Καθώς ο Ωρίων «προελαύνει», με το τόξο στο χέρι, φαίνεται να αντιμετωπίζει τον αστερισμό του Ταύρου. Ένα μικρό τηλεσκόπιο θα αποκαλύψει, κοντά στην άκρη του νότιου κέρατου του ταύρου, μια αχνή περιοχή φωτός. Αυτή ονομάζεται Νεφέλωμα του Καρκίνου, και με ένα μεγάλο τηλεσκόπιο φαίνεται σαν μια συνεχιζόμενη έκρηξη, όπως βλέπουμε στη σελίδα 9. Αν το Νεφέλωμα του Ωρίωνα είναι χώρος ανάπτυξης άστρων, τότε το Νεφέλωμα του Καρκίνου εκεί κοντά ίσως είναι το νεκροταφείο ενός άστρου που υπέστη θάνατο ασύλληπτης βιαιότητας.

Εκείνος ο ουράνιος κατακλυσμός μπορεί να καταγράφτηκε από τους Κινέζους αστρονόμους που περιέγραψαν ένα «Άστρο Επισκέπτη» στον Ταύρο το οποίο εμφανίστηκε ξαφνικά στις 4 Ιουλίου 1054 και έλαμπε τόσο έντονα που ήταν ορατό και στη διάρκεια της ημέρας επί 23 ημέρες. «Για λίγες εβδομάδες», παρατηρεί ο αστρονόμος Ρόμπερτ Μπέρναμ, «το άστρο έλαμπε με το φως περίπου 400 εκατομμυρίων ήλιων». Οι αστρονόμοι ονομάζουν αυτή τη θεαματική αστρική αυτοκτονία σουπερνόβα. Ακόμη και τώρα, σχεδόν χίλια χρόνια μετά την έκρηξη, τα θραύσματα εκείνης της έκρηξης ταξιδεύουν στο διάστημα με ταχύτητα, όπως υπολογίζεται, 80 εκατομμύρια χιλιόμετρα την ημέρα.

Το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Χαμπλ ασχολείται και με αυτόν τον τομέα, κοιτάζοντας βαθιά στην καρδιά του νεφελώματος και ανακαλύπτοντας «λεπτομέρειες στον αστερισμό του Καρκίνου που δεν περίμεναν ποτέ οι αστρονόμοι», σύμφωνα με το περιοδικό Αστρονομία. Ο αστρονόμος Πολ Σκόουεν λέει ότι οι ανακαλύψεις «θα κάνουν τους θεωρητικούς αστρονόμους να στύβουν το μυαλό τους για αρκετό καιρό».

Αστρονόμοι, όπως ο Ρόμπερτ Κίρσνερ του Χάρβαρντ, πιστεύουν ότι η κατανόηση όσον αφορά τα υπολείμματα σουπερνόβα όπως το Νεφέλωμα του Καρκίνου είναι σημαντική επειδή αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να μετρηθεί η απόσταση των άλλων γαλαξιών, πράγμα που τώρα αποτελεί αντικείμενο εντατικής έρευνας. Όπως έχουμε δει, οι διαφωνίες για τις αποστάσεις άλλων γαλαξιών πρόσφατα πυροδότησαν μια έντονη λογομαχία γύρω από το μοντέλο της μεγάλης έκρηξης σε σχέση με τη δημιουργία του σύμπαντος.

Στο κέντρο του Νεφελώματος του Καρκίνου βρίσκεται ένα από τα πιο παράξενα αντικείμενα στο γνωστό σύμπαν. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, το μικροσκοπικό πτώμα ενός εκλιπόντος άστρου, συμπιεσμένο σε απίστευτες πυκνότητες, περιστρέφεται στον τάφο του 30 φορές το δευτερόλεπτο, εκπέμποντας μια δέσμη ραδιοκυμάτων τα οποία ανιχνεύτηκαν για πρώτη φορά στη γη το 1968. Ονομάζεται πούλσαρ, και περιγράφεται ως ένα περιστρεφόμενο υπόλειμμα σουπερνόβα τόσο συμπιεσμένο ώστε τα ηλεκτρόνια και τα πρωτόνια των ατόμων του αρχικού άστρου έχουν συγχωνευτεί για να σχηματίσουν νετρόνια. Οι επιστήμονες λένε ότι αυτό ήταν κάποτε ο τεράστιος πυρήνας ενός άστρου υπεργίγαντα όπως ο Μπετελγκέζ ή ο Ρίγκελ στον Ωρίωνα. Όταν αυτό το άστρο εξερράγη και τα εξωτερικά του στρώματα εκτοξεύτηκαν στο διάστημα, απέμεινε μόνο ο συρρικνωμένος πυρήνας, ένα λαμπερό, λευκοπυρωμένο στερεό κατάλοιπο, του οποίου τα πυρηνικά καύσιμα έχουν εξαντληθεί προ πολλού.

Το Νεφέλωμα του Καρκίνου στον Ταύρο—ένα αστρικό νεκροταφείο;