«Ρίζες τις Οποίες Δεν Μπορεί Κάποιος να Ξεκολλήσει»

Ο αγαθός άνθρωπος δεν μπορεί, βεβαίως, να είναι άδικος. Επομένως η δικαιοσύνη είναι επίσης αναγκαία για την απόκτηση της επιδοκιμασίας του Ιεχωβά. Ο Βασιλιάς Δαβίδ έψαλε: «Εσύ, Ιεχωβά, θα ευλογήσεις τον δίκαιο· σαν με μια μεγάλη ασπίδα, θα τον περιβάλλεις με επιδοκιμασία». (Ψαλμός 5:12) Αντιπαραβάλλοντας την κατάσταση του δικαίου με αυτήν του πονηρού, ο Σολομών λέει: «Κανένας άνθρωπος δεν θα εδραιωθεί με την πονηρία· αλλά η ρίζα των δικαίων δεν θα κλονιστεί».—Παροιμίες 12:3.

Οι πονηροί μπορεί να φαίνεται ότι ευημερούν. Εξετάστε την εμπειρία του ψαλμωδού Ασάφ. «Τα δικά μου πόδια, όμως», λέει, «είχαν σχεδόν εκτραπεί, τα βήματά μου παραλίγο να γλιστρήσουν». Γιατί; Ο Ασάφ απαντάει: «Φθόνησα τους καυχησιολόγους, βλέποντας την ειρήνη των πονηρών». (Ψαλμός 73:2, 3) Αλλά καθώς μπήκε στο αγιαστήριο του ναού του Θεού, συνειδητοποίησε ότι ο Ιεχωβά τούς είχε βάλει σε ολισθηρό έδαφος. (Ψαλμός 73:17, 18) Όποια φαινομενική επιτυχία μπορεί να έχουν οι πονηροί είναι προσωρινή. Γιατί να τους φθονούμε;

Απεναντίας, εκείνος που έχει την επιδοκιμασία του Ιεχωβά είναι ακλόνητος. Χρησιμοποιώντας μεταφορικά το ισχυρό σύστημα των ριζών ενός δέντρου, ο Σολομών λέει: «Οι αγαθοί έχουν ρίζες τις οποίες δεν μπορεί κάποιος να ξεκολλήσει». (Παροιμίες 12:3, Η Νέα Αγγλική Βίβλος [The New English Bible]) Οι αθέατες ρίζες ενός γιγαντιαίου δέντρου, όπως είναι η σεκόγια της Καλιφόρνιας, μπορεί να καλύπτουν έκταση αρκετών στρεμμάτων και είναι σε θέση να του παρέχουν ένα ισχυρό «αγκυροβόλιο» απέναντι στις πλημμύρες και στους σφοδρούς ανέμους. Μια πανύψηλη σεκόγια μπορεί μάλιστα να αντέξει ακόμη και έναν ισχυρό σεισμό.

Όπως τέτοιου είδους ρίζες απλώνονται στο θρεπτικό έδαφος της γης, η διάνοια και η καρδιά μας χρειάζεται να εισχωρούν βαθιά στο Λόγο του Θεού και να αντλούν τα ζωογόνα νερά του. Με αυτόν τον τρόπο η πίστη μας γίνεται στερεά ριζωμένη και ισχυρή, η ελπίδα μας σίγουρη και σταθερή. (Εβραίους 6:19) Δεν θα «μεταφερόμαστε εδώ και εκεί από κάθε άνεμο [ψεύτικης] διδασκαλίας». (Εφεσίους 4:14) Ασφαλώς, θα νιώθουμε τις συνέπειες των θυελλωδών δοκιμασιών και ίσως μάλιστα τρέμουμε απέναντι στις αντιξοότητες. Εντούτοις, “η ρίζα μας δεν θα κλονιστεί”.

Από Σκέψεις σε Πράξεις και Κατόπιν σε Συνέπειες

Οι σκέψεις οδηγούν σε πράξεις και αυτές σε συνέπειες. Ο Σολομών παρουσιάζει στη συνέχεια μια σταδιακή εξέλιξη από σκέψεις σε πράξεις, αντιπαραβάλλοντας τους δικαίους με τους πονηρούς: «Οι σκέψεις των δικαίων είναι δικαιοσύνη· η καθοδήγηση από τους πονηρούς είναι απάτη. Τα λόγια των πονηρών παραμονεύουν για αίμα, αλλά τους ευθείς θα τους ελευθερώσει το στόμα τους».—Παροιμίες 12:5, 6.

Αυτές καθαυτές οι σκέψεις των αγαθών είναι ηθικά υγιείς και στρέφονται προς ό,τι είναι σωστό και δίκαιο. Εφόσον οι δίκαιοι υποκινούνται από αγάπη για τον Θεό και τους συνανθρώπους τους, οι προθέσεις τους είναι καλές. Οι πονηροί, από την άλλη μεριά, υποκινούνται από ιδιοτέλεια. Συνεπώς, τα σχέδιά τους—οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν για να πετυχαίνουν τους σκοπούς τους—είναι απατηλά. Οι πράξεις τους είναι δόλιες. Δεν διστάζουν να στήνουν παγίδα για τους αθώους, ίσως σε κάποιο δικαστήριο, με ψευδείς κατηγορίες. Τα λόγια τους «παραμονεύουν για αίμα» επειδή θέλουν να βλάψουν τα αθώα θύματά τους. Οι ευθείς, έχοντας γνώση για τις πλεκτάνες των πονηρών καθώς και για τη σοφία που χρειάζεται προκειμένου να είναι προσεκτικοί, μπορούν να αποφεύγουν αυτόν τον κίνδυνο. Ίσως είναι μάλιστα σε θέση να προειδοποιούν τους απρόσεκτους και να τους γλιτώνουν από τις απατηλές μηχανορραφίες των πονηρών.

Ποια θα είναι η κατάσταση των δικαίων και των πονηρών; «Οι πονηροί ανατρέπονται και δεν υπάρχουν πια», απαντάει ο Σολομών, «αλλά το σπίτι των δικαίων θα παραμείνει». (Παροιμίες 12:7) Το σπίτι, λέει ένα σύγγραμμα, «αντιπροσωπεύει το σπιτικό και καθετί πολύτιμο για κάποιον, κάτι που του παρέχει τη δυνατότητα να ζει πραγματικά». Μπορεί μάλιστα να αναφέρεται στην οικογένεια και στους απογόνους του δικαίου. Όπως και να έχουν τα πράγματα, το σημείο που τονίζει η παροιμία είναι ξεκάθαρο: Ο δίκαιος θα μείνει σταθερός παρά τις αντιξοότητες.

Ο Δίκαιος Ακμάζει

«Ο πονηρός επιθύμησε το θήραμα που είναι πιασμένο στα δίχτυα των κακών ανθρώπων», λέει ο σοφός βασιλιάς. (Παροιμίες 12:12α) Πώς το κάνει αυτό ο πονηρός; Προφανώς επιθυμώντας λάφυρα που αποκτούνται με διεφθαρμένα μέσα.

Τι μπορεί να λεχθεί για τον αγαθό; Ένα τέτοιο άτομο αγαπάει τη διαπαιδαγώγηση και είναι σταθερά ριζωμένο στην πίστη. Ασκεί κρίση και δικαιοσύνη, είναι φρόνιμος και ταπεινός, συμπονετικός και επιμελής. Όσον αφορά δε τη «ρίζα των δικαίων», δηλώνει ο Σολομών, αυτή «είναι αποδοτική» ή αλλιώς «ακμάζει». (Παροιμίες 12:12β· Νέα Διεθνής Μετάφραση [New International Version]) «Η δε ρίζα των ευσεβών θα παραμείνει διά παντός», λέει Η Αγία Γραφή, Ν. Λούβαρι-Α. Χαστούπη. Ένα τέτοιο άτομο είναι ακλόνητο και ασφαλές.