Η Γιόσι Τόμα θυμάται ότι εκείνο το μεταπολεμικό έτος έκαναν έργο σε τομείς «από καταφύγιο σε καταφύγιο». Η ίδια λέει: «Οι άνθρωποι ήταν φτωχοί και αγωνίζονταν να συνέλθουν από τα επακόλουθα του πολέμου. Τα τρόφιμα δίνονταν με δελτίο, και ο Ντον Χάσλετ στεκόταν στη σειρά με τους γείτονές του για να πάρει το λάχανο που του αντιστοιχούσε».

Το 1949 «οι Χαβανέζοι»—ο Ντον και η Μέιμπελ Χάσλετ, ο Τζέρι και η Γιόσι Τόμα,

(3) Τζέρι και Γιόσι Τόμα,