Όλοι οι δούλοι του Θεού πρέπει να επιδιώκουν δικαιοσύνη.

Δυστυχώς, πολλοί άνθρωποι σήμερα παίρνουν αυτή την ιδιότητα στα ελαφρά. Λένε: ‘Δεν κάνω κακό στον πλησίον μου, έτσι είμαι σίγουρος ότι ο Θεός είναι ευχαριστημένος μαζί μου’. Ή ίσως ισχυρίζονται: ‘Υπάρχουν πολλά μονοπάτια που οδηγούν στη δικαιοσύνη. Όλα θα πάνε καλά εφόσον είμαι ειλικρινής σ’ ό,τι αφορά τη θρησκεία μου’.

Ο απόστολος Πέτρος είπε: ‘Οι οφθαλμοί του Ιεχωβά είναι επί τους δικαίους και τα ώτα αυτού εις την δέησιν αυτών’.—1 Πέτρου 3:12.

Επομένως, δεν μπορούμε να παίρνουμε αυτό το θέμα στα ελαφρά, όπως έκαναν πολλοί Ιουδαίοι. Πολλοί απ’ αυτούς ήταν χωρίς αμφιβολία σωστοί άνθρωποι που δεν έκαναν κακό στους γείτονές τους. Επίσης ήταν ειλικρινείς—ακόμα και ζηλωτές—σχετικά με τη θρησκεία τους. Αλλά τον πρώτο αιώνα οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ήταν δίκαιοι ενώπιον του Θεού. Ο Παύλος είπε: «Μαρτυρώ περί αυτών ότι έχουσι ζήλον Θεού, αλλ’ ουχί κατ’ επίγνωσιν [ακριβή γνώση, ΜΝΚ]. Επειδή μη γνωρίζοντες την δικαιοσύνην του Θεού, και ζητούντες να συστήσωσι την ιδίαν αυτών δικαιοσύνην, δεν υπετάχθησαν εις την δικαιοσύνην του Θεού».—Ρωμαίους 10:2, 3.

Σε τι έσφαλλαν οι Ιουδαίοι; Ο Παύλος λέει ότι δεν επιδίωκαν δικαιοσύνη σύμφωνα με την ακριβή γνώση. Το παράδειγμά τους, που χρησιμεύει σαν προειδοποίηση, μας λέει ότι δεν αρκεί να έχει κάποιος απλώς μια ευχάριστη προσωπικότητα και να μην κάνει κακό. Δείχνει, επίσης, ότι δεν υπάρχουν πολλά διαφορετικά μονοπάτια που οδηγούν στη δικαιοσύνη. Είναι φανερό ότι υπήρχε κάτι το εσφαλμένο με το μονοπάτι που είχαν διαλέξει οι περισσότεροι Ιουδαίοι στις μέρες των αποστόλων. Μπορούμε να επιδιώκουμε δικαιοσύνη με επιτυχία μόνο αν προσέχουμε αυτά που λέει ο Θεός. Το βιβλίο των Παροιμιών λέει: «Υιέ μου, εάν δεχθής τους λόγους μου και ταμιεύσης τας εντολάς μου παρά σεαυτώ . . . τότε θέλεις εννοήσει δικαιοσύνην και κρίσιν και ευθύτητα, πάσαν οδόν αγαθήν».—Παροιμίαι 2:1, 9.