ΙΣΣΑΧΑΡ

(Ισσάχαρ) [Αυτός Είναι Μισθός [δηλαδή άντρας μισθού]].

1. Ο ένατος γιος του Ιακώβ και το πέμπτο από τα εφτά παιδιά της Λείας που γεννήθηκαν στην Παδάν-αράμ. Η Λεία θεώρησε αυτόν το γιο ως την αμοιβή ή το μισθό που της έδωσε ο Ιεχωβά για το ότι είχε επιτρέψει σε μια υπηρέτρια να αποκτήσει γιους από το σύζυγό της, στη διάρκεια μιας περιόδου κατά την οποία η ίδια ήταν στείρα.—Γε 29:32–30:21· 35:23, 26· 1Χρ 2:1.

Ο Ισσάχαρ ήταν ίσως οχτώ χρονών όταν η οικογένειά του μετακόμισε στη Χαναάν το 1761 Π.Κ.Χ. Έκτοτε τίποτα άλλο δεν είναι γνωστό για τη ζωή του εκτός από τα καταγραμμένα περιστατικά στα οποία είχε συμμετοχή μαζί με τους άλλους “γιους του Ιακώβ”. (Γε 34:5-7, 13, 27· 37:3-27· 42:1-3· 45:15) Το 1728 Π.Κ.Χ., όταν ο Ισσάχαρ ήταν περίπου 41 χρονών, μετακόμισε στην Αίγυπτο μαζί με τους γιους του, τον Θωλά, τον Φουά, τον Ιόβ (Ιασούβ) και τον Σιμρών, περιλαμβανόμενος έτσι στις “εβδομήντα ψυχές” του σπιτικού του Ιακώβ.—Γε 46:13, 27· Εξ 1:1-3· 1Χρ 7:1.

Όταν ο Ιακώβ βρισκόταν στην επιθανάτια κλίνη του, ο Ισσάχαρ ήταν ο 6ος από τους 12 γιους που πήραν την ευλογία του πατέρα τους: «Ο Ισσάχαρ είναι γαϊδούρι με γερά κόκαλα, ξαπλωμένο ανάμεσα στους δύο σάκους του σαμαριού. Και θα δει ότι ο τόπος ανάπαυσης είναι καλός και ότι εκείνη η γη είναι ευχάριστη· και θα γείρει τον ώμο του για να σηκώσει φορτία και θα υποβληθεί σε δουλική καταναγκαστική εργασία». (Γε 49:14, 15) Δίνοντας αυτή την ευλογία, ο Ιακώβ όχι μόνο επισήμαινε ορισμένα ατομικά χαρακτηριστικά του Ισσάχαρ και γεγονότα της προσωπικής του ζωής αλλά, όπως συνέβη και με τις ευλογίες που απηύθυνε στους αδελφούς του, προέλεγε επίσης τα διάφορα μελλοντικά φυλετικά γνωρίσματα και τη συμπεριφορά που θα είχαν οι απόγονοι του Ισσάχαρ «στο τελικό διάστημα των ημερών».—Γε 49:1.

2. Μια από τις 12 φυλές του Ισραήλ η οποία καταγόταν από τον Ιακώβ μέσω του γιου του τού Ισσάχαρ.

Όταν έγινε η πρώτη απογραφή μετά την Έξοδο από την Αίγυπτο, ο αριθμός των ακμαίων αντρών ηλικίας 20 χρονών και πάνω που ήταν κατάλληλοι για πόλεμο από αυτή τη φυλή ήταν 54.400. (Αρ 1:17-19, 28, 29) Μια παρόμοια απογραφή περίπου 39 χρόνια αργότερα έδειξε αύξηση στον αριθμό των καταγραμμένων αντρών της φυλής, ο οποίος ανήλθε στους 64.300, ενώ στην εποχή του Δαβίδ η μάχιμη δύναμη αριθμούσε 87.000 πολεμιστές. (Αρ 26:23-25· 1Χρ 7:5) Διακόσιοι επικεφαλής από αυτή τη φυλή πήγαν στη Χεβρών το 1070 Π.Κ.Χ., όταν ο Δαβίδ καταστάθηκε “βασιλιάς όλου του Ισραήλ”.—1Χρ 12:23, 32, 38.

Όσον αφορά τη θέση τους στη διάταξη του μεγάλου στρατοπέδου στην έρημο, οι οικογένειες του Ισσάχαρ, μαζί με τις οικογένειες της φυλής του Ζαβουλών, του αμφιθαλούς αδελφού του Ισσάχαρ, βρίσκονταν δίπλα στον Ιούδα Α της σκηνής της μαρτυρίας. (Αρ 2:3-8) Κατά την οδοιπορία, αυτή η τρίφυλη υποδιαίρεση ήταν διορισμένη να προπορεύεται. (Αρ 10:14-16) Στις αποχαιρετιστήριες ευλογίες του προς τις φυλές, ο Μωυσής ανέφερε μαζί τον Ισσάχαρ και τον Ζαβουλών (Δευ 33:18), αλλά λίγα χρόνια αργότερα αυτοί διαχωρίστηκαν όταν οι φυλές μοιράστηκαν σε δύο ομάδες για να ακούσουν τις ευλογίες και τις κατάρες του Νόμου που επρόκειτο να διαβαστούν—οι μεν στο Όρος Γαριζίν και οι δε στο Όρος Εβάλ.—Δευ 27:11-13· Ιη 8:33-35· βλέπε ΕΒΑΛ, ΟΡΟΣ.

Κατά τη διαμοίραση της Υποσχεμένης Γης, ο Ισσάχαρ ήταν η τέταρτη φυλή που κληρώθηκε να λάβει την κληρονομιά της, η οποία περιλάμβανε κυρίως την εύφορη Κοιλάδα της Ιεζραέλ. Την περιοχή του Ισσάχαρ περιέβαλλαν από το Β οι περιοχές των φυλών του Ζαβουλών και του Νεφθαλί, από την Α ο Ιορδάνης Ποταμός, από το Ν η περιοχή του Μανασσή και από τη Δ ένα τμήμα της εδαφικής κληρονομιάς του Ασήρ. Το Όρος Θαβώρ βρισκόταν κατά μήκος του βόρειου συνόρου της με την περιοχή του Ζαβουλών, ενώ η πόλη Μεγιδδώ ήταν κοντά στο νοτιοδυτικό όριό της και η Βαιθ-σεάν ήταν προς το νοτιοανατολικό όριό της. Μέσα σε αυτή την περιοχή υπήρχαν αρκετές πόλεις Χαναναίων με τους εξαρτώμενους οικισμούς τους. (Ιη 17:10· 19:17-23) Σε αυτή την ευνοημένη κοιλάδα, λοιπόν, η φυλή του Ισσάχαρ, σύμφωνα με την ευλογία του Μωυσή, “χαιρόταν στις σκηνές της”.—Δευ 33:18.

Η παρομοίωση του Ισσάχαρ, του γιου του Ιακώβ, με «γαϊδούρι με γερά κόκαλα» προφανώς υποδείκνυε μια ιδιότητα η οποία ήταν έκδηλη και στη φυλή που προήλθε από αυτόν. (Γε 49:14, 15) Η γη που τους είχε παραχωρηθεί ήταν πράγματι «ευχάριστη», ένα εύφορο τμήμα της Παλαιστίνης, κατάλληλο για αγροκαλλιέργειες. Ο Ισσάχαρ φαίνεται ότι είχε αποδεχτεί το μόχθο που συνεπαγόταν αυτή η εργασία. Η φράση «θα γείρει τον ώμο του για να σηκώσει φορτία» υποδηλώνει προθυμία. Έτσι λοιπόν, αν και η φυλή δεν ήταν ιδιαίτερα επιφανής, ήταν προφανώς αξιέπαινη για το ότι αναλάμβανε το φορτίο ευθύνης που της αναλογούσε.

Ορισμένες πόλεις της γειτονικής φυλής του Μανασσή, μεταξύ των οποίων και οι εξέχουσες πόλεις Μεγιδδώ και Βαιθ-σεάν, παρεμβάλλονταν μέσα στην ιδιοκτησία του Ισσάχαρ. (Ιη 17:11) Κάποιες πόλεις στην περιοχή της φυλής, μαζί με τα γύρω βοσκοτόπια τους, είχαν επίσης ξεχωριστεί για τη φυλή του Λευί. (Ιη 21:6, 28, 29· 1Χρ 6:62, 71-73) Μεταγενέστερα ο Ισσάχαρ συνεισέφερε το μερίδιο που του αναλογούσε (καλύπτοντας το ένα δωδέκατο των ετήσιων αναγκών) για τη συντήρηση της αυλής του Σολομώντα.—1Βα 4:1, 7, 17.

Μεταξύ των εξεχόντων μελών της φυλής του Ισσάχαρ ήταν ο Ιγάλ, ένας από εκείνους που είχαν επιλεχθεί για να κατασκοπεύσουν τη γη και ο οποίος μαζί με άλλους συμβούλεψε τον Ισραήλ να μην μπει στην Υποσχεμένη Γη. (Αρ 13:1-3, 7, 31-33) Ορισμένοι που διατέλεσαν αρχηγοί της φυλής ήταν ο Νεθανήλ μετά την Έξοδο (Αρ 1:4, 8· 7:18· 10:15), ο Φαλτιήλ κατά την είσοδο του Ισραήλ στην Υποσχεμένη Γη (Αρ 34:17, 18, 26) και ο Αμρί κατά τη βασιλεία του Δαβίδ.—1Χρ 27:18, 22.

Ο Ισσάχαρ αναφέρεται ως μία από τις φυλές που υποστήριξαν τον Κριτή Βαράκ στη συντριβή των δυνάμεων του Ιαβίν, οι οποίες βρίσκονταν υπό τις διαταγές του Σισάρα. (Κρ 4:2· 5:15) Αργότερα, ο Θωλά από τη φυλή του Ισσάχαρ διατέλεσε κριτής του Ισραήλ επί 23 χρόνια. (Κρ 10:1, 2) Μετά τη διαίρεση του ενωμένου βασιλείου, ο Βαασά από τον Ισσάχαρ υπήρξε ο τρίτος κυβερνήτης του βόρειου βασιλείου. Ο Βαασά, που ήταν πονηρός άνθρωπος, δολοφόνησε τον προκάτοχό του για να καταλάβει το θρόνο, τον οποίο κράτησε επί 24 χρόνια. (1Βα 15:27, 28, 33, 34) Περίπου 200 χρόνια αργότερα, ο Εζεκίας ο βασιλιάς του Ιούδα προσκάλεσε τους κατοίκους του βόρειου βασιλείου να συμμετάσχουν στην τήρηση του Πάσχα, και πολλοί από τον Ισσάχαρ ανταποκρίθηκαν και ταξίδεψαν στην Ιερουσαλήμ για αυτή τη γιορτή.—2Χρ 30:1, 13, 18-20.

Στα βιβλία του Ιεζεκιήλ και της Αποκάλυψης, ο Ισσάχαρ συγκαταριθμείται με τις άλλες φυλές και, δεδομένης της προφητικής φύσης εκείνων των οραμάτων, το όνομα αυτό χρησιμοποιείται προφανώς με συμβολική έννοια.—Ιεζ 48:25, 26, 33· Απ 7:7.

3. Λευίτης πυλωρός, έβδομος γιος του Κορεΐτη Ωβήδ-εδώμ. Ο Ισσάχαρ, μαζί με τους συγγενείς του, ανέλαβε καθήκοντα φύλακα για τη νότια πλευρά του αγιαστηρίου στην Ιερουσαλήμ.—1Χρ 26:1-5, 13, 15.