Γιατί Τόσο Πολλοί Νιώθουν Μοναξιά;

ΣΤΗ σημερινή κοινωνία πολλοί νιώθουν μοναξιά. Η μοναξιά επηρεάζει ανθρώπους κάθε ηλικίας, φυλής, κοινωνικού στρώματος και θρησκείας. Εσείς έχετε νιώσει ποτέ μοναξιά; Μήπως νιώθετε τώρα; Στην πραγματικότητα, όλοι μας κατά καιρούς αισθανόμαστε την ανάγκη για συντροφιά​—για κάποιον που θα μας ακούσει προσεκτικά, θα μας καθησυχάσει ή πιθανώς θα συμμεριστεί τα βαθιά μας αισθήματα, τις ενδόμυχες σκέψεις μας και θα μας καταλάβει ως άτομο. Χρειαζόμαστε κάποιον που να δείχνει ευαισθησία για τα συναισθήματά μας.

Το να είμαστε μόνοι, όμως, δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην πως νιώθουμε μοναξιά. Κάποιο άτομο μπορεί να είναι μόνο για μεγάλο χρονικό διάστημα, απολαμβάνοντας τα πράγματα που κάνει χωρίς να νιώθει καθόλου μοναξιά. Αντίθετα, υπάρχουν άνθρωποι που δεν αντέχουν να μένουν μόνοι.

Η μοναξιά αποτελεί ισχυρό αίσθημα και μπορεί να είναι πολύ οδυνηρή. Είναι ένα αίσθημα κενού. Δημιουργεί την αίσθηση της απομόνωσης, της αποκοπής από τους άλλους ανθρώπους. Μπορεί να μας κάνει ευάλωτους και φοβισμένους. Εσείς έχετε νιώσει ποτέ έτσι; Τι προκαλεί τη μοναξιά;

Τα προβλήματα, οι καταστάσεις και οι συνθήκες επιδρούν διαφορετικά στους ανθρώπους. Ίσως να νιώθετε απόρριψη από τους γύρω σας λόγω της σωματικής σας εμφάνισης, της φυλής ή της θρησκείας σας. Η αλλαγή περιβάλλοντος​—όπως η εγγραφή σε ένα νέο σχολείο, το ξεκίνημα μιας νέας εργασίας ή η μετακόμιση σε κάποια νέα γειτονιά, πόλη ή χώρα—​μπορεί να προκαλέσει ένα αίσθημα μοναξιάς επειδή πρέπει να αποχωριστείτε παλιούς φίλους. Η απώλεια ενός γονέα ή του γαμήλιου συντρόφου μπορεί να φέρει αισθήματα μοναξιάς που διαρκούν πιθανώς πολλά χρόνια. Επίσης, καθώς μεγαλώνουμε, ο κύκλος των φίλων και των γνωστών μας αλλάζει, μικραίνει ή εξαφανίζεται.

Ο γάμος δεν εξασφαλίζει πάντα απαλλαγή από τη μοναξιά. Οι αμοιβαίες παρεξηγήσεις ή οι ασυμφωνίες μπορεί να προκαλέσουν άγχος το οποίο είναι δυνατόν να δημιουργήσει αβεβαιότητα και να οδηγήσει ακόμη και στην απομόνωση γαμήλιους συντρόφους και παιδιά. Αλλά εκτός από τη μοναξιά που προκύπτει από το θάνατο κάποιου αγαπημένου προσώπου, από το διαζύγιο ή από τη σωματική και συναισθηματική απομόνωση, υπάρχει ένα άλλο είδος μοναξιάς το οποίο μπορεί να μας επηρεάσει πολύ έντονα. Αυτό εμφανίζεται όταν η σχέση μας με τον Θεό πάσχει και νιώθουμε αποχωρισμένοι από εκείνον.

Εσείς έχετε βιώσει κάποια από τις καταστάσεις που αναφέρονται παραπάνω; Είναι δυνατόν να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η μοναξιά;

Αποτελεσματική Αντιμετώπιση της Μοναξιάς

Η ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ αντιμετώπιση της μοναξιάς δεν είναι εύκολη υπόθεση. Περιλαμβάνονται ισχυρά συναισθήματα. Πώς μπορεί ένα άτομο να τα βγάλει πέρα με τη μοναξιά; Τι έχουν κάνει κάποιοι προκειμένου να υπερνικήσουν αυτό το δυνατό αίσθημα;

Αντιμέτωποι με τη Μοναξιά

Η Έλενa θέλει να είναι μόνη της όταν παίρνει ορισμένες αποφάσεις, αλλά πιστεύει ότι η μοναξιά μπορεί να είναι επικίνδυνη. Όταν ήταν παιδί, δεν είχε καλή επικοινωνία με τους γονείς της. Μη γνωρίζοντας πώς να κερδίσει την προσοχή τους, κλειδωνόταν στο δωμάτιό της. Η ίδια αφηγείται: «Άρχισα να παρουσιάζω διαταραχές της διατροφής. Έπαθα κατάθλιψη. Έλεγα μέσα μου: “Γιατί να ανησυχώ για τα προβλήματα των γονέων μου αφού εκείνοι δεν ανησυχούν για τα δικά μου;” Έπειτα σκέφτηκα ότι ο γάμος θα μπορούσε να γεμίσει το κενό της μοναξιάς μου. Αποζητούσα το γάμο ως μέσο διαφυγής. Αλλά σύντομα συλλογίστηκα: “Γιατί να καταστρέψω τη ζωή ενός άλλου ατόμου; Πρώτα πρέπει να βάλω σε τάξη το δικό μου τρόπο σκέψης!” Ζήτησα τη βοήθεια του Ιεχωβά με προσευχή, εκφράζοντάς του την αγωνιώδη ανησυχία μου.

»Στην Αγία Γραφή βρήκα πολύ παρηγορητικά λόγια, όπως εκείνα που αναφέρονται στο εδάφιο Ησαΐας 41:10: “Μη φοβάσαι, γιατί εγώ είμαι μαζί σου. Μην ατενίζεις γύρω σου, γιατί εγώ είμαι ο Θεός σου. Θα σε ενδυναμώσω. Μάλιστα θα σε βοηθήσω. Ναι, θα σε κρατήσω γερά με το δεξί μου χέρι της δικαιοσύνης”. Αυτά τα λόγια με βοήθησαν πολύ επειδή αισθανόμουν σαν να μην είχα πατέρα. Σήμερα διαβάζω τακτικά τη Γραφή και προσεύχομαι στον ουράνιο Πατέρα μου. Έχω μάθει να υπερνικώ τη μοναξιά μου».

Ο θάνατος ενός αγαπημένου προσώπου προκαλεί θλίψη, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε μοναξιά. Η Λουίσα, η οποία είναι 16 χρονών, μιλάει για τη δική της οδυνηρή εμπειρία: «Ο πατέρας μου σκοτώθηκε όταν ήμουν πέντε χρονών. Στράφηκα στη γιαγιά μου για παρηγοριά, αλλά ποτέ δεν αισθάνθηκα ότι με αγαπούσε. Δεν μου δόθηκε πολλή στοργή στην παιδική μου ηλικία, τότε που τη χρειαζόμουν περισσότερο. Όταν ήμουν μεταξύ οχτώ και εννιά ετών έκανα τρεις απόπειρες αυτοκτονίας. Νόμιζα ότι αυτό θα ήταν το καλύτερο για την οικογένειά μου επειδή η μητέρα μου αγωνιζόταν για να παρέχει τα αναγκαία στις τρεις αδελφές μου και σε εμένα. Έπειτα αρχίσαμε να συναναστρεφόμαστε με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Ένα νεαρό αντρόγυνο μου έδειξε γνήσιο ενδιαφέρον. “Σε εκτιμούμε και σε χρειαζόμαστε”, μου έλεγαν. Οι λέξεις “Σε χρειαζόμαστε” μου έδωσαν πολλή δύναμη. Μερικές φορές δεν μπορώ να εκφράσω τα αισθήματά μου σε κάποιον άλλον, όμως όταν διαβάζω άρθρα που δημοσιεύονται στη Σκοπιά ή στο Ξύπνα! ευχαριστώ τον Ιεχωβά επειδή μέσω αυτών των εντύπων έχω νιώσει την αγάπη του. Έκανα πολλές αλλαγές. Σήμερα μπορώ να χαμογελάω και να εκφράζω στη μητέρα μου τα αισθήματα λύπης και χαράς που έχω. Μερικές φορές επανέρχονται στο μυαλό μου αναμνήσεις του παρελθόντος, αλλά όχι όπως παλιά όταν έκανα απόπειρες αυτοκτονίας ή όταν σταματούσα να μιλάω στα αγαπημένα μου πρόσωπα. Θυμάμαι πάντα τα λόγια του ψαλμωδού Δαβίδ: “Για χάρη των αδελφών μου και των συντρόφων μου θα μιλήσω τώρα: «Είθε να υπάρχει ειρήνη μέσα σε εσένα»”».​—Ψαλμός 122:8.

Η Μάρθα είναι διαζευγμένη εδώ και 22 χρόνια, στη διάρκεια των οποίων ανέθρεψε ένα παιδί. «Αισθήματα αναξιότητας και μοναξιάς τείνουν να εμφανίζονται όταν σκέφτομαι ότι έχω αποτύχει κάπου», λέει η ίδια. Πώς καταφέρνει να αντιμετωπίζει αυτά τα αισθήματα; Η Μάρθα εξηγεί: «Διαπίστωσα ότι ο καλύτερος τρόπος για να τα βγάζω πέρα είναι το να μιλάω αμέσως στον Ιεχωβά Θεό για αυτά. Όταν προσεύχομαι, ξέρω ότι δεν είμαι μόνη. Ο Ιεχωβά με καταλαβαίνει καλύτερα από ό,τι καταλαβαίνω εγώ τον εαυτό μου. Επίσης, προσπαθώ να βρίσκω τρόπους ώστε να δείχνω προσωπικό ενδιαφέρον για τους άλλους. Η ολοχρόνια διακονία μου αποτελεί ιδιαίτερα ισχυρό όπλο ενάντια στα αρνητικά αισθήματα. Όταν μιλάς σε άλλους σχετικά με τις ευλογίες της Βασιλείας του Θεού και βλέπεις ότι οι ακροατές σου είναι εντελώς απελπισμένοι και ότι θεωρούν τα προβλήματά τους μόνιμα, συνειδητοποιείς πως έχεις ισχυρούς λόγους να θέλεις να ζήσεις και να συνεχίσεις να αγωνίζεσαι».

Η Έλμπα, μια 93χρονη της οποίας το μοναχοπαίδι υπηρετεί ως ιεραπόστολος σε άλλη χώρα, μας λέει πώς ξεπερνάει τη μοναξιά: «Όταν η κόρη μου και ο σύζυγός της έλαβαν την πρόσκληση να παρακολουθήσουν τη Βιβλική Σχολή Γαλαάδ της Σκοπιάς, είδα τα πρόσωπά τους να ακτινοβολούν από χαρά και χάρηκα και εγώ μαζί τους. Αργότερα, όταν έλαβαν έναν διορισμό για να υπηρετήσουν σε ξένη χώρα, άρχισα να σκέφτομαι με κάπως ιδιοτελή τρόπο. Ήξερα ότι δεν θα τους είχα πια κοντά μου και αυτό με έθλιβε κάπως. Η κατάσταση μου θύμιζε την περίπτωση του Ιεφθάε και της μοναχοκόρης του, όπως περιγράφεται στο 11ο κεφάλαιο των Κριτών. Χρειάστηκε να προσευχηθώ στον Ιεχωβά κλαίγοντας και να του ζητήσω να με συγχωρήσει. Τα παιδιά μου επικοινωνούν μαζί μου. Ξέρω ότι είναι πολύ απασχολημένα αλλά, όπου και αν υπηρετούν, βρίσκουν χρόνο να μου γράφουν και να μοιράζονται μαζί μου εμπειρίες που έχουν στη διακονία αγρού. Διαβάζω τα γράμματά τους ξανά και ξανά. Νιώθω σαν να μιλάμε κάθε εβδομάδα και είμαι πολύ ευγνώμων για αυτό. Επίσης, οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι στην εκκλησία μου δίνουν κατάλληλη προσοχή σε εμάς που είμαστε ηλικιωμένοι και ανήμποροι, εξασφαλίζοντας τη μεταφορά μας στις συναθροίσεις και φροντίζοντας για άλλες ανάγκες μας. Θεωρώ τους πνευματικούς αδελφούς και αδελφές μου ευλογία από τον Ιεχωβά».

Μπορείτε και Εσείς να Αντιμετωπίσετε τη Μοναξιά Αποτελεσματικά

Είτε είστε νέοι είτε μεγαλύτεροι, άγαμοι ή παντρεμένοι, παιδιά που έχουν γονείς ή είναι ορφανά, είτε έχετε χάσει αγαπημένα σας πρόσωπα είτε νιώθετε κάποιο άλλο είδος μοναξιάς, υπάρχουν τρόποι για να αντιμετωπίσετε τα αισθήματά σας αποτελεσματικά. Η Χόκαμπεντ, μια 18χρονη κοπέλα της οποίας ο πατέρας εγκατέλειψε την εξαμελή οικογένειά του για να πάει σε άλλη χώρα, λέει: «Να μιλάτε! Είναι σημαντικό να εκφραζόμαστε. Αν δεν το κάνουμε αυτό, κανένας δεν θα μας καταλάβει». Η ίδια συστήνει: «Σταματήστε να σκέφτεστε τόσο πολύ τον εαυτό σας. Ζητήστε βοήθεια από ώριμα άτομα και όχι από νεαρούς οι οποίοι μπορεί να είναι σε χειρότερη κατάσταση από τη δική σας». Η Λουίσα, η οποία αναφέρθηκε προηγουμένως, λέει: «Η εγκάρδια προσευχή στον Ιεχωβά μάς δίνει τη βοήθεια που χρειαζόμαστε για να βγούμε από το αδιέξοδο». Ο Χόρχε, του οποίου η σύζυγος πέθανε, περιγράφει πώς αντιμετωπίζει τη μοναξιά αποτελεσματικά: «Η εγκαρτέρηση είναι αναγκαία. Είναι πολύ υποβοηθητικό για εμένα να εκδηλώνω ενδιαφέρον για άλλα άτομα. Το να “δείχνουμε κατανόηση για τους άλλους” όταν συνομιλούμε μαζί τους μπορεί να κάνει τις συζητήσεις μας ουσιαστικές και να μας βοηθάει να ανακαλύπτουμε την ομορφιά των άλλων ανθρώπων».​—1 Πέτρου 3:8.

Μπορούν να γίνουν πολλά πράγματα για την καταπολέμηση της μοναξιάς. Αλλά θα έρθει ποτέ ο καιρός κατά τον οποίο η μοναξιά θα ανήκει στο παρελθόν; Αν ναι, πώς θα γίνει αυτό; Το επόμενο άρθρο θα απαντήσει σε αυτές τις ερωτήσεις.

[Υποσημείωση]

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 8]

«Η εγκάρδια προσευχή στον Ιεχωβά μάς δίνει τη βοήθεια που χρειαζόμαστε για να βγούμε από το αδιέξοδο».​—Λουίσα

[Πλαίσιο/​Εικόνες στη σελίδα 7]

Τι Μπορείτε να Κάνετε για τη Μοναξιά

◼ Να θυμάστε ότι η κατάστασή σας είναι δυνατόν να αλλάξει, ότι δεν είναι μόνιμη αλλά πρόκειται για μια κοινή εμπειρία την οποία αντιμετωπίζουν και άλλοι.

◼ Μην έχετε παράλογες απαιτήσεις από τον εαυτό σας.

◼ Γενικά, να είστε ικανοποιημένοι με τον εαυτό σας.

◼ Αποκτήστε καλές συνήθειες διατροφής και άσκησης και να κοιμάστε επαρκώς.

◼ Να χρησιμοποιείτε το χρόνο που είστε μόνοι κάνοντας δημιουργικά πράγματα και αναπτύσσοντας νέες δεξιότητες.

◼ Προσέξτε να μην κρίνετε τους ανθρώπους που γνωρίζετε με βάση τις δικές σας προηγούμενες εμπειρίες.

◼ Να εκτιμάτε τους φίλους σας και τις ξεχωριστές τους ιδιότητες. Προσπαθήστε να δημιουργήσετε έναν καλό κύκλο με φίλους. Να ζητάτε ιδέες από μεγαλύτερα και πιο έμπειρα άτομα.

◼ Κάντε κάτι για τους άλλους​—χαμογελάστε τους, πείτε έναν καλό λόγο, συζητήστε μαζί τους μια σκέψη από τη Γραφή. Το αίσθημα ότι οι άλλοι σας χρειάζονται αποτελεί αντίδοτο για τη μοναξιά.

◼ Μην ονειροπολείτε και φαντάζεστε ότι έχετε κάποια σχέση με αστέρες του κινηματογράφου ή της τηλεόρασης ή με πρόσωπα από το χώρο του Ιντερνέτ ή με ήρωες λογοτεχνικών βιβλίων.

◼ Αν είστε παντρεμένοι, μην αναμένετε ότι ο σύντροφός σας θα ικανοποιεί όλες τις συναισθηματικές σας ανάγκες. Μάθετε να δίνετε και να παίρνετε, να βοηθάτε και να στηρίζετε ο ένας τον άλλον.

◼ Μάθετε να μιλάτε σε άλλους και να είστε καλοί ακροατές. Στρέψτε την προσοχή σας σε άλλους ανθρώπους και στα ενδιαφέροντά τους. Να δείχνετε συμπόνια.

◼ Παραδεχτείτε ότι νιώθετε μοναξιά και μιλήστε σε έναν ώριμο φίλο, σε κάποιον τον οποίο εμπιστεύεστε. Μην υποφέρετε σιωπηλά.

◼ Να αποφεύγετε το υπερβολικό ποτό ή να μην πίνετε καθόλου. Το αλκοόλ δεν πνίγει τα προβλήματά σας​—με τον καιρό αυτά αναδύονται ξανά.

◼ Να αποφεύγετε την υπερηφάνεια. Να συγχωρείτε εκείνους που σας πληγώνουν και να τακτοποιείτε τα ζητήματα. Να αποφεύγετε την καχυποψία.

[Εικόνα στη σελίδα 6]

Πώς μπορεί ένα άτομο να τα βγάλει πέρα με τη μοναξιά;

Όταν Κανείς Δεν θα Ξανανιώσει Ποτέ Μοναξιά

Η ΑΦΗΓΗΣΗ στο εδάφιο Γένεση 2:18 αναφέρει πως, όταν δημιουργήθηκε ο πρώτος άνθρωπος, «είπε ο Ιεχωβά Θεός: “Δεν είναι καλό να παραμένει ο άνθρωπος μόνος. Θα κάνω για αυτόν έναν βοηθό, ως συμπλήρωμά του”». Οι άνθρωποι δημιουργήθηκαν για να βρίσκονται μαζί με άλλους και να εξαρτώνται από αυτούς.

Ο καλύτερος Φίλος που μπορούμε να έχουμε είναι ο Ιεχωβά Θεός. Ο απόστολος Παύλος μιλάει για τον Ιεχωβά ως “τον Πατέρα του τρυφερού ελέους και Θεό κάθε παρηγοριάς, ο οποίος μας παρηγορεί σε κάθε μας θλίψη”. (2 Κορινθίους 1:3, 4) Ο ίδιος ο Ιεχωβά εκφράζει λύπη για τα παθήματα καθενός από τους υπηρέτες του. Είναι Θεός συμπόνιας. «Αυτός γνωρίζει καλά την πλάση μας, θυμάται ότι είμαστε χώμα». (Ψαλμός 103:14) Δεν νιώθετε εσείς ότι ελκύεστε στον Ιεχωβά Θεό και δεν αισθάνεστε ευγνώμονες για τη στοργική, καλοσυνάτη και γεμάτη κατανόηση φροντίδα του;

Ο Ιεχωβά Υποστηρίζει Εκείνους που Νιώθουν Μοναξιά

Στο παρελθόν πολλοί από τους υπηρέτες του Θεού έζησαν περιστατικά στη διάρκεια των οποίων ένιωθαν μοναξιά. Για εκείνους, ο Ιεχωβά ήταν πηγή υποστήριξης και παρηγοριάς. Πάρτε για παράδειγμα τον Ιερεμία, ο οποίος κλήθηκε να γίνει προφήτης σε νεαρή ηλικία. Ανάμεσα στους 40 Βιβλικούς συγγραφείς, ο Ιερεμίας ήταν πιθανόν αυτός που εκφράστηκε περισσότερο όσον αφορά τα προσωπικά του αισθήματα. Ήταν συνεσταλμένος και ένιωθε ανεπαρκής όταν έλαβε τον πρώτο του διορισμό από τον Θεό. (Ιερεμίας 1:6) Για να τον επιτελέσει, έπρεπε να εμπιστεύεται πλήρως στον Ιεχωβά. Πράγματι, ο Ιεχωβά ήταν μαζί του σαν κάποιος «που είναι τρομερός και κραταιός».​—Ιερεμίας 1:18, 19· 20:11.

Περίπου 300 χρόνια πριν από τον Ιερεμία, όταν η Βασίλισσα Ιεζάβελ άκουσε ότι πέθαναν οι δικοί της προφήτες του Βάαλ, ορκίστηκε να θανατώσει τον Ηλία. Ο Ηλίας διέφυγε διανύοντας 450 ολόκληρα χιλιόμετρα προς το Χωρήβ, στη Χερσόνησο του Σινά. Εκεί, μπήκε σε μια σπηλιά για να περάσει τη νύχτα, και ο Ιεχωβά Θεός τον ρώτησε: «Τι δουλειά έχεις εδώ, Ηλία;» Ο Ηλίας εξήγησε ότι νόμιζε πως ήταν ο μόνος λάτρης του Ιεχωβά σε όλο τον Ισραήλ, ο μόνος προφήτης που είχε απομείνει ζηλωτής για την υπηρεσία του Θεού. Ο Ιεχωβά τον διαβεβαίωσε ότι δεν ήταν μόνος. Ο Ιεχωβά ήταν μαζί του, και 7.000 Ισραηλίτες, συμπατριώτες του Ηλία, ήταν επίσης μαζί του αν και εκείνος δεν τους γνώριζε. Ο Ιεχωβά παρηγόρησε και καθησύχασε τον Ηλία και επίσης ενίσχυσε την πίστη του. Άγγιξε την καρδιά του Ηλία, παροτρύνοντας τον προφήτη να μην εγκαταλείψει το διορισμό του. (1 Βασιλέων 19:4, 9-12, 15-18) Αν, όπως ο Ηλίας, νιώσουμε ποτέ μοναξιά ή αισθανθούμε ανάξιοι, μπορούμε και εμείς να προσευχηθούμε στον Ιεχωβά για ενίσχυση. Επίσης, ασκώντας διάκριση, οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι μπορούν να μιλούν παρηγορητικά στους πιστούς, βοηθώντας τους να διακρίνουν το ρόλο που παίζουν στην επεξεργασία του σκοπού του Θεού.​—1 Θεσσαλονικείς 5:14.

Από αυτά και άλλα παραδείγματα μπορούμε να εκτιμήσουμε την προθυμία που δείχνει ο Ιεχωβά να παρέχει υποστήριξη και στοργική παρηγοριά σε όσους νιώθουν μοναξιά. Ναι, «ο Ιεχωβά θα γίνει ασφαλές ύψωμα για κάθε συντετριμμένο, ασφαλές ύψωμα σε καιρούς στενοχώριας».​—Ψαλμός 9:9· 46:1· Ναούμ 1:7.

Κάποιος που Είχε Βαθιά Αισθήματα και Συμπόνια

Ο Ιησούς Χριστός αποτελεί αξιοθαύμαστο παράδειγμα όσον αφορά τον τέλειο τρόπο με τον οποίο εξισορροπούσε τα συναισθήματά του μιμούμενος τον Ιεχωβά. Ο Λουκάς περιγράφει την αντίδραση του Ιησού όταν εκείνος συνάντησε μια νεκρική πομπή στην πόλη Ναΐν: «Είδε να μεταφέρεται έξω ένας νεκρός, ο μονογενής γιος της μητέρας του. . . . Όταν ο Κύριος την είδε, ένιωσε ευσπλαχνία για αυτήν και της είπε: “Μην κλαις”. Τότε πλησίασε και άγγιξε το νεκροκρέβατο, και εκείνοι που το βάσταζαν στάθηκαν, και είπε: “Νεαρέ, σου λέω: Σήκω!” Και ο νεκρός ανακάθησε και άρχισε να μιλάει, και εκείνος τον έδωσε στη μητέρα του». (Λουκάς 7:12-15) Ο Ιησούς συγκινήθηκε. Ήταν συμπονετικός άνθρωπος. Φανταστείτε πόση ευτυχία έδωσε ο Ιησούς στη χήρα που ένιωθε μοναξιά όταν της έφερε πίσω το γιο της! Εκείνη δεν ένιωθε πια μοναξιά.

Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Ιησούς είναι σε θέση «να αισθανθεί συμπόνια για τις αδυναμίες μας». Ασφαλώς συμπονάει τους δίκαιους ανθρώπους που νιώθουν μοναξιά. Πράγματι, μέσω αυτού μπορούμε «να λάβουμε έλεος και να βρούμε παρ’ αξία καλοσύνη για βοήθεια στον κατάλληλο καιρό». (Εβραίους 4:15, 16) Μιμούμενοι τον Ιησού, μπορούμε να καλλιεργούμε αισθήματα συμπόνιας για εκείνους που αντιμετωπίζουν θλίψη, δυσκολίες και μοναξιά. Βοηθώντας τους άλλους έχουμε λιγότερες πιθανότητες να νιώθουμε εμείς μοναξιά. Υπάρχει, όμως, και ένας άλλος τρόπος με τον οποίο μπορούμε να λάβουμε βοήθεια για να υπερνικήσουμε τα αρνητικά αισθήματα μοναξιάς.

Ο Λόγος του Ιεχωβά Μπορεί να μας Βοηθήσει να Υπερνικήσουμε τη Μοναξιά

Πολλοί έχουν διαπιστώσει ότι, «μέσω της παρηγοριάς από τις Γραφές, . . . έχουμε ελπίδα». Ο Λόγος του Θεού είναι γεμάτος από πρακτικές συμβουλές οι οποίες μπορούν να μας βοηθήσουν να υπερνικήσουμε τη μοναξιά. (Ρωμαίους 15:4· Ψαλμός 32:8) Για παράδειγμα, ο Λόγος του Θεού μάς παροτρύνει “να μη σκεφτόμαστε για τον εαυτό μας κάτι παραπάνω από όσο είναι απαραίτητο να σκεφτόμαστε”. (Ρωμαίους 12:3) Για να εφαρμόσουμε αυτή τη συμβουλή, ίσως χρειάζεται να κάνουμε κάποια προσαρμογή στον τρόπο σκέψης μας. Η ταπεινοφροσύνη και η μετριοφροσύνη​—το να έχουμε ρεαλιστική άποψη για τους περιορισμούς μας—​οπωσδήποτε θα μας βοηθήσουν να αναπτύξουμε ισορροπημένες και λογικές προσδοκίες. Ο Λόγος του Θεού μάς συμβουλεύει επίσης να καλλιεργήσουμε γνήσιο προσωπικό ενδιαφέρον για τους άλλους. (Φιλιππησίους 2:4) Αυτός είναι δρόμος διπλής κατεύθυνσης. Καθώς δίνετε από τον εαυτό σας, θα λαβαίνετε από τους άλλους. Αυτή η καλή σχέση μάς βοηθάει να απαλύνουμε τα αισθήματα κενού και δίνει νόημα στη ζωή μας.

Η Γραφή μάς παροτρύνει ως Χριστιανούς “να μην παύουμε να συναθροιζόμαστε”. (Εβραίους 10:24, 25) Να συμμετέχετε, λοιπόν, σε θετικές δραστηριότητες, όπως η τακτική παρακολούθηση των συναθροίσεων των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Αναμφίβολα, οι Χριστιανικές συναθροίσεις μπορούν να συμβάλουν στην πνευματική, συναισθηματική και σωματική μας ευημερία. Το να μιλάμε σε άλλους σχετικά με τα καλά νέα της Βασιλείας του Θεού είναι ένας ευχάριστος τρόπος για να γεμίζουμε τη ζωή μας με ωφέλιμες δραστηριότητες. Κρατάει το μυαλό μας προσανατολισμένο στη σωστή κατεύθυνση, ενισχύει την πίστη μας και προστατεύει την ελπίδα μας.​—Εφεσίους 6:14-17.

Πλησιάστε τον Ιεχωβά μέσω προσευχής. Ο Δαβίδ πρότρεψε: «Ρίξε στον Ιεχωβά το βάρος που σηκώνεις, και αυτός θα σε στηρίξει». (Ψαλμός 55:22) Μελετώντας το Λόγο του Θεού, θα νιώθετε ευτυχισμένοι. (Ψαλμός 1:1-3) Αν σας καταβαρύνουν αισθήματα μοναξιάς, στοχαστείτε τη στοργική φροντίδα που δείχνει ο Ιεχωβά όπως αυτή αποκαλύπτεται στο Λόγο Του. Ο ψαλμωδός έγραψε: «Η ψυχή μου κόλλησε στο χώμα. Διατήρησέ με στη ζωή σύμφωνα με το λόγο σου».​—Ψαλμός 119:25.

Όταν Κανένας Δεν θα Λέει: «Νιώθω Μοναξιά»

Ο Ιεχωβά Θεός μάς έχει υποσχεθεί έναν νέο κόσμο απαλλαγμένο από ανησυχίες, απογοητεύσεις και αρνητικά αισθήματα. Η Γραφή αναφέρει: «Θα εξαλείψει κάθε δάκρυ από τα μάτια τους, και ο θάνατος δεν θα υπάρχει πια, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θα υπάρχουν πια. Τα παλιά έχουν παρέλθει». (Αποκάλυψη 21:4) Πράγματι, ανάμεσα στα παλιά που θα παρέλθουν είναι ο σωματικός, ο ψυχικός και ο συναισθηματικός πόνος που νιώθουμε σήμερα.

Η γη θα γεμίσει με φιλικούς ανθρώπους, οι οποίοι θα κάνουν τη ζωή μας πιο πλούσια. Ο Ιεχωβά μέσω της ουράνιας Βασιλείας του στα χέρια του Ιησού Χριστού θα θεραπεύσει για πάντα τη μοναξιά μας. Θα μας δώσει νέα και θαυμάσια πράγματα με τα οποία θα ασχολούμαστε σε έναν επίγειο παράδεισο. Σύντομα θα έρθει ο καιρός κατά τον οποίο δεν θα πούμε ποτέ ξανά: «Νιώθω μοναξιά».