Κλίμα που Ευνοεί την Αύξηση στην Ισημερινή Γουινέα

Η ΑΦΘΟΝΗ βλάστηση είναι το πρώτο πράγμα που εντυπωσιάζει τον ταξιδιώτη μόλις προσγειωθεί το αεροπλάνο του στο διεθνές αεροδρόμιο της Ισημερινής Γουινέας. Ο διάδρομος περιβάλλεται από μεγαλοπρεπή δέντρα, τα οποία κάνουν τα κτίρια του αεροδρομίου να φαίνονται μικρά. Από τις ακρογιαλιές ως τις βουνοκορφές παρατηρείται αυξημένη και πλούσια βλάστηση, την οποία ευνοούν οι άφθονες βροχοπτώσεις και η θερμοκρασία που είναι γύρω στους 30 βαθμούς Κελσίου όλο το χρόνο.

Υπάρχει και μια άλλου είδους εντατική αύξηση στην Ισημερινή Γουινέα, η «αύξηση που δίνει ο Θεός». (Κολοσσαείς 2:19) Όπως ο Αιθίοπας αξιωματούχος, ο οποίος ζήτησε βοήθεια από τον Φίλιππο, πολλά άτομα εδώ επιθυμούν ζωηρά να κατανοήσουν τις Γραφές. (Πράξεις 8:26-39) Δεν είναι ασυνήθιστο να πλησιάζει κάποιος ένα Μάρτυρα του Ιεχωβά στο δρόμο και να ζητάει Γραφική μελέτη. Οι περίπου 325 Μάρτυρες που ζουν στην Ισημερινή Γουινέα διεξάγουν πάνω από χίλιες Γραφικές μελέτες.

Πώς Ξεκίνησε η Σπορά

Η Ισημερινή Γουινέα, η μικρότερη χώρα στην Αφρική, βρίσκεται στα νότια της Νιγηρίας και του Καμερούν. (Βλέπε χάρτη.) Τα καλά νέα έφτασαν εδώ για πρώτη φορά από Νιγηριανούς Μάρτυρες που ήρθαν να βρουν εργασία σε φυτείες κακαόδεντρων. Μολονότι σχηματίστηκαν αρκετές αγγλόφωνες εκκλησίες, αργότερα διαλύθηκαν όταν αυτοί οι αδελφοί έπρεπε να επιστρέψουν στη Νιγηρία. Μόλις όμως δόθηκε ανεξαρτησία στη χώρα το 1968, διορίστηκαν εδώ τρία ζευγάρια ιεραποστόλων της Σκοπιάς. Δεν μπόρεσαν να μείνουν πολύ επειδή υπήρχαν πολιτικές δυσκολίες, αλλά η μαρτυρία τους έφερε θαυμάσια αποτελέσματα.

Ο Σαντιάγκο, ένας από τους ιεραποστόλους, γνώρισε τον Μπουεναβεντούρα, έναν ψηλό, μυώδη άντρα, γνωστό στους ντόπιους ως «σούπερμαν». Ήταν θρησκευόμενος και σεβόταν την Αγία Γραφή, αλλά είχε βίαιο χαρακτήρα. Η παραμικρή προσβολή αρκούσε για να τον κάνει να χτυπήσει κάποιον. Όταν θύμωνε στο μπαρ, όλοι όσοι ήταν εκεί τρέπονταν σε φυγή, σκαρφαλώνοντας ακόμη και από τα παράθυρα για να γλιτώσουν τις γροθιές του. Στην πραγματικότητα, καθώς άκουγε τον Σαντιάγκο, ο Μπουεναβεντούρα σκόπευε να τον χτυπήσει αν δεν παρέθετε πειστικές Γραφικές αποδείξεις για όσα έλεγε. ‘Κανείς δεν μπορεί να κοροϊδέψει το «σούπερμαν»’, έλεγε μέσα του. Εντυπωσιάστηκε από όσα άκουσε, ιδιαίτερα σχετικά με την ελπίδα της αιώνιας ζωής σε μια παραδεισένια γη, και έτσι συμφώνησε να κάνει Γραφική μελέτη.

Καθώς η μελέτη προόδευε, η επιθυμία που είχε ο Μπουεναβεντούρα να ζήσει για πάντα στον Παράδεισο έγινε εντονότερη, και έμαθε ότι θα έπρεπε να εναρμονίσει τη ζωή του με τους κανόνες του Θεού προκειμένου να λάβει αυτό το βραβείο. Κατανοώντας ότι οι αληθινοί Χριστιανοί δεν πρέπει να ‘ανταποδίδουν κακό αντί κακού’, άρχισε να καταβάλλει ένθερμες προσπάθειες να ελέγξει το χαρακτήρα του.—Ρωμαίους 12:17.

Η πραγματική δοκιμή ήρθε μια ημέρα όταν κατά λάθος έριξε το ποτήρι κάποιου πελάτη σε ένα μπαρ. Ο άντρας θύμωσε και τον χτύπησε. Αμέσως, οι υπόλοιποι στο μπαρ τράπηκαν σε φυγή, πιστεύοντας ότι θα ξεσπάσει καβγάς. Αλλά ο Μπουεναβεντούρα με πράο τρόπο πλήρωσε το σπασμένο ποτήρι, αγόρασε ένα άλλο ποτό για τον άντρα και ζήτησε συγνώμη για την απροσεξία του. Όταν οι γείτονες είδαν ότι η μελέτη της Αγίας Γραφής τον είχε κάνει να αλλάξει τόσο πολύ, αρκετοί από αυτούς θέλησαν να μελετήσουν μαζί του. Τον καιρό που βαφτίστηκε ο Μπουεναβεντούρα, διεξήγε ήδη πέντε Γραφικές μελέτες. Τα τελευταία πέντε χρόνια υπηρετεί ως πρεσβύτερος, και παρ’ όλο που οι άνθρωποι εξακολουθούν να τον αποκαλούν «σούπερμαν», τώρα το λένε αστειευόμενοι.

«Έχουν Συναίσθηση της Πνευματικής τους Ανάγκης»

Τη δεκαετία του 1970, οι λίγοι ντόπιοι Μάρτυρες συνέχισαν να κηρύττουν και να συναθροίζονται όσο καλύτερα μπορούσαν. Αργότερα, ήρθαν αρκετά ζευγάρια Ισπανών ιεραποστόλων για να βοηθήσουν. Ο Αντρές Μποτέγια, ο οποίος υπηρετεί στην Ισημερινή Γουινέα εδώ και 12 χρόνια, θυμάται ότι, μόλις έφτασε, εντυπωσιάστηκε από το πώς οι άνθρωποι είχαν όντως «συναίσθηση της πνευματικής τους ανάγκης». (Ματθαίος 5:3) «Είναι πραγματικά ευχάριστο να μελετώ την Αγία Γραφή με άτομα που έχουν τόση εκτίμηση», λέει.

Η Μαίρη, μια Ισπανίδα αδελφή, μελετούσε την Αγία Γραφή με μια νεαρή ονόματι Μαρία, η οποία είπε πως οι γονείς της, ο Φρανσίσκο και η Φαούστα, ενδιαφέρονταν και αυτοί να κάνουν μελέτη. Εφόσον η Μαίρη διεξήγε 15 μελέτες και οι γονείς της Μαρίας ζούσαν κάπως μακριά, πέρασαν αρκετές εβδομάδες για να καταφέρει να τους επισκεφτεί.

Όταν η Μαίρη και ο σύζυγός της, ο Σεραφίν, συναντήθηκαν τελικά με τους γονείς, αυτοί είχαν ήδη το βιβλίο Μπορείτε να Ζείτε για Πάντα στον Παράδεισο στη Γηa καθώς και μια Αγία Γραφή, και ανυπομονούσαν να αρχίσουν μελέτη. Έτσι, ξεκίνησαν την ίδια στιγμή. Ο Σεραφίν παρατήρησε ότι οι γονείς της Μαρίας ήταν πολύ εξοικειωμένοι με την ύλη. Το ίδιο συνέβη και στη δεύτερη επίσκεψη όταν κάλυψαν το δεύτερο κεφάλαιο. «Ήταν περίπου σαν να μελετούσαμε με δυο βαφτισμένους Μάρτυρες», θυμάται ο Σεραφίν. Στην τρίτη επίσκεψη, εφόσον φαινόταν ότι γνώριζαν την ύλη εξίσου καλά, ο Σεραφίν πρότεινε να τους κάνει μερικές ερωτήσεις ώστε από τις απαντήσεις τους να διαπιστώσει πόσα είχαν πραγματικά καταλάβει. Ανακάλυψε ότι ο Φρανσίσκο και η Φαούστα είχαν μελετήσει ολόκληρο το βιβλίο μόνοι τους!

Πώς τους είχε επηρεάσει η γνώση που μόλις είχαν αποκτήσει; Σε αρμονία με τα όσα είχαν μάθει, είχαν ήδη σταματήσει να παρακολουθούν πνευματιστικές συγκεντρώσεις και είχαν διακόψει τους δεσμούς με την Καθολική Εκκλησία. Επιπλέον, ο Φρανσίσκο είχε κόψει το κάπνισμα, και δεν έτρωγαν πια κρέας από το οποίο δεν είχε στραγγιστεί κατάλληλα το αίμα. Εφόσον ήταν φανερό πως είχαν θέσει σε εφαρμογή όλα όσα είχαν μάθει, τους δόθηκε η ενθάρρυνση να αρχίσουν να μεταδίδουν τη γνώση τους σε άλλους. Αμέσως άρχισαν να κηρύττουν στους γείτονές τους. Μέσα σε τρεις μόνο μήνες, είχαν τα προσόντα για βάφτισμα. Ο Φρανσίσκο είναι τώρα διακονικός υπηρέτης, και χάρη στο θαυμάσιο παράδειγμά τους και στο ζήλο τους για το κήρυγμα, τρεις από τις κόρες τους είναι τώρα Μάρτυρες, δυο γιοι παρακολουθούν συναθροίσεις και έξι άλλοι συγγενείς μελετούν.

Λίγο μετά το βάφτισμά του, ο Φρανσίσκο γνώρισε τον Πάμπλο, έναν πιστό Καθολικό που υπηρετούσε ως νεωκόρος στην εκκλησία του. Ο Πάμπλο έκανε συνήθως το κήρυγμα όποτε απουσίαζε ο ιερέας. Αν κάποιο μέλος της εκκλησίας ήταν άρρωστο, εκείνος το επισκεπτόταν· αν κάποιος έλειπε από την εκκλησία, ο Πάμπλο πήγαινε για να τον ενθαρρύνει· και αν κάποιος πέθαινε, εκείνος έκανε ό,τι μπορούσε για να παρηγορήσει την οικογένεια. Δικαιολογημένα, ο Πάμπλο ήταν πολύ αγαπητός σε όλους τους ενορίτες.

Εφόσον ο Πάμπλο σεβόταν βαθιά την Αγία Γραφή, δέχτηκε αμέσως την προσφορά που του έκανε ο Φρανσίσκο να μελετήσει μαζί του. Ο Πάμπλο διέκρινε γρήγορα πόσο λογικό ήταν το άγγελμα της Αγίας Γραφής και, έπειτα από μερικές μελέτες, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει κάποια από τα εδάφια που είχε μάθει σε μια από τις «ποιμαντικές επισκέψεις» του σε ένα μέλος της εκκλησίας το οποίο ήταν άρρωστο. Λίγο αργότερα, σε ένα από τα κυριακάτικα κηρύγματά του, ο Πάμπλο εξήγησε πόσο σπουδαίο είναι να χρησιμοποιούμε το όνομα του Θεού, Ιεχωβά, και γιατί δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούμε εικόνες.

Καθώς ο ίδιος είχε δεχτεί την αλήθεια τόσο εύκολα, πίστευε ότι και τα άλλα μέλη της εκκλησίας του θα ανταποκρίνονταν με παρόμοιο τρόπο. Αλλά έπειτα από τρία-τέσσερα τέτοια κηρύγματα, τα οποία βασίζονταν στη Γραφή, ο Πάμπλο παρατήρησε ότι οι άνθρωποι δεν χαίρονταν με τις πληροφορίες που τους παρουσίαζε. Έτσι, αποφάσισε να εγκαταλείψει την εκκλησία και να συναναστρέφεται τακτικά με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Σε λίγους μήνες απέκτησε τα προσόντα για βάφτισμα, και τώρα είναι ζηλωτής κήρυκας των καλών νέων. Μολονότι δεν είναι σε θέση να κηρύττει ολοχρόνια, διεξάγει τώρα δέκα Γραφικές μελέτες.

Οι Συναθροίσεις Προάγουν την Αύξηση

Οι Μάρτυρες στην Ισημερινή Γουινέα παίρνουν στα σοβαρά την εντολή της Αγίας Γραφής να μην παύουν να συναθροίζονται. (Εβραίους 10:25) Από το 1994, όταν η κυβέρνηση έδωσε και πάλι επίσημη αναγνώριση στο έργο, οι αδελφοί επιδιώκουν να αποκτήσουν κατάλληλες Αίθουσες Βασιλείας. Στην πραγματικότητα, οι περισσότερες εκκλησίες έχουν οικοδομήσει τις δικές τους αίθουσες ή τις οικοδομούν τώρα.

Στο Μονγκόμο, όπου τις Κυριακές συχνά παρευρίσκονται στις συναθροίσεις μέχρι και δυόμισι φορές περισσότερα άτομα από τον αριθμό των ευαγγελιζομένων της Βασιλείας, η εκκλησία εργάστηκε σκληρά για να οικοδομήσει ένα μεγάλο χώρο συναθροίσεων. Οι άλλες θρησκείες στο Μονγκόμο συνήθως πληρώνουν εργάτες για να χτίσουν τους ναούς τους, και έτσι η δραστηριότητα των ντόπιων Μαρτύρων δεν πέρασε απαρατήρητη. Κάποια ημέρα ο ιερέας της Νέας Αποστολικής Εκκλησίας σταμάτησε και ρώτησε έναν από τους πρεσβυτέρους πόσα χρήματα έδινε σε αυτούς τους φιλόπονους εργάτες. Ο ιερέας είπε ότι, αν και είχε προσλάβει μερικούς χτίστες που ήταν μέλη της εκκλησίας του, το έργο προχωρούσε πολύ αργά. Αναρωτιόταν μήπως θα μπορούσε να προσλάβει τους εργάτες που έχτιζαν την Αίθουσα Βασιλείας. Όταν του είπαν ότι όλοι οι Μάρτυρες εργάζονταν αμισθί, έφυγε άναυδος.

Η παρακολούθηση των συναθροίσεων μπορεί να προϋποθέτει σημαντικές θυσίες για εκείνους που μένουν μακριά από την Αίθουσα Βασιλείας. Ο Κουάν, ένας νεαρός που βαφτίστηκε το 1994, αντιμετώπισε αυτή την κατάσταση. Άκουσε την αλήθεια στην Γκαμπόν, όπου μελέτησε το βιβλίο Ζείτε για Πάντα μέχρι τη μέση. Κατόπιν επέστρεψε στην Ισημερινή Γουινέα, στο χωριό του, το οποίο απέχει περίπου 100 χιλιόμετρα από το Μονγκόμο. Αυτό αποτελούσε πρόβλημα για τη συνέχιση της μελέτης του. Αλλά δεν το έβαλε κάτω. Κάθε μήνα, πήγαινε με το ποδήλατο στο Μονγκόμο, οχτώ ώρες μακριά, όπου ο Σαντιάγκο, ένας από τους ντόπιους πρεσβυτέρους, έκανε μαζί του μελέτη. Έμενε στο Μονγκόμο λίγες ημέρες και, στη διάρκεια της παραμονής του, μελετούσε τρεις ή τέσσερις φορές. Με αυτόν τον τρόπο μπόρεσε να ολοκληρώσει τη μελέτη του και απέκτησε τα προσόντα για βάφτισμα.

Πώς παραμένει ο Κουάν πνευματικά ισχυρός έχοντας τόσο λίγη συναναστροφή με άλλους Χριστιανούς; Πάνω από όλα, με το να είναι ζηλωτής κήρυκας των καλών νέων. Έχει κηρύξει σε όλους τους συγχωριανούς του και, τον καιρό που βαφτίστηκε, διεξήγε 13 Γραφικές μελέτες. Έξι από τους σπουδαστές του τον συνόδευσαν στην ημέρα ειδικής συνέλευσης στο Μονγκόμο για να παραστούν μάρτυρες στο βάφτισμά του. Τώρα διεξάγει τακτικά τη Μελέτη Σκοπιάς με τα ενδιαφερόμενα άτομα της περιοχής του, και συνήθως παρευρίσκονται περίπου 20 άτομα.

Ποτίζουν το Σπόρο με Υπομονή

Η πνευματική αύξηση δεν είναι πάντα γοργή. Μερικές φορές απαιτείται πολλή υπομονή για να δει κάποιος τελικά το σπόρο να καρποφορεί. Αυτό συνέβη στην περίπτωση της Πάκα, η οποία πρωτοάκουσε τα καλά νέα το 1984 όταν η Εντίτα, μια σκαπάνισσα, της έδωσε μαρτυρία στην αγορά. Όταν η Εντίτα επισκέφτηκε την Πάκα στο σπίτι της την επόμενη εβδομάδα, η Πάκα δέχτηκε να κάνει Γραφική μελέτη. Μολονότι δεν προόδευε πολύ, η Εντίτα επέμενε επειδή διέκρινε ότι η Πάκα είχε καλές ιδιότητες. «Φαινόταν προβατοειδές άτομο», εξηγεί η Εντίτα, «και προσευχόμουν στον Ιεχωβά να ανοίξει την καρδιά της».

Η Πάκα συνέχιζε με διακοπές τη μελέτη της επί τεσσεράμισι χρόνια αλλά η πρόοδός της εξακολουθούσε να είναι αργή. Έτσι, όταν ολοκλήρωσαν το βιβλίο Ζείτε για Πάντα, η Εντίτα έκανε μια ειλικρινή συζήτηση με την Πάκα σχετικά με το πόσο σπουδαίο είναι να παίρνουμε την αλήθεια στα σοβαρά. Στην προσπάθειά της να φτάσει στην καρδιά της Πάκα, η Εντίτα ξέσπασε μάλιστα σε δάκρυα.

«Εκείνη η εγκάρδια συμβουλή με άγγιξε πραγματικά», θυμάται η Πάκα. «Από τότε, άρχισα να κάνω αλλαγές στη ζωή μου. Εγγράφηκα στη Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας, και το ίδιο έτος έγινα αβάφτιστη ευαγγελιζόμενη. Η πιο ευτυχισμένη ημέρα της ζωής μου ήταν όταν τελικά βαφτίστηκα!» Ο ενθουσιασμός που έχει σήμερα η Πάκα έρχεται σε αντίθεση με την προηγούμενη απάθειά της. Τώρα διεξάγει 13 Γραφικές μελέτες, και ασφαλώς είναι υπομονετική με όσους δεν κάνουν γοργή πρόοδο.

Βοηθούν τους Ανθρώπους να Βελτιώσουν τη Ζωή Τους

Επειδή ζουν σε αρμονία με τους Βιβλικούς κανόνες, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στην Ισημερινή Γουινέα έχουν καλή φήμη ως έντιμοι και ευπρεπείς άνθρωποι. Ένας άντρας, ο οποίος προφανώς είχε εντυπωσιαστεί από τη διαγωγή τους, πλησίασε κάποιον πρεσβύτερο της Εκκλησίας Μπάτα και ρώτησε: «Έχεις το βιβλίο Συζητάτε;b Βαρέθηκα πια να είμαι κοσμικός. Θέλω να γίνω Μάρτυρας του Ιεχωβά!»

Ο Αντόνιο, διακονικός υπηρέτης στην Εκκλησία Μαλάμπο, αποτελεί ένα αντιπροσωπευτικό παράδειγμα κοσμικού ατόμου που έγινε Μάρτυρας. Προτού μελετήσει την Αγία Γραφή, ζούσε αχαλίνωτη ζωή. Τα περισσότερα από τα χρήματα που έβγαζε ως ρολογάς τα σπαταλούσε στο ποτό, και επίσης ζούσε ανήθικη ζωή. Τι τον βοήθησε να αλλάξει τον τρόπο της ζωής του; Εντυπωσιάστηκε βαθιά από τα δυναμικά λόγια των εδαφίων 1 Κορινθίους 6:9, 10: «Μην παροδηγείστε. Ούτε πόρνοι . . . ούτε μέθυσοι . . . θα κληρονομήσουν τη βασιλεία του Θεού». Αντιλήφθηκε ότι για να έχει την επιδοκιμασία του Θεού έπρεπε να αλλάξει τον τρόπο της ζωής του. Γι’ αυτόν το λόγο, άρχισε να προσέχει τις συναναστροφές του. (Παροιμίαι 13:20) Όταν οι παλιοί του φίλοι έρχονταν να τον καλέσουν για ποτό, αυτός αρνούνταν την πρόσκλησή τους και, αντί για αυτό, τους έδινε μαρτυρία. Σύντομα, σταμάτησαν να τον ενοχλούν.

Άξιζε τον κόπο όλη αυτή η προσπάθεια; «Είμαι πολύ ευτυχισμένος που έχω αλλάξει τον τρόπο της ζωής μου», εξηγεί ο Αντόνιο. «Η υγεία μου είναι πολύ καλύτερη παρ’ όλο που τώρα έχω περάσει τα 60, ενώ οι παλιοί μου φίλοι είτε πέθαναν είτε έχουν κακή υγεία. Τώρα έχω αληθινούς φίλους, και όχι φίλους που θέλουν για συντροφιά κάποιον μόνο και μόνο για να πληρώνει το επόμενο ποτό τους. Το σπουδαιότερο είναι ότι έχω καλή σχέση με τον Θεό. Τώρα υπηρετώ ως τακτικός σκαπανέας, και κάνω Γραφική μελέτη με έναν άνθρωπο που έχει και αυτός πρόβλημα με το ποτό· έτσι, μπορώ να χρησιμοποιήσω την εμπειρία μου για να τον βοηθήσω».

Γίνονται Δούλοι του Θεού

Πριν από 200 χρόνια περίπου, άνθρωποι από τις παράκτιες περιοχές της Ισημερινής Γουινέας πιάστηκαν δια της βίας και στάλθηκαν στην Αμερική ως δούλοι. Σήμερα, πολλοί προσφέρονται εθελοντικά να γίνουν δούλοι—δούλοι του Θεού. Αυτή η μορφή δουλείας τούς έχει φέρει αληθινή ελευθερία, απελευθερώνοντάς τους από Βαβυλωνιακά δόγματα και πνευματιστικές πράξεις. Τους έχει επίσης διδάξει πώς να ζουν ικανοποιητική και παραγωγική ζωή. Τέτοια άτομα έχουν γευτεί την υπόσχεση του Ιησού: «Θα γνωρίσετε την αλήθεια και η αλήθεια θα σας ελευθερώσει».—Ιωάννης 8:32.

Εφόσον τον εορτασμό της Ανάμνησης το 1995 τον παρακολούθησαν 1.937 άτομα—σχεδόν εξαπλάσιοι από τον αριθμό των ευαγγελιζομένων της χώρας—υπάρχουν έξοχες προοπτικές για περαιτέρω πνευματική αύξηση. Καθώς οι Μάρτυρες στην Ισημερινή Γουινέα συνεχίζουν με ζήλο να φυτεύουν και να ποτίζουν το σπόρο της αλήθειας, είναι βέβαιοι ότι ‘ο Θεός θα το κάνει συνεχώς να αυξάνει’. (1 Κορινθίους 3:6) Χωρίς αμφιβολία, υπάρχει ιδανικό κλίμα για πνευματική αύξηση στην Ισημερινή Γουινέα!

[Υποσημειώσεις]