ΚΑΘΩΣ το πυκνό στρώμα της καταχνιάς διαλυόταν σιγά-σιγά, ο Αμερικανός αρχηγός της νηοπομπής Μάθιου Σ. Πέρι αντίκρισε το Βουνό Φούτζι από το κατάστρωμα της ναυαρχίδας του, της Σασκουεχάνα. Επιθυμούσε ζωηρά να δει την Ιαπωνία και τελικά έφτασε εκεί στις 8 Ιουλίου 1853, μετά από ταξίδι που κράτησε εφτά και πλέον μήνες. Ο πλοίαρχος αυτός είχε μελετήσει κάθε διαθέσιμη έκθεση σχετικά μ’ εκείνη τη χώρα. Για ποιο λόγο; Γιατί ήλπιζε να αποκαταστήσει τις σχέσεις αυτού του «απομονωμένου βασίλειου» με τον υπόλοιπο κόσμο.

Έτσι οι Ιάπωνες ζούσαν σε απομόνωση ώσπου ο Πλοίαρχος Πέρι ‘χτύπησε την πόρτα τους’ το 1853.

Το Τέλος της Απομόνωσης

Καθώς τα μεγάλα μαύρα ατμόπλοια του Πέρι κινούνταν μέσα στον Κόλπο του Έντο, εκτόξευαν ατμό, αφήνοντας άφωνους τους ντόπιους ψαράδες οι οποίοι νόμισαν ότι επρόκειτο για κινούμενα ηφαίστεια. Οι κάτοικοι του Έντο (τώρα Τόκιο) πανικοβλήθηκαν, και πολλοί έφυγαν από την πόλη, παίρνοντας μαζί τα έπιπλά τους. Αυτή η έξοδος ήταν τόσο μεγάλη ώστε η κυβέρνηση χρειάστηκε να εκδώσει μια επίσημη ανακοίνωση για να καθησυχάσει τους ανθρώπους.

Όχι μόνο τα πλοία τα οποία ήταν κάτω από το πρόσταγμα του Πλοίαρχου Πέρι, αλλά επίσης και τα δώρα που αυτός έφερε άφησαν άναυδους εκείνους τους απομονωμένους ανθρώπους. Έμειναν κατάπληκτοι από την επίδειξη τηλεγράφησης μηνυμάτων από το ένα κτίριο στο άλλο. Το Narrative of the Expedition of an American Squadron to the China Seas and Japan (Ιστορικό της Αποστολής μιας Αμερικανικής Μοίρας στις Κινεζικές Θάλασσες και στην Ιαπωνία), που είχε συνταχτεί κάτω από την επίβλεψη του Πέρι, λέει για Ιάπωνες αξιωματούχους που δίχως να μπορούν να κρατηθούν πήδησαν πάνω σε μια λιλλιπούτεια ατμομηχανή η οποία «μόλις και μετά βίας μπορούσε να μεταφέρει ένα παιδί έξι ετών». Ακόμα κι ένας «διακεκριμένος μανδαρίνος» σκαρφάλωσε στην οροφή της «με τους ανοιχτούς μανδύες του ν’ ανεμίζουν στον αέρα».

Η πόρτα της Ιαπωνίας άνοιξε τελείως με τη δεύτερη επίσκεψη του Πέρι τον επόμενο χρόνο. Υποκύπτοντας στην πίεση, η κυβέρνηση άνοιξε τη χώρα. Οι αδιάλλακτοι οπαδοί του αποκλεισμού, οι οποίοι ήθελαν να διατηρήσουν την απομόνωση της Ιαπωνίας κατέφυγαν στην τρομοκρατία, δολοφόνησαν τον πρωθυπουργό της κυβέρνησης, και επιτέθηκαν σε ξένους. Μερικοί ηγεμόνες που υποστήριζαν τον αποκλεισμό άνοιξαν πυρ κατά των ξένων στόλων. Ωστόσο, οι επιθέσεις σιγά-σιγά σταμάτησαν και ο αυτοκράτορας πήρε τη διακυβέρνηση από το Σογκουνάτο των Τοκουγκάβα.

Ως την εποχή που ο Πέρι άνοιξε την πόρτα της Ιαπωνίας, στα Δυτικά έθνη είχε ήδη ξεκινήσει η Βιομηχανική Επανάσταση.

Ο τρόπος σκέψης πολλών Ιαπώνων φάνηκε πολύ καλά από τις ζωγραφιές που παριστάνουν τον Πλοίαρχο Πέρι. Από τις 50 ζωγραφιές που σώζονται, μόνο 2 ή 3 τον παρουσιάζουν σαν έναν κανονικό αξιωματικό του ναυτικού των Η.Π.Α. Οι άλλες τον παριστάνουν σαν έναν καλικάντζαρο με μακριά μύτη ή σαν τέρας με χλωμό πρόσωπο, όπως φαίνεται εδώ.