ΚΕΝΤΗΜΑ

Η αρχαία τέχνη της δημιουργίας ανάγλυφων διακοσμητικών σχεδίων σε κάποιο ύφασμα ή δέρμα με βελονιές από κλωστή ή άλλα υλικά διαφόρων χρωμάτων ή ειδών. Η δημιουργία σχεδίων και διαφόρων σχημάτων πάνω σε ύφασμα με βελονιές μνημονεύεται για πρώτη φορά στην Αγία Γραφή σε σχέση με τη σκηνή της μαρτυρίας του Ισραήλ. Ο Ιεχωβά γέμισε τους τεχνίτες της σκηνής της μαρτυρίας, τον Βεσελεήλ και τον Οολιάβ, με σοφία καρδιάς, για να κάνουν μεταξύ άλλων όλο το έργο του κεντητή, το οποίο διαφοροποιείται από το έργο του υφαντή.—Εξ 35:30-35· 38:21-23.

Σύμφωνα με τις θεϊκές οδηγίες, στα υφάσματα της σκηνής της μαρτυρίας κεντήθηκαν με τέχνη χερουβείμ, οι μορφές των οποίων ήταν ορατές από τα Άγια και τα Άγια των Αγίων. (Εξ 26:1· 36:8) Κεντητά χερουβείμ υπήρχαν επίσης στην κουρτίνα που χώριζε αυτά τα τμήματα της σκηνής.—Εξ 26:31-33· 36:35.

Για να φτιάξουν το εφόδ που θα φορούσε ο αρχιερέας, σφυρηλάτησαν πλάκες χρυσού σε λεπτά φύλλα, από τα οποία έκοψαν ίνες «τις οποίες θα πρόσθεταν ανάμεσα στην μπλε κλωστή και στο μαλλί το βαμμένο πορφυροκόκκινο και στην κόκκινη κλωστή και στο εκλεκτό λινάρι, ως έργο κεντητή». (Εξ 39:2, 3· 28:6) Παρόμοια, η κατασκευή του “περιστήθιου της κρίσης” του αρχιερέα περιλάμβανε «εργασία κεντητή».—Εξ 28:15· 39:8.

Ο επινίκιος ύμνος του Βαράκ και της Δεββώρας περιγράφει τη μητέρα του Σισάρα καθώς τον περιμένει να γυρίσει από τον πόλεμο εναντίον του Ισραήλ με λάφυρα στα οποία συμπεριλαμβάνονταν κεντητά ενδύματα. (Κρ 5:1, 28, 30) Σε εκδήλωση της αγάπης του, ο Ιεχωβά είχε ντύσει συμβολικά την Ιερουσαλήμ με ένα ακριβό «κεντητό ένδυμα». Ωστόσο, οι ειδωλολάτρες κάτοικοί της είχαν προφανώς χρησιμοποιήσει κατά γράμμα κεντητά ενδύματα για να σκεπάσουν τις «εικόνες αρσενικού» με τις οποίες αυτή απεικονίζεται να εκπορνεύεται. (Ιεζ 16:1, 2, 10, 13, 17, 18) Ο Ιεχωβά προείπε επίσης μέσω του Ιεζεκιήλ ότι, κατά την πτώση της πλούσιας Τύρου στα χέρια των Βαβυλωνίων, οι εκθρονισμένοι «αρχηγοί της θάλασσας» θα “έβγαζαν τα κεντητά τους ενδύματα”.—Ιεζ 26:2, 7, 15, 16.