Ας γυρίσουμε δύο με τρία χρόνια πίσω, και ας υποθέσουμε​—όπως φαίνεται πολύ πιθανό—​ότι τα Λύστρα ήταν η γενέτειρα του Τιμόθεου. Επρόκειτο για μια μικρή επαρχιακή πόλη σε κάποια απομονωμένη κοιλάδα με άφθονα νερά. Οι κάτοικοι ίσως καταλάβαιναν ελληνικά, ωστόσο εξακολουθούσαν να μιλούν την τοπική γλώσσα, τη λυκαονική. Κάποια μέρα, δημιουργήθηκε αναστάτωση στην ήσυχη πόλη. Δυο Χριστιανοί ιεραπόστολοι, ο απόστολος Παύλος και ο συνταξιδιώτης του, ο Βαρνάβας, είχαν έρθει από το Ικόνιο, μια μεγαλύτερη πόλη εκεί κοντά. Ενώ κήρυτταν δημόσια, το βλέμμα του Παύλου στάθηκε σε κάποιον ανάπηρο που έδειξε ότι είχε πραγματική πίστη. Έτσι λοιπόν, τον θεράπευσε θαυματουργικά!​—Πράξεις 14:5-10.

Πολλοί κάτοικοι των Λύστρων πίστευαν προφανώς σε τοπικούς μύθους για θεούς που είχαν μεταμφιεστεί σε ανθρώπους και είχαν έρθει παλιότερα στην περιοχή. Γι’ αυτό νόμιζαν ότι ο Παύλος ήταν ο Ερμής και ο Βαρνάβας ήταν ο Δίας! Οι δυο ταπεινοί Χριστιανοί απέτρεψαν με δυσκολία τους κατοίκους από το να τους προσφέρουν θυσίες.​—Πράξεις 14:11-18.

Ωστόσο, για κάποιους λίγους στα Λύστρα εκείνη η περίσταση δεν ήταν επίσκεψη μυθικών ειδωλολατρικών θεών, αλλά ήταν κάτι πραγματικό και θαυμάσιο. Για παράδειγμα, η Ευνίκη, μια Ιουδαία που είχε παντρευτεί έναν μη ομόπιστο Έλληνα,a και η μητέρα της, η Λωίδα, σίγουρα άκουγαν τον Παύλο και τον Βαρνάβα με μεγάλη λαχτάρα και χαρά. Έφτασαν επιτέλους τα νέα που κάθε πιστός Ιουδαίος ανυπομονούσε να μάθει​—ο Μεσσίας είχε έρθει και είχε εκπληρώσει πολλές προφητείες που υπήρχαν για αυτόν στις Γραφές!

Φανταστείτε πώς επηρέασε τον Τιμόθεο η επίσκεψη του Παύλου. Ο Τιμόθεος είχε εκπαιδευτεί «από τη βρεφική ηλικία» να αγαπάει τα άγια συγγράμματα των Εβραϊκών Γραφών. (2 Τιμόθεο 3:15) Όπως η μητέρα του και η γιαγιά του, αντιλαμβανόταν και εκείνος ότι ο Παύλος και ο Βαρνάβας έλεγαν την αλήθεια για τον Μεσσία. Σκεφτείτε τον ανάπηρο που θεράπευσε ο Παύλος. Ο Τιμόθεος από παιδί τον είχε δει πιθανότατα πολλές φορές στους δρόμους των Λύστρων. Τώρα όμως τον έβλεπε να περπατάει για πρώτη φορά! Διόλου παράξενο που η Ευνίκη και η Λωίδα έγιναν Χριστιανές, όπως έγινε και ο Τιμόθεος. Μέχρι σήμερα, οι παππούδες και οι γονείς μπορούν να διδαχτούν πολλά από τη Λωίδα και την Ευνίκη. Μπορείτε εσείς να αποτελέσετε καλή επιρροή για τους νεαρούς;

«ΔΙΑΜΕΣΟΥ ΠΟΛΛΩΝ ΘΛΙΨΕΩΝ»

Όσοι είχαν γίνει Χριστιανοί μαθητές στα Λύστρα πρέπει να ενθουσιάστηκαν μαθαίνοντας σχετικά με την ελπίδα που υπήρχε για τους ακολούθους του Χριστού. Ωστόσο, έμαθαν επίσης ότι το να είναι μαθητές του Χριστού θα είχε κάποιο τίμημα. Φανατικοί Ιουδαίοι εναντιούμενοι από το Ικόνιο και την Αντιόχεια έφτασαν στην πόλη και ξεσήκωσαν τους παρορμητικούς ανθρώπους στρέφοντάς τους εναντίον του Παύλου και του Βαρνάβα. Λίγο αργότερα, βίαια πλήθη επιτέθηκαν στον Παύλο λιθοβολώντας τον. Βαριά χτυπημένος, ο Παύλος σωριάστηκε στο έδαφος. Ο όχλος τον έσυρε έξω από την πόλη και τον εγκατέλειψε νομίζοντας ότι ήταν νεκρός.​—Πράξεις 14:19.

Ωστόσο, οι μαθητές από τα Λύστρα πήγαν στον Παύλο και τον περικύκλωσαν. Πόσο μεγάλη ανακούφιση πρέπει να ένιωσαν όταν εκείνος άρχισε να κινείται, σηκώθηκε και επέστρεψε με θάρρος κατευθείαν στα Λύστρα! Την επομένη, ο Παύλος και ο Βαρνάβας αναχώρησαν για τη Δέρβη ώστε να συνεχίσουν το κήρυγμά τους. Αφού έκαναν καινούριους μαθητές και εκεί, αψήφησαν τον κίνδυνο για άλλη μια φορά και επέστρεψαν στα Λύστρα. Με ποιον σκοπό; “Ενίσχυσαν τις ψυχές των μαθητών”, αναφέρει η αφήγηση, «ενθαρρύνοντάς τους να παραμείνουν στην πίστη». Φανταστείτε τον νεαρό Τιμόθεο να ακούει με μάτια ορθάνοιχτα, καθώς ο Παύλος και ο Βαρνάβας δίδασκαν εκείνους τους Χριστιανούς ότι η ένδοξη ελπίδα τους για το μέλλον άξιζε και με το παραπάνω το τωρινό τίμημα, λέγοντας: «Πρέπει να μπούμε στη βασιλεία του Θεού διαμέσου πολλών θλίψεων».​—Πράξεις 14:20-22.

Όπως αναφέρθηκε νωρίτερα, το επόμενο ταξίδι του Παύλου μάλλον έλαβε χώρα δύο ή τρία χρόνια αργότερα. Οραματιστείτε τον ενθουσιασμό που επικρατούσε στο σπιτικό του Τιμόθεου όταν έφτασε ο Παύλος, αυτή τη φορά συνοδευόμενος από τον Σίλα. Είναι βέβαιο ότι και ο Παύλος χαιρόταν πολύ. Έβλεπε με τα ίδια του τα μάτια τι είχε προκύψει από τους σπόρους της αλήθειας που είχε σπείρει στα Λύστρα. Εκεί ήταν η Λωίδα και η Ευνίκη, η κόρη της, που ήταν τώρα όσιες Χριστιανές, γεμάτες «ανυπόκριτη πίστη» την οποία ο Παύλος θαύμαζε πολύ. (2 Τιμόθεο 1:5) Αλλά τι είχε απογίνει ο νεαρός Τιμόθεος;

Ο Παύλος έμαθε ότι ο νεαρός είχε ωριμάσει με αξιοθαύμαστο τρόπο στο διάστημα που μεσολάβησε από την προηγούμενη επίσκεψή του. Ο Τιμόθεος «είχε καλή φήμη μεταξύ των αδελφών», όχι μόνο στα Λύστρα αλλά και στο Ικόνιο, 32 περίπου χιλιόμετρα προς τα βορειοανατολικά. (Πράξεις 16:2) Πώς είχε αποκτήσει τέτοια φήμη;

«Τα άγια συγγράμματα» που η μητέρα και η γιαγιά του Τιμόθεου τον είχαν διδάξει από «βρεφική ηλικία» περιείχαν λογικές, πρακτικές συμβουλές για τους νεαρούς. (2 Τιμόθεο 3:15) Μια τέτοια συμβουλή είναι η εξής: «Να θυμάσαι, λοιπόν, τον Μεγαλειώδη Δημιουργό σου στις ημέρες της νεαρής σου ηλικίας». (Εκκλησιαστής 12:1) Αυτά τα λόγια απέκτησαν βαθύτερο νόημα αφότου ο Τιμόθεος ασπάστηκε τη Χριστιανοσύνη. Αντιλήφθηκε ότι ο καλύτερος τρόπος για να θυμάται τον Μεγαλειώδη Δημιουργό του ήταν μεταξύ άλλων το να μεταδίδει τα καλά νέα σχετικά με τον Γιο του Θεού, τον Χριστό. Ο Τιμόθεος έμαθε σταδιακά να ξεπερνάει την έμφυτη ντροπαλότητα που αποτελούσε εμπόδιο για αυτόν και να μιλάει με τόλμη στους άλλους για τα καλά νέα σχετικά με τον Ιησού Χριστό.

Οι άντρες που ηγούνταν στην εκκλησία πρόσεξαν την πρόοδο του Τιμόθεου. Αναμφίβολα συγκινούνταν βλέποντας τον νεαρό να εποικοδομεί και να ενθαρρύνει τους γύρω του. Το πιο σημαντικό όμως ήταν ότι τον πρόσεξε ο Ιεχωβά. Ο Θεός ενέπνευσε μερικές προφητείες σχετικά με τον Τιμόθεο​—ίσως για τη μορφή υπηρεσίας που θα πρόσφερε κάποια μέρα σε πολλές εκκλησίες. Κατά την επίσκεψή του, ο Παύλος διαπίστωσε ότι ο Τιμόθεος θα μπορούσε να είναι χρήσιμος σύντροφος στα ιεραποστολικά ταξίδια. Οι αδελφοί στα Λύστρα συμφώνησαν. Έθεσαν τα χέρια τους πάνω στον νεαρό, χειρονομία που υποδήλωνε ότι διοριζόταν σε ειδική υπηρεσία προς τον Ιεχωβά Θεό.​—1 Τιμόθεο 1:18· 4:14.

Ο Τιμόθεος, όπως ίσως φανταζόμαστε, ένιωσε δέος και ταπεινοφροσύνη λόγω της μεγάλης εμπιστοσύνης που του έδειξαν αλλά και της μεγάλης ευθύνης που του ανατέθηκε. Ήταν έτοιμος να φύγει.b Ωστόσο, πώς αντέδρασε ο μη ομόπιστος πατέρας του Τιμόθεου στον καινούριο διορισμό του γιου του ως περιοδεύοντα Χριστιανού διακόνου; Εκείνος είχε προφανώς κατά νου άλλα πράγματα για το μέλλον του γιου του. Τι θα λεχθεί για τη μητέρα και τη γιαγιά του Τιμόθεου; Καμάρωναν άραγε καθώς προσπαθούσαν να κρύψουν τις ανησυχίες τους για την ασφάλειά του; Κάτι τέτοιο θα ήταν φυσιολογικό.

Το βέβαιο είναι ότι ο Τιμόθεος έφυγε. Εκείνο το πρωί, όπως περιγράφτηκε στην αρχή του άρθρου, ο Τιμόθεος ξεκινούσε μια ζωή γεμάτη ταξίδια δίπλα στον απόστολο Παύλο.