«Σκουπίδι» σε Κάποιο Μοναστήρι

Ο επόμενος σταθμός του ταξιδιού μου ήταν η Αγγλία. Εδώ βρίσκεται μια από τις μεγαλύτερες συλλογές Βιβλικών χειρογράφων. Οπωσδήποτε η προσμονή μου μεγάλωνε, καθώς ανέβαινα τα σκαλοπάτια που βρίσκονται μπροστά στην επιβλητική είσοδο του Βρετανικού Μουσείου στο Λονδίνο. Εδώ φυλάσσεται ο περίφημος Σιναϊτικός Κώδικας. (Το Ξύπνα! 8 Μαρτίου 1980 ανέφερε την αξιοσημείωτη ιστορία τού πώς το 1844, μερικά φύλλα του χειρόγραφου βρέθηκαν σ’ ένα καλάθι αχρήστων σε κάποιο μοναστήρι του Σινά.) Το χειρόγραφο αυτό μαζί με τον Βατικανό Κώδικα, αποτελούν κυρίως τη βάση του ελληνικού κειμένου, από το οποίο είναι μεταφρασμένη η Μετάφραση Νέου Κόσμου των Αγίων Γραφών. Είδα πως είχαν αυτόν τον κώδικα δίπλα στον Αλεξανδρινό Κώδικα.

Η σελίδα του Σιναϊτικού Κώδικα έχει μέγεθος υπερδιπλάσιο από τη σελίδα αυτού του περιοδικού. Κάθε σελίδα περιέχει τέσσερις στήλες, και αποτελείται από λεπτή μεμβράνη. Το διεθνές σύμβολο του Σιναϊτικού Κώδικα είναι το πρώτο γράμμα του εβραϊκού αλφαβήτου, το άλεφ, «א». Κι αυτός επίσης χρονολογείται από τον τέταρτο αιώνα μ.Χ., αλλά θεωρείται λίγο μεταγενέστερος του Βατικανού κώδικα.

Η ανακάλυψη χειρογράφων όπως ο Σιναϊτικός Κώδικας είναι σημαντική, επειδή πριν απ’ αυτές τις ανακαλύψεις, οι μεταφράσεις έπρεπε να γίνονται από μεταγενέστερα αντίγραφα, τα οποία περιείχαν πολλά λάθη αντιγραφής καθώς ακόμα και νόθες περικοπές. Για παράδειγμα, ο Σιναϊτικός και ο Βατικανός Κώδικας ήταν αυτοί που κατέδειξαν ότι η αφήγηση στα εδάφια Ιωάννης 7:53-8:11 σχετικά με τη γυναίκα που είχε διαπράξει μοιχεία, ήταν μετέπειτα προσθήκη, επειδή κανένα από αυτά τα χειρόγραφα δεν περιέχει εκείνη την αφήγηση.

[Εικόνα στη σελίδα 20]

Ο Σιναϊτικός Κώδικας αποτέλεσε μέρος της βάσης του ελληνικού κειμένου, από το οποίο προήλθε η Μετάφραση Νέου Κόσμου

[Ευχαριστίες]

Courtesy of the British Museum, London