Λόγου χάρη, στο βιβλίο του με τίτλο Περί Αρχών, ο Ωριγένης περιέγραψε τον Ιησού ως “τον μονογενή Γιο, ο οποίος μεν γεννήθηκε, αλλά χωρίς να έχει αρχή”, προσθέτοντας: “Η γέννησή του είναι «άχρονη και προαιώνια». Καθίσταται Γιος, όχι λαβαίνοντας πνοή ζωής, μέσω κάποιας εξωτερικής ενέργειας, αλλά έχοντας ο ίδιος τη φύση του Θεού”.

Ο Ωριγένης δεν βρήκε αυτή την ιδέα στη Βίβλο, επειδή οι Γραφές διδάσκουν ότι ο μονογενής Γιος του Ιεχωβά είναι «ο πρωτότοκος όλης της δημιουργίας» και «η αρχή της δημιουργίας του Θεού». (Κολοσσαείς 1:15· Αποκάλυψη 3:14) Σύμφωνα με τον θρησκευτικό ιστορικό Αύγουστο Νέανδρο, ο Ωριγένης οδηγήθηκε στην ιδέα της «προαιώνιας γέννησης» εξαιτίας της «φιλοσοφικής εκπαίδευσης που έλαβε στη σχολή του Πλάτωνα».

Για παράδειγμα, αν και οι περισσότερες αβάσιμες υποθέσεις του Ωριγένη αργότερα απορρίφθηκαν, οι απόψεις του σχετικά με την «προαιώνια γέννηση» του Χριστού συνέβαλαν στην εδραίωση του αντιγραφικού δόγματος της Τριάδας.