“ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΔΙΔΑΞΕΤΕ ΤΟ ΛΑΟ ΜΟΥ”

Στις αρχές του 1952, ο Μπομπόγκι Ναϊόρι, ένας Κοϊάρι φύλαρχος και ευυπόληπτος μάγος-γιατρός, επισκέφτηκε τον Χένι Χένι​—ο οποίος ήταν ουάντοκ του, δηλαδή ανήκε στην ίδια φυλή με αυτόν—​και παρακολούθησε μια συνάθροιση στο σπίτι του. Ο Μπομπόγκι εντυπωσιάστηκε από όσα είδε και άκουσε, γι’ αυτό πλησίασε τον Τομ Κίτο και του είπε: «Σας παρακαλώ, ελάτε να διδάξετε την αλήθεια στο λαό μου!»

Λίγο αργότερα, ο Τομ και η Ροουένα διέσχιζαν με το παλιό τους φορτηγάκι βαλτώδεις χωματόδρομους προκειμένου να φτάσουν στο σπίτι του Μπομπόγκι στο Χάιμα, ένα χωριουδάκι περίπου 25 χιλιόμετρα βόρεια του Πορτ Μόρεσμπι. Ο Τομ έδωσε μαρτυρία στους χωρικούς που είχαν συγκεντρωθεί, ενώ ο Μπομπόγκι έκανε τη διερμηνεία. Ως αποτέλεσμα, άρχισαν να διεξάγονται γύρω στις 30 Γραφικές μελέτες.

Τον ίδιο μήνα, ο όμιλος στο Χάιμα κατασκεύασε μια μικρή αίθουσα για τις συναθροίσεις. «Η αίθουσα είχε απλό ξύλινο σκελετό, αχυροσκεπή, και τοίχους από πλεγμένο μπαμπού που έφταναν στο ύψος της μέσης», αφηγείται η Έλζι Χόρσμπουργκ, η οποία αργότερα συναθροιζόταν εκεί. «Η εσωτερική διακόσμηση ήταν όλη και όλη μερικά ξύλινα καθίσματα, μια λάμπα πετρελαίου και ένας μικρός μαυροπίνακας». Αυτή η λιτή κατασκευή αποτέλεσε την πρώτη Αίθουσα Βασιλείας στην Παπούα-Νέα Γουινέα.

Λόγω αυτών των πιέσεων, μερικοί ενδιαφερόμενοι έκαναν πίσω. Ωστόσο, ένας πυρήνας παρέμεινε σταθερός. Το 1954, έλαβε χώρα το πρώτο βάφτισμα στην Παπούα-Νέα Γουινέα, και 13 άτομα που έκαναν Γραφική μελέτη βαφτίστηκαν στον ποταμό Λαλόκι στο Χάιμα. Ανάμεσά τους ήταν και ο Μπομπόγκι, ο οποίος δήλωσε: «Ακόμη και αν κάνουν πίσω όλοι οι Κοϊάρι, εγώ δεν πρόκειται να κάνω πίσω γιατί ξέρω ότι αυτή είναι η αλήθεια». Ο Μπομπόγκι κράτησε την υπόσχεσή του. Παρέμεινε ακέραιος και υπηρέτησε πιστά ως πρεσβύτερος στην εκκλησία του Χάιμα μέχρι το θάνατό του το 1974.

Η επίσκεψη του Τζον αποκορυφώθηκε με μια μονοήμερη συνέλευση περιοχής στο Χάιμα. «Όταν ζητήθηκε από τους υποψηφίους για βάφτισμα να σηκωθούν, . . . στάθηκαν όρθια 70 άτομα!» αφηγείται ο Τομ Κίτο. «Οι καρδιές μας κυριολεκτικά σκίρτησαν από ευγνωμοσύνη καθώς είδαμε σαράντα αδελφούς και τριάντα αδελφές να σχηματίζουν ουρά δίπλα στο ποτάμι, μέσα στη ζούγκλα, έτοιμοι να συμβολίσουν την αφιέρωσή τους στον Ιεχωβά».

Το επόμενο έτος, οι αδελφοί κανόνισαν να διεξαχθεί μια δεύτερη συνέλευση περιοχής στο Χάιμα. Ο Μπομπόγκι, ο αρχηγός του χωριού, είχε αναλάβει να κάνει τις απαραίτητες κατασκευές και να έχει έτοιμο φαγητό για όσους θα παρευρίσκονταν. Τρεις ημέρες πριν από τη συνέλευση, ο Τζον (Τεντ) Σέγουελ, ο καινούριος επίσκοπος περιοχής από την Αυστραλία, πήγε στον Μπομπόγκι για να μιλήσουν σχετικά με τις προετοιμασίες.

«Τι έχεις φτιάξει ως τώρα;» ρώτησε ο Τεντ, μπαίνοντας κατευθείαν στο θέμα.

«Τίποτα ακόμη», απάντησε ο Μπομπόγκι.

«Μα έχει πάει Πέμπτη, Μπομπόγκι, και η συνέλευση είναι την Κυριακή!» είπε έκπληκτος ο Τεντ.

«Μην ανησυχείς, αδελφέ», απάντησε εκείνος. «Θα τα ετοιμάσουμε όλα το Σάββατο».

Ο Τεντ έμεινε άναυδος και επέστρεψε στο Πορτ Μόρεσμπι πεπεισμένος ότι από οργανωτική άποψη η συνέλευση θα αποτύχαινε παταγωδώς.

Εκείνη την Κυριακή πήγε με το αυτοκίνητο στο Χάιμα, αγωνιώντας για το τι είχε γίνει. Τα πάντα είχαν μεταμορφωθεί! Κάτω από ένα τεράστιο δέντρο, υπήρχε μια γερή ξύλινη εξέδρα, και μπροστά της βρισκόταν μια μεγάλη έκταση καθαρισμένου εδάφους. Πιο πέρα υπήρχαν λάκκοι με καυτές πέτρες στους οποίους ψήνονταν γουρούνια, ουόλαμπι, ελάφια, περιστέρια, ψάρια και διαφόρων ειδών γλυκοπατάτες. Νερό έβραζε σε τσαγιέρες πάνω από τη φωτιά. Χαρούμενες παρέες στέκονταν μπροστά σε μια αυτοσχέδια καφετέρια. Και στη μέση της ομήγυρης, στεκόταν εντελώς ατάραχος ο Μπομπόγκι. Ο Τεντ τα έχασε!

«Μπομπόγκι, πού τα έμαθες όλα αυτά;» ρώτησε με απορία.

«Ε, να, από εκείνη την ταινία που μας έδειξε πέρσι ο Τζον Κάτφορθ», απάντησε αυτός.

Τετρακόσια και πλέον άτομα από οχτώ εθνότητες παρευρέθηκαν σε εκείνη τη συνέλευση, και 73 βαφτίστηκαν. Έμεινε στην ιστορία ως η συνέλευση του Μπομπόγκι.

[Εικόνα στη σελίδα 85]

Η πρώτη Αίθουσα Βασιλείας στη χώρα, στο Χάιμα του Πορτ Μόρεσμπι