“Έστειλαν Εκλεγμένους Άντρες” (Πράξεις 15:22-29)

11. Πώς γνωστοποιήθηκε στις εκκλησίες η απόφαση του κυβερνώντος σώματος;

¹¹ Το κυβερνών σώμα στην Ιερουσαλήμ είχε καταλήξει σε ομόφωνη απόφαση όσον αφορά το ζήτημα της περιτομής. Για να ενεργούν όμως οι αδελφοί στις εκκλησίες με ενότητα, η απόφαση αυτή έπρεπε να τους γνωστοποιηθεί με σαφήνεια και με θετικό, ενθαρρυντικό τρόπο. Ποιος ήταν ο καλύτερος τρόπος για να γίνει αυτό; Η αφήγηση εξηγεί: «Οι απόστολοι και οι πρεσβύτεροι, μαζί με όλη την εκκλησία, αποφάσισαν να στείλουν στην Αντιόχεια εκλεγμένους άντρες από ανάμεσά τους μαζί με τον Παύλο και τον Βαρνάβα. Έστειλαν τον Ιούδα τον αποκαλούμενο Βαρσαββά και τον Σίλα, οι οποίοι ηγούνταν μεταξύ των αδελφών». Επιπρόσθετα, συντάχθηκε μια επιστολή και στάλθηκε με αυτούς τους άντρες ώστε να διαβαστεί σε όλες τις εκκλησίες στην Αντιόχεια, στη Συρία και στην Κιλικία.​—Πράξ. 15:22-26.

12, 13. Τι καλό επιτεύχθηκε χάρη στο ότι στάλθηκε (α) ο Ιούδας και ο Σίλας; (β) μια επιστολή από το κυβερνών σώμα;

¹² Εφόσον «ηγούνταν μεταξύ των αδελφών», ο Ιούδας και ο Σίλας είχαν όλα τα απαιτούμενα προσόντα για να ενεργούν ως εκπρόσωποι του κυβερνώντος σώματος. Η τετραμελής αντιπροσωπεία θα διευκρίνιζε ότι το άγγελμα που έφερνε ήταν, όχι απλώς μια απάντηση στην ερώτηση που είχε υποβληθεί αρχικά, αλλά η σαφής κατεύθυνση του κυβερνώντος σώματος. Η παρουσία αυτών των “εκλεγμένων αντρών” θα σφυρηλατούσε έναν στενό δεσμό ανάμεσα στους Ιουδαίους Χριστιανούς στην Ιερουσαλήμ και στους Εθνικούς Χριστιανούς στον αγρό. Τι σοφή και στοργική διευθέτηση! Αναμφίβολα προήγαγε την ειρήνη και την αρμονία μέσα στον λαό του Θεού.

«Χάρηκαν με την Ενθάρρυνση» (Πράξεις 15:30-35)

15, 16. Ποια ήταν η έκβαση του ζητήματος της περιτομής, και πού οφειλόταν αυτό το αποτέλεσμα;

¹⁵ Η αφήγηση των Πράξεων μας λέει κατόπιν πως, όταν η αντιπροσωπεία των αδελφών από την Ιερουσαλήμ έφτασε στην Αντιόχεια, «τους συγκέντρωσαν όλους και τους έδωσαν την επιστολή». Πώς αντέδρασαν οι αδελφοί εκεί στην κατεύθυνση που έδωσε το κυβερνών σώμα; «Διάβασαν [την επιστολή] και χάρηκαν με την ενθάρρυνση». (Πράξ. 15:30, 31) Επιπρόσθετα, ο Ιούδας και ο Σίλας «ενθάρρυναν τους αδελφούς με πολλές ομιλίες και τους ενίσχυσαν». Με αυτή την έννοια, οι δύο άντρες ήταν «προφήτες», όπως ο Βαρνάβας, ο Παύλος και άλλοι οι οποίοι αποκαλούνταν προφήτες​—ένας όρος που αναφέρεται σε άτομα τα οποία διακήρυτταν ή γνωστοποιούσαν το θέλημα του Θεού.​—Πράξ. 13:1· 15:32· Έξοδ. 7:1, 2.

19, 20. (α) Πώς έγινε φανερό ότι υπήρχε ειρήνη και ενότητα στην εκκλησία της Αντιόχειας; (β) Τι μπορούσαν τώρα να κάνουν ο Παύλος και ο Βαρνάβας;

¹⁹ Στην εκκλησία της Αντιόχειας ήταν ολοφάνερο ότι υπήρχε τώρα ειρήνη και ενότητα. Αντί να έρθουν σε αντιπαράθεση με τους αδελφούς από την Ιερουσαλήμ, οι αδελφοί στην Αντιόχεια εκτίμησαν πολύ την επίσκεψη του Ιούδα και του Σίλα. Η αφήγηση αναφέρει: «Αφού έμειναν λίγο καιρό εκεί, οι αδελφοί τούς κατευόδωσαν για να πάνε σε εκείνους οι οποίοι τους είχαν στείλει», δηλαδή πίσω στην Ιερουσαλήμ.d (Πράξ. 15:33) Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι οι αδελφοί στην Ιερουσαλήμ επίσης χάρηκαν όταν άκουσαν όσα είχαν να πουν οι δύο άντρες για το ταξίδι τους. Χάρη στην παρ’ αξίαν καλοσύνη του Ιεχωβά, η αποστολή τους στέφθηκε με επιτυχία!