Προορισμένη να Διαβάζεται και να Κατανοείται

5. (α) Αν είναι δυνατόν, τι θα πρέπει ο καθένας μας να αποκτήσει; (β) Στον αρχαίο Ισραήλ, πώς μάθαιναν οι άνθρωποι τι περιείχαν οι Γραφές; (γ) Πώς επηρεάζουν τα εδάφια Ψαλμός 19:7-11 τη δική σας στάση απέναντι στην ανάγνωση της Αγίας Γραφής;

⁵ Στις ημέρες μας, είναι εύκολο να προμηθευτεί κανείς αντίτυπα της Αγίας Γραφής στις περισσότερες χώρες, και παροτρύνουμε κάθε αναγνώστη της Σκοπιάς να αποκτήσει ένα αντίτυπο. Τον καιρό που γραφόταν η Αγία Γραφή, δεν υπήρχαν τυπογραφικά πιεστήρια. Οι άνθρωποι γενικά δεν είχαν προσωπικά αντίτυπα. Όμως, ο Ιεχωβά διευθέτησε να ακούν οι υπηρέτες του αυτά που είχαν γραφτεί. Γι’ αυτό, όπως αναφέρει το εδάφιο Έξοδος 24:7, αφού ο Μωυσής είχε καταγράψει όσα τον είχε κατευθύνει ο Ιεχωβά, «λαβών το βιβλίον της διαθήκης, ανέγνωσεν εις τα ώτα του λαού». Καθώς εκείνοι είχαν παραστεί μάρτυρες των υπερφυσικών φαινομένων που έλαβαν χώρα στο Όρος Σινά, αναγνώρισαν πως όσα τους διάβαζε ο Μωυσής προέρχονταν από τον Θεό και πως ήταν ανάγκη να γνωρίζουν αυτές τις πληροφορίες. (Έξοδος 19:9, 16-19· 20:22) Και εμείς επίσης είναι ανάγκη να γνωρίζουμε τι έχει καταγραφτεί στο Λόγο του Θεού.—Ψαλμός 19:7-11.

6. (α) Προτού μπει το έθνος Ισραήλ στην Υποσχεμένη Γη, τι έκανε ο Μωυσής; (β) Πώς θα μπορούσαμε εμείς να μιμηθούμε το παράδειγμα του Μωυσή;

⁶ Καθώς το έθνος Ισραήλ προετοιμαζόταν να διασχίσει τον Ιορδάνη Ποταμό για να μπει στην Υποσχεμένη Γη, αφήνοντας έτσι πίσω του τη νομαδική ζωή στην έρημο, ήταν κατάλληλο για τα μέλη του να ανασκοπήσουν το Νόμο του Ιεχωβά καθώς και την πολιτεία Του μαζί τους. Υποκινούμενος από το πνεύμα του Θεού, ο Μωυσής ανασκόπησε μαζί τους το Νόμο. Τους υπενθύμισε διάφορες λεπτομέρειες του Νόμου, και επίσης τόνισε βασικές αρχές και στάσεις οι οποίες έπρεπε να επηρεάζουν τη σχέση τους με τον Ιεχωβά. (Δευτερονόμιον 4:9, 35· 7:7, 8· 8:10-14· 10:12, 13) Καθώς σήμερα αναλαμβάνουμε καινούριους διορισμούς ή αντιμετωπίζουμε καινούριες καταστάσεις στη ζωή, θα ήταν καλό να αναλογιζόμαστε και εμείς πώς θα πρέπει οι συμβουλές των Γραφών να επηρεάζουν αυτά που κάνουμε.

7. Λίγο καιρό αφότου διέσχισαν οι Ισραηλίτες τον Ιορδάνη, τι έγινε προκειμένου να εντυπωθεί ο Νόμος του Ιεχωβά στο μυαλό και στην καρδιά τους;

⁷ Λίγο καιρό αφότου ο Ισραήλ είχε διασχίσει τον Ιορδάνη Ποταμό, ο λαός συγκεντρώθηκε και πάλι για να ανασκοπήσει όσα του είχε πει ο Ιεχωβά μέσω του Μωυσή. Το έθνος συγκεντρώθηκε περίπου 50 χιλιόμετρα βόρεια της Ιερουσαλήμ. Οι μισές φυλές βρίσκονταν μπροστά στο Όρος Εβάλ, και οι άλλες μισές μπροστά στο Όρος Γαριζίν. Εκεί ο Ιησούς του Ναυή «ανέγνωσε πάντας τους λόγους του νόμου, τας ευλογίας και τας κατάρας». Έτσι, οι άντρες, οι γυναίκες και τα παιδιά, μαζί με τους πάροικους, άκουσαν μια επίκαιρη επανάληψη των νόμων που αφορούσαν τη διαγωγή η οποία θα οδηγούσε στην αποδοκιμασία του Ιεχωβά, καθώς και των ευλογιών τις οποίες θα λάβαιναν αν υπάκουαν στον Ιεχωβά. (Ιησούς του Ναυή 8:34, 35) Ήταν ανάγκη να έχουν ξεκάθαρα στο μυαλό τους τι ήταν καλό και τι ήταν κακό από την άποψη του Ιεχωβά. Επιπλέον, ήταν ανάγκη να χαράξουν στην καρδιά τους αγάπη για το καλό και μίσος για το κακό, όπως κάνει ο καθένας από εμάς σήμερα.—Ψαλμός 97:10· 119:103, 104· Αμώς 5:15.

8. Ποιο ήταν το όφελος της περιοδικής ανάγνωσης του Λόγου του Θεού σε ορισμένες εθνικές συνελεύσεις που διεξάγονταν στον Ισραήλ;

⁸ Εκτός από τις αναγνώσεις του Νόμου σε εκείνες τις ιστορικές περιστάσεις, μια προμήθεια για τακτική ανάγνωση του Λόγου του Θεού περιγράφτηκε στα εδάφια Δευτερονόμιον 31:10-12. Κάθε έβδομο έτος ολόκληρο το έθνος έπρεπε να συγκεντρώνεται για να ακούσει την ανάγνωση του Λόγου του Θεού. Αυτό τους παρείχε πνευματική τροφή. Κρατούσε ζωντανές μέσα στο μυαλό και στην καρδιά τους τις υποσχέσεις σχετικά με το Σπέρμα, και έτσι χρησίμευε για να κατευθυνθούν τα πιστά άτομα στον Μεσσία. Οι διευθετήσεις για πνευματική διατροφή οι οποίες τέθηκαν σε ισχύ όταν ο Ισραήλ βρισκόταν στην έρημο δεν καταργήθηκαν όταν ο λαός μπήκε στην Υποσχεμένη Γη. (1 Κορινθίους 10:3, 4) Απεναντίας, ο Λόγος του Θεού εμπλουτίστηκε με το να συμπεριλάβει τις περαιτέρω αποκαλύψεις των προφητών.

Προσωπική Ανταπόκριση και Εφαρμογή

12. (α) Όταν ο Μωυσής διάβασε το Νόμο στο λαό, πώς ωφελήθηκε ο λαός; (β) Πώς ανταποκρίθηκε ο λαός;

¹² Η ανάγνωση των θεόπνευστων Γραφών δεν προοριζόταν να είναι απλώς μια τυπικότητα. Δεν γινόταν μόνο για να ικανοποιηθεί η περιέργεια του λαού. Όταν ο Μωυσής διάβασε ‘το βιβλίο της διαθήκης’ στον Ισραήλ στην πεδιάδα που βρισκόταν αντίκρυ στο Όρος Σινά, το έκανε αυτό ώστε να γνωρίζουν εκείνοι τις ευθύνες που είχαν ενώπιον του Θεού και να τις εκπληρώνουν. Θα το έκαναν αυτό; Η ανάγνωση απαιτούσε να υπάρξει ανταπόκριση. Ο λαός το αναγνώρισε αυτό, και έτσι εκφράστηκε, λέγοντας: ‘Πάντα, όσα ελάλησεν ο Ιεχωβά, θέλομεν κάμνει και θέλομεν υπακούει’.—Έξοδος 24:7· παράβαλε Έξοδος 19:8· 24:3.

13. Όταν ο Ιησούς του Ναυή διάβασε τις κατάρες για την ανυπακοή, τι έπρεπε να κάνει ο λαός, και με ποιον αντικειμενικό σκοπό;

¹³ Αργότερα, όταν ο Ιησούς του Ναυή διάβασε στο έθνος τις υποσχεμένες ευλογίες και τις κατάρες απαιτούνταν κάποια απόκριση. Ύστερα από κάθε κατάρα, δινόταν η οδηγία: «Και πας ο λαός θέλει ειπεί, Αμήν». (Δευτερονόμιον 27:4-26) Έτσι, σχετικά με κάθε σημείο, καταγράφτηκε ότι εκείνοι συμφωνούσαν με το ότι ο Ιεχωβά καταδίκαζε τις αναφερόμενες παραβάσεις. Πόσο εντυπωσιακό θα πρέπει να ήταν καθώς ολόκληρο το έθνος βροντοφώναζε ότι συμφωνούσε!

14. Στις ημέρες του Νεεμία, γιατί αποδείχτηκε ιδιαίτερα ωφέλιμη η δημόσια ανάγνωση του Νόμου;

¹⁴ Στις ημέρες του Νεεμία, όταν όλος ο λαός συγκεντρώθηκε στην Ιερουσαλήμ για να ακούσει το Νόμο, διαπίστωσαν ότι δεν εκτελούσαν πλήρως τις οδηγίες που ήταν γραμμένες εκεί. Σε εκείνη την περίσταση αυτοί εφάρμοσαν αμέσως τα όσα έμαθαν. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; «Ευφροσύνη μεγάλη σφόδρα». (Νεεμίας 8:13-17) Ύστερα από μία εβδομάδα καθημερινής ανάγνωσης της Αγίας Γραφής στη διάρκεια της γιορτής, αντιλήφτηκαν ότι απαιτούνταν ακόμη περισσότερα. Με προσευχή ανασκόπησαν την ιστορία της πολιτείας του Ιεχωβά με το λαό του από τις ημέρες του Αβραάμ και έπειτα. Όλα αυτά τους υποκίνησαν να πάρουν όρκο ότι θα συμμορφώνονταν με τις απαιτήσεις του Νόμου, ότι θα απείχαν από επιγαμία με ξένους και ότι θα αποδέχονταν τις υποχρεώσεις που σχετίζονταν με τη συντήρηση του ναού και με την υπηρεσία του.—Νεεμίας, κεφάλαια 8-10.