Για να έχουν ένα χώρο συναθροίσεων, έφτιαξαν μια αυτοσχέδια Αίθουσα Βασιλείας απλώνοντας τη μαΐστρα του Ιντέγκριτι πάνω σε μερικούς πασσάλους από δέντρα που κάρφωσαν στο έδαφος. «Καθώς οι παρόντες αυξάνονταν, απλώς προσθέταμε και άλλο πανί», είπε ο αδελφός Μίκελσεν. «Στη συνέχεια χρησιμοποιήσαμε το πανί της μετζάνας· και λίγο αργότερα, το πανί του φλόκου. Όταν μας τέλειωσαν τα πανιά, ήταν καιρός να χτίσουμε μια ‘κανονική’ Αίθουσα Βασιλείας».

Εκείνον τον καιρό η Αίθουσα Βασιλείας είχε τσίγκινη οροφή, καθόλου τοίχους και για πάτωμα μόνο το σκληρό χώμα. «Μίλησα, μέσω μεταφραστή, σε ένα μικρό όμιλο 20 ατόμων στην πρώτη μου επίσκεψη», αφηγείται ο Μίλερ. «Η ομιλία διακόπηκε από ένα μεγάλο γουρούνι που περιφερόταν στην Αίθουσα Βασιλείας!»

Όταν, όμως, του έδειξαν από την Αγία Γραφή ότι οι νεκροί επιστρέφουν στο χώμα, ο Σάιλας δέχτηκε την αλήθεια και βαφτίστηκε το 1969. (Γέν. 3:19, ΜΝΚ) Έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην αγορά οικοπέδου για μια καινούρια Αίθουσα Βασιλείας, και επίσης έγινε ο πρώτος μεταφραστής στη μαρσαλική γλώσσα.

[Εικόνα στη σελίδα 227]

Ευαγγελιζόμενοι στην Αίθουσα Βασιλείας στο Ίμπαϊ