• Παπούα-Νέα Γουινέα
    Βιβλίο Έτους των Μαρτύρων του Ιεχωβά 2011

    • ΑΞΕΧΑΣΤΕΣ ΣΥΝΑΞΕΙΣ

      Τον Ιούλιο του 1955, ο Τζον Κάτφορθ, Καναδός ιεραπόστολος που υπηρετούσε στην Αυστραλία, ήρθε στο Πορτ Μόρεσμπι ως ο πρώτος επίσκοπος περιοχής. Ο Τζον αγάπησε αμέσως αυτή την τροπική χώρα, τον τρόπο ζωής και τους απλούς κατοίκους της. Πού να ήξερε ότι θα υπηρετούσε στην Παπούα-Νέα Γουινέα επί 35 και πλέον χρόνια!

      Ο Τζον έφερε μαζί του την ταινία Η Κοινωνία του Νέου Κόσμου εν Δράσει, ένα ντοκιμαντέρ με θέμα το οργανωτικό έργο και τις συνελεύσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Στις τρεις εβδομάδες της επίσκεψής του, την πρόβαλε 14 φορές σε ακροατήρια που κυμαίνονταν από μερικές εκατοντάδες ως σχεδόν 2.000 άτομα. Οι ντόπιοι, πολλοί από τους οποίους δεν είχαν ξαναδεί ταινία, εντυπωσιάστηκαν πολύ.

      Η επίσκεψη του Τζον αποκορυφώθηκε με μια μονοήμερη συνέλευση περιοχής στο Χάιμα. «Όταν ζητήθηκε από τους υποψηφίους για βάφτισμα να σηκωθούν, . . . στάθηκαν όρθια 70 άτομα!» αφηγείται ο Τομ Κίτο. «Οι καρδιές μας κυριολεκτικά σκίρτησαν από ευγνωμοσύνη καθώς είδαμε σαράντα αδελφούς και τριάντα αδελφές να σχηματίζουν ουρά δίπλα στο ποτάμι, μέσα στη ζούγκλα, έτοιμοι να συμβολίσουν την αφιέρωσή τους στον Ιεχωβά».

  • Παπούα-Νέα Γουινέα
    Βιβλίο Έτους των Μαρτύρων του Ιεχωβά 2011

    • ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΕ ΖΩΓΡΑΦΙΕΣ

      Το 1957, ο Τζον Κάτφορθ εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Παπούα-Νέα Γουινέα και ανέλαβε το έργο περιοδεύοντα επισκόπου. Μετά την πρώτη του επίσκεψη, τον είχε απασχολήσει έντονα ποια θα μπορούσε να είναι η καλύτερη μέθοδος κηρύγματος για τους ντόπιους, καθώς οι περισσότεροι ήταν αναλφάβητοι. Τώρα πλέον μπορούσε να εφαρμόσει τις ιδέες του.

      Όταν ο Τζον επισκεπτόταν μια εκκλησία ή κάποιον απομονωμένο όμιλο, το πρώτο που έκανε ήταν να γράψει το όνομά του και το όνομα του διερμηνέα του σε έναν μαυροπίνακα. Μετά, δείχνοντας προς τον ουρανό, ρωτούσε το ακροατήριο: «Θεός, τι όνομα;» Έγραφε ψηλά στον πίνακα την απάντησή τους, «Ιεχωβά», καθώς και το εδάφιο «Ψαλμός 83:18». Έπειτα έγραφε από κάτω, στην αριστερή πλευρά, την επικεφαλίδα «Παλιός Κόσμος», σχεδίαζε σκιτσάκια που έδειχναν δύο ανθρώπους να μαλώνουν, κάποιον να κλαίει και έναν τάφο, ενώ στο τέλος έγραφε το εδάφιο «Ρωμαίους 5:12». Στη δεξιά πλευρά, έγραφε την επικεφαλίδα «Νέος Κόσμος», σχεδίαζε δύο ανθρώπους που έδιναν τα χέρια, ένα χαμογελαστό πρόσωπο και έναν διαγραμμένο τάφο, ενώ στο τέλος έγραφε το εδάφιο «Αποκάλυψη 21:4». Στη συνέχεια, εκφωνούσε μια ζωηρή ομιλία στην οποία εξηγούσε τα σχέδια. Κατόπιν, καλούσε κάποιους από το ακροατήριο να έρθουν μπροστά και να επαναλάβουν την παρουσίασή του. Όταν μπορούσαν να τη λένε με ευχέρεια, τους ζητούσε να αντιγράψουν τις ζωγραφιές σε ένα φύλλο χαρτί και να το χρησιμοποιούν στο κήρυγμά τους.

  • Παπούα-Νέα Γουινέα
    Βιβλίο Έτους των Μαρτύρων του Ιεχωβά 2011

    • [Πλαίσιο/​Εικόνα στη σελίδα 91]

      Κέρδισε τις Καρδιές Πολλών

      Κατά την ιεραποστολική του υπηρεσία στην Παπούα-Νέα Γουινέα, ο Τζον Κάτφορθ κέρδισε τις καρδιές πολλών. Προσέξτε τι είπαν για αυτόν κάποιοι ιεραπόστολοι που υπηρέτησαν μαζί του καθώς και άλλα άτομα με τα οποία συνεργάστηκε.​—Παρ. 27:2.

      Έρνα Άντερσον: «Ο Τζον μάς έλεγε: “Ο σωστός ιεραπόστολος γίνεται τα πάντα στους πάντες. Αν σας βάλουν να καθήσετε σε ένα κούτσουρο, καθήστε εκεί. Είναι ό,τι καλύτερο έχουν να δώσουν. Αν σας βάλουν να κοιμηθείτε σε ένα άβολο κρεβάτι, κοιμηθείτε εκεί. Το έχουν φτιάξει με καλοσύνη. Αν σας προσφέρουν κάποιο περίεργο φαγητό, να το φάτε. Το έχουν ετοιμάσει με αγάπη”. Ο Τζον ήταν πρότυπο αυτοθυσιαστικού ιεραποστόλου».

      Αουάκ Ντούβουν: «Στη διάρκεια της αποικιοκρατίας, ο Τζον δεν γκρέμισε απλώς την προκατάληψη μεταξύ μαύρων και λευκών, αλλά την εξαφάνισε εντελώς! “Μαύροι, λευκοί​—καμιά διαφορά!” έλεγε συχνά. Τους αγαπούσε όλους».

      Πίτερ Λίνκε: «Ένα απόγευμα, ο Τζον έφτασε στο σπίτι μας στην Γκορόκα, σκονισμένος και κατάκοπος, αφού είχε περάσει σχεδόν όλη τη μέρα στο δρόμο. Ωστόσο, μετά το βραδινό, είπε: “Δεν έκανα τίποτα για κάποιον άλλον σήμερα” και, παρά την κούρασή του, βγήκε στο μισοσκόταδο για να πάει να ενθαρρύνει μια οικογένεια ντόπιων. Νοιαζόταν πάντα για τους άλλους. Τον αγαπούσαμε όλοι».

      Τζιμ Ντάμπινς: «Ο Τζον μάς έμαθε να ζούμε απλά και να διδάσκουμε απλά, χρησιμοποιώντας κατανοητά παραδείγματα, όπως ο Ιησούς. Έτσι καταφέρναμε να επικοινωνούμε με όσους δεν ήξεραν να διαβάζουν ή να γράφουν».