Αποδεικνύονται ‘Ζηλωτές Καλών Έργων’ στην Κένυα

«ΑΥΤΟ έψαχνα όλη μου τη ζωή!» αναφώνησε ένας άντρας με ινδουιστικό παρελθόν αφού παρακολούθησε μια πρόσφατη συνέλευση των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην Κένυα της Αφρικής. «Αυτό είναι κάτι το ιδιαίτερο».

Τι τον υποκίνησε να πει αυτά τα λόγια; «Άνθρωποι κάθε χρώματος, φυλής και προέλευσης—όλοι συναναστρέφονται ελεύθερα έχοντας φανερή στοργή ο ένας για τον άλλον», είπε. Αλλά πώς έγινε αυτό δυνατό σ’ έναν κόσμο τόσο γεμάτο διχόνοια και φυλετική προκατάληψη; Τι οδήγησε σε τέτοια ενότητα και πνευματική αρμονία στην Κένυα;

Οι Πρώτοι Σκαπανείς Ανοίγουν το Δρόμο

Το 1931 ο Φρανκ και ο Γκρέυ Σμιθ σαλπάρισαν από τη Νότια Αφρική για τη Μομπάσα με 40 χαρτοκιβώτια βιβλία. Από εκεί έκαναν ένα εξαντλητικό και επικίνδυνο ταξίδι ως το Ναϊρόμπι, όπου και διέθεσαν όλα τους τα έντυπα μέσα σε ένα μήνα περίπου. Και οι δυο προσβλήθηκαν από ελονοσία, και ο Φρανκ πέθανε—πιστός ως το τέλος. Αργότερα τον ίδιο εκείνο χρόνο, ο Ρόμπερτ Νίσμπετ και ο Ντέιβιντ Νόρμαν έκαναν μια παρόμοια εκστρατεία, διαθέτοντας 200 χαρτοκιβώτια με έντυπα στην ανατολική Αφρική. Μ’ αυτόν τον τρόπο σπάρθηκαν οι πρώτοι σπόροι της αλήθειας στην Κένυα.

Έπειτα, το 1935, ο Γκρέυ Σμιθ και η σύζυγός του, μαζί με τον Ρόμπερτ Νίσμπετ και τον αδελφό του, τον Τζωρτζ, ξεκίνησαν να καλλιεργήσουν το ενδιαφέρον που είχε εκδηλωθεί. Αυτή τη φορά, ο Ρόμπερτ προσβλήθηκε από τυφοειδή πυρετό. Οι άλλοι χτυπήθηκαν από ελονοσία και ικτερώδη πυρετό. Η εναντίωση και οι εντολές απέλασης από την αποικιακή κυβέρνηση προστέθηκαν στις κακουχίες. Παρ’ όλα αυτά, όμως, οι πρώτοι εκείνοι ζηλωτές σκαπανείς διέθεσαν τεράστιες ποσότητες εντύπων, θέτοντας έτσι τα θεμέλια της αύξησης. Για παράδειγμα, 30 περίπου χρόνια αργότερα, καθώς ένας Μάρτυρας εργαζόταν σε ένα μακρινό αγροτικό τομέα στην Κένυα, έμεινε έκπληκτος όταν βρήκε έναν άντρα που είχε ένα αντίτυπο του βιβλίου Καταλλαγή. Το είχε πάρει ο αδελφός του το 1935. Ο άντρας αυτός προόδευσε και είναι τώρα Μάρτυρας του Ιεχωβά.

Περαιτέρω Αύξηση

Το 1949, για πρώτη φορά μια Μάρτυρας, η Μαίρη Γουίτινγκτον, ήρθε να εγκατασταθεί στο Ναϊρόμπι, την πρωτεύουσα της Κένυας. Είχε βαφτιστεί στην Αγγλία μόλις πριν από ένα χρόνο. Ούτε που φανταζόταν την απομόνωση, τα εμπόδια και την εναντίωση που επρόκειτο να συναντήσει. Παρ’ όλα αυτά, είχε τη χαρά να δει ‘το ελάχιστο να γίνεται χίλια’. (Ησαΐας 60:22) Σήμερα, σε ηλικία 73 χρόνων, υπηρετεί ακόμη ως τακτική σκαπάνισσα.

Ο Μπιλ και η Μύριελ Νίσμπετ, οι πρώτοι από τους απόφοιτους της Βιβλικής Σχολής Γαλαάδ της Εταιρίας Σκοπιά που διορίστηκαν στην Κένυα, έφτασαν εκεί το 1956. Εκείνο τον καιρό, επικρατούσε φυλετικός διαχωρισμός και η αποικιακή διοίκηση είχε θεσπίσει νόμους που περιόριζαν τη δράση κηρύγματος και επέτρεπαν συναθροίσεις με εννιά το πολύ άτομα. Έτσι, το έργο των Νίσμπετ περιοριζόταν στον τομέα των Λευκών και σε ανεπίσημες συζητήσεις με τους Αφρικανούς. Μολαταύτα, η αύξηση ήρθε.

Το 1962 το έργο των Μαρτύρων του Ιεχωβά αναγνωρίστηκε νομικά. Λίγο αργότερα, το 1963, η αποικιακή κυριαρχία έληξε ανοίγοντας έτσι την πόρτα για περαιτέρω επέκταση του χριστιανικού μας έργου. Θα μπορούσαν τώρα να τυπώνονται έντυπα στη γλώσσα σουαχίλι, και ορισμένοι πρεσβύτεροι των Μαρτύρων του Ιεχωβά εξουσιοδοτήθηκαν από την κυβέρνηση να τελούν γάμους. Από τότε και ύστερα, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αποδείχτηκαν χρήσιμοι βοηθώντας να καταχωρίσουν και να νομιμοποιήσουν τους γάμους τους 2.000 ζευγάρια περίπου.

Το 1972 έγινε στο Ναϊρόμπι η αφιέρωση ενός θαυμάσιου νέου κτιρίου για το γραφείο τμήματος. (Αργότερα, έγινε επέκταση στο κτίριο.) Η Κένυα είναι τώρα καλύτερα εφοδιασμένη για να επιβλέπει το έργο της Βασιλείας στις δέκα χώρες της ανατολικής Αφρικής που βρίσκονται κάτω από την επίβλεψή της και για να ικανοποιεί τις ανάγκες για έντυπα στις διάφορες τοπικές γλώσσες.

Εξαίρετα Παραδείγματα Ζήλου

Οι κήρυκες των καλών νέων στην Κένυα εκδηλώνουν τον ίδιο ‘ζήλο για καλά έργα’ που ήταν φανερός και μεταξύ των χριστιανών του πρώτου αιώνα. (Τίτον 2:14) Δεν αφήνουν τις δυσκολίες να τους εμποδίσουν όταν πρόκειται να βοηθήσουν άλλους να αποκτήσουν ακριβή γνώση της Αγίας Γραφής.

Σε μια περίπτωση, το γραφείο τμήματος ζήτησε από ένα Μάρτυρα να επισκεφθεί έναν ενδιαφερόμενο που ήταν τυφλός και ζούσε 26 χιλιόμετρα μακριά. Ο Μάρτυρας τακτικά έκανε τη διαδρομή με ποδήλατο για να διεξάγει μια Γραφική μελέτη μαζί του. Αν και αυτός ο άντρας πέρασε περιόδους αρνητικής σκέψης και κατάθλιψης, είναι και αυτός τώρα ένας Μάρτυρας και λέει με ζήλο σε άλλους για την υπόσχεση του Θεού να αποκαταστήσει τον Παράδεισο, τότε που ακόμη και τα μάτια των τυφλών θα ανοιχτούν.—Ησαΐας 35:5.

Σε μερικές περιοχές οι αδελφοί πρέπει να καταβάλουν μεγάλες προσπάθειες για να παρακολουθήσουν τις χριστιανικές συναθροίσεις. Μια 70χρονη ηλικιωμένη γυναίκα περπατάει τακτικά 10 χιλιόμετρα περίπου για να πάει στις εβδομαδιαίες συναθροίσεις. Στο δρόμο διασχίζει ένα από τα μεγαλύτερα ποτάμια της Κένυας, αν και εκεί κοντά καραδοκούν κροκόδειλοι. Μερικές φορές το ρεύμα γίνεται τόσο ισχυρό που σχεδόν την παρασύρει. Παρ’ όλα αυτά, εκείνη θεωρεί ότι η πνευματική ευωχία που απολαμβάνει αξίζει πράγματι τον κόπο. Τι αξιοσημείωτο παράδειγμα ζήλου!

Ένας άλλος Μάρτυρας έδωσε ένα ακόμη εξαίρετο παράδειγμα ζήλου και εκτίμησης περπατώντας εννιά ώρες για να παρακολουθήσει τη συνέλευση περιοχής. Γιατί το έκανε αυτό, αφού είχε αρκετά χρήματα για να πληρώσει το εισιτήριο του λεωφορείου; Υποκινημένος από αγάπη, έδωσε τα χρήματα που είχε σ’ αυτόν με τον οποίο μελετούσε ώστε και εκείνος επίσης να απολαύσει το πρόγραμμα της συνέλευσης! Ναι, η αγάπη και ‘ο ζήλος για καλά έργα’, που βασίζονται σε ακριβή Γραφική γνώση, διακρίνονται καθαρά στην Κένυα.

Σκαπανικό Πνεύμα

Ο ζήλος αυτός έχει εκδηλωθεί με αξιοσημείωτο τρόπο στην ολοχρόνια διακονία σκαπανέα. Πολλοί έχουν βρει χαρά στην υπηρεσία αυτή παρ’ όλες τις δύσκολες καταστάσεις. Ένας νεαρός τακτικός σκαπανέας υπηρετεί στη θερμή και υγρή πόλη-λιμάνι της Μομπάσα. Πριν από λίγα χρόνια χρειάστηκε να του κόψουν και τα δυο του πόδια εξαιτίας ενός αυτοκινητικού ατυχήματος που του συνέβηκε. Ενόσω ήταν στο νοσοκομείο, σκέφτηκε να αυτοκτονήσει και ικέτευσε τη νοσοκόμα να του κάνει μια θανατηφόρα ένεση, πράγμα που εκείνη αρνήθηκε να κάνει. Αφού βγήκε από το νοσοκομείο, βρήκε τους Μάρτυρες και άρχισε να μελετάει την Αγία Γραφή μαζί τους. Αυτό οδήγησε στο βάφτισμά του και σε μια καινούρια ζωή στην ολοχρόνια υπηρεσία. Τώρα, ξεχειλίζει από ζήλο και ευγνωμοσύνη.

Πάρα πολλές μητέρες με οικογενειακές ευθύνες έχουν γίνει επίσης τακτικές σκαπάνισσες. Μεταξύ τους είναι και κάποια που έχει τρία παιδιά. Πάσχει από υπέρταση σοβαρής μορφής και έχει κάποια δυσκολία στην άρθρωση. Πρέπει να δουλεύει πλήρες ωράριο και ο σύζυγός της δεν είναι Μάρτυρας. Όμως, είναι μια ευτυχισμένη σκαπάνισσα. Φυσικά, δεν συμμετέχουν μόνο μητέρες στην υπηρεσία τακτικού σκαπανέα· πρόσφατα, ένας πατέρας που έχει να φροντίσει οχτώ παιδιά και η εργασία του απαιτεί να δουλεύει βάρδιες, ανέλαβε επίσης αυτό το προνόμιο υπηρεσίας.

Πολλοί που δεν μπορούν να είναι οι ίδιοι τακτικοί σκαπανείς φλέγονται από το σκαπανικό πνεύμα. Ψάχνουν να βρουν ευκαιρίες για να συμμετάσχουν στην ολοχρόνια διακονία ως βοηθητικοί σκαπανείς και να δαπανήσουν 60 ώρες το μήνα στο έργο κηρύγματος.

Τον Απρίλιο του 1984, καθώς επίσης και του 1985, πάνω από το ένα τρίτο όλων των ευαγγελιζόμενων στην Κένυα συμμετείχαν σε κάποια μορφή ολοχρόνιας υπηρεσίας. Σε μια εκκλησία, 73 ευαγγελιζόμενοι έκαναν βοηθητικό σκαπανικό εκείνο το μήνα, συνεργαζόμενοι με τους πέντε τακτικούς σκαπανείς. Τα άλλα 28 μέλη της εκκλησίας είχαν μέσο όρο 64,6 ώρες, αν και πολλοί απ’ αυτούς δεν ήταν βαφτισμένοι. Σαν αποτέλεσμα, διεξήχθηκαν συνολικά 233 Γραφικές μελέτες!

Η ηλικία δεν φαίνεται να αποτελεί εμπόδιο. Μια 99χρονη γιαγιά ανέλαβε τη διακονία βοηθητικού σκαπανέα. Παρ’ όλους τους σωματικούς της περιορισμούς, με θάρρος αφήνει το φως της να λάμψει ενώπιον νέων και ηλικιωμένων. (Ματθαίος 5:16) Εξαιτίας των προσπαθειών της, αρκετοί έχουν βοηθηθεί να γίνουν κήρυκες της Βασιλείας και με συμπάθεια θυμούνται την αφοσίωση και το σκαπανικό πνεύμα αυτής της γιαγιάς. Ναι, τέτοιος ‘ζήλος για καλά έργα’ έχει κάνει πολλούς να καλλιεργήσουν το σκαπανικό πνεύμα.

Αίνος—Από το Στόμα «Νηπίων»

Και τα παιδιά επίσης, αν και δεν είναι ακόμη βαφτισμένα, με χαρά και προθυμία συνοδεύουν τους γονείς τους στη μετάδοση των καλών νέων από τον αληθινό Θεό σε άλλους ανθρώπους. (Ματθαίος 21:16) Στη διάρκεια μιας ειδικής εκστρατείας, ένα κοριτσάκι τεσσερισήμισι χρόνων εργάστηκε με τους γονείς του σε έναν απομονωμένο τομέα. Δαπάνησε 160 ώρες στη διακονία αγρού εκείνο το μήνα, διαθέτοντας 27 βιβλία, 66 βιβλιάρια και 47 περιοδικά σε ανθρώπους που ενδιαφέρονταν για την Αγία Γραφή!

Αυτός ‘ο ζήλος για καλά έργα’ γίνεται φανερός και στα σχολεία επίσης. Σε μια αγροτική περιοχή έξω από το Ναϊρόμπι, ένα αγόρι που πηγαίνει στο δημοτικό, του οποίου η μητέρα μελετάει την Αγία Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, μπόρεσε να βοηθήσει τη δασκάλα του να αρχίσει να βαδίζει στο δρόμο για την αιώνια ζωή. Στην τάξη, όταν η δασκάλα έφερε τη συζήτηση στο θέμα της ζωής μετά το θάνατο, το μικρό αυτό αγόρι ανέφερε ευγενικά ότι η μητέρα του τον είχε διδάξει κάτι διαφορετικό και ότι αυτό που τον είχε διδάξει βασιζόταν στην Αγία Γραφή. Αυτό κέντρισε την περιέργεια της δασκάλας. Ήρθε σε επαφή με τη μητέρα του αγοριού, η οποία την οδήγησε σε μια πιο πεπειραμένη Μάρτυρα. Τώρα και η ίδια η δασκάλα διαδίδει τη Γραφική αλήθεια σε άλλους, χάρη στο θάρρος αυτού του παιδιού. Τι εξαιρετικό παράδειγμα του ζήλου που υπάρχει μεταξύ των χριστιανών παιδιών σήμερα!

Αναμένεται Περισσότερη Αύξηση

Οι μισοί και πλέον κάτοικοι της Κένυας δεν έχουν ακούσει ακόμη τα καλά νέα της Βασιλείας. Εξαιτίας των αποστάσεων, μερικές απομονωμένες περιοχές μπορούν να καλυφθούν μόνο μια φορά το χρόνο. Όταν οι αδελφοί φτάνουν σε τέτοιες περιοχές, είναι συνηθισμένο να τους χαιρετούν με τα λόγια: «Πού ήσασταν; Μας λείψατε». Έπειτα, αφού δώσουν μαρτυρία για λίγες μέρες ή εβδομάδες και έρχεται η ώρα να φύγουν, συγκινούνται καθώς ακούν εκφράσεις όπως: «Τώρα θα μας ξαναφύγετε; Πώς θα προοδεύσουμε;» Ευτυχώς, έχει διευθετηθεί να γίνονται επανεπισκέψεις στα περισσότερα απ’ αυτά τα πνευματικώς πεινασμένα άτομα.

Σήμερα, υπάρχουν 3.686 διάκονοι της Βασιλείας στην Κένυα. Στον εορτασμό της Ανάμνησης του θανάτου του Χριστού το 1986 παραβρέθηκαν 13.067 άτομα. Αυτός ο αριθμός ήταν σχεδόν τετραπλάσιος από τον αριθμό των Μαρτύρων! Πρώην αλκοολικοί, φιλόνικοι, αρχηγοί συμμοριών, εκβιαστές, πνευματιστές και άλλοι έχουν κάνει μεγάλες αλλαγές στη ζωή τους και βαδίζουν τώρα στο μονοπάτι της αλήθειας. Τι μας δείχνει αυτό για το μέλλον;

Είναι ολοφάνερο ότι πρέπει να αναμένεται περισσότερη αύξηση. Ναι, οι άνθρωποι στην Κένυα ανταποκρίνονται ευνοϊκά στα ‘καλά νέα της βασιλείας’. (Ματθαίος 24:14) Πολλοί έχουν ενωθεί με τις γραμμές των Μαρτύρων του Ιεχωβά—ενός λαού ‘ζηλωτή καλών έργων’. Εξαιτίας αυτών των έργων, ξεχωρίζουν ως ένας μοναδικός λαός, ελεύθεροι από φυλετικούς φραγμούς και από άλλα πράγματα που εμποδίζουν την αληθινή ενότητα. Πραγματικά, «αυτό είναι κάτι το ιδιαίτερο».

[Χάρτες στη σελίδα 22]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

ΚΕΝΥΑ

Ναϊρόμπι

Μομπάσα

[Εικόνα στη σελίδα 23]

Χιλιάδες αντιπρόσωποι που μιλούν τη γλώσσα σουαχίλι παρακολούθησαν τη συνέλευση «Διακράτηση Ακεραιότητας» το Δεκέμβριο του 1985

[Εικόνα στη σελίδα 24]

Βιβλικά δράματα που παρουσιάστηκαν στη σουαχίλι και στην αγγλική γλώσσα εποικοδόμησαν το ακροατήριο

[Εικόνα στη σελίδα 25]

Το δημόσιο βάφτισμα ήταν απόδειξη της ευλογίας του Ιεχωβά