1. Το όνομα που έδωσε ο Θεός στον Ιακώβ όταν εκείνος ήταν περίπου 97 χρονών. Τη νύχτα που ο Ιακώβ διάβηκε την κοιλάδα του χειμάρρου Ιαβόκ, πηγαίνοντας να συναντήσει τον αδελφό του τον Ησαύ, άρχισε να παλεύει με κάποιον ο οποίος αποδείχτηκε ότι ήταν άγγελος. Επειδή ο Ιακώβ ενέμεινε στην πάλη, μετονομάστηκε σε Ισραήλ, πράγμα που αποτελούσε εχέγγυο της ευλογίας του Θεού. Σε ανάμνηση αυτών των γεγονότων, ο Ιακώβ ονόμασε εκείνον τον τόπο Φανουήλ. (Γε 32:22-31· βλέπε ΙΑΚΩΒ Αρ. 1.) Αργότερα, στη Βαιθήλ ο Θεός επιβεβαίωσε τη μετονομασία, και έκτοτε ως το τέλος της ζωής του ο Ιακώβ καλούνταν συχνά Ισραήλ. (Γε 35:10, 15· 50:2· 1Χρ 1:34) Εντούτοις, σε πολλές από τις 2.500 και πλέον περιπτώσεις στις οποίες εμφανίζεται το όνομα Ισραήλ εννοούνται οι απόγονοι του Ιακώβ ως έθνος.—Εξ 5:1, 2.

Όλοι οι απόγονοι του Ιακώβ συλλογικά, σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή. (Εξ 9:4· Ιη 3:7· Εσδ 2:2β· Ματ 8:10) Ως σπέρμα και απόγονοι των 12 γιων του Ιακώβ, αποκαλούνταν συχνά «οι γιοι του Ισραήλ», ενώ λιγότερο συχνά “ο οίκος του Ισραήλ”, “ο λαός του Ισραήλ”, “η πολιτεία του Ισραήλ” ή οι «Ισραηλίτες».—Γε 32:32· Ματ 10:6· Πρ 4:10· 5:35· Εφ 2:12· Ρω 9:4· βλέπε ΙΣΡΑΗΛΙΤΗΣ.