2. Ποια είναι η σημασία της λέξης «μακροθυμία», και ποιος κατέχει την πρώτη θέση στην εκδήλωση αυτής της ιδιότητας;

² Η λέξη «μακροθυμία» σημαίνει κατά γράμμα «μακρότητα πνεύματος». Η μακροθυμία έχει οριστεί ως «εκείνη η ιδιότητα της αυτοσυγκράτησης απέναντι στην πρόκληση, η οποία δεν σπεύδει να ανταποδώσει ούτε να τιμωρήσει αμέσως». (Το Ερμηνευτικό Λεξικό των Λέξεων της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης, του Βάιν [Vine’s Expository Dictionary of Old and New Testament Words], Τόμος 3, σελίδα 12) Το να είναι κανείς μακρόθυμος σημαίνει να έχει αυτοκυριαρχία και να είναι βραδύς στο να θυμώνει.

10, 11. Γιατί ήταν τόσο μακρόθυμος ο Ιεχωβά με το έθνος Ισραήλ;

¹⁰ Ένας άλλος ορισμός της μακροθυμίας εφαρμόζεται ιδιαίτερα στον τρόπο με τον οποίο πολιτευόταν ο Θεός με το λαό του. Μακροθυμία είναι ‘η υπομονετική εγκαρτέρηση της αδικίας ή της πρόκλησης, συνδυασμένη με την άρνηση να δεχτεί ότι δεν υπάρχει ελπίδα για βελτίωση της διαταραγμένης σχέσης’. (Ενόραση, Τόμος 2, σελίδα 262· έχει εκδοθεί από τη Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά) Αυτό φανερώνει έναν επιπρόσθετο λόγο για τον οποίο ο Θεός ήταν μακρόθυμος προς τους Ισραηλίτες. Αυτοί στράφηκαν επανειλημμένα μακριά από τον Ιεχωβά και υποδουλώθηκαν στα Έθνη. Εκείνος, όμως, εκδήλωνε μακροθυμία ελευθερώνοντας τους Ισραηλίτες και δίνοντάς τους την ευκαιρία να μετανοήσουν.—Κριταί 2:16-20.

¹¹ Η πλειονότητα των βασιλιάδων του Ισραήλ οδήγησαν τους υπηκόους τους στην ψεύτικη λατρεία. Μήπως ο Θεός απέρριψε αμέσως το έθνος; Όχι, δεν δέχτηκε γρήγορα ότι δεν υπάρχει ελπίδα για βελτίωση της διαταραγμένης σχέσης. Αντίθετα, ο Ιεχωβά ήταν βραδύς στο να θυμώνει. Με το να εκδηλώνει μακροθυμία, ο Θεός τούς έδωσε επανειλημμένα την ευκαιρία να μετανοήσουν. Διαβάζουμε στα εδάφια 2 Χρονικών 36:15, 16: ‘Παρήγγειλεν εις αυτούς Ιεχωβά ο Θεός των πατέρων αυτών δια χειρός των απεσταλμένων αυτού, εγειρόμενος πρωί και εξαποστέλλων· διότι εφείδετο του λαού αυτού και του κατοικητηρίου αυτού. Αλλ’ αυτοί εχλεύαζον τους απεσταλμένους του Θεού και κατεφρόνουν τους λόγους αυτού και έσκωπτον τους προφήτας αυτού, εωσού η οργή του Ιεχωβά ανέβη κατά του λαού αυτού, ώστε δεν ήτο θεραπεία’.