◼ ΤΟ 1980, κάποιος σκαπανέας στο Μαντάνγκ μού έδωσε ένα φυλλάδιο και το πήρα σπίτι μου, στο νησί Μπάγκαμπαγκ, έξι ώρες μακριά με πλοιάριο. Μου άρεσαν τα όσα έλεγε και έγραψα στο γραφείο τμήματος ζητώντας περισσότερες πληροφορίες. Σύντομα έλαβα ένα γράμμα από την Μπάνταμ Ντούβουν, μια σκαπάνισσα από το Μαντάνγκ, η οποία με προσκαλούσε σε κάποια συνέλευση περιφερείας. Την επισκέφτηκα για δύο εβδομάδες και αρχίσαμε να μελετάμε τη Γραφή. Παρακολούθησα επίσης όλες τις συναθροίσεις στην τοπική Αίθουσα Βασιλείας.

Ο πατέρας μου, κραδαίνοντας έναν σιδηρολοστό, με έδιωξε από το πατρικό μου. Κατέφυγα στο Μαντάνγκ με τη θεία μου, τη Λαμίτ Μάρεγκ, η οποία επίσης είχε γνωρίσει την αλήθεια. Σε λίγο καιρό βαφτιστήκαμε και οι δύο.

Έπειτα από κάποιο διάστημα, ο πατέρας μου αρρώστησε βαριά. Τον πήρα στο σπίτι μου στο Μαντάνγκ και τον φρόντιζα μέχρι που πέθανε. Εκείνη την περίοδο η καρδιά του μαλάκωσε απέναντι στη θρησκεία μου. Πριν πεθάνει, με παρότρυνε να επιστρέψω στο νησί Μπάγκαμπαγκ και να κηρύξω στους κατοίκους του.

Αργότερα, επέστρεψα στο Μαντάνγκ για να κάνω σκαπανικό μαζί με τη Λαμίτ. Το 2009, έξι άτομα από το νησί Μπάγκαμπαγκ ήρθαν στο Μαντάνγκ για την ετήσια Ανάμνηση του θανάτου του Χριστού.