Μερικοί Βιβλικοί συγγραφείς χρειάστηκε να κάνουν αρκετή έρευνα για να τεκμηριώσουν την ύλη τους. Ο Λουκάς, για παράδειγμα, έγραψε τα εξής σχετικά με την αφήγηση του Ευαγγελίου του: ‘Έχω ερευνήσει τα πάντα από την αρχή με ακρίβεια, για να . . . τα γράψω με λογική σειρά’. Φυσικά, το πνεύμα του Θεού ευλόγησε τις προσπάθειες του Λουκά και, χωρίς αμφιβολία, τον έκανε να εντοπίσει έγκυρα ιστορικά έγγραφα και να μιλήσει με αξιόπιστους αυτόπτες μάρτυρες, όπως ήταν οι μαθητές που ζούσαν ακόμη, και ίσως η μητέρα του Ιησού, η Μαρία. Στη συνέχεια, το πνεύμα του Θεού οδήγησε τον Λουκά να καταγράψει αυτές τις πληροφορίες με ακρίβεια.—Λουκάς 1:1-4.

Σε μερικές περιπτώσεις οι Βιβλικοί συγγραφείς περιέλαβαν στοιχεία παρμένα από γραπτά αυτοπτών μαρτύρων που είχαν χρησιμοποιήσει αρχαιότεροι ιστορικοί συγγραφείς, οι οποίοι δεν ήταν όλοι τους θεόπνευστοι. Ο Ιερεμίας συνέλεξε τις πληροφορίες για τα βιβλία Πρώτο και Δεύτερο Βασιλέων κατά μεγάλο μέρος με αυτόν τον τρόπο. (2 Βασιλέων 1:18) Ο Έσδρας ανέτρεξε σε τουλάχιστον 14 μη θεόπνευστες πηγές προκειμένου να συλλέξει ύλη για τα βιβλία Πρώτο και Δεύτερο Χρονικών, μεταξύ των οποίων ήταν ‘τα χρονικά του βασιλιά Δαβίδ’ και ‘το βιβλίο των βασιλιάδων του Ιούδα και του Ισραήλ’. (1 Χρονικών 27:24· 2 Χρονικών 16:11) Μάλιστα, ο Μωυσής παρέθεσε από ‘το βιβλίο των πολέμων του Ιεχωβά’—προφανώς ένα αξιόπιστο υπόμνημα των πολέμων του λαού του Θεού.—Αριθμοί 21:14, 15.

Σε αυτές τις περιπτώσεις το άγιο πνεύμα συμμετείχε ενεργά, υποκινώντας τους Βιβλικούς συγγραφείς να επιλέγουν μόνο αξιόπιστη ύλη, η οποία γινόταν κατόπιν μέρος του θεόπνευστου Βιβλικού υπομνήματος.