Περίπου τρία χρόνια αργότερα (γύρω στο 609 Π.Κ.Χ.), αντίθετα με το λόγο που είχε εξαγγείλει ο Ιεχωβά μέσω του Ιερεμία και με τον όρκο που ο ίδιος ο βασιλιάς είχε πάρει στο όνομα του Ιεχωβά, ο Σεδεκίας στασίασε εναντίον του Ναβουχοδονόσορα και έστειλε αγγελιοφόρους στην Αίγυπτο ζητώντας στρατιωτική βοήθεια. (2Βα 24:20· 2Χρ 36:13· Ιερ 52:3· Ιεζ 17:15) Αυτό έφερε τα βαβυλωνιακά στρατεύματα υπό τον Ναβουχοδονόσορα εναντίον της Ιερουσαλήμ. Η πολιορκία της πόλης άρχισε «το ένατο έτος, το δέκατο μήνα, τη δέκατη ημέρα του μήνα».—Ιεζ 24:1-6.

Πτώση της Ιερουσαλήμ. Τελικά (το 607 Π.Κ.Χ.), «το ενδέκατο έτος του Σεδεκία, τον τέταρτο μήνα, την ένατη ημέρα του μήνα», ανοίχτηκε ρήγμα στο τείχος της Ιερουσαλήμ. Ο Σεδεκίας και οι πολεμιστές του τράπηκαν σε φυγή μέσα στη νύχτα, αλλά στις έρημες πεδιάδες της Ιεριχώς τον πρόφτασαν και τον οδήγησαν στον Ναβουχοδονόσορα στη Ριβλά. Οι γιοι του Σεδεκία σφαγιάστηκαν μπροστά στα μάτια του. Δεδομένου ότι ο Σεδεκίας δεν ήταν παρά 32 περίπου χρονών εκείνη την εποχή, τα αγόρια δεν πρέπει να ήταν πολύ μεγάλα. Όσο για τον ίδιο τον Σεδεκία, αφού παρέστη μάρτυρας του θανάτου των γιων του, τον τύφλωσαν, τον έδεσαν με χάλκινα δεσμά και τον οδήγησαν στη Βαβυλώνα όπου και πέθανε στη φυλακή.—2Βα 25:2-7· Ιερ 39:2-7· 44:30· 52:6-11· παράβαλε Ιερ 24:8-10· Ιεζ 12:11-16· 21:25-27.