Το εδάφιο Δευτερονόμιον 16:6 έλεγε ξεκάθαρα στους Ισραηλίτες να «σφάξουν την πασχαλινή θυσία, το βράδυ, κατά τη δύση». (Ιουδαϊκή μετάφραση Τανάκ) Αυτό δείχνει ότι η έκφραση ‘ανάμεσα στα δυο βράδια’ αναφερόταν στην περίοδο του λυκόφωτος, από τη δύση (με την οποία αρχίζει η 14η Νισάν) μέχρι να πέσει το πραγματικό σκοτάδι. Οι αρχαίοι Καραΐτες Ιουδαίοιb την κατανοούσαν μ’ αυτόν τον τρόπο, όπως συμβαίνει και με τους Σαμαρείτεςc ως τις μέρες μας.