζεται, περιλαμβάνει την εμψυχωτική υπόσχεση: «“Οποιοδήποτε όπλο κατασκευαστεί εναντίον σου δεν θα έχει επιτυχία, και όποια γλώσσα και αν εγερθεί εναντίον σου στην κρίση, θα την καταδικάσεις. Αυτή είναι η κληρονομική ιδιοκτησία [ή «κληρονομία», ΒΑΜ] των υπηρετών του Ιεχωβά, και η δικαιοσύνη τους είναι από εμένα”, λέει ο Ιεχωβά». (Ησ. 54:17) Κανένα από τα όπλα που έχει ο Σατανάς στο οπλοστάσιό του δεν μπορεί να μας προξενήσει μόνιμη βλάβη.

8. Τι θα εξετάσουμε σε αυτό και στο επόμενο άρθρο;

⁸ Ο Σατανάς έχει προσπαθήσει να καταστρέψει το Λόγο του Θεού, να εξαλείψει το όνομα Ιεχωβά και να καταπνίξει την αλήθεια. Αλλά βέβαια δεν μπορεί να νικήσει τον Ιεχωβά, ο οποίος έχει ανατρέψει όλες αυτές τις προσπάθειες. Σε αυτό το άρθρο και στο επόμενο θα εξετάσουμε (1) πώς ο Θεός έχει διαφυλάξει το Λόγο του, (2) πώς ο Ιεχωβά έχει φροντίσει να διαφυλαχτεί το όνομά του και (3) πώς ο ουράνιος Πατέρας μας έχει αποδειχτεί η Πηγή της αλήθειας που απολαμβάνουμε και Αυτός που τη διαφυλάττει.

Ο ΙΕΧΩΒΑ ΕΧΕΙ ΔΙΑΦΥΛΑΞΕΙ ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ

9-11. Ποια παραδείγματα δείχνουν ότι η Γραφή έχει επιβιώσει από διάφορες επιθέσεις;

⁹ Ο Ιεχωβά έχει διαφυλάξει το Λόγο του από όλες τις επιθέσεις που έχει δεχτεί. Η Καθολική Εγκυκλοπαίδεια (Enciclopedia Cattolica) αναφέρει: «Το 1229, η Σύνοδος της Τουλούζης απαγόρευσε στους λαϊκούς να χρησιμοποιούν [τις Γραφές στην καθομιλουμένη] εξαιτίας της διαμάχης με τους Αλβιγηνούς και τους Βαλδένσιους . . . Η σύνοδος που διεξάχθηκε στην Ταραγόνα της Ισπανίας το 1234 υπό τον Ιάκωβο Α΄ εξέδωσε παρόμοια απαγόρευση. . . . Η Ρωμαϊκή Έδρα παρενέβη για πρώτη φορά σε αυτό το ζήτημα το 1559, όταν ο Κατάλογος του Παύλου Δ΄ απαγόρευσε την εκτύπωση και την κατοχή Γραφών στην καθομιλουμένη χωρίς την άδεια της Αγίας Έδρας».

¹⁰ Παρά τις επιθέσεις που εξαπολύθηκαν εναντίον της, η Γραφή έχει διαφυλαχτεί. Το 1382 περίπου, ο Τζον Ουίκλιφ και οι συνεργάτες του παρήγαγαν την πρώτη μετάφραση της Γραφής στην αγγλική. Ένας άλλος μεταφραστής της Γραφής ήταν ο Γουίλιαμ Τίντεϊλ, ο οποίος θανατώθηκε το 1536. Λέγεται πως, ενώ ήταν δεμένος στον πάσσαλο, φώναξε: «Κύριε, άνοιξε τα μάτια του βασιλιά της Αγγλίας». Κατόπιν στραγγαλίστηκε και κάηκε στην πυρά.

¹¹ Η Γραφή έχει επιβιώσει παρά την εναντίωση. Το 1535, για παράδειγμα, εμφανίστηκε η μετάφραση της Γραφής στην αγγλική από τον Μάιλς Κόβερντεϊλ. Ο Κόβερντεϊλ χρησιμοποίησε ως βάση την απόδοση του Τίντεϊλ για την «Καινή Διαθήκη» και για το τμήμα της «Παλαιάς Διαθήκης» από τη Γένεση ως τα βιβλία των Χρονικών. Άλλα τμήματα των Γραφών τα μετέφρασε από τη λατινική και από τη Γραφή του Μαρτίνου Λούθηρου στη γερμανική. Σήμερα, η Μετάφραση Νέου Κόσμου της Αγίας Γραφής χαίρει εκτίμησης για τη σαφήνεια, την πιστότητα στο πρωτότυπο Βιβλικό κείμενο και την αποτελεσματικότητά της στη διακονία μας. Χαιρόμαστε που καμία δύναμη, δαιμονική ή ανθρώπινη, δεν θα παρεμποδίσει ποτέ τη διαφύλαξη του Λόγου του Ιεχωβά.

Ο ΙΕΧΩΒΑ ΕΧΕΙ ΔΙΑΦΥΛΑΞΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ

12. Ποιο ρόλο έχει παίξει η Μετάφραση Νέου Κόσμου στη διαφύλαξη του θεϊκού ονόματος;

¹² Ο Ιεχωβά Θεός έχει φροντίσει να διαφυλαχτεί το όνομά του στο Λόγο του. Η Μετάφραση Νέου Κόσμου παίζει καθοριστικό ρόλο σε αυτό. Στον πρόλογο, η επιτροπή των αφοσιωμένων μεταφραστών της έγραψε: «Το βασικό γνώρισμα αυτής της μετάφρασης είναι η αποκατάσταση του θεϊκού ονόματος στη δικαιωματική του θέση . . . Αυτό έγινε με τη χρήση του κοινώς αποδεκτού τύπου “Ιεχωβά” 6.973 φορές στις Εβραϊκές Γραφές και 237 φορές στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές». Η Μετάφραση Νέου Κόσμου είναι τώρα διαθέσιμη, ολόκληρη ή εν μέρει, σε 116 και πλέον γλώσσες, ενώ έχουν τυπωθεί πάνω από 178.545.862 αντίτυπα.

13. Γιατί μπορεί να λεχθεί ότι το όνομα του Θεού ήταν γνωστό στους ανθρώπους από τότε που δημιουργήθηκαν;

¹³ Το όνομα του Θεού ήταν γνωστό στους ανθρώπους από τότε που δημιουργήθηκαν. Ο Αδάμ και η Εύα το γνώριζαν και ήξεραν πώς ακριβώς να το προφέρουν. Όταν ο Χαμ έδειξε έλλειψη σεβασμού προς τον πατέρα του μετά τον Κατακλυσμό, ο Νώε είπε: «Ευλογημένος να είναι ο Ιεχωβά, ο Θεός του Σημ, και ο Χαναάν [ο γιος του Χαμ] ας γίνει δούλος του». (Γέν. 4:1· 9:26) Ο ίδιος ο Θεός διακήρυξε: «Εγώ είμαι ο Ιεχωβά. Αυτό είναι το όνομά μου· και σε κανέναν άλλον δεν θα δώσω τη δική μου δόξα». Επίσης δήλωσε: «Εγώ είμαι ο Ιεχωβά και δεν υπάρχει άλλος. Εκτός από εμένα δεν υπάρχει Θεός». (Ησ. 42:8· 45:5) Ο Ιεχωβά έχει φροντίσει να διαφυλαχτεί το όνομά του και να γνωστοποιηθεί σε όλη τη γη. Τι προνόμιο είναι να χρησιμοποιούμε το όνομα του Ιεχωβά και να υπηρετούμε ως Μάρτυρές του! Στην πραγματικότητα, κραυγάζουμε: «Στο όνομα του Θεού μας θα υψώσουμε τα λάβαρά μας».​—Ψαλμ. 20:5.

14. Εκτός από τη Γραφή, πού αλλού μπορεί να βρεθεί το όνομα του Θεού;

¹⁴ Το όνομα του Θεού δεν εμφανίζεται μόνο στη Γραφή. Σκεφτείτε τη Μωαβιτική Λίθο, που βρέθηκε στη Διμπάν (Διβών), 21 χιλιόμετρα ανατολικά της Νεκράς Θαλάσσης. Η λίθος μνημονεύει τον Βασιλιά Αμρί του Ισραήλ και παρουσιάζει την εκδοχή του Βασιλιά Μησά του Μωάβ για την ανταρσία του εναντίον του Ισραήλ. (1 Βασ. 16:28· 2 Βασ. 1:1· 3:4, 5) Αλλά η Μωαβιτική Λίθος έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον επειδή περιέχει το όνομα του Θεού στη μορφή του Τετραγράμματου. Το Τετραγράμματο εμφανίζεται επανειλημμένα και στις Επιστολές της Λαχείς, κάποια θραύσματα αγγείων που βρέθηκαν στο Ισραήλ.

15. Τι είναι η Μετάφραση των Εβδομήκοντα, και πώς προέκυψε;

¹⁵ Οι πρώτοι μεταφραστές της Γραφής συνέβαλαν στη διαφύλαξη του θεϊκού ονόματος. Μετά την εξορία στη Βαβυλώνα από το 607 Π.Κ.Χ. ως το 537 Π.Κ.Χ., πολλοί Ιουδαίοι δεν επέστρεψαν στον Ιούδα και στον Ισραήλ. Τον τρίτο αιώνα Π.Κ.Χ., η Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου είχε γίνει η πατρίδα πλήθους Ιουδαίων οι οποίοι χρειάζονταν μια μετάφραση των Εβραϊκών Γραφών στην ελληνική, την τότε διεθνή γλώσσα. Έτσι προέκυψε η Μετάφραση των Εβδομήκοντα, η οποία ολοκληρώθηκε το δεύτερο αιώνα Π.Κ.Χ. Μερικά αντίγραφά της περιέχουν το όνομα Ιεχωβά στην εβραϊκή του μορφή.

16. Δώστε ένα παράδειγμα της χρήσης του θεϊκού ονόματος σε έντυπο του 1640.

¹⁶ Το θεϊκό όνομα υπάρχει επίσης στο πρώτο έντυπο που εκδόθηκε στις αποικίες της Αγγλίας στην Αμερική​—μια μετάφραση του βιβλίου των Ψαλμών. Η αρχική του έκδοση (που τυπώθηκε το 1640) περιέχει τους Ψαλμούς μεταφρασμένους από την εβραϊκή στην αγγλική εκείνης της εποχής. Χρησιμοποιεί το όνομα του Θεού σε περικοπές όπως τα εδάφια Ψαλμός 1:1, 2, όπου αναφέρεται ότι ο «ευλογημένος άνθρωπος» δεν περπατάει σύμφωνα με τη συμβουλή των πονηρών, «αλλά στο νόμο του Ιεχωβά είναι η ευχαρίστηση που επιποθεί». Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το όνομα του Θεού, δείτε το ειδικό βιβλιάριο Το Θείο Όνομα που θα Παραμείνει για Πάντα.

Ο ΙΕΧΩΒΑ ΔΙΑΦΥΛΑΤΤΕΙ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ

17, 18. (α) Πώς θα ορίζατε τη λέξη «αλήθεια»; (β) Από τι αποτελείται η «αλήθεια των καλών νέων»;

¹⁷ Υπηρετούμε με χαρά τον “Ιεχωβά, τον Θεό της αλήθειας”. (Ψαλμ. 31:5) Αλήθεια είναι «καθετί που συμφωνεί προς τα γεγονότα, . . . η απουσία ψεύδους, σκόπιμης αλλοίωσης της πραγματικότητας», λέει το Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας, του Γ. Μπαμπινιώτη. Στη Βιβλική εβραϊκή, ο όρος που αποδίδεται συχνά «αλήθεια» αναφέρεται σε κάτι που είναι αληθινό, αξιόπιστο, πιστό ή τεκμηριωμένο. Η αντίστοιχη ελληνική λέξη υποδηλώνει κάτι που συμφωνεί με τα γεγονότα ή με το σωστό και το δίκαιο.

¹⁸ Ο Ιεχωβά έχει διαφυλάξει την πνευματική αλήθεια καθιστώντας την ολοένα και πιο προσιτή σε εμάς. (2 Ιωάν. 1, 2) Η κατανόησή μας γύρω από την αλήθεια γίνεται συνεχώς πιο ξεκάθαρη, διότι «ο δρόμος των δικαίων είναι σαν το λαμπρό φως που γίνεται όλο και πιο φωτεινό ώσπου να γίνει τέλεια η ημέρα»! (Παρ. 4:18) Αναμφίβολα, συμφωνούμε απόλυτα με τον Ιησού, ο οποίος είπε στην προσευχή του προς τον Θεό: «Ο λόγος σου είναι αλήθεια». (Ιωάν. 17:17) Ο γραπτός Λόγος του Θεού περιέχει «την αλήθεια των καλών νέων», η οποία αποτελείται από το σύνολο των Χριστιανικών διδασκαλιών. (Γαλ. 2:14) Μεταξύ άλλων, αυτές περιλαμβάνουν γεγονότα σχετικά με το όνομα του Ιεχωβά, την κυριαρχία του, τη λυτρωτική θυσία του Ιησού, την ανάσταση και τη Βασιλεία. Ας εξετάσουμε τώρα πώς έχει διαφυλάξει ο Θεός την αλήθεια παρά τις προσπάθειες του Σατανά να την καταπνίξει.

Ο ΙΕΧΩΒΑ ΑΝΑΤΡΕΠΕΙ ΜΙΑ ΕΠΙΘΕΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

19, 20. Ποιος ήταν ο Νεβρώδ, και ποιο εγχείρημα απέτυχε στις μέρες του;

¹⁹ Μετά τον Κατακλυσμό, συνήθιζαν να λένε: «Ακριβώς σαν τον Νεβρώδ​—κραταιός κυνηγός εναντίον του Ιεχωβά». (Γέν. 10:9) Εφόσον εναντιωνόταν στον Ιεχωβά Θεό, ο Νεβρώδ στην πραγματικότητα λάτρευε τον Σατανά και ήταν σαν εκείνους τους εναντιουμένους στους οποίους ο Ιησούς είπε: «Εσείς είστε από τον πατέρα σας τον Διάβολο και θέλετε να κάνετε τις επιθυμίες του πατέρα σας. Εκείνος . . . δεν έμεινε σταθερός στην αλήθεια».​—Ιωάν. 8:44.

²⁰ Η επικράτεια του Νεβρώδ περιλάμβανε τη Βαβέλ και άλλες πόλεις ανάμεσα στους ποταμούς Τίγρη και Ευφράτη. (Γέν. 10:10) Πιθανότατα υπό τη δική του κατεύθυνση άρχισε η οικοδόμηση της Βαβέλ και του πύργου της γύρω στο 2269 Π.Κ.Χ. Σε αντίθεση με το θέλημα του Ιεχωβά, που ήταν να εξαπλωθούν οι άνθρωποι σε όλη τη γη, εκείνοι οι οικοδόμοι έλεγαν: «Εμπρός! Ας χτίσουμε μια πόλη, καθώς και έναν πύργο με την κορυφή του στους ουρανούς, και ας κάνουμε ξακουστό όνομα για τον εαυτό μας, μη τυχόν και διασκορπιστούμε σε όλη την επιφάνεια της γης». Αλλά αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το σχέδιό τους όταν ο Θεός “σύγχυσε τη γλώσσα όλης της γης” και διασκόρπισε τους επίδοξους οικοδόμους. (Γέν. 11:1-4, 8, 9) Αν ο Σατανάς αποσκοπούσε στη δημιουργία μιας και μόνο θρησκείας όπου όλοι θα λάτρευαν εκείνον, η σκευωρία του απέτυχε παταγωδώς. Σε όλη την ανθρώπινη ιστορία, η λατρεία του Ιεχωβά έχει θριαμβεύσει, και μέρα με τη μέρα κερδίζει έδαφος.

21, 22. (α) Γιατί η ψεύτικη θρησκεία δεν αποτέλεσε ποτέ σοβαρή απειλή για την αληθινή λατρεία; (β) Τι θα εξετάσουμε στο επόμενο άρθρο;

²¹ Η ψεύτικη θρησκεία ποτέ δεν αποτέλεσε σοβαρή απειλή για την αληθινή λατρεία. Γιατί; Επειδή ο Μεγάλος Εκπαιδευτής μας έχει φροντίσει να διαφυλάξει το γραπτό του Λόγο, έχει διατηρήσει το όνομά του ζωντανό μεταξύ των ανθρώπων και έχει αποδειχτεί αστείρευτη Πηγή πνευματικής αλήθειας. (Ησ. 30:20, 21) Το ότι λατρεύουμε τον Θεό σύμφωνα με την αλήθεια μάς φέρνει χαρά, αλλά απαιτεί να παραμένουμε πνευματικά άγρυπνοι, να στηριζόμαστε πλήρως στον Ιεχωβά και να ακολουθούμε την κατεύθυνση του αγίου πνεύματός του.

²² Στο επόμενο άρθρο, θα ανιχνεύσουμε την προέλευση ορισμένων ψεύτικων δοξασιών. Θα διαπιστώσουμε πως, όταν τις εξετάζουμε υπό το φως των Γραφών, καταρρέουν. Θα δούμε ακόμα πώς ο Ιεχωβά, που έχει διαφυλάξει με απαράμιλλο τρόπο την αλήθεια, μας έχει ευλογήσει με αληθινές διδασκαλίες τις οποίες θεωρούμε πολύτιμες ως μέρος της πνευματικής μας κληρονομιάς.

1, 2. (α) Ποια ήταν η «σκηνή του Δαβίδ», και πώς θα ανοικοδομούνταν; (β) Ποιοι υπηρετούν ενωμένα σήμερα ως υπηρέτες του Ιεχωβά;

ΣΕ ΜΙΑ μνημειώδη συνάθροιση του κυβερνώντος σώματος στην Ιερουσαλήμ το 49 Κ.Χ., ο μαθητής Ιάκωβος είπε: «Ο Συμεών [Πέτρος] αφηγήθηκε λεπτομερώς πώς ο Θεός έστρεψε για πρώτη φορά την προσοχή του στα έθνη για να πάρει από αυτά έναν λαό για το όνομά του. Και με αυτό συμφωνούν τα λόγια των Προφητών, όπως είναι γραμμένο: “Έπειτα από αυτά, θα επιστρέψω και θα ανοικοδομήσω τη σκηνή του Δαβίδ που είναι πεσμένη· και θα ανοικοδομήσω τα ερείπιά της και θα τη στήσω πάλι, ώστε εκείνοι που απομένουν από τους ανθρώπους να αναζητήσουν ένθερμα τον Ιεχωβά, μαζί με άτομα από όλα τα έθνη, άτομα που καλούνται με το όνομά μου, λέει ο Ιεχωβά, ο οποίος κάνει αυτά τα πράγματα, τα γνωστά από την αρχαιότητα”».​—Πράξ. 15:13-18.

² Η «σκηνή [δηλαδή ο βασιλικός οίκος] του Δαβίδ» έπεσε όταν εκθρονίστηκε ο Βασιλιάς Σεδεκίας. (Αμώς 9:11) Αλλά αυτή η «σκηνή» θα ανοικοδομούνταν και θα είχε ως μόνιμο Βασιλιά τον Ιησού, έναν απόγονο του Δαβίδ. (Ιεζ. 21:27· Πράξ. 2:29-36) Όπως επισήμανε ο Ιάκωβος σε εκείνη την ιστορική συνάθροιση, η προφητεία του Αμώς εκπληρωνόταν με τη συγκέντρωση κληρονόμων της Βασιλείας τόσο από Ιουδαίους όσο και από Εθνικούς. Σήμερα, ένα υπόλοιπο χρισμένων Χριστιανών και εκατομμύρια «άλλα πρόβατα» του Ιησού είναι ενωμένοι στη διακήρυξη της Γραφικής αλήθειας ως υπηρέτες του Ιεχωβά.​—Ιωάν. 10:16.

ΜΙΑ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΟ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

3, 4. Πώς επιβίωσε πνευματικά ο λαός του Ιεχωβά στη Βαβυλώνα;

³ Όταν οι Ιουδαίοι οδηγήθηκαν αιχμάλωτοι στη Βαβυλώνα, ήταν σαφές ότι η «σκηνή του Δαβίδ» είχε πέσει. Εφόσον η ψεύτικη θρησκεία οργίαζε στη Βαβυλωνία, πώς επιβίωσε πνευματικά ο λαός του Θεού στη διάρκεια της 70χρονης εξορίας του από το 607 Π.Κ.Χ. ως το 537 Π.Κ.Χ.; Με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο επιβιώνουμε και εμείς ως λαός του Ιεχωβά σε αυτόν τον κόσμο που είναι υπό τον έλεγχο του Σατανά. (1 Ιωάν. 5:19) Η πλούσια πνευματική κληρονομιά μας έχει συμβάλει σε αυτή την επιβίωση.

⁴ Μέρος της πνευματικής μας κληρονομιάς είναι ο γραπτός Λόγος του Θεού. Οι Ιουδαίοι εξόριστοι στη Βαβυλώνα δεν είχαν τις Άγιες Γραφές σε ολοκληρωμένη μορφή. Είχαν όμως γνώση του Μωσαϊκού Νόμου με τις Δέκα Εντολές του. Γνώριζαν «τους ύμνους της Σιών», μπορούσαν να ανακαλούν στη μνήμη τους πολλές παροιμίες και ήταν εξοικειωμένοι με τα επιτεύγματα παλαιότερων υπηρετών του Ιεχωβά. Πράγματι, εκείνοι οι εξόριστοι έκλαιγαν όταν θυμούνταν τη Σιών, και δεν ξεχνούσαν τον Ιεχωβά. (Διαβάστε Ψαλμός 137:1-6) Ακόμη και στη Βαβυλώνα, με τις τόσες ψεύτικες δοξασίες και συνήθειες, αυτό τους διατήρησε πνευματικά ζωντανούς.

Η ΤΡΙΑΔΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ

5. Τι γνωρίζουμε για την ύπαρξη θρησκευτικών τριάδων στην αρχαία Βαβυλώνα και Αίγυπτο;

⁵ Οι θρησκευτικές τριάδες ήταν εξέχον χαρακτηριστικό της λατρείας στη Βαβυλώνα. Μια βαβυλωνιακή τριάδα αποτελούνταν από τον Σιν (θεό της σελήνης), τον Σαμάς (θεό του ήλιου) και την Ιστάρ (θεά της γονιμότητας και του πολέμου). Στην αρχαία Αίγυπτο, ένας θεός θεωρούνταν συχνά παντρεμένος με μια θεά που του είχε γεννήσει γιο, «με αποτέλεσμα να σχηματίζεται μια τριάδα θεών, στην οποία μάλιστα ο πατέρας δεν ήταν πάντοτε επικεφαλής. Ενίοτε αρκούνταν στο ρόλο του πριγκιπικού συζύγου, ενώ κύρια τοπική θεότητα παρέμενε η θεά». (Νέα Εγκυκλοπαίδεια Λαρούς της Μυθολογίας [New Larousse Encyclopedia of Mythology]) Κάποια αιγυπτιακή τριάδα αποτελούνταν από τον θεό Όσιρι, τη θεά Ίσιδα και το γιο τους Ώρο.

6. Πώς θα ορίζατε την Τριάδα, και πώς είμαστε προστατευμένοι από αυτή την πλάνη;

⁶ Ο Χριστιανικός κόσμος έχει και αυτός την Τριάδα του. Οι κληρικοί λένε ότι ο Πατέρας, ο Γιος και το άγιο πνεύμα είναι ένας Θεός. Αλλά αυτό αποτελεί προσβολή της κυριαρχίας του Ιεχωβά, διότι τον παρουσιάζει απλώς ως το ένα τρίτο μιας υποτιθέμενης τρισυπόστατης θεότητας. Οι υπηρέτες του Ιεχωβά είναι προστατευμένοι από αυτή την πλάνη επειδή συμφωνούν με τα εξής θεόπνευστα λόγια: «Άκου, Ισραήλ: Ο Ιεχωβά ο Θεός μας είναι ένας Ιεχωβά». (Δευτ. 6:4) Ο Ιησούς παρέθεσε αυτή τη δήλωση, και ποιος αληθινός Χριστιανός θα διαφωνούσε μαζί του;​—Μάρκ. 12:29.

7. Γιατί είναι αδύνατον για κάποιον που πιστεύει στην Τριάδα να κάνει το βάφτισμα ως σύμβολο έγκυρης αφιέρωσης στον Θεό;

⁷ Η δοξασία της Τριάδας συγκρούεται με την αποστολή που ανέθεσε ο Ιησούς στους ακολούθους του να κάνουν «μαθητές από όλα τα έθνη, βαφτίζοντάς τους στο όνομα του Πατέρα και του Γιου και του αγίου πνεύματος». (Ματθ. 28:19) Για να βαφτιστεί κάποιος ως γνήσιος Χριστιανός και Μάρτυρας του Ιεχωβά, πρέπει να αναγνωρίζει την ανωτερότητα του Πατέρα, του Ιεχωβά, καθώς και τη θέση και την εξουσία του Γιου του Θεού, του Ιησού. Πρέπει επίσης να πιστεύει ότι το άγιο πνεύμα είναι η ενεργός δύναμη του Θεού, και όχι μέρος κάποιας Τριάδας. (Γέν. 1:2) Αν κάποιος εξακολουθεί να πιστεύει στην Τριάδα, δεν μπορεί να κάνει το βάφτισμα ως σύμβολο έγκυρης αφιέρωσης στον Ιεχωβά Θεό. Πόσο ευγνώμονες είμαστε που η πνευματική μας κληρονομιά μάς έχει προστατέψει από αυτή τη διδασκαλία που ατιμάζει τον Θεό!

Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΣΜΟΣ ΑΠΛΩΝΕΙ ΤΑ ΠΛΟΚΑΜΙΑ ΤΟΥ!

8. Ποια ήταν η βαβυλωνιακή αντίληψη για τους θεούς και τους δαίμονες;

⁸ Η θρησκευτική σκέψη στη Βαβυλωνία άφηνε μεγάλα περιθώρια για ψεύτικες δοξασίες, θεότητες, δαίμονες και πνευματισμό. Η Διεθνής Στερεότυπη Εγκυκλοπαίδεια της Βίβλου (The International Standard Bible Encyclopaedia) δηλώνει: «Δεύτεροι σε σπουδαιότητα μετά τους θεούς στη βαβυλωνιακή θρησκεία είναι οι δαίμονες, οι οποίοι είχαν τη δύναμη να επιφέρουν στους ανθρώπους διάφορες σωματικές ή διανοητικές ασθένειες. Μεγάλο μέρος της θρησκευτικής ζωής φαίνεται πως αναλωνόταν σε μια αγωνιώδη πάλη ενάντια σε αυτούς τους δαίμονες, και οι άνθρωποι παντού έκαναν επικλήσεις στους θεούς για να τους βοηθήσουν σε αυτή την πάλη».

9. (α) Μετά την εξορία τους στη Βαβυλώνα, πώς παγιδεύτηκαν πολλοί Ιουδαίοι από ψεύτικες θρησκευτικές ιδέες; (β) Πώς προστατευόμαστε από τους κινδύνους της εκούσιας ενασχόλησης με τους δαίμονες;

⁹ Μετά την εξορία τους στη Βαβυλώνα, πολλοί Ιουδαίοι παγιδεύτηκαν από αντιγραφικές ιδέες. Με τη διείσδυση ελληνικών αντιλήψεων, πλήθος Ιουδαίων έγιναν ευάλωτοι στο δαιμονικό έλεγχο επειδή υιοθέτησαν την άποψη ότι υπήρχαν κακοί και καλοί δαίμονες. Η πνευματική μας κληρονομιά μάς προστατεύει από τους κινδύνους της εκούσιας ενασχόλησης με τους δαίμονες, επειδή γνωρίζουμε ότι ο Θεός καταδίκαζε τις πνευματιστικές συνήθειες της Βαβυλώνας. (Ησ. 47:1, 12-15) Επιπλέον, αφήνουμε να μας καθοδηγεί η άποψη του Θεού για τον πνευματισμό.​—Διαβάστε Δευτερονόμιο 18:10-12· Αποκάλυψη 21:8.

10. Τι μπορεί να λεχθεί για τις συνήθειες και τις πεποιθήσεις της Βαβυλώνας της Μεγάλης;

¹⁰ Πνευματισμό δεν ασκούσαν μόνο οι Βαβυλώνιοι​—το ίδιο κάνουν και οι υποστηρικτές της Βαβυλώνας της Μεγάλης, της παγκόσμιας αυτοκρατορίας της ψεύτικης θρησκείας. (Αποκ. 18:21-24) Το Βιβλικό Λεξικό του Ερμηνευτή (The Interpreter’s Dictionary of the Bible) λέει: «Η Βαβυλώνα [η Μεγάλη] περιλαμβάνει περισσότερες από μία αυτοκρατορίες ή πολιτισμούς. Ορίζεται περισσότερο από τις επικρατούσες μορφές ειδωλολατρίας παρά από γεωγραφικά ή χρονικά όρια». (Τόμ. 1, σ. 338) Βουτηγμένη στον πνευματισμό, στην ειδωλολατρία και σε άλλες αμαρτίες, η Βαβυλώνα η Μεγάλη εξακολουθεί να υπάρχει​—αλλά όχι για πολύ.​—Διαβάστε Αποκάλυψη 18:1-5.

11. Ποιες προειδοποιήσεις έχουμε δημοσιεύσει σχετικά με τον πνευματισμό;

¹¹ Ο Ιεχωβά διακήρυξε: «Δεν μπορώ να ανεχτώ τη χρήση μαγικής δύναμης». (Ησ. 1:13) Ο πνευματισμός έπαιζε σημαντικό ρόλο στη ζωή των ανθρώπων το 19ο αιώνα. Γι’ αυτό, Η Σκοπιά της Σιών του Μαΐου 1885 (στην αγγλική) έλεγε: «Η πεποίθηση ότι οι νεκροί ζουν σε κάποιο άλλο βασίλειο ή με κάποια άλλη μορφή δεν είναι καινούρια. Υπήρχε στις αρχαίες θρησκείες και σε αυτήν στηριζόταν η μυθολογία όλων των λαών». Το άρθρο πρόσθετε ότι η αντιγραφική ιδέα πως οι νεκροί επικοινωνούν με τους ζωντανούς «έχει παράσχει στους “δαίμονες” την απαιτούμενη κάλυψη ώστε να μπορούν να εξαπατούν τους ανθρώπους υπό το πρόσχημα του πνεύματος που εγκαταλείπει το ανθρώπινο σώμα. Δεν δίστασαν καθόλου να εκμεταλλευτούν αυτή τη μέθοδο απόκρυψης της ταυτότητάς τους, και έχουν διατηρήσει έτσι υπό την επιρροή τους τη διάνοια και τη ζωή πολλών ανθρώπων». Παρόμοιες προειδοποιήσεις περιείχε εκείνη την εποχή το βιβλιάριο Τι Λένε οι Γραφές για τον Πνευματισμό; (στην αγγλική), όπως άλλωστε και πιο πρόσφατα έντυπά μας.

ΥΠΟΦΕΡΟΥΝ ΟΙ ΨΥΧΕΣ ΣΤΟΝ ΚΑΤΩ ΚΟΣΜΟ;

12. Τι είπε ο Σολομών υπό θεϊκή έμπνευση για την κατάσταση των νεκρών;

¹² «Όλοι εκείνοι που έχουν γνωρίσει την αλήθεια» ξέρουν την απάντηση σε αυτό το ερώτημα. (2 Ιωάν. 1) Ασφαλώς συμφωνούμε με τα λόγια του Σολομώντα: «Ένας ζωντανός σκύλος είναι σε καλύτερη θέση από ένα ψόφιο λιοντάρι. Διότι οι ζωντανοί γνωρίζουν ότι θα πεθάνουν· αλλά οι νεκροί δεν γνωρίζουν τίποτα απολύτως . . . Όλα όσα βρίσκει το χέρι σου να κάνει, κάνε τα με τη δύναμή σου, γιατί δεν υπάρχει ούτε εργασία ούτε επινόηση ούτε γνώση ούτε σοφία στον Σιεόλ [τον κοινό τάφο του ανθρωπίνου γένους], τον τόπο όπου πηγαίνεις».​—Εκκλ. 9:4, 5, 10.

13. Πώς επηρεάστηκαν οι Ιουδαίοι από τον πολιτισμό και τη θρησκεία των Ελλήνων;

¹³ Οι Ιουδαίοι ήταν σε θέση να γνωρίζουν την αλήθεια για τους νεκρούς. Όταν, όμως, η Ελλάδα διαμοιράστηκε μεταξύ των στρατηγών του Μεγάλου Αλεξάνδρου, έγιναν προσπάθειες να συνενωθεί ο Ιούδας με τη Συρία μέσω της ελληνικής θρησκείας και του ελληνικού πολιτισμού. Ως αποτέλεσμα, οι Ιουδαίοι δέχτηκαν τις ψεύτικες διδασκαλίες που έλεγαν ότι η ανθρώπινη ψυχή είναι αθάνατη και ότι υπάρχει ένας κάτω κόσμος ως τόπος βασανισμού. Οι Έλληνες δεν ήταν οι πρώτοι που εισήγαγαν την ιδέα ενός κάτω κόσμου γεμάτου με ψυχές που υποφέρουν, διότι οι Βαβυλώνιοι πίστευαν στον «κάτω κόσμο . . . ως έναν τόπο γεμάτο από φρικαλεότητες, . . . που τον επιβλέπουν θεοί και δαίμονες οι οποίοι έχουν μεγάλη δύναμη και αγριότητα». (Η Θρησκεία της Βαβυλωνίας και της Ασσυρίας [The Religion of Babylonia and Assyria]) Ναι, οι Βαβυλώνιοι πίστευαν στην αθανασία της ψυχής.

14. Τι γνώριζαν ο Ιώβ και ο Αβραάμ για το θάνατο και την ανάσταση;

¹⁴ Μολονότι ο δίκαιος Ιώβ δεν είχε τις Γραφές, γνώριζε την αλήθεια για το θάνατο. Αντιλαμβανόταν ακόμη ότι ο Ιεχωβά είναι στοργικός Θεός και θα λαχταρούσε να τον αναστήσει. (Ιώβ 14:13-15) Και ο Αβραάμ επίσης πίστευε στην ανάσταση. (Διαβάστε Εβραίους 11:17-19) Εφόσον είναι αδύνατον να αναστηθεί κάποιος που δεν μπορεί να πεθάνει, εκείνοι οι θεοφοβούμενοι άνθρωποι δεν πίστευαν στην αθανασία της ανθρώπινης ψυχής. Αναμφίβολα, το πνεύμα του Θεού βοήθησε τον Ιώβ και τον Αβραάμ να κατανοήσουν την κατάσταση των νεκρών και να ασκήσουν πίστη στην ανάσταση. Και αυτές οι αλήθειες επίσης περιλαμβάνονται στην κληρονομιά μας.

“ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΜΕ ΛΥΤΡΟ”​—ΖΩΤΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ

15, 16. Πώς έχουμε απελευθερωθεί από την αμαρτία και το θάνατο;

¹⁵ Είμαστε ευγνώμονες που ο Θεός μάς έχει αποκαλύψει επίσης την αλήθεια σχετικά με το μέσο το οποίο προμήθευσε για να μας απελευθερώσει από την Αδαμιαία κληρονομιά της αμαρτίας και του θανάτου. (Ρωμ. 5:12) Κατανοούμε ότι ο Ιησούς «ήρθε, όχι για να τον διακονήσουν, αλλά για να διακονήσει και να δώσει την ψυχή του λύτρο σε αντάλλαγμα για πολλούς». (Μάρκ. 10:45) Πόσο ευτυχείς είμαστε που έχουμε γνώση για “την απελευθέρωση με το λύτρο που πλήρωσε ο Χριστός Ιησούς”!​—Ρωμ. 3:22-24.

¹⁶ Οι Ιουδαίοι και οι Εθνικοί του πρώτου αιώνα έπρεπε να μετανοήσουν για τις αμαρτίες τους και να ασκήσουν πίστη στη λυτρωτική θυσία του Ιησού. Αυτός ήταν ο μόνος τρόπος για να λάβουν συγχώρηση. Το ίδιο ισχύει και σήμερα. (Ιωάν. 3:16, 36) Αν ένα άτομο εμμένει σε ψεύτικες δοξασίες, όπως είναι η Τριάδα και η αθανασία της ψυχής, δεν μπορεί να ωφεληθεί από το λύτρο. Αλλά εμείς μπορούμε. Γνωρίζουμε την αλήθεια σχετικά με “τον Γιο της αγάπης του [Θεού], μέσω του οποίου έχουμε την απελευθέρωσή μας με λύτρο, τη συγχώρηση των αμαρτιών μας”.​—Κολ. 1:13, 14.

ΠΡΟΧΩΡΟΥΜΕ ΩΣ ΛΑΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ!

17, 18. Πού μπορούμε να βρούμε πολύτιμες πληροφορίες για την ιστορία μας, και πώς μπορούμε να ωφεληθούμε από αυτήν;

¹⁷ Θα μπορούσαμε να πούμε πολύ περισσότερα για τις αληθινές διδασκαλίες που ενστερνιζόμαστε, τις εμπειρίες που έχουμε ως υπηρέτες του Θεού και τις πνευματικές και υλικές ευλογίες που απολαμβάνουμε. Εδώ και δεκαετίες, τα Βιβλία Έτους που εκδίδουμε περιέχουν συναρπαστικές αφηγήσεις για τις δραστηριότητές μας σε διάφορες χώρες της γης. Οι βιντεοταινίες Πίστη εν Δράσει, Μέρος 1ο και 2ο, καθώς και έντυπα όπως το βιβλίο Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά​—Διαγγελείς της Βασιλείας του Θεού, αφηγούνται την ιστορία μας. Τα δε περιοδικά μας περιέχουν συχνά συγκινητικές προσωπικές αφηγήσεις αγαπητών ομοπίστων μας.

¹⁸ Η ισορροπημένη εξέταση της ιστορίας της οργάνωσης του Ιεχωβά μάς ωφελεί, όπως ωφελούσαν και το λαό του Ισραήλ οι συλλογισμοί γύρω από το πώς τους απελευθέρωσε ο Θεός από την αιγυπτιακή δουλεία. (Έξοδ. 12:26, 27) Ο ηλικιωμένος Μωυσής, έχοντας δει με τα μάτια του τις θαυμαστές πράξεις του Θεού, πρότρεψε τους Ισραηλίτες: «Θυμήσου τις παλιές ημέρες, σκεφτείτε τα χρόνια που πέρασαν από γενιά σε γενιά· ρώτησε τον πατέρα σου, και θα σε πληροφορήσει· τους ηλικιωμένους σου, και θα σου το πουν». (Δευτ. 32:7) Ως “λαός του Ιεχωβά και ποίμνιο της βοσκής του”, όλοι μας διακηρύττουμε με χαρά τον αίνο του και μιλάμε σε άλλους για τις κραταιές του πράξεις. (Ψαλμ. 79:13) Συγχρόνως, είναι καλό να εξετάζουμε την ιστορία μας, να μαθαίνουμε από αυτήν και να σχεδιάζουμε το μέλλον.

19. Εφόσον απολαμβάνουμε πνευματικό φως, τι πρέπει να κάνουμε;

¹⁹ Είμαστε ευγνώμονες για το ότι δεν περιπλανιόμαστε στο σκοτάδι αλλά απολαμβάνουμε πνευματικό φως από τον Θεό. (Παρ. 4:18, 19) Ας μελετούμε, λοιπόν, με επιμέλεια το Λόγο του Θεού και ας μεταδίδουμε με ζήλο την αλήθεια, μιμούμενοι το ευλαβικό πνεύμα του ψαλμωδού ο οποίος αίνεσε τον Υπέρτατο Κύριο Ιεχωβά με τα λόγια: «Θα μνημονεύω τη δικαιοσύνη σου, τη δική σου μόνο. Θεέ, με διδάσκεις από τη νεότητά μου, και μέχρι τώρα μιλώ για τα θαυμαστά σου έργα. Ακόμη και μέχρι τον καιρό των γηρατειών και των γκρίζων μαλλιών, Θεέ, μη με εγκαταλείπεις, ώσπου να μιλήσω για το βραχίονά σου στη γενιά, για την κραταιότητά σου σε όλους όσους θα έρθουν».​—Ψαλμ. 71:16-18.

20. Ποια αλληλένδετα ζητήματα υπάρχουν, και πώς νιώθετε εσείς για αυτά;

²⁰ Ως αφιερωμένος λαός του Ιεχωβά, αναγνωρίζουμε τα αλληλένδετα ζητήματα της κυριαρχίας του Θεού και της ακεραιότητας του ανθρώπου. Μάλιστα διακηρύττουμε την αδιάψευστη αλήθεια ότι ο Ιεχωβά είναι ο Παγκόσμιος Κυρίαρχος, ο οποίος αξίζει την ολόκαρδη αφοσίωσή μας. (Αποκ. 4:11) Έχοντας το πνεύμα του πάνω μας, διακηρύττουμε επίσης καλά νέα στους πράους, επιδένουμε τα τραύματα εκείνων που έχουν συντετριμμένη καρδιά και παρηγορούμε όσους πενθούν. (Ησ. 61:1, 2) Παρά τις μάταιες προσπάθειες που κάνει ο Σατανάς να εξουσιάσει το λαό του Θεού και όλη την ανθρωπότητα, εμείς εκτιμούμε βαθιά την πνευματική μας κληρονομιά και είμαστε αποφασισμένοι να διακρατούμε την ακεραιότητά μας στον Θεό και να εξυμνούμε τον Υπέρτατο Κύριο Ιεχωβά τώρα και για πάντα.​—Διαβάστε Ψαλμός 26:11· 86:12.