Τι είδους πένα και μελάνι χρησιμοποιούσαν στους Βιβλικούς χρόνους;

Στον επίλογο της τρίτης από τις τρεις Βιβλικές επιστολές του, ο απόστολος Ιωάννης λέει: «Είχα πολλά να σου γράψω, αλλά δεν θέλω να συνεχίσω να σου γράφω με μελάνι και πένα [διὰ μέλανος καὶ καλάμου, Κείμενο]».​—3 Ιωάννη 13.

Το «μελάνι», παράγωγο του επιθέτου μέλας, που σημαίνει μαύρος, ήταν τις περισσότερες φορές μείγμα αιθάλης ή φούμου και ελαστικού κόμμεος, το οποίο χρησίμευε ως συγκολλητική ουσία. Το συγκεκριμένο μελάνι πωλούνταν σε ξηρή μορφή και έπρεπε να αναμειχθεί με τη σωστή ποσότητα νερού πριν από τη χρήση. Όταν έγραφαν, στέγνωνε απλώς στην επιφάνεια του παπύρου ή της περγαμηνής χωρίς να τη διαπερνάει. Ως εκ τούτου, μπορούσαν να διορθώσουν αμέσως τυχόν λάθη με βρεγμένο σφουγγάρι, το οποίο επίσης ανήκε στο συνηθισμένο εξοπλισμό του γραμματέα. Αυτή η λεπτομέρεια όσον αφορά το αρχαίο μελάνι εξηγεί το τι ίσως είχαν κατά νου οι Βιβλικοί συγγραφείς όταν ανέφεραν ότι κάποια ονόματα θα μπορούσαν να εξαλειφθούν, ή αλλιώς να σβηστούν, από το βιβλίο ενθύμησης του Θεού.​—Έξοδος 32:32, 33· Αποκάλυψη 3:5, Η Καινή Διαθήκη, Αθανάσιου Ι. Δεληκωστόπουλου.