Η Άποψη της Βίβλου

Γιατί η Ζωή Είναι Γεμάτη Αδικίες;

ΕΝΑ αυτοκίνητο χωρίς πινακίδες τρέχει με μεγάλη ταχύτητα, οδηγούμενο από έναν 17χρονο μεθυσμένο οδηγό που δεν έχει άδεια. Εντελώς ξαφνικά, το αυτοκίνητο που τρέχει πολύ χτυπάει από πίσω ένα άλλο αυτοκίνητο που έτρεχε με μικρότερη ταχύτητα, πετάγοντάς το 70 μέτρα (230 πόδια) μακριά, όπου και αναφλέγεται. Στο πίσω κάθισμα αυτού του με μικρότερη ταχύτητα αυτοκινήτου, ο πατέρας και η 13χρονη κόρη του που κοιμόταν αποτεφρώνονται σχεδόν αμέσως. Η μητέρα ανασύρεται από το γιο της από το μπροστινό κάθισμα του φλεγόμενου αυτοκινήτου, με καμμένες τις σάρκες των ποδιών της ως το κόκαλο. Και πεθαίνει λίγες ώρες αργότερα. Ο γιος τους ηλικίας 21 ετών, που οδηγούσε το αυτοκίνητο, είναι ο μόνος από την οικογένεια που επέζησε.

Και ποια ήταν η τιμωρία για τον ένοχο οδηγό; Τριακόσιες ώρες δουλειά για την κοινότητα, πρόστιμο 3.000 δολαρίων και μια τριετή εγγύηση για καλή διαγωγή!

Όταν άκουσε τη δικαστική απόφαση, ο Ντάγκλας, ο γιος, θρήνησε: «Μου φαίνεται τόσο εσφαλμένο που η Κυβέρνηση είναι διατεθειμένη και πρόθυμη να δαπανήσει εκατομμύρια δολάρια σε μια εκστρατεία για να αποθαρρύνει τους ανθρώπους να οδηγούν σε κατάσταση μέθης, κι ωστόσο όταν σκοτώνεται κάποιος είναι απρόθυμη να επιβάλλει τις ανάλογες ποινές». Αυτή είναι μια μόνο από τις κακοδικίες που σχετίζονται με τα οχήματα που αναφέρονται τακτικά στην εφημερίδα Sydney Morning Herald κάτω από τον ειρωνικό τίτλο: «Η Δικαιοσύνη των Δρόμων».

Ίσως κι εσείς υπήρξατε θύμα αδικίας—είτε στα δικαστήρια είτε στην αναζήτηση στέγης, ή στην εργασία.

Οι Αδικίες Αποτελούν Παγκόσμιο Πρόβλημα

Όπου κι αν στρέφετε την προσοχή σας, βλέπετε τις κοινωνικές ανισότητες. Για παράδειγμα, γιατί εκείνοι που ζουν σε ορισμένες χώρες έχουν τόση τροφή ώστε η σπατάλη και η πολυφαγία να είναι κάτι το κοινό, ενώ σε άλλες χώρες εκατομμύρια άνθρωποι υποσιτίζονται ή ακόμη και πεθαίνουν από την πείνα; Τον Ιούλιο του 1983, η Οργάνωση Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών έδωσε μια ζοφερή εικόνα της επείγουσας ανάγκης να προμηθεύσει σιτάρι σε εκατομμύρια ανθρώπους αν επρόκειτο να προληφθεί πραγματική λιμοκτονία. Η λιμοκτονία ήρθε, όπως επιβεβαιώθηκε από τα γεγονότα στην Αιθιοπία το 1985.

Εξετάστε ένα άλλο παράδειγμα αδικίας: Μερικοί άνθρωποι έχουν τα μέσα και ζουν σε αρχοντόσπιτα, ενώ εκατομμύρια άλλοι συνάνθρωποί τους, λόγω της μεγάλης τους φτώχειας, αναγκάζονται να ζουν σε φτωχόσπιτα, πολλοί από αυτούς σχεδόν σε υπόστεγα ή παράγκες. Σύμφωνα με το The New Book of World Rankings για το 1984, «το ένα τέταρτο του πληθυσμού του πλανήτη—κάπου ένα δισεκατομμύριο ανθρώπινες υπάρξεις—ζουν σε μια φτώχεια τόσο απαίσια και εξευτελιστική που δεν μπορούν να τη φανταστούν οι περισσότεροι άνθρωποι που ζουν στις Δυτικές κοινωνίες».

Αλλά ακόμη και σε πολλές χώρες όπου υπάρχουν σπίτια, η κυριότερη απασχόληση των γυναικών είναι να φέρνουν νερό από ένα πηγάδι ή ποτάμι, που μερικές φορές απέχει πολλά χιλιόμετρα από το σπίτι τους. Σε μια χώρα, το 99,7 τοις εκατό όλων των κατοικιών δεν έχουν οικιακή ύδρευση. Σε 5 άλλες χώρες πάνω από το 95 τοις εκατό των σπιτιών δεν έχουν νερό, και σε 50 ακόμη χώρες από 50,6 τοις εκατό μέχρι 88,9 τοις εκατό στερούνται οικιακής ύδρευσης.

Αυτές είναι μερικές από τις ανισότητες που μαστίζουν σήμερα το ανθρώπινο γένος. Αλλά γιατί να γίνονται τόσες αδικίες; Γιατί τις επιτρέπει ο Θεός να συνεχίζονται; Θα ενεργήσει κάποτε ώστε να τις σταματήσει;

Ο Θεός Μισεί την Προσωποληψία

Είναι ευτύχημα που ο Παντοδύναμος Θεός, ο Ιεχωβά, «δεν είναι προσωπολήπτης», και είναι «Θεός πιστός, και δεν υπάρχει αδικία εν αυτώ». (Πράξεις 10:34, 35· Δευτερονόμιον 32:4) Χιλιάδες χρόνια πριν ο Θεός αποκάλυψε ότι απεχθάνεται την προσωποληψία και την αδικία. Πώς; Με το να περιλάβει γραπτές οδηγίες στο θείο νόμο που απαγορεύουν κάθε είδος διακρίσεων ή αδικίας. Η εκδήλωση εύνοιας στους πλούσιους και στους ισχυρούς ή στους ταπεινούς και αδικημένους αποτελούσε παράβαση των κανόνων των Θεού. Ο Νόμος που δόθηκε στο αρχαίο εκλεκτό έθνος δηλώνει: «Δεν θέλετε κάμει αδικίαν εις κρίσιν· δεν θέλεις αποβλέψει εις πρόσωπον πτωχού ουδέ θέλεις σεβασθή πρόσωπον δυνάστου· εν δικαιοσύνη θέλεις κρίνει τον πλησίον σου». (Λευιτικόν 19:15) Ακόμη και η κακομεταχείριση των ζώων αποδοκιμαζόταν.—Έξοδος 23:3-5· Δευτερονόμιον 22:10· 25:4· Παροιμίαι 12:10.

Τώρα, αν ο Παντοδύναμος Θεός επιμένει τόσο πολύ να αποβάλει ο άνθρωπος την αδικία από τις σχέσεις του με τον συνάνθρωπό του καθώς και την έλλειψη στοχαστικότητας στη μεταχείριση της ζωικής δημιουργίας, δεν θα περιμέναμε από τον ίδιο τον Θεό να κάνει κάτι για τις πολλές αδικίες που βλέπουμε σήμερα;

Η Αρχική Αιτία των Αδικιών

Η Βίβλος προσδιορίζει τον Σατανά τον Διάβολο, τον αρχιεναντιούμενο του Θεού, σαν την αρχική αιτία της αδικίας και της ανισότητας. Αυτός ήταν η πρώτη αιτία της ανισότητας στην αρχή της ύπαρξης του ανθρώπου. Ο Σατανάς έχει ρίξει λάδι στη φωτιά της αδικίας από τότε, ελπίζοντας ότι θα επιφέρει περισσότερη μομφή στον Ιεχωβά και τον δίκαιο τρόπο Του με τον οποίο χειρίζεται τα πλάσματά Του.—Γένεσις 3:4, 5· Ιωάννης 8:44· Αποκάλυψις 12:9.

Στη διάρκεια αυτού που η Βίβλος ονομάζει έσχατες ημέρες του άδικου πολιτισμού, οι αυξανόμενες θλίψεις προλέχθηκαν ότι θα προέρχονταν από τον Σατανά πάνω στους ανθρώπους σε όλα τα μέρη της γης. Γιατί; Επειδή αυτός γνωρίζει ότι του έχει απομείνει λίγος μόνο χρόνος για την ύπαρξή του. Γι’ αυτό μην ανησυχείτε υπερβολικά για την αύξηση της αδικίας και άλλες μορφές καταπίεσης. Μάλλον, δείτε σ’ αυτά τα συμβάντα μέρος του σύνθετου σημείου ότι πλησιάζει μια πλήρης αλλαγή του συστήματος.—Αποκάλυψις 12:12· Δανιήλ 12:4· 2 Τιμόθεον 3:1.

Η Εξάλειψη των Αδικιών

Η εξάλειψη των αδικιών μπορεί να φαίνεται ότι είναι μια μάταιη ελπίδα—ακόμη και αυταπάτη. Και θα ήταν, αν αφηνόταν ο άνθρωπος να συνεχίσει να διαχειρίζεται μόνος του το νόμο και τη τάξη. Αλλά το τέλος των αδικιών πλησιάζει! Ο Ιεχωβά Θεός και μπορεί και θα απομακρύνει τη βασική αιτία, τον Διάβολο, μαζί με το διεφθαρμένο σύστημα πραγμάτων που βρίσκεται τώρα κάτω από τον έλεγχο του Σατανά.—Ρωμαίους 16:20· 1 Ιωάννου 2:15-17.

Επιπρόσθετα, ο Ιησούς έδειξε ότι οι ‘έσχατες ημέρες’—οι οποίες περιλαμβάνουν και την παγκόσμια αδικία—θα κάλυπταν μια μόνο ανθρώπινη γενιά. (Ματθαίος 24:3, 34) Αυτό σημαίνει ότι στη διάρκεια της ζωής μερικών από εκείνους που ζούσαν το 1914, ο Θεός θα φροντίσει ώστε να επικρατήσει δικαιοσύνη σε όλη τη γη και να εξαλειφθούν για πάντα οι αδικίες. Ο δίκαιος Βασιλιάς του ο Ιησούς Χριστός «δεν θέλει κρίνει κατά την θεωρίαν των οφθαλμών αυτού ουδέ θέλει ελέγχει κατά την ακρόασιν των ωτίων αυτού· αλλ’ εν δικαιοσύνη θέλει κρίνει τους πτωχούς, και εν ευθύτητι θέλει υπερασπίζεσθαι τους ταπεινούς της γης». «Θέλει εξαγγείλει κρίσιν εις τα έθνη».—Ησαΐας 11:3, 4· 42:1.

Γιατί η Ζωή Είναι Γεμάτη Αδικίες;

ΕΝΑ αυτοκίνητο χωρίς πινακίδες τρέχει με μεγάλη ταχύτητα, οδηγούμενο από έναν 17χρονο μεθυσμένο οδηγό που δεν έχει άδεια. Εντελώς ξαφνικά, το αυτοκίνητο που τρέχει πολύ χτυπάει από πίσω ένα άλλο αυτοκίνητο που έτρεχε με μικρότερη ταχύτητα, πετάγοντάς το 70 μέτρα (230 πόδια) μακριά, όπου και αναφλέγεται. Στο πίσω κάθισμα αυτού του με μικρότερη ταχύτητα αυτοκινήτου, ο πατέρας και η 13χρονη κόρη του που κοιμόταν αποτεφρώνονται σχεδόν αμέσως. Η μητέρα ανασύρεται από το γιο της από το μπροστινό κάθισμα του φλεγόμενου αυτοκινήτου, με καμμένες τις σάρκες των ποδιών της ως το κόκαλο. Και πεθαίνει λίγες ώρες αργότερα. Ο γιος τους ηλικίας 21 ετών, που οδηγούσε το αυτοκίνητο, είναι ο μόνος από την οικογένεια που επέζησε.

Και ποια ήταν η τιμωρία για τον ένοχο οδηγό; Τριακόσιες ώρες δουλειά για την κοινότητα, πρόστιμο 3.000 δολαρίων και μια τριετή εγγύηση για καλή διαγωγή!

Όταν άκουσε τη δικαστική απόφαση, ο Ντάγκλας, ο γιος, θρήνησε: «Μου φαίνεται τόσο εσφαλμένο που η Κυβέρνηση είναι διατεθειμένη και πρόθυμη να δαπανήσει εκατομμύρια δολάρια σε μια εκστρατεία για να αποθαρρύνει τους ανθρώπους να οδηγούν σε κατάσταση μέθης, κι ωστόσο όταν σκοτώνεται κάποιος είναι απρόθυμη να επιβάλλει τις ανάλογες ποινές». Αυτή είναι μια μόνο από τις κακοδικίες που σχετίζονται με τα οχήματα που αναφέρονται τακτικά στην εφημερίδα Sydney Morning Herald κάτω από τον ειρωνικό τίτλο: «Η Δικαιοσύνη των Δρόμων».

Ίσως κι εσείς υπήρξατε θύμα αδικίας—είτε στα δικαστήρια είτε στην αναζήτηση στέγης, ή στην εργασία.

Οι Αδικίες Αποτελούν Παγκόσμιο Πρόβλημα

Όπου κι αν στρέφετε την προσοχή σας, βλέπετε τις κοινωνικές ανισότητες. Για παράδειγμα, γιατί εκείνοι που ζουν σε ορισμένες χώρες έχουν τόση τροφή ώστε η σπατάλη και η πολυφαγία να είναι κάτι το κοινό, ενώ σε άλλες χώρες εκατομμύρια άνθρωποι υποσιτίζονται ή ακόμη και πεθαίνουν από την πείνα; Τον Ιούλιο του 1983, η Οργάνωση Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών έδωσε μια ζοφερή εικόνα της επείγουσας ανάγκης να προμηθεύσει σιτάρι σε εκατομμύρια ανθρώπους αν επρόκειτο να προληφθεί πραγματική λιμοκτονία. Η λιμοκτονία ήρθε, όπως επιβεβαιώθηκε από τα γεγονότα στην Αιθιοπία το 1985.

Εξετάστε ένα άλλο παράδειγμα αδικίας: Μερικοί άνθρωποι έχουν τα μέσα και ζουν σε αρχοντόσπιτα, ενώ εκατομμύρια άλλοι συνάνθρωποί τους, λόγω της μεγάλης τους φτώχειας, αναγκάζονται να ζουν σε φτωχόσπιτα, πολλοί από αυτούς σχεδόν σε υπόστεγα ή παράγκες. Σύμφωνα με το The New Book of World Rankings για το 1984, «το ένα τέταρτο του πληθυσμού του πλανήτη—κάπου ένα δισεκατομμύριο ανθρώπινες υπάρξεις—ζουν σε μια φτώχεια τόσο απαίσια και εξευτελιστική που δεν μπορούν να τη φανταστούν οι περισσότεροι άνθρωποι που ζουν στις Δυτικές κοινωνίες».

Αλλά ακόμη και σε πολλές χώρες όπου υπάρχουν σπίτια, η κυριότερη απασχόληση των γυναικών είναι να φέρνουν νερό από ένα πηγάδι ή ποτάμι, που μερικές φορές απέχει πολλά χιλιόμετρα από το σπίτι τους. Σε μια χώρα, το 99,7 τοις εκατό όλων των κατοικιών δεν έχουν οικιακή ύδρευση. Σε 5 άλλες χώρες πάνω από το 95 τοις εκατό των σπιτιών δεν έχουν νερό, και σε 50 ακόμη χώρες από 50,6 τοις εκατό μέχρι 88,9 τοις εκατό στερούνται οικιακής ύδρευσης.

Αυτές είναι μερικές από τις ανισότητες που μαστίζουν σήμερα το ανθρώπινο γένος. Αλλά γιατί να γίνονται τόσες αδικίες; Γιατί τις επιτρέπει ο Θεός να συνεχίζονται; Θα ενεργήσει κάποτε ώστε να τις σταματήσει;

Ο Θεός Μισεί την Προσωποληψία

Είναι ευτύχημα που ο Παντοδύναμος Θεός, ο Ιεχωβά, «δεν είναι προσωπολήπτης», και είναι «Θεός πιστός, και δεν υπάρχει αδικία εν αυτώ». (Πράξεις 10:34, 35· Δευτερονόμιον 32:4) Χιλιάδες χρόνια πριν ο Θεός αποκάλυψε ότι απεχθάνεται την προσωποληψία και την αδικία. Πώς; Με το να περιλάβει γραπτές οδηγίες στο θείο νόμο που απαγορεύουν κάθε είδος διακρίσεων ή αδικίας. Η εκδήλωση εύνοιας στους πλούσιους και στους ισχυρούς ή στους ταπεινούς και αδικημένους αποτελούσε παράβαση των κανόνων των Θεού. Ο Νόμος που δόθηκε στο αρχαίο εκλεκτό έθνος δηλώνει: «Δεν θέλετε κάμει αδικίαν εις κρίσιν· δεν θέλεις αποβλέψει εις πρόσωπον πτωχού ουδέ θέλεις σεβασθή πρόσωπον δυνάστου· εν δικαιοσύνη θέλεις κρίνει τον πλησίον σου». (Λευιτικόν 19:15) Ακόμη και η κακομεταχείριση των ζώων αποδοκιμαζόταν.—Έξοδος 23:3-5· Δευτερονόμιον 22:10· 25:4· Παροιμίαι 12:10.

Τώρα, αν ο Παντοδύναμος Θεός επιμένει τόσο πολύ να αποβάλει ο άνθρωπος την αδικία από τις σχέσεις του με τον συνάνθρωπό του καθώς και την έλλειψη στοχαστικότητας στη μεταχείριση της ζωικής δημιουργίας, δεν θα περιμέναμε από τον ίδιο τον Θεό να κάνει κάτι για τις πολλές αδικίες που βλέπουμε σήμερα;

Η Αρχική Αιτία των Αδικιών

Η Βίβλος προσδιορίζει τον Σατανά τον Διάβολο, τον αρχιεναντιούμενο του Θεού, σαν την αρχική αιτία της αδικίας και της ανισότητας. Αυτός ήταν η πρώτη αιτία της ανισότητας στην αρχή της ύπαρξης του ανθρώπου. Ο Σατανάς έχει ρίξει λάδι στη φωτιά της αδικίας από τότε, ελπίζοντας ότι θα επιφέρει περισσότερη μομφή στον Ιεχωβά και τον δίκαιο τρόπο Του με τον οποίο χειρίζεται τα πλάσματά Του.—Γένεσις 3:4, 5· Ιωάννης 8:44· Αποκάλυψις 12:9.

Στη διάρκεια αυτού που η Βίβλος ονομάζει έσχατες ημέρες του άδικου πολιτισμού, οι αυξανόμενες θλίψεις προλέχθηκαν ότι θα προέρχονταν από τον Σατανά πάνω στους ανθρώπους σε όλα τα μέρη της γης. Γιατί; Επειδή αυτός γνωρίζει ότι του έχει απομείνει λίγος μόνο χρόνος για την ύπαρξή του. Γι’ αυτό μην ανησυχείτε υπερβολικά για την αύξηση της αδικίας και άλλες μορφές καταπίεσης. Μάλλον, δείτε σ’ αυτά τα συμβάντα μέρος του σύνθετου σημείου ότι πλησιάζει μια πλήρης αλλαγή του συστήματος.—Αποκάλυψις 12:12· Δανιήλ 12:4· 2 Τιμόθεον 3:1.