ΠΕΡΙΣΦΥΡΙΟ

Οι εβραϊκές λέξεις που αποδίδονται «αλυσιδάκια για τους αστραγάλους» (’ετσ‛αδάχ· Αρ 31:50) και «αλυσίδες βηματισμού» (τσε‛αδάχ· Ησ 3:20) προέρχονται και οι δύο από τη ρίζα τσα‛άδ, η οποία σημαίνει «κάνω βήματα· οδεύω». (Ιερ 10:5· Παρ 7:8) Η εβραϊκή λέξη ‛έχες (περισφύριο) προέρχεται από τη ρίζα ‛αχάς, η οποία σημαίνει «κάνω κουδουνιστό ήχο» ή «κουνώ τα περισφύρια». (Ησ 3:16 [υποσ.], 18) Στην αρχαία Μέση Ανατολή συνήθιζαν να φορούν περισφύρια, δηλαδή βραχιόλια ή διακοσμητικούς κρίκους για τους αστραγάλους. Αυτά φτιάχνονταν από υλικά όπως ο μπρούντζος, ο χρυσός, το ασήμι, το σίδερο, το γυαλί και το ελεφαντόδοντο.

Τα βαριά περισφύρια πιθανόν να έκαναν έναν μεταλλικό ήχο καθώς χτυπούσαν μεταξύ τους όταν περπατούσε το άτομο που τα φορούσε. Ωστόσο, μερικές φορές τοποθετούνταν πετραδάκια μέσα σε κούφια περισφύρια προκειμένου να παράγουν ήχο. Σε πιο πρόσφατες εποχές έχουν θεαθεί περιστασιακά κοπέλες στην Αραβία να φορούν τέτοια περισφύρια με κουδουνάκια. Ακόμη, προσαρτούσαν ενίοτε αλυσιδάκια στα περισφύρια των γυναικών, ενώνοντας έτσι τα περισφύρια μεταξύ τους. Αυτά τα αλυσιδάκια κουδούνιζαν με το περπάτημα, και φυσικά τόσο τα αλυσιδάκια όσο και τα ίδια τα περισφύρια προσέλκυαν την προσοχή. Επίσης, τα αλυσιδάκια αυτά, ή αλλιώς αλυσίδες βηματισμού, περιόριζαν ή μίκραιναν το βήμα της γυναίκας κάνοντάς την να περπατάει ανάλαφρα, χαριτωμένα, με επιτηδευμένα λικνιστό και θηλυκό βάδισμα.—Ησ 3:16.

Οι υπεροπτικές «κόρες της Σιών» σε μεταγενέστερους χρόνους περιγράφονται ως γυναίκες που «περπατούν με ανάλαφρα βήματα και με τα πόδια κάνουν κουδουνιστό ήχο», ή αλλιώς, «στα πόδια τους κουνούν τα περισφύρια».