Τα Φύλλα Κράζουν

Ένα από τα προβλήματα που αντιμετώπισαν ο Ντέιβιντ και ο Μπεν προκλήθηκε εν μέρει από την εχθρότητα η οποία υπάρχει μεταξύ μερικών ατόμων από τα νησιά Ριφ και των Μαλαϊτανών. Αυτή η εχθρική στάση αναπτύχθηκε έπειτα από μια συμπλοκή ανάμεσα σε αντίπαλες Αγγλικανικές παρατάξεις στη Χονιάρα, η οποία ξέσπασε περίπου τον καιρό της άφιξης των σκαπανέων. Έτσι, έγινε δύσκολο γι’ αυτούς τους Μαλαϊτανούς ειδικούς σκαπανείς να πηγαίνουν οπουδήποτε και να κηρύττουν μόνοι τους. Και σαν να μην έφτανε αυτό το πρόβλημα, οι άνθρωποι ζουν με το φόβο των επισκόπων και των ιερέων τους. Οι κληρικοί επισκέπτονταν συχνά τους ανθρώπους για να δουν αν υπήρχε στο σπίτι τους κάποιο από τα έντυπα της Εταιρίας. Αν έβρισκαν κάποιο έντυπο, ο ιδιοκτήτης του σπιτιού σίγουρα θα λάβαινε μια έντονη επίπληξη και θα τον υποχρέωναν να παραδώσει το έντυπο για να το καταστρέψει ο ιερέας. Ως εκ τούτου, έγινε υπερβολικά δύσκολο το κήρυγμα σε οποιονδήποτε· οι άνθρωποι το έβαζαν στα πόδια αμέσως μόλις έβλεπαν τους Μάρτυρες να έρχονται.

Οι σκαπανείς κατάλαβαν ότι θα έπρεπε να χρησιμοποιήσουν έναν άλλον τρόπο κηρύγματος. «Αποφασίσαμε να χρησιμοποιήσουμε φύλλα», είπαν. «Πηγαίναμε σ’ ένα μέρος όπου υπήρχαν περάσματα μέσα στο δάσος, κόβαμε ένα μεγάλο φύλλο από κάποιο κοντινό δέντρο και γράφαμε με μεγάλα γράμματα ένα εδάφιο πάνω σ’ αυτό και με μικρότερα γράμματα γράφαμε την εξήγηση αυτού του εδαφίου. Κατόπιν με πολύ μικρά γράμματα γράφαμε: ‘Αν θέλετε να καταλάβετε περισσότερα σχετικά μ’ αυτό το εδάφιο, σας παρακαλούμε να γράψετε στους Μάρτυρες του Ιεχωβά στα νησιά Σολομώντος ή να ρωτήσετε κάποιο Μάρτυρα που μένει κοντά σας’».

Ο Ντέιβιντ και ο Μπεν μάς δίνουν ακόμα ένα παράδειγμα της μαρτυρίας που έδιναν μέσω φύλλων: «Γράφαμε ένα θέμα, ‘Η Βασιλεία του Θεού’, και κατόπιν από κάτω το πρώτο εδάφιο, Ματθαίος 24:14, μαζί με τις λέξεις ‘Πρέπει να κηρύξουμε σχετικά μ’ αυτήν’. Και κατόπιν πιο κάτω ένα ερώτημα, ‘Τι πρόκειται να κάνει αυτή η Βασιλεία του Θεού;’ Και κατόπιν το τελικό εδάφιο, Αποκάλυψις 21:4».

Εάν οι σκαπανείς έδιναν μαρτυρία σε μια περιοχή όπου οι άνθρωποι είχαν στραφεί έντονα εναντίον της αλήθειας, χρησιμοποιούσαν το εδάφιο Ψαλμός 37:9 ως τελικό εδάφιο πάνω στο φύλλο: ‘Διότι οι πονηρευόμενοι θέλουσιν εξολοθρευθή· οι δε προσμένοντες τον Ιεχωβά, ούτοι θέλουσι κληρονομήσει την γην’. Κατόπιν έβαζαν το φύλλο στη μέση των πιο πολυσύχναστων περασμάτων μέσα στο δάσος και έφευγαν. Έφερε καλά αποτελέσματα αυτή η μέθοδος κηρύγματος;

Μια μέρα ένας από τους σκαπανείς έγραψε μια ομιλία πάνω σ’ ένα φύλλο με στυλό και το τοποθέτησε προσεκτικά στη μέση ενός πολυσύχναστου δρόμου. Προχώρησε λίγο πιο πέρα και παρέμεινε κρυμμένος ανάμεσα στα δέντρα. Περίμενε περίεργος να δει ποιος θα σήκωνε το φύλλο. Προς έκπληξή του ένα σκυλί που περιφερόταν στο δρόμο εκείνον κοντοστάθηκε να μυρίσει το φύλλο. «Νομίζω ότι το σκυλί μπορούσε να διαβάζει», είπε αστειευόμενος ο σκαπανέας, «επειδή άρχισε να γαβγίζει στο φύλλο. Το σκυλί ενθουσιάστηκε κι έκανε τόσο πολύ θόρυβο ώστε κάποιος κυνηγός στο δάσος εκεί κοντά νόμιζε ότι το σκυλί είχε παγιδεύσει ένα οπόσουμ ή μια σαύρα πάνω στο δέντρο. Ο κυνηγός πήγε τρέχοντας εκεί και το μόνο που είδε ήταν ότι το σκυλί γάβγιζε και έσπρωχνε με το πόδι του το φύλλο. Παραμέρισε το σκυλί και σήκωσε προσεκτικά το φύλλο. Διέθεσε λίγα λεπτά για να διαβάσει την ομιλία που ήταν γραμμένη πάνω στο φύλλο και κατόπιν το ίδιο προσεκτικά τοποθέτησε το φύλλο - μήνυμα στη μέση του δρόμου».

Ο σκαπανέας ολοκληρώνει την αφήγηση: «Αργότερα, καθώς περνούσα μπροστά από το σπίτι αυτού του κυνηγού, μου φώναξε: ‘Μήπως εσύ έβαλες κάτι στο δρόμο;’ Ξεκινήσαμε μια Βιβλική συζήτηση η οποία σύντομα εξελίχτηκε σε τακτική Γραφική μελέτη. Τώρα αυτός ο άντρας και όλη η οικογένειά του είναι ευαγγελιζόμενοι των καλών νέων».

[Εικόνα στη σελίδα 227]

Τα φύλλα τάρου χρησιμοποιούνται ως ομπρέλες. Επίσης, μπορούν να γραφτούν μηνύματα πάνω στα φύλλα