Παρέμειναν Σταθεροί στη Διάρκεια του Ναζιστικού Διωγμού

Η ΑΦΟΒΗ ακεραιότητα των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη ναζιστική Γερμανία ξεχωρίζει σε χτυπητή αντίθεση με τη θέση που πήραν οι εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου. Αυτό παρατήρησε ο καθηγητής ιστορίας Τζον Γουέις στο βιβλίο του Ιδεολογία Θανάτου (Ideology of Death). Ο ίδιος γράφει:

«Το 1934 η Ευαγγελική εκκλησία επέμενε ότι ‘ο Λουθηρανισμός [πρέπει] να υποδεχτεί’ τους Ναζί, και ευχαρίστησε τον ‘Κύριο τον Θεό’ επειδή έδωσε στους Γερμανούς έναν ‘ευσεβή και αξιόπιστο ανώτατο άρχοντα’. . . . Κάποιος Προτεστάντης επίσκοπος έγραψε στους κληρικούς του: ‘[Ο Χίτλερ] έχει σταλεί σε εμάς από τον Θεό’». Ο Γουέις συνεχίζει: «Η Μεθοδιστική εκκλησία της Γερμανίας . . . συμφώνησε με τον Επίσκοπο Ντιμπέλιους ότι ο Χίτλερ είχε σώσει τη Γερμανία από μια επικείμενη μπολσεβικική επανάσταση, φέρνοντας ειρήνη και σταθερότητα . . . Η εκκλησία των Μορμόνων προειδοποίησε τους πιστούς της ότι το να αντισταθούν στον Χίτλερ αποτελούσε παραβίαση του νόμου των Μορμόνων». Επίσης προσθέτει: «Στους Καθολικούς ειπώθηκε ότι ήταν ιερό καθήκον να υπακούν στο νέο κράτος, ένα καθήκον που ποτέ δεν αποκηρύχτηκε ακόμη και όταν έγιναν γνωστές στον κλήρο οι τρομερές φρικαλεότητες που διαπράχθηκαν στην Ανατολική Ευρώπη».

Αλλά τι θα λεχθεί για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά; Ο καθηγητής Γουέις τονίζει ότι «ως ομάδα, μόνο οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αντιστάθηκαν στους Ναζί». Χιλιάδες από αυτούς φυλακίστηκαν, αναφέρει στη συνέχεια ο καθηγητής Γουέις, «και ωστόσο ο κάθε Μάρτυρας που είχε σταλεί σε στρατόπεδο συγκέντρωσης μπορούσε να απαλλαχτεί υπογράφοντας απλώς ένα χαρτί μέσω του οποίου θα αποκήρυττε την πίστη του ή την πίστη της».

Σχετικά με την ακεραιότητα των Μαρτύρων του Ιεχωβά, ο καθηγητής Γουέις σχολιάζει: «Το παράδειγμά τους δείχνει παραστατικά την ασύγκριτα ακλόνητη και ηρωική δύναμη που είχε η πρώτη Χριστιανοσύνη προτού γίνει επίσημος θεσμός και αναλάβει δεσμεύσεις προς την κοινωνική τάξη, πράγματα που κατέπνιξαν την επιθυμία για μια ζωή χωρίς συμβιβασμούς. Όπως έγραψε κάποιος Προτεστάντης ιερέας για [τους Μάρτυρες]: ‘Αυτοί οι συκοφαντημένοι και καταφρονημένοι άνθρωποι ήταν που όρθωσαν πρώτοι το ανάστημά τους ενάντια στο μένος του ναζιστικού δαίμονα—όχι οι διακεκριμένες εκκλησίες—και αυτοί ήταν που τόλμησαν να αντισταθούν σύμφωνα με την πίστη τους’».