«ΓΙΝΕΤΕ . . . ΑΓΙΟΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΔΙΑΓΩΓΗ ΣΑΣ»

9. Πώς θα ωφεληθούμε εξετάζοντας το 19ο κεφάλαιο του Λευιτικού;

⁹ Επειδή θέλουμε να ευαρεστούμε τον άγιο Θεό μας, είμαστε πρόθυμοι να μάθουμε πώς μπορούμε να γίνουμε άγιοι. Ο Ιεχωβά μάς δίνει πρακτικές συμβουλές για το πώς να το κάνουμε αυτό. Μια θαυμάσια πηγή τέτοιων συμβουλών είναι το 19ο κεφάλαιο του Λευιτικού. Ο λόγιος της εβραϊκής Μάρκους Κάλις έγραψε: «Αυτό το αξιοσημείωτο κεφάλαιο είναι ίσως το πιο περιεκτικό, το πιο ποικίλο και από ορισμένες απόψεις το πιο σημαντικό τμήμα του Λευιτικού, αν όχι της Πεντατεύχου». Ας εξετάσουμε μερικά εδάφια από αυτό το κεφάλαιο, τα οποία περιέχουν πολύτιμα διδάγματα σχετικά με πτυχές της καθημερινής μας ζωής. Καθώς το κάνουμε αυτό, να θυμάστε ότι αυτά τα διδάγματα αναφέρονται μετά την εναρκτήρια δήλωση: «Πρέπει να είστε άγιοι».

10, 11. Ποια πτυχή της άγιας διαγωγής τονίζεται στην αρχή του 19ου κεφαλαίου του Λευιτικού, και πώς πρέπει να βλέπουμε αυτή την εντολή;

¹⁰ Όταν ο Ιεχωβά δήλωσε ότι οι Ισραηλίτες έπρεπε να είναι άγιοι, πρόσθεσε: «Ο καθένας σας πρέπει να σέβεται τη μητέρα του και τον πατέρα του . . . Εγώ είμαι ο Ιεχωβά ο Θεός σας».​—Λευιτ. 19:2, 3.

¹¹ Σαφώς, οφείλουμε να παίρνουμε στα σοβαρά την εντολή του Θεού να τιμούμε τους γονείς μας. Θυμηθείτε το περιστατικό που κάποιος ρώτησε τον Ιησού: «Ποια αγαθά έργα πρέπει να κάνω για να αποκτήσω αιώνια ζωή;» Ο Ιησούς τού απάντησε μεταξύ άλλων ότι έπρεπε να τιμάει τον πατέρα του και τη μητέρα του. (Ματθ. 19:16-19) Ο Ιησούς μάλιστα κατήγγειλε τους Φαρισαίους και τους γραμματείς επειδή απέφευγαν με τεχνάσματα να αποδίδουν αυτή την τιμή. Ενεργώντας έτσι, “ακύρωναν τον λόγο του Θεού”. (Ματθ. 15:3-6) “Ο λόγος του Θεού” συμπεριλάμβανε την πέμπτη από τις Δέκα Εντολές καθώς και αυτό που διαβάζουμε στο εδάφιο Λευιτικό 19:3. (Έξοδ. 20:12) Και πάλι, να θυμάστε ότι η εντολή που βρίσκεται στο εδάφιο Λευιτικό 19:3, να σεβόμαστε τη μητέρα μας και τον πατέρα μας, αναφέρεται αμέσως μετά τη δήλωση: «Πρέπει να είστε άγιοι, επειδή εγώ, ο Ιεχωβά ο Θεός σας, είμαι άγιος».

12. Σε αρμονία με τη συμβουλή του εδαφίου Λευιτικό 19:3, τι θα μπορούσαμε να αναρωτηθούμε;

¹² Σε αρμονία με τη συμβουλή του Ιεχωβά να τιμούμε τους γονείς μας, θα μπορούσαμε να αναρωτηθούμε: “Πώς τα πηγαίνω εγώ σε αυτόν τον τομέα;” Αν κρίνετε ότι έπρεπε να είχατε κάνει περισσότερα πράγματα στο παρελθόν, μπορείτε να αποφασίσετε να κάνετε βελτιώσεις τώρα. Το παρελθόν δεν μπορείτε να το αλλάξετε, αλλά μπορείτε να αποφασίσετε από εδώ και πέρα να κάνετε περισσότερα πράγματα μαζί με τους γονείς σας και να τους βοηθάτε περισσότερο. Ίσως θα μπορούσατε να κάνετε περισσότερη παρέα μαζί τους. Ή πιθανώς μπορείτε να τους προσφέρετε περισσότερη υλική, πνευματική ή συναισθηματική υποστήριξη. Αυτό είναι σε αρμονία με το εδάφιο Λευιτικό 19:3.

13. (α) Ποια άλλη συμβουλή βρίσκουμε στο εδάφιο Λευιτικό 19:3; (β) Πώς μπορούμε εμείς σήμερα να μιμούμαστε το παράδειγμα του Ιησού, όπως έχει καταγραφεί στα εδάφια Λουκάς 4:16-18;

¹³ Το εδάφιο Λευιτικό 19:3 μας διδάσκει και κάτι άλλο σχετικά με το πώς μπορούμε να γίνουμε άγιοι. Αναφέρεται στην τήρηση του Σαββάτου. Οι Χριστιανοί δεν υπόκεινται στον Νόμο, οπότε δεν χρειάζεται να τηρούμε κάποιο εβδομαδιαίο Σάββατο. Παρ’ όλα αυτά, μπορούμε να μάθουμε πολλά από το πώς τηρούσαν οι Ισραηλίτες το Σάββατο και από το πώς ωφελούνταν κάνοντάς το αυτό. Το Σάββατο ήταν καιρός να αναπαυτούν από τις συνηθισμένες τους εργασίες και να δώσουν προσοχή στα πνευματικά ζητήματα.b Σε αρμονία με αυτό, ο Ιησούς εκείνη την ημέρα πήγαινε στη συναγωγή στην ιδιαίτερη πατρίδα του και διάβαζε δημόσια από τον Λόγο του Θεού. (Έξοδ. 31:12-15· διαβάστε Λουκάς 4:16-18) Η προτροπή του Θεού “να τηρούμε τα σάββατά του”, που είναι καταγραμμένη στο εδάφιο Λευιτικό 19:3, πρέπει να μας ωθεί να εξαγοράζουμε χρόνο από τις καθημερινές μας δραστηριότητες ώστε να δίνουμε περισσότερη προσοχή στα πνευματικά ζητήματα. Μήπως διακρίνετε ότι πρέπει να κάνετε κάποιες προσαρμογές σε αυτόν τον τομέα; Αν ξεχωρίζετε τακτικά χρόνο για να εστιάζετε στα πνευματικά ζητήματα, θα αναπτύξετε θερμή, προσωπική σχέση με τον Ιεχωβά, πράγμα ουσιώδες για να γίνετε άγιοι.

ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΕΤΕ ΤΗ ΣΧΕΣΗ ΣΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΙΕΧΩΒΑ

14. Ποια θεμελιώδης αλήθεια τονίζεται σε όλο το 19ο κεφάλαιο του Λευιτικού;

¹⁴ Το 19ο κεφάλαιο του Λευιτικού αναφέρει επανειλημμένα μια θεμελιώδη αλήθεια η οποία μπορεί να μας βοηθήσει να παραμείνουμε άγιοι. Το εδάφιο 4 ολοκληρώνεται με τα λόγια: «Εγώ είμαι ο Ιεχωβά ο Θεός σας». Αυτή η φράση και άλλες παρόμοιες εμφανίζονται 16 φορές σε αυτό το κεφάλαιο. Αυτό μας φέρνει στον νου την πρώτη εντολή: «Εγώ είμαι ο Ιεχωβά ο Θεός σου . . . Δεν πρέπει να έχεις άλλους θεούς εκτός από εμένα». (Έξοδ. 20:2, 3) Κάθε Χριστιανός που θέλει να γίνει άγιος πρέπει να διασφαλίζει ότι τίποτα και κανείς δεν μπαίνει ανάμεσα σε εκείνον και στη σχέση του με τον Θεό του. Και επειδή φέρουμε το όνομα Μάρτυρες του Ιεχωβά, είμαστε αποφασισμένοι να αποφεύγουμε οποιεσδήποτε πράξεις θα ατίμαζαν ή θα βεβήλωναν το άγιο όνομά του.​—Λευιτ. 19:12· Ησ. 57:15.

15. Πώς πρέπει να μας επηρεάζουν τα εδάφια που αφορούν τις θυσίες στο 19ο κεφάλαιο του Λευιτικού;

¹⁵ Για να δείχνουν οι Ισραηλίτες ότι αναγνωρίζουν τον Ιεχωβά ως τον Θεό τους, έπρεπε να τηρούν πολλούς νόμους. Το εδάφιο Λευιτικό 18:4 λέει: «Πρέπει να εφαρμόζετε τις δικές μου δικαστικές αποφάσεις, καθώς και να τηρείτε τα δικά μου νομοθετήματα και να περπατάτε σύμφωνα με αυτά. Εγώ είμαι ο Ιεχωβά ο Θεός σας». Το 19ο κεφάλαιο περιλαμβάνει μερικά από αυτά τα «νομοθετήματα» που δόθηκαν στον Ισραήλ. Για παράδειγμα, τα εδάφια 5-8, 21, 22 αναφέρονται στις θυσίες ζώων. Αυτές έπρεπε να προσφέρονται με τρόπο που δεν θα “βεβήλωνε ένα άγιο πράγμα του Ιεχωβά”. Η ανάγνωση αυτών των εδαφίων πρέπει να μας ωθεί να θέλουμε να ευαρεστούμε τον Ιεχωβά και να του προσφέρουμε αποδεκτές θυσίες αίνου, όπως μας προτρέπει το εδάφιο Εβραίους 13:15.

16. Τι μπορεί να μας υπενθυμίζει τη διάκριση ανάμεσα σε εκείνους που υπηρετούν τον Θεό και σε εκείνους που δεν τον υπηρετούν;

¹⁶ Για να γίνουμε άγιοι, πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να διαφέρουμε. Αυτό μπορεί να είναι δύσκολο. Ενίοτε συμμαθητές, συνεργάτες, μη ομόπιστοι συγγενείς και άλλοι ίσως μας πιέζουν να συμμετάσχουμε σε δραστηριότητες που θα παρεμπόδιζαν τη λατρεία μας. Όποτε συμβαίνει αυτό, έχουμε να πάρουμε μια σημαντική απόφαση. Τι θα μας βοηθήσει να κάνουμε τη σωστή επιλογή; Προσέξτε μια ενδιαφέρουσα αρχή που αναφέρεται στο εδάφιο Λευιτικό 19:19, το οποίο λέει εν μέρει: «Δεν πρέπει να φορέσεις ρούχο φτιαγμένο με δύο λογιών κλωστές που έχουν αναμειχθεί». Αυτός ο νόμος βοηθούσε τους Ισραηλίτες να ξεχωρίζουν από τα γύρω έθνη. Εμείς σήμερα δεν αρνούμαστε να φοράμε ρούχα από ανάμεικτες ύλες, όπως βαμβάκι και πολυεστέρα ή μαλλί και ρεγιόν. Αρνούμαστε όμως να μοιάζουμε με ανθρώπους των οποίων οι πεποιθήσεις και οι συνήθειες συγκρούονται με τις Βιβλικές διδασκαλίες, ακόμα και αν αυτοί οι άνθρωποι είναι συμμαθητές, συνεργάτες ή συγγενείς μας. Βέβαια, έχουμε φυσική στοργή για τους συγγενείς μας και δείχνουμε αγάπη για τους συνανθρώπους μας. Όταν όμως πρόκειται για σημαντικές πτυχές της ζωής, είμαστε πρόθυμοι να διαφέρουμε ως λαός του Ιεχωβά. Θυμηθείτε ότι η αγιότητα προϋποθέτει μεταξύ άλλων το να είμαστε ξεχωρισμένοι για τον Θεό. Αυτό είναι ζωτικό αν αγωνιζόμαστε να γίνουμε άγιοι.​—2 Κορ. 6:14-16· 1 Πέτρ. 4:3, 4.

17, 18. Ποιο πολύτιμο δίδαγμα αντλούμε από τα εδάφια Λευιτικό 19:23-25;

¹⁷ Η φράση: «Εγώ είμαι ο Ιεχωβά ο Θεός σας» θα βοηθούσε τους Ισραηλίτες να δίνουν προτεραιότητα στη σχέση τους με τον Ιεχωβά. Πώς; Τα εδάφια Λευιτικό 19:23-25 δείχνουν έναν τρόπο. (Διαβάστε) Σκεφτείτε τι θα σήμαιναν αυτά τα λόγια για τους Ισραηλίτες αφότου θα έμπαιναν στην Υποσχεμένη Γη. Αν κάποιος φύτευε δέντρα για τροφή, δεν θα έπρεπε να τρώει τους καρπούς αυτών των δέντρων επί τρία χρόνια. Το τέταρτο έτος, οι καρποί ξεχωρίζονταν για χρήση στο αγιαστήριο του Θεού. Μόνο το πέμπτο έτος μπορούσε ο ιδιοκτήτης να φάει τους καρπούς. Αυτός ο νόμος θα βοηθούσε τους Ισραηλίτες να κατανοούν ότι τα συμφέροντά τους δεν έπρεπε να έρχονται πρώτα. Έπρεπε να εμπιστεύονται στον Ιεχωβά ως τον Προμηθευτή τους και να δίνουν προτεραιότητα στην υποστήριξη της λατρείας του. Εκείνος θα φρόντιζε να έχουν αρκετή τροφή. Επίσης, ο Θεός τούς πρότρεπε να κάνουν γενναιόδωρες προσφορές στο αγιαστήριο, το κέντρο της λατρείας του.

¹⁸ Ο νόμος που είναι καταγραμμένος στα εδάφια Λευιτικό 19:23-25 μας θυμίζει τα λόγια του Ιησού στην Επί του Όρους Ομιλία: «Μην ανησυχείτε . . . σχετικά με το τι θα φάτε ή τι θα πιείτε». Ο Ιησούς συνέχισε: «Ο ουράνιος Πατέρας σας γνωρίζει ότι τα χρειάζεστε όλα αυτά». Ο Θεός θα μας προμηθεύει τα αναγκαία, όπως τα προμηθεύει ακόμα και στα πουλιά. (Ματθ. 6:25, 26, 32) Εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά ως τον Προμηθευτή μας. Κάνουμε με διακριτικότητα «δώρα ελέους» για να βοηθάμε εκείνους που βρίσκονται σε ανάγκη. Συνεισφέρουμε επίσης πρόθυμα για την κάλυψη των δαπανών της εκκλησίας. Ο Ιεχωβά παρατηρεί αυτή τη γενναιοδωρία και θα μας ανταμείψει. (Ματθ. 6:2-4) Με αυτόν τον τρόπο, δείχνουμε ότι κατανοούμε τα διδάγματα των εδαφίων Λευιτικό 19:23-25.

19. Πώς ωφεληθήκατε εξετάζοντας αυτό το τμήμα του Λευιτικού;

¹⁹ Εξετάσαμε μόνο μερικές περικοπές από το 19ο κεφάλαιο του Λευιτικού, εντοπίζοντας τρόπους με τους οποίους μπορούμε να είμαστε σαν τον άγιο Θεό μας. Μιμούμενοι εκείνον, αγωνιζόμαστε να “γίνουμε άγιοι σε όλη τη διαγωγή μας”. (1 Πέτρ. 1:15) Πολλοί άνθρωποι που δεν υπηρετούν τον Ιεχωβά έχουν γίνει αυτόπτες μάρτυρες αυτής της καλής διαγωγής. Μάλιστα, αυτό έχει ωθήσει μερικούς να δοξάσουν τον Ιεχωβά. (1 Πέτρ. 2:12) Αλλά μπορούμε να μάθουμε πολλά ακόμα από το 19ο κεφάλαιο του Λευιτικού. Το επόμενο άρθρο θα ασχοληθεί με επιπρόσθετα εδάφια από εκείνο το κεφάλαιο και θα μας βοηθήσει να διακρίνουμε άλλους τομείς της ζωής μας στους οποίους μπορούμε να “γίνουμε άγιοι”, όπως μας πρότρεψε ο Πέτρος.

1, 2. Τι εξετάσαμε στο προηγούμενο άρθρο, και τι θα εξετάσουμε σε αυτό;

ΣΤΟ προηγούμενο άρθρο, εξετάσαμε κάποιες πρακτικές συμβουλές που βρίσκονται στο 19ο κεφάλαιο του Λευιτικού. Για παράδειγμα, όπως είδαμε στο εδάφιο 3, ο Ιεχωβά έδωσε στους Ισραηλίτες τη νουθεσία να σέβονται τους γονείς τους. Εξετάσαμε πώς μπορούμε να εφαρμόζουμε αυτή τη συμβουλή σήμερα φροντίζοντας για τις υλικές, τις συναισθηματικές και τις πνευματικές ανάγκες των γονέων μας. Στο ίδιο εδάφιο, ο Θεός υπενθύμισε στον λαό του τη σπουδαιότητα της τήρησης του Σαββάτου. Μάθαμε ότι, αν και δεν δεσμευόμαστε από τον νόμο του Σαββάτου σήμερα, μπορούμε να εφαρμόζουμε αυτή την αρχή ξεχωρίζοντας τακτικά χρόνο στο πρόγραμμά μας για να φροντίζουμε για ζητήματα που σχετίζονται με τη λατρεία μας. Κάνοντάς το αυτό, θα δείχνουμε ότι προσπαθούμε να είμαστε άγιοι, όπως μας προστάζουν τα εδάφια Λευιτικό 19:2 και 1 Πέτρου 1:15.

² Σε αυτό το άρθρο, θα συνεχίσουμε την εξέταση του 19ου κεφαλαίου του Λευιτικού. Τι μας διδάσκει αυτό το κεφάλαιο για την εκδήλωση περίσκεψης σε εκείνους που έχουν σωματικούς περιορισμούς, για την εντιμότητα στις επαγγελματικές μας δοσοληψίες και για την εκδήλωση αγάπης στον συνάνθρωπό μας; Θέλουμε να είμαστε άγιοι όπως ο Θεός είναι άγιος, γι’ αυτό ας δούμε τι μπορούμε να μάθουμε.

ΝΑ ΔΕΙΧΝΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΩΜΑΤΙΚΟΥΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥΣ

3, 4. Σύμφωνα με το εδάφιο Λευιτικό 19:14, πώς έπρεπε να συμπεριφέρονται στους κουφούς και στους τυφλούς;

³ Διαβάστε Λευιτικό 19:14. Ο Ιεχωβά ανέμενε από τον λαό του να δείχνει περίσκεψη για εκείνους που είχαν σωματικούς περιορισμούς. Για παράδειγμα, οι Ισραηλίτες δεν έπρεπε να καταραστούν κουφό. Μια τέτοια κατάρα περιλάμβανε το να απειλήσουν κάποιον ή να ευχηθούν να του συμβεί κάτι κακό. Τι απαίσια πράξη θα ήταν αυτή προς έναν κουφό! Δεν μπορούσε να ακούσει αυτό που λεγόταν για εκείνον, οπότε δεν θα ήταν σε θέση να υπερασπιστεί τον εαυτό του.

⁴ Επιπλέον, στο εδάφιο 14 μαθαίνουμε ότι οι υπηρέτες του Θεού δεν έπρεπε “να βάλουν εμπόδιο μπροστά σε τυφλό”. Κάποιο σύγγραμμα αναφέρει τα εξής σχετικά με τους ανθρώπους που είχαν σωματικούς περιορισμούς: «Στην αρχαία Εγγύς Ανατολή, [αυτά τα άτομα] συχνά έπεφταν θύματα εκμετάλλευσης και κακομεταχείρισης». Κάποιο αναίσθητο άτομο μπορεί να έβαζε ένα εμπόδιο μπροστά σε έναν τυφλό από κακία ή από διεστραμμένη αίσθηση του χιούμορ. Τι άστοργη πράξη θα ήταν αυτή! Με αυτή την εντολή, ο Ιεχωβά βοηθούσε τον λαό του να καταλάβουν ότι έπρεπε να δείχνουν συμπόνια σε εκείνους που βρίσκονταν σε μειονεκτική θέση.

5. Πώς μπορούμε να δείχνουμε συμπόνια σε εκείνους που έχουν σωματικούς περιορισμούς;

⁵ Ο Ιησούς έδειχνε συμπόνια σε εκείνους που είχαν σωματικούς περιορισμούς. Θυμηθείτε το μήνυμα που έστειλε στον Ιωάννη τον Βαφτιστή: «Οι τυφλοί τώρα βλέπουν, οι κουτσοί περπατούν, οι λεπροί καθαρίζονται, οι κουφοί ακούν [και] οι νεκροί ανασταίνονται». Ως αποτέλεσμα των θαυμάτων του Ιησού, «όλος ο λαός . . . έδωσε αίνο στον Θεό». (Λουκ. 7:20-22· 18:43) Οι Χριστιανοί χαίρονται να δείχνουν συμπόνια σε εκείνους που έχουν σωματικούς περιορισμούς, όπως έκανε ο Ιησούς. Έτσι λοιπόν, φερόμαστε σε τέτοια άτομα με καλοσύνη, περίσκεψη και υπομονή. Είναι αλήθεια ότι ο Ιεχωβά δεν μας έχει δώσει τη δύναμη να κάνουμε θαύματα. Έχουμε όμως το προνόμιο να λέμε σε εκείνους που είναι κυριολεκτικά ή πνευματικά τυφλοί τα καλά νέα για έναν παράδεισο όπου η σωματική και η πνευματική υγεία της ανθρωπότητας θα αποκατασταθεί πλήρως. (Λουκ. 4:18) Αυτά τα καλά νέα ωθούν ήδη πολλούς να δίνουν αίνο στον Θεό.

ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΤΙΜΟΙ ΣΤΙΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΕΣ ΜΑΣ ΔΟΣΟΛΗΨΙΕΣ

6. Ποιες περαιτέρω διευκρινίσεις έδινε το 19ο κεφάλαιο του Λευιτικού για όσα δηλώνονταν στις Δέκα Εντολές;

⁶ Μερικά εδάφια στο 19ο κεφάλαιο του Λευιτικού δίνουν περαιτέρω διευκρινίσεις για όσα δηλώνονταν στις Δέκα Εντολές. Για παράδειγμα, η όγδοη εντολή έλεγε απλώς: «Δεν πρέπει να κλέψεις». (Έξοδ. 20:15) Κάποιος μπορεί να σκεφτόταν ότι, αν φρόντιζε να μην πάρει κάτι που δεν του ανήκε, τότε θα υπάκουε σε εκείνη την εντολή. Ωστόσο, μπορεί να έκλεβε με άλλους τρόπους.

7. Πώς μπορεί ένας έμπορος να παραβίαζε την όγδοη εντολή για την κλοπή;

⁷ Ένας έμπορος μπορεί να καμάρωνε για το ότι δεν είχε ποτέ πάρει κάτι που δεν του ανήκε. Αλλά τι συνέβαινε με τις επαγγελματικές του συνήθειες; Στα εδάφια Λευιτικό 19:35, 36, ο Ιεχωβά είπε: «Δεν πρέπει να χρησιμοποιείτε παραπλανητικά μέτρα και σταθμά όταν υπολογίζετε το μήκος, το βάρος ή τον όγκο. Πρέπει να χρησιμοποιείτε ακριβή ζυγαριά, ακριβή ζύγια, ακριβές μέτρο στερεών και ακριβές μέτρο υγρών». Ένας έμπορος που χρησιμοποιούσε ανακριβή μέτρα και σταθμά προκειμένου να εξαπατήσει τους πελάτες του στην ουσία τούς έκλεβε. Μια περαιτέρω εξέταση του 19ου κεφαλαίου του Λευιτικού το καθιστά αυτό σαφές.

8. Πώς βοηθούσαν οι λεπτομέρειες που βρίσκονται στα εδάφια Λευιτικό 19:11-13 τους Ιουδαίους να εφαρμόζουν το πνεύμα της όγδοης εντολής, και πώς μπορούμε να ωφεληθούμε εμείς;

⁸ Διαβάστε Λευιτικό 19:11-13. Το εδάφιο Λευιτικό 19:11 αρχίζει ως εξής: «Δεν πρέπει να κλέβετε». Το εδάφιο 13 συνδέει την κλοπή με τις ανέντιμες επαγγελματικές συνήθειες, λέγοντας: «Δεν πρέπει να διαπράξεις απάτη σε βάρος του συνανθρώπου σου». Επομένως, οι απατηλές επαγγελματικές συνήθειες συνδέονται με την κλοπή και τη ληστεία. Αν και η όγδοη εντολή διατύπωνε τον νόμο περί κλοπής, οι λεπτομέρειες που βρίσκονται στο Λευιτικό θα βοηθούσαν τους Ιουδαίους να καταλάβουν πώς μπορούσαν να εφαρμόσουν το πνεύμα εκείνου του νόμου. Εμείς ωφελούμαστε κάνοντας σκέψεις γύρω από την άποψη του Ιεχωβά για την ανεντιμότητα και την κλοπή. Θα μπορούσαμε να αναρωτηθούμε: “Στο φως των εδαφίων Λευιτικό 19:11-13, μήπως υπάρχει κάτι στη ζωή μου που πρέπει να προσέξω; Μήπως χρειάζεται να κάνω προσαρμογές στις επαγγελματικές μου δοσοληψίες ή στις συνήθειες εργασίας μου;”

9. Ποια προστασία παρείχε ο νόμος που βρίσκεται στο εδάφιο Λευιτικό 19:13;

⁹ Υπάρχει άλλη μια πτυχή της εντιμότητας την οποία ένας Χριστιανός εργοδότης πρέπει να λαβαίνει υπόψη. Το εδάφιο Λευιτικό 19:13 ολοκληρώνεται ως εξής: «Δεν πρέπει να κατακρατήσεις τον μισθό του εργάτη όλη τη νύχτα μέχρι το πρωί». Στην αγροτική κοινωνία του Ισραήλ, οι μισθωτοί εργάτες έπρεπε να πληρώνονται στο τέλος κάθε ημέρας εργασίας. Αν κάποιος κατακρατούσε τον μισθό ενός τέτοιου εργάτη, θα του στερούσε τα χρήματα που χρειαζόταν για να θρέψει την οικογένειά του εκείνη την ημέρα. Ο Ιεχωβά εξήγησε: «Βρίσκεται σε ανάγκη και η ζωή του εξαρτάται από τον μισθό του».​—Δευτ. 24:14, 15· Ματθ. 20:8.

10. Ποιο δίδαγμα αντλούμε από το εδάφιο Λευιτικό 19:13;

¹⁰ Σήμερα, πολλοί υπάλληλοι δεν πληρώνονται κάθε μέρα, αλλά μία ή δύο φορές τον μήνα. Η αρχή όμως του εδαφίου Λευιτικό 19:13 εξακολουθεί να ισχύει. Μερικοί εργοδότες εκμεταλλεύονται τους υπαλλήλους τους δίνοντάς τους πολύ λιγότερα χρήματα από όσα θα έπρεπε. Γνωρίζουν ότι αυτοί οι εργαζόμενοι ίσως δεν έχουν άλλη επιλογή παρά να εξακολουθήσουν να εργάζονται για μισθούς πείνας. Κατά μία έννοια, τέτοιοι εργοδότες “κατακρατούν τον μισθό του εργάτη”. Ο Χριστιανός εργοδότης πρέπει να το λάβει αυτό σοβαρά υπόψη. Ας δούμε τώρα τι άλλο μπορούμε να μάθουμε από το 19ο κεφάλαιο του Λευιτικού.

ΝΑ ΑΓΑΠΑΤΕ ΤΟΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ ΣΑΣ ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ

11, 12. Τι τόνισε ο Ιησούς παραθέτοντας τα εδάφια Λευιτικό 19:17, 18;

¹¹ Ο Θεός νοιάζεται για το πώς συμπεριφερόμαστε στους άλλους, και δεν αρκείται στο να μας λέει απλώς να μην κάνουμε κακό στον συνάνθρωπό μας. Αυτό το βλέπουμε στα εδάφια Λευιτικό 19:17, 18. (Διαβάστε) Προσέξτε την ξεκάθαρη εντολή: «Πρέπει να αγαπάς τον συνάνθρωπό σου όπως τον εαυτό σου». Αυτό είναι απολύτως απαραίτητο για έναν Χριστιανό που θέλει να ευαρεστεί τον Θεό.

¹² Εξετάστε πώς τόνισε ο Ιησούς τη σπουδαιότητα της εντολής του εδαφίου Λευιτικό 19:18. Ένας Φαρισαίος κάποτε τον ρώτησε: «Ποια είναι η μεγαλύτερη εντολή στον Νόμο;» Ο Ιησούς απάντησε ότι «η μεγαλύτερη και πρώτη εντολή» είναι να αγαπάμε τον Ιεχωβά με όλη μας την καρδιά, όλη μας την ψυχή και όλη μας τη διάνοια. Κατόπιν, παρέθεσε το εδάφιο Λευιτικό 19:18, λέγοντας: «Η δεύτερη, όμοια με αυτήν, είναι η εξής: “Πρέπει να αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου”». (Ματθ. 22:35-40) Υπάρχουν αμέτρητοι τρόποι για να δείχνουμε αγάπη για τον πλησίον μας, αλλά και πάλι το 19ο κεφάλαιο του Λευιτικού μάς βοηθάει να αποκτήσουμε βαθύτερη κατανόηση.

13. Πώς μας βοηθάει η Βιβλική αφήγηση για τον Ιωσήφ να καταλάβουμε αυτό που καταγράφηκε αργότερα στο εδάφιο Λευιτικό 19:18;

¹³ Ένας τρόπος με τον οποίο δείχνουμε αγάπη για τον πλησίον μας είναι εφαρμόζοντας τη συμβουλή του εδαφίου Λευιτικό 19:18: «Δεν πρέπει να παίρνεις εκδίκηση ούτε να μνησικακείς». Οι περισσότεροι γνωρίζουμε περιπτώσεις στις οποίες ένα άτομο κράτησε μνησικακία εναντίον κάποιου συνεργάτη, συμμαθητή ή συγγενή του​—και μάλιστα για χρόνια! Θυμηθείτε ότι οι δέκα ετεροθαλείς αδελφοί του Ιωσήφ μνησικακούσαν εναντίον του, κάτι που τελικά τους οδήγησε σε μια πράξη μίσους. (Γέν. 37:2-8, 25-28) Πόσο διαφορετικά τους φέρθηκε ο Ιωσήφ! Όταν βρισκόταν σε θέση εξουσίας και μπορούσε να τους ανταποδώσει τα ίσα, εκείνος τους έδειξε έλεος. Δεν τους είχε κρατήσει μνησικακία. Αντίθετα, ενήργησε σε αρμονία με τη συμβουλή που καταγράφηκε αργότερα στο εδάφιο Λευιτικό 19:18.​—Γέν. 50:19-21.

14. Τι δείχνει ότι οι αρχές που βρίσκονται στο εδάφιο Λευιτικό 19:18 εξακολουθούν να ισχύουν;

¹⁴ Η επιλογή του Ιωσήφ να συγχωρήσει αντί να κρατήσει μνησικακία ή να πάρει εκδίκηση θέτει ένα υπόδειγμα για τους Χριστιανούς που θέλουν να ευαρεστούν τον Θεό. Βρίσκεται επίσης σε αρμονία με την υποδειγματική προσευχή, στην οποία ο Ιησούς μάς πρότρεψε να συγχωρούμε εκείνους που αμαρτάνουν εναντίον μας. (Ματθ. 6:9, 12) Παρόμοια, ο απόστολος Παύλος συμβούλεψε τους συγχριστιανούς του: «Μην παίρνετε εκδίκηση για τον εαυτό σας, αγαπητοί». (Ρωμ. 12:19) Επίσης, τους πρότρεψε: «Να ανέχεστε ο ένας τον άλλον και να συγχωρείτε ο ένας τον άλλον ανεπιφύλακτα, ακόμη και αν κανείς έχει αιτία για παράπονο εναντίον κάποιου άλλου». (Κολ. 3:13) Οι αρχές του Ιεχωβά δεν αλλάζουν. Οι αρχές στις οποίες βασίζεται ο νόμος του εδαφίου Λευιτικό 19:18 εξακολουθούν να ισχύουν και σήμερα.

15. Δείξτε με παράδειγμα γιατί χρειάζεται να αφήνουμε πίσω μας τις προσβολές.

¹⁵ Ας εξετάσουμε ένα παράδειγμα. Τα πληγωμένα αισθήματα μπορούν να παρομοιαστούν με σωματικά τραύματα. Μερικά είναι μικρά, ενώ άλλα είναι σοβαρά. Λόγου χάρη, όταν ανοίγουμε έναν φάκελο, μπορεί να κοπούμε λίγο στο δάχτυλό μας με το χαρτί. Αυτό πονάει πολύ, αλλά πιθανότατα δεν θα μας αφήσει μόνιμη βλάβη. Έπειτα από μια δυο μέρες, ίσως δεν θα θυμόμαστε καν πού κοπήκαμε. Παρόμοια, μερικές προσβολές είναι μικρές. Για παράδειγμα, κάποιος φίλος μας μπορεί να πει ή να κάνει κάτι απερίσκεπτο που θα μας πληγώσει, αλλά μας είναι εύκολο να τον συγχωρήσουμε. Όταν όμως έχουμε ένα βαθύτερο τραύμα, ο γιατρός ίσως χρειάζεται να κάνει ράμματα και να το επιδέσει. Αν εμείς πειράζαμε ή σκαλίζαμε διαρκώς το τραύμα, μόνο κακό στον εαυτό μας θα κάναμε. Δυστυχώς, κάποιος μπορεί να κάνει κάτι παρόμοιο όταν έχει προσβληθεί βαθιά. Μπορεί να σκέφτεται συνέχεια το συναισθηματικό του τραύμα και πόσο τον πλήγωσε το άλλο άτομο. Εκείνοι όμως που κρατούν μνησικακία μόνο κακό στον εαυτό τους κάνουν. Πόσο καλύτερα είναι να υπακούμε στη συμβουλή του εδαφίου Λευιτικό 19:18!

16. Σύμφωνα με τα εδάφια Λευιτικό 19:33, 34, πώς έπρεπε να φροντίζουν τους ξένους κατοίκους στον Ισραήλ, και τι μαθαίνουμε εμείς από αυτό;

¹⁶ Όταν ο Ιεχωβά πρόσταξε τους Ισραηλίτες να αγαπούν τον συνάνθρωπό τους, δεν εννοούσε ότι έπρεπε να δείχνουν αγάπη μόνο σε εκείνους που ήταν από την ίδια φυλή ή εθνικότητα. Τους είπε επίσης ότι έπρεπε να αγαπούν τους ξένους ανάμεσά τους. Αυτό είναι το σαφές μήνυμα των εδαφίων Λευιτικό 19:33, 34. (Διαβάστε) Οι Ισραηλίτες έπρεπε να μεταχειρίζονται τον ξένο “σαν τον αυτόχθονα”, και να “τον αγαπούν” όπως τον εαυτό τους. Για παράδειγμα, έπρεπε να επιτρέπουν τόσο στους ξένους κατοίκους όσο και στους φτωχούς να ωφελούνται από τη διευθέτηση της σταχυολόγησης. (Λευιτ. 19:9, 10) Η αρχή για την αγάπη στους ξένους εφαρμόζεται και στους Χριστιανούς σήμερα. (Λουκ. 10:30-37) Πώς; Υπάρχουν εκατομμύρια μετανάστες, και πιθανώς κάποιοι ζουν κοντά σας. Είναι σημαντικό να φερόμαστε σε αυτούς τους άντρες, τις γυναίκες και τα παιδιά με αξιοπρέπεια και σεβασμό.

ΚΑΤΙ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ 19Ο ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΟΥ ΛΕΥΙΤΙΚΟΥ

17, 18. (α) Πώς πρέπει να μας επηρεάζουν τα εδάφια Λευιτικό 19:2 και 1 Πέτρου 1:15; (β) Ποιο σημαντικό έργο μάς παρότρυνε ο απόστολος Πέτρος να κάνουμε;

¹⁷ Τόσο το εδάφιο Λευιτικό 19:2 όσο και το εδάφιο 1 Πέτρου 1:15 προτρέπουν τον λαό του Θεού να είναι άγιος. Πολλά άλλα εδάφια στο 19ο κεφάλαιο του Λευιτικού μάς βοηθούν να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε για να κερδίσουμε την επιδοκιμασία του Ιεχωβά. Εξετάσαμε μερικά εδάφια που προσδιορίζουν κάποια από τα θετικά πράγματα που πρέπει να κάνουμε και κάποια από τα αρνητικά πράγματα που δεν πρέπει να κάνουμε.b Οι Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές δείχνουν την ανάγκη που υπάρχει για παρόμοια διαγωγή. Αλλά ο απόστολος Πέτρος προσθέτει και κάτι ακόμα.

¹⁸ Αν και μπορεί να συμμετέχουμε σε διάφορες πνευματικές δραστηριότητες και να κάνουμε πολλά καλά έργα, ο Πέτρος τόνισε ένα ιδιαίτερα. Πριν από την παρότρυνσή του να γίνουμε άγιοι σε όλη τη διαγωγή μας, ο Πέτρος μάς προτρέπει: «Περιζώστε τη διάνοιά σας για δραστηριότητα». (1 Πέτρ. 1:13, 15) Τι θα περιλάμβανε αυτή η δραστηριότητα; Ο Πέτρος είπε ότι οι χρισμένοι αδελφοί του Χριστού θα “«διακήρυτταν εκτεταμένα τις αρετές» Εκείνου που τους κάλεσε”. (1 Πέτρ. 2:9) Στην πραγματικότητα, όλοι οι Χριστιανοί σήμερα έχουν την τιμή να κάνουν αυτό το σημαντικότατο έργο, ένα έργο που επιτελεί το μεγαλύτερο καλό. Τι ιδιαίτερο προνόμιο έχουμε ως άγιος λαός να συμμετέχουμε τακτικά και με ζήλο στο έργο κηρύγματος και διδασκαλίας! (Μάρκ. 13:10) Όταν εφαρμόζουμε με επιμέλεια τις αρχές του 19ου κεφαλαίου του Λευιτικού, αποδεικνύουμε ότι αγαπάμε τον Θεό μας και τον πλησίον μας. Και δείχνουμε ότι θέλουμε να “γίνουμε άγιοι” σε όλη τη διαγωγή μας.