Γι’ αυτό, όπως αναφέρει το εδάφιο Έξοδος 24:7, αφού ο Μωυσής είχε καταγράψει όσα τον είχε κατευθύνει ο Ιεχωβά, «λαβών το βιβλίον της διαθήκης, ανέγνωσεν εις τα ώτα του λαού». Καθώς εκείνοι είχαν παραστεί μάρτυρες των υπερφυσικών φαινομένων που έλαβαν χώρα στο Όρος Σινά, αναγνώρισαν πως όσα τους διάβαζε ο Μωυσής προέρχονταν από τον Θεό και πως ήταν ανάγκη να γνωρίζουν αυτές τις πληροφορίες. (Έξοδος 19:9, 16-19· 20:22) Και εμείς επίσης είναι ανάγκη να γνωρίζουμε τι έχει καταγραφτεί στο Λόγο του Θεού.—Ψαλμός 19:7-11.

6. (α) Προτού μπει το έθνος Ισραήλ στην Υποσχεμένη Γη, τι έκανε ο Μωυσής; (β) Πώς θα μπορούσαμε εμείς να μιμηθούμε το παράδειγμα του Μωυσή;

⁶ Καθώς το έθνος Ισραήλ προετοιμαζόταν να διασχίσει τον Ιορδάνη Ποταμό για να μπει στην Υποσχεμένη Γη, αφήνοντας έτσι πίσω του τη νομαδική ζωή στην έρημο, ήταν κατάλληλο για τα μέλη του να ανασκοπήσουν το Νόμο του Ιεχωβά καθώς και την πολιτεία Του μαζί τους. Υποκινούμενος από το πνεύμα του Θεού, ο Μωυσής ανασκόπησε μαζί τους το Νόμο. Τους υπενθύμισε διάφορες λεπτομέρειες του Νόμου, και επίσης τόνισε βασικές αρχές και στάσεις οι οποίες έπρεπε να επηρεάζουν τη σχέση τους με τον Ιεχωβά. (Δευτερονόμιον 4:9, 35· 7:7, 8· 8:10-14· 10:12, 13) Καθώς σήμερα αναλαμβάνουμε καινούριους διορισμούς ή αντιμετωπίζουμε καινούριες καταστάσεις στη ζωή, θα ήταν καλό να αναλογιζόμαστε και εμείς πώς θα πρέπει οι συμβουλές των Γραφών να επηρεάζουν αυτά που κάνουμε.

Όταν ο Μωυσής διάβασε ‘το βιβλίο της διαθήκης’ στον Ισραήλ στην πεδιάδα που βρισκόταν αντίκρυ στο Όρος Σινά, το έκανε αυτό ώστε να γνωρίζουν εκείνοι τις ευθύνες που είχαν ενώπιον του Θεού και να τις εκπληρώνουν. Θα το έκαναν αυτό; Η ανάγνωση απαιτούσε να υπάρξει ανταπόκριση. Ο λαός το αναγνώρισε αυτό, και έτσι εκφράστηκε, λέγοντας: ‘Πάντα, όσα ελάλησεν ο Ιεχωβά, θέλομεν κάμνει και θέλομεν υπακούει’.—Έξοδος 24:7· παράβαλε Έξοδος 19:8· 24:3.