Οι Κίνδυνοι της Διάδοσης των Πυρηνικών Όπλων

Στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, ενώ στηρίζονταν στην ισορροπία του τρόμου για να διατηρήσουν την ειρήνη, οι υπερδυνάμεις συμφώνησαν να επιτρέψουν την ανάπτυξη της πυρηνικής τεχνογνωσίας για την επιδίωξη ειρηνικών σκοπών, αλλά να περιορίσουν τη χρήση της όσον αφορά την κατασκευή πυρηνικών όπλων. Το 1970 τέθηκε σε ισχύ η Συνθήκη για τη μη Διάδοση των Πυρηνικών Όπλων· αργότερα αυτή επικυρώθηκε από 140 έθνη περίπου. Εντούτοις, χώρες που έχουν τη δυνατότητα ανάπτυξης πυρηνικών όπλων, όπως είναι η Αργεντινή, η Βραζιλία, η Ινδία και το Ισραήλ, αρνούνται να υπογράψουν μέχρι και σήμερα.

Το 1985, όμως, υπέγραψε μια άλλη χώρα που έχει τη δυνατότητα ανάπτυξης πυρηνικών όπλων, η Βόρεια Κορέα. Έτσι, όταν αυτή ανακοίνωσε ότι αποσύρεται από τη συμφωνία στις 12 Μαρτίου 1993, ο κόσμος λογικά αντέδρασε με ανησυχία. Το γερμανικό ειδησεογραφικό περιοδικό Ντερ Σπίγκελ (Der Spiegel) παρατήρησε: «Η γνωστοποίηση της απόσυρσης από τη Συνθήκη για τη μη Διάδοση των Πυρηνικών Όπλων δημιουργεί προηγούμενο: Τώρα υφίσταται η απειλή μιας κούρσας πυρηνικών εξοπλισμών, με αφετηρία την Ασία, η οποία θα μπορούσε να γίνει πιο επικίνδυνη από ό,τι ήταν ο ανταγωνισμός ανάμεσα στις υπερδυνάμεις για τις βόμβες».

Καθώς ο εθνικισμός γεννάει με εκπληκτικό ρυθμό καινούρια έθνη, είναι πιθανόν ότι θα αυξηθεί ο αριθμός των πυρηνικών δυνάμεων. (Βλέπε πλαίσιο). Ο δημοσιογράφος Τσαρλς Κραουθάμερ προειδοποιεί: «Το τέλος της σοβιετικής απειλής δεν σημαίνει και το τέλος του πυρηνικού κινδύνου. Ο πραγματικός κίνδυνος είναι η διάδοση των πυρηνικών όπλων, και η διάδοσή τους μόλις έχει αρχίσει».

Πωλούνται Βόμβες

Επίδοξες πυρηνικές δυνάμεις αδημονούν να αποκτήσουν το κύρος και τη δύναμη που προσφέρουν αυτά τα όπλα. Κάποια χώρα λέγεται ότι αγόρασε τουλάχιστον δύο πυρηνικές κεφαλές από το Καζαχστάν. Αυτή η πρώην σοβιετική δημοκρατία επίσημα καταχωρεί εκείνες τις κεφαλές ως «απωλεσθείσες».

Τον Οκτώβριο του 1992 συνελήφθησαν αρκετοί άντρες στη Φρανκφούρτη της Γερμανίας με 200 γραμμάρια του έντονα ραδιενεργού καισίου, ποσότητα που είναι αρκετή για να δηλητηριάσει τα αποθέματα νερού μιας ολόκληρης πόλης. Μια εβδομάδα αργότερα, πιάστηκαν εφτά λαθρέμποροι στο Μόναχο με 2,2 κιλά ουρανίου. Η ανακάλυψη δύο κυκλωμάτων λαθρεμπορίου πυρηνικών υλικών μέσα σε δύο εβδομάδες αιφνιδίασε τους ιθύνοντες, εφόσον μόνο πέντε τέτοιες περιπτώσεις είχαν αναφερθεί παγκόσμια ολόκληρο το προηγούμενο έτος.

Το αν εκείνα τα άτομα είχαν την πρόθεση να πουλήσουν τα υλικά αυτά σε τρομοκρατικές ομάδες ή σε εθνικές κυβερνήσεις είναι άγνωστο. Ωστόσο, η πιθανότητα πυρηνικής τρομοκρατίας αυξάνει. Ο Δρ Ντέιβιντ Λόουρι, του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πληροφοριών για τη Διάδοση των Πυρηνικών Όπλων, εξηγεί τον κίνδυνο: «Το μόνο που χρειάζεται να κάνει κάποιος τρομοκράτης είναι να στείλει για δοκιμή σε μια ευυπόληπτη αρχή ένα δείγμα υψηλά εμπλουτισμένου ουρανίου, λέγοντας ότι έχουμε τόσο από αυτό το υλικό και ιδού η απόδειξη. Είναι σαν να στέλνει κάποιος απαγωγέας το αφτί ενός θύματος».

[Πλαίσιο στη σελίδα 4]

ΠΥΡΗΝΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

12 και Εξακολουθούν να Αυξάνονται

ΔΗΛΩΜΕΝΕΣ ή «ΝΤΕ ΦΑΚΤΟ»: Βρετανία, Γαλλία, Ηνωμένες Πολιτείες, Ινδία, Ισραήλ, Καζαχστάν, Κίνα, Λευκορωσία, Νότια Αφρική, Ουκρανία, Πακιστάν, Ρωσία

ΕΧΟΥΝ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΠΥΡΗΝΙΚΩΝ ΟΠΛΩΝ: Αλγερία, Αργεντινή, Βόρεια Κορέα, Βραζιλία, Ιράκ, Ιράν, Λιβύη, Νότια Κορέα, Συρία, Ταϊβάν