Οι μαρσαλικές εκκλησίες έχουν μερικά πολύ ασυνήθιστα πιστεύω. Μια μέρα, ο Γουίλιαμ Μάντισον, ένας Προτεστάντης διάκονος, ρώτησε τον Τζούλιαν Ακί: «Στους Φιλιππησίους, ο Παύλος έγραψε ότι ‘κάθε γόνατο θα λύγιζε στον Χριστό, εκείνων που είναι στον ουρανό, στη γη και κάτω από το έδαφος’. Το ερώτημά μου είναι: ‘Ποιοι είναι εκείνοι που βρίσκονται κάτω από το έδαφος;’» (Φιλιπ. 2:10) Όταν ο αδελφός Ακί του εξήγησε ότι ήταν οι νεκροί που θα ανασταίνονταν, ο Γουίλιαμ ενθουσιάστηκε. Τον ενοχλούσε η διδασκαλία της εκκλησίας του που έλεγε ότι εκείνοι οι οποίοι ήταν «κάτω από το έδαφος» ήταν οι ρι μενανούι, «μικροί άνθρωποι» οι οποίοι, σύμφωνα με το μαρσαλικό μύθο, ανέβαιναν στην επιφάνεια μόνο στη σκοτεινιά της νύχτας.

Ο Γουίλιαμ αμέσως διευθέτησε να μελετήσει η οικογένειά του την Αγία Γραφή με τον αδελφό Ακί, και βαφτίστηκε μαζί με τη σύζυγό του, την Αλμίνα, το 1966. Αυτός υπηρετεί ως πρεσβύτερος από το 1983, και εκείνη είναι τακτική σκαπάνισσα εδώ και 28 χρόνια, περισσότερο από κάθε άλλον στη Μικρονησία.

Εφόσον υπήρχαν τέτοιοι ντόπιοι αδελφοί, όπως ο Γουίλιαμ και ο Σάιλας, για να αναλάβουν τις ευθύνες, ο Τζούλιαν Ακί και ο Ντόναλντ Μπέργκες, ένας ιεραπόστολος που είχε έρθει πρόσφατα, μπόρεσαν να μετακομίσουν στο Ίμπαϊ, μια μικροσκοπική ατόλλη στα δυτικά Νησιά Μάρσαλ.