Έτσι λοιπόν, ο Ησαΐας εκπληρώνει τον εξής προφητικό του διορισμό: «Να ορίσω σε εκείνους που πενθούν για τη Σιών, να τους δώσω κάλυμμα κεφαλιού αντί για στάχτη, το λάδι της αγαλλίασης αντί για πένθος, το μανδύα του αίνου αντί για το αποκαρδιωμένο πνεύμα· και θα αποκληθούν μεγάλα δέντρα δικαιοσύνης, φύτεμα του Ιεχωβά, ώστε να προσδοθεί σε αυτόν ωραιότητα».—Ησαΐας 61:3.

12, 13. (α) Ποιοι ήταν «μεγάλα δέντρα δικαιοσύνης» ανάμεσα στους επαναπατριζόμενους Ιουδαίους το 537 Π.Κ.Χ.; (β) Ποιοι είναι «μεγάλα δέντρα δικαιοσύνης» από την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ.;

¹² Ο Ιεχωβά ευλογεί το λαό του με «μεγάλα δέντρα δικαιοσύνης». Ποιοι είναι αυτά τα μεγάλα δέντρα; Στη διάρκεια των ετών μετά το 537 Π.Κ.Χ., ήταν άτομα που μελετούσαν το Λόγο του Θεού και στοχάζονταν γύρω από αυτόν, και τα οποία έκαναν τους δίκαιους κανόνες του Ιεχωβά μέλημά τους. (Ψαλμός 1:1-3· Ησαΐας 44:2-4· Ιερεμίας 17:7, 8) Άντρες όπως ο Έσδρας, ο Αγγαίος, ο Ζαχαρίας και ο Αρχιερέας Ιησούς αποδείχτηκε ότι ήταν με εξέχοντα τρόπο «μεγάλα δέντρα»—ακλόνητοι υπερασπιστές της αλήθειας και πολέμιοι της πνευματικής μόλυνσης του έθνους.

¹³ Από την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ. και έπειτα, ο Θεός φύτεψε παρόμοια «μεγάλα δέντρα δικαιοσύνης»—θαρραλέους χρισμένους Χριστιανούς—στην πνευματική επικράτεια του νέου του έθνους, του «Ισραήλ του Θεού». (Γαλάτες 6:16) Με το πέρασμα των αιώνων, αυτά τα «δέντρα» έγιναν συνολικά 144.000, παράγοντας δίκαιη καρποφορία που προσδίδει ωραιότητα, δηλαδή φέρνει δόξα, στον Ιεχωβά Θεό. (Αποκάλυψη 14:3) Τα τελευταία από αυτά τα επιβλητικά «δέντρα» ακμάζουν από το 1919, όταν ο Ιεχωβά αναζωογόνησε τα εναπομείναντα μέλη του Ισραήλ του Θεού από την προσωρινή τους αδράνεια. Παρέχοντάς τους άφθονα πνευματικά νερά, ο Ιεχωβά έχει παραγάγει ουσιαστικά ένα δάσος από δίκαια, καρποφόρα δέντρα.—Ησαΐας 27:6.