17. (α) Σύμφωνα με ένα βιβλίο, πώς μεταχειρίστηκαν οι Ναζί τους Μάρτυρες του Ιεχωβά; (β) Αντιμετωπίζοντας την πρόκληση, πώς έδειξαν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ότι ήταν αντίθετοι από άλλους;

¹⁷ Ένα πρόσφατο βιβλίο με τίτλο Of Gods and Men, στην Αγγλική (Για Θεούς και Ανθρώπους), δήλωνε ότι στη διάρκεια του Τρίτου Ράιχ του Χίτλερ, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ήταν ο θρησκευτικός όμιλος που υπέφερε «την πιο σκληρή εναντίωση».

Η έρευνα που αναφέρεται παραπάνω δηλώνει: «Μόνο οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αντιστάθηκαν στο καθεστώς. Αγωνίστηκαν με όλες τους τις δυνάμεις, και σαν αποτέλεσμα, οι μισοί φυλακίστηκαν και το ένα τέταρτο απ’ αυτούς εκτελέστηκαν. . . . Αυτοί, σε αντίθεση [με τις άλλες θρησκείες], παραμένουν χωρισμένοι απ’ τον κόσμο με την έννοια ότι δεν ζητούν την επιδοκιμασία ή τις αμοιβές του υλιστικού κόσμου και δεν θεωρούν τους εαυτούς τους ως μέλη του. Είναι πολιτικά ‘ουδέτεροι’ επειδή ήδη ανήκουν σ’ έναν άλλο κόσμο—τον κόσμο του Θεού. . . . Δεν ζητούν ούτε προσφέρουν συμβιβασμούς. . . . Το να υπηρετήσουν στο στρατό, να ψηφίσουν, ή να αποδώσουν τον Χιτλερικό χαιρετισμό θα σήμαινε ότι αναγνωρίζουν πως οι απαιτήσεις αυτού του κόσμου είναι ανώτερες από τις απαιτήσεις του Θεού». Την επιδίωξη της ειρήνης και την έλλειψη βίας από μέρους των Μαρτύρων του Ιεχωβά την παραδέχτηκαν ακόμη και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Πώς; Με το ότι «μόνο στους Μάρτυρες επιτρεπόταν να ξυρίζουν τους φρουρούς των Ες-Ες χρησιμοποιώντας κοφτερές λεπίδες, επειδή μόνο σ’ αυτούς μπορούσαν να έχουν εμπιστοσύνη ότι δεν θα σκότωναν».