7. Γιατί γνώριζαν οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα ότι έπρεπε να λαβαίνουν από τα εμβλήματα της Ανάμνησης;

⁷ Οι αληθινοί Χριστιανοί τον πρώτο αιώνα ήταν χρισμένοι με άγιο πνεύμα. Πολλοί από αυτούς μπορούσαν να χρησιμοποιούν ένα ή περισσότερα από τα θαυματουργικά χαρίσματα του πνεύματος, όπως ήταν η γλωσσολαλιά. Συνεπώς, δεν θα ήταν δύσκολο για τέτοια άτομα να γνωρίζουν ότι ήταν χρισμένοι με το πνεύμα και ότι έπρεπε να λαβαίνουν από τα εμβλήματα της Ανάμνησης. Ωστόσο, στον καιρό μας, αυτό μπορεί να καθοριστεί με βάση θεόπνευστα λόγια όπως τα ακόλουθα: «Όλοι όσοι οδηγούνται από το πνεύμα του Θεού, αυτοί είναι γιοι του Θεού. Διότι εσείς δεν λάβατε πνεύμα δουλείας που προκαλεί πάλι φόβο, αλλά λάβατε πνεύμα υιοθεσίας, με το οποίο φωνάζουμε: “Αββά, Πατέρα!”»—Ρωμαίους 8:14, 15.

13, 14. Γιατί θα μπορούσαν μερικοί να ισχυρίζονται εσφαλμένα ότι έχουν την ουράνια κλήση;

¹³ Γιατί θα μπορούσαν μερικοί να ισχυρίζονται εσφαλμένα ότι έχουν την ουράνια κλήση; Ο θάνατος ενός συντρόφου ή κάποια άλλη τραγωδία θα ήταν δυνατόν να τους κάνει να χάσουν το ενδιαφέρον τους για τη ζωή στη γη. Ή θα μπορούσαν να επιθυμήσουν τον ίδιο προορισμό με αυτόν ενός στενού τους φίλου ο οποίος δηλώνει ότι είναι χρισμένος Χριστιανός. Ασφαλώς, ο Θεός δεν έχει διορίσει κανέναν να «στρατολογεί» άλλους για αυτό το προνόμιο. Και δεν χρίει κληρονόμους της Βασιλείας κάνοντάς τους να ακούν φωνές με τέτοιου είδους μηνύματα.

¹⁴ Η λανθασμένη θρησκευτική άποψη ότι όλοι οι καλοί άνθρωποι πηγαίνουν στον ουρανό θα μπορούσε να κάνει κάποιους να νομίζουν ότι έχουν την ουράνια κλήση. Συνεπώς, χρειάζεται να προσέχουμε να μην καθοδηγούμαστε από προηγούμενες εσφαλμένες απόψεις ή από άλλους παράγοντες. Λόγου χάρη, μερικοί θα μπορούσαν να αναρωτηθούν: “Μήπως χρησιμοποιώ κάποια φάρμακα που επηρεάζουν τα συναισθήματά μου; Μήπως τείνω να έχω βαθιά συναισθήματα τα οποία θα μπορούσα να παρερμηνεύσω;”

15, 16. Γιατί θα μπορούσαν ορισμένοι να συμπεράνουν εσφαλμένα ότι είναι χρισμένοι;

¹⁵ Ορισμένοι θα μπορούσαν να αναρωτηθούν: “Μήπως θέλω να έχω εξέχουσα θέση; Μήπως φιλοδοξώ να έχω εξουσία είτε τώρα είτε ως μελλοντικός συγκληρονόμος με τον Χριστό;” Όταν κλήθηκαν κληρονόμοι της Βασιλείας τον πρώτο αιώνα, δεν είχαν όλοι υπεύθυνες θέσεις στην εκκλησία. Εκείνοι δε που έχουν ουράνια κλήση δεν επιζητούν εξοχότητα ούτε καυχιούνται για το ότι είναι χρισμένοι. Εκδηλώνουν την ταπεινοφροσύνη που αναμένεται από όσους έχουν «το νου του Χριστού».—1 Κορινθίους 2:16.

¹⁶ Μερικοί ίσως συμπέραναν ότι έχουν την ουράνια κλήση επειδή έχουν αποκτήσει πολλή Βιβλική γνώση. Ωστόσο, δεν αποκτά κάποιος εξαιρετική κατανόηση όταν χρίεται με το πνεύμα, διότι ο Παύλος χρειάστηκε να νουθετήσει και να συμβουλέψει ορισμένους χρισμένους. (1 Κορινθίους 3:1-3· Εβραίους 5:11-14) Ο Θεός έχει μια διευθέτηση με την οποία παρέχει πνευματική τροφή για όλο το λαό του. (Ματθαίος 24:45-47) Επομένως, κανένας δεν πρέπει να νομίζει πως το ότι είναι χρισμένος Χριστιανός τού δίνει σοφία ανώτερη από τη σοφία αυτών που έχουν επίγεια ελπίδα. Το ότι είναι κάποιος χρισμένος με το πνεύμα δεν φαίνεται από την επιδεξιότητά του στην απάντηση Γραφικών ερωτήσεων, στο κήρυγμα ή στην εκφώνηση Βιβλικών ομιλιών. Και οι Χριστιανοί που έχουν επίγεια ελπίδα τα πηγαίνουν πολύ καλά σε αυτούς τους τομείς.

17. Από τι και από ποιον εξαρτάται το να είναι κάποιος χρισμένος με το πνεύμα;

¹⁷ Αν κάποιος ομόπιστος ρωτήσει σχετικά με την ουράνια κλήση, ένας πρεσβύτερος ή κάποιος άλλος ώριμος Χριστιανός μπορεί να συζητήσει το θέμα μαζί του. Ωστόσο, δεν μπορεί ένα άτομο να πάρει αυτή την απόφαση για κάποιον άλλον. Εκείνος που έχει αληθινά αυτή την κλήση δεν χρειάζεται να ρωτάει τους άλλους για το αν έχει αυτή την ελπίδα. Στους χρισμένους «έχει δοθεί μια νέα γέννηση, όχι με φθαρτό, αλλά με άφθαρτο αναπαραγωγικό σπέρμα, μέσω του λόγου του Θεού ο οποίος είναι ζωντανός και διαμένει». (1 Πέτρου 1:23) Μέσω του πνεύματός του και του Λόγου του, ο Θεός εμφυτεύει το «σπέρμα» που καθιστά το άτομο «νέα δημιουργία», με ουράνια ελπίδα. (2 Κορινθίους 5:17) Επίσης, ο Ιεχωβά κάνει την επιλογή. Το να είναι κάποιος χρισμένος «εξαρτάται, όχι από εκείνον που θέλει ούτε από εκείνον που τρέχει, αλλά από τον Θεό». (Ρωμαίους 9:16) Πώς μπορεί λοιπόν ένα άτομο να είναι βέβαιο ότι έχει την ουράνια κλήση;

Γιατί Είναι Βέβαιοι

18. Πώς δίνει μαρτυρία το πνεύμα του Θεού μαζί με το πνεύμα των χρισμένων;

¹⁸ Η μαρτυρία του πνεύματος του Θεού πείθει τους χρισμένους Χριστιανούς ότι έχουν ουράνια προοπτική. «Λάβατε πνεύμα υιοθεσίας», έγραψε ο Παύλος, «με το οποίο φωνάζουμε: “Αββά, Πατέρα!” Το ίδιο το πνεύμα δίνει μαρτυρία μαζί με το πνεύμα μας ότι είμαστε παιδιά του Θεού. Αν, λοιπόν, είμαστε παιδιά, είμαστε και κληρονόμοι· κληρονόμοι μεν του Θεού, συγκληρονόμοι όμως με τον Χριστό, με την προϋπόθεση ότι υποφέρουμε μαζί του για να δοξαστούμε και μαζί του». (Ρωμαίους 8:15-17) Υπό την επιρροή του αγίου πνεύματος, το πνεύμα, δηλαδή η κυριαρχούσα στάση, των χρισμένων τούς ωθεί να εφαρμόζουν στον εαυτό τους αυτά που λένε οι Γραφές σχετικά με τα πνευματικά παιδιά του Ιεχωβά. (1 Ιωάννη 3:2) Το πνεύμα του Θεού τούς δίνει την αίσθηση ότι είναι γιοι Του και γεννάει μέσα τους μια μοναδική ελπίδα. (Γαλάτες 4:6, 7) Ναι, το να έχουν αιώνια επίγεια ζωή ως τέλειοι άνθρωποι που περιβάλλονται από μέλη της οικογένειάς τους και φίλους τους θα ήταν υπέροχο, αλλά δεν είναι αυτή η θεόδοτη ελπίδα τους. Μέσω του πνεύματός του, ο Θεός έχει παραγάγει μέσα τους μια τόσο ισχυρή ουράνια ελπίδα ώστε εκείνοι είναι διατεθειμένοι να θυσιάσουν κάθε επίγειο δεσμό και προοπτική.—2 Κορινθίους 5:1-5, 8· 2 Πέτρου 1:13, 14.