“Μια Εξαιρετικά Πολύτιμη Περίοδος”

ΤΟ 1870 μια μικρή ομάδα στο Πίτσμπουργκ (Αλεγκένι) της Πενσυλβανίας, στις ΗΠΑ, άρχισε να ερευνάει τις Άγιες Γραφές. Με επικεφαλής τον Κάρολο Τέηζ Ρώσσελ, μελέτησαν το θέμα του λύτρου του Χριστού και σύντομα κατανόησαν τον κεντρικό ρόλο που έχει στο σκοπό του Ιεχωβά. Πόσο συγκινήθηκαν όταν έμαθαν ότι το λύτρο ανοίγει το δρόμο προς τη σωτηρία, ακόμα και για εκείνους που μέχρι τότε δεν είχαν ακούσει για τον Ιησού! Γεμάτοι εκτίμηση, άρχισαν να τηρούν κάθε χρόνο την επέτειο του θανάτου του Ιησού σε ανάμνησή του.​—1 Κορ. 11:23-26.

Αργότερα, ο αδελφός Ρώσσελ έθεσε σε κυκλοφορία το περιοδικό Η Σκοπιά της Σιών, το οποίο προάσπιζε το δόγμα του λύτρου ως την υπέρτατη έκφραση της αγάπης του Θεού. Η Σκοπιά περιέγραφε τον καιρό της Ανάμνησης του θανάτου του Χριστού ως «μια εξαιρετικά πολύτιμη περίοδο» και παρότρυνε τους αναγνώστες να την τηρούν είτε στο Πίτσμπουργκ είτε αλλού σε ιδιωτικούς ομίλους. «Ακόμα και αν συγκεντρωθούν μόνο δύο ή τρεις που έχουν την ίδια πολύτιμη πίστη»​—ή έστω ένας—​«οι καρδιές τους [θα βρίσκονται] σε κοινωνία με τον Κύριο».

Κάθε χρόνο, όλο και περισσότεροι έρχονταν στο Πίτσμπουργκ για την Ανάμνηση. «Εδώ θα σας περιμένουν ζεστές καρδιές που θα σας κάνουν να νιώσετε ευπρόσδεκτοι», ανέφερε η πρόσκληση. Και πράγματι, οι ντόπιοι Σπουδαστές της Γραφής πρόσφεραν πρόθυμα τροφή και στέγη στους πνευματικούς αδελφούς και αδελφές τους. Το 1886 στην περίοδο της Ανάμνησης, πραγματοποιήθηκε μια «Γενική Συνέλευση» που κράτησε αρκετές μέρες. «Ελάτε», παρότρυνε Η Σκοπιά, «με την καρδιά σας πλημμυρισμένη από αγάπη για τον Κύριο, για τους αδελφούς του και για την αλήθεια του».

Επί αρκετά χρόνια, οι Σπουδαστές της Γραφής στο Πίτσμπουργκ διοργάνωναν συνελεύσεις για άτομα που πίστευαν στο λύτρο και πήγαιναν εκεί για την Ανάμνηση. Καθώς αυξάνονταν οι Σπουδαστές της Γραφής, αυξανόταν επίσης παγκόσμια ο αριθμός και το μέγεθος των συνάξεων για τον εορτασμό της Ανάμνησης. Ο Ρέι Μποπ από την εκκλησία του Σικάγο θυμόταν ότι, τη δεκαετία του 1910, χρειάζονταν αρκετές ώρες για να περάσουν τα εμβλήματα από τους εκατοντάδες παρόντες επειδή σχεδόν όλοι έπαιρναν από αυτά.

Τι εμβλήματα χρησιμοποιούνταν; Παρότι Η Σκοπιά ανέφερε πως ο Ιησούς είχε χρησιμοποιήσει κρασί στο Δείπνο του Κυρίου, για κάποιο διάστημα σύστηνε να χρησιμοποιούν χυμό από φρέσκα σταφύλια ή από βρασμένες σταφίδες ώστε να μη βάλουν σε πειρασμό όσους ήταν «αδύναμοι στη σάρκα». Ωστόσο, υπήρχε κρασί για εκείνους οι οποίοι πίστευαν ότι «έπρεπε να χρησιμοποιείται κρασί που είχε υποστεί ζύμωση». Αργότερα, οι Σπουδαστές της Γραφής κατανόησαν ότι το κατάλληλο σύμβολο για το αίμα του Ιησού είναι το ανόθευτο κόκκινο κρασί.