• Μαλαισία
    Βιβλίο Έτους των Μαρτύρων του Ιεχωβά 1993

    • Ο Προβολέας Ξανά στην Πινάνγκ

      Το γραφείο τμήματος στη Σιγκαπούρη έλαβε μια είδηση που έλεγε ότι δυο νεαρές μαθήτριες στην Πινάνγκ έδειχναν ασυνήθιστο ενδιαφέρον για το έργο του λαού του Ιεχωβά. Αυτές είχαν πάρει το βιβλίο «Η Αλήθεια Ελευθερώσει Υμάς» από τους ιεραποστόλους που είχαν υπηρετήσει εκεί ένα μήνα. Προγραμματίστηκε να επισκεφτεί την Πινάνγκ ο επίσκοπος περιοχής Λες Φρανκς από τη Σιγκαπούρη προκειμένου να αξιολογήσει το βαθμό του ενδιαφέροντος που έδειχναν αυτές οι δυο νεαρές. Έμεινε έκπληκτος από το βάθος της κατανόησης και του ζήλου τους. Η μια από αυτές είχε ήδη κάνει τον κόπο να δακτυλογραφήσει μεγάλο μέρος του βιβλίου ώστε να μπορούν να μοιράζονται το άγγελμα της Βασιλείας με άλλους. Δεν ήξεραν πώς να προμηθευτούν περισσότερα αντίτυπα, αφού το γράμμα που έστειλαν στη Σιγκαπούρη, στην προπολεμική διεύθυνση, τους επιστράφηκε με την ένδειξη «Άγνωστη». Είχαν μάλιστα αρχίσει να πηγαίνουν από πόρτα σε πόρτα αλλά δεν βρήκαν μεγάλη ανταπόκριση και δέχτηκαν μερικές αγενείς προσβολές, πράγμα που οφειλόταν κυρίως στην από μέρους τους έλλειψη διακριτικότητας και εκπαίδευσης ως προς τον τρόπο προσέγγισης των οικοδεσποτών και παρουσίασης των καλών νέων με τρόπο που να έχει απήχηση.

      Διευθετήθηκε λοιπόν να μετακομίσουν από τη Σιγκαπούρη ο Άλφρεντ και η Θέλμα Βίκε και να ιδρύσουν έναν ιεραποστολικό οίκο στην Πινάνγκ. Αυτός ο οίκος θα λειτουργούσε επίσης και ως αποθήκη για τον εφοδιασμό ολόκληρης της Μαλάγια με έντυπα. Σε λίγο οργανώθηκε μια μικρή εκκλησία. Οι δυο μαθήτριες, η Λι Σιου Τσαν και η Νγκ Γιουν Τσιν, ήταν χαρούμενες που είχαν μαζί τους τον αδελφό και την αδελφή Βίκε και συνέχισαν να σημειώνουν καλή πρόοδο. Παρακολούθησαν μια συνέλευση στη Σιγκαπούρη το 1956, με την ευκαιρία της τρίτης επίσκεψης του αδελφού Νορ, και βαφτίστηκαν και οι δυο εκεί. Όταν τέλειωσαν το σχολείο μπήκαν και οι δυο στις τάξεις των σκαπανέων. Στη συνέχεια κάτι συγκλονιστικό για αυτές ήταν η πρόσκληση που έλαβαν για να παρακολουθήσουν την 31η τάξη της Γαλαάδ, μαζί με κάποια άλλη σκαπάνισσα από τη Σιγκαπούρη, την Γκρέις Σιναπιλάι. Το 1958 αποφοίτησαν από τη Γαλαάδ στη Διεθνή Συνέλευση Θείο Θέλημα στο Στάδιο Γιάνκι της Νέας Υόρκης και κατόπιν διορίστηκαν ξανά στη Μαλάγια για να συμμετάσχουν στην επέκταση του έργου εκεί.