Ο Κόρα Λέκε χρησιμοποιούσε μαγγανεία και βότανα για να θεραπεύει τους αρρώστους. Ωστόσο, όταν άρχισε να μελετάει τη Γραφή, έκανε αγώνα για να απελευθερωθεί από ένα πνεύμα το οποίο τον βοηθούσε στα μαγικά του. Όπως ο Σοάρε, έτσι και ο Κόρα ήταν αποφασισμένος να απαγκιστρωθεί από τους δαίμονες και, με τη βοήθεια του Ιεχωβά, τα κατάφερε. Αργότερα, υπηρέτησε ως τακτικός και ως ειδικός σκαπανέας. Ακόμη και σε μεγάλη ηλικία, όταν τα πόδια του δεν τον κρατούσαν πια, αυτός ο όσιος αδελφός συνέχισε να μεταδίδει τα καλά νέα στους συνανθρώπους του.

Πώς πήγαινε ο Κόρα στο σημείο όπου του άρεσε να κηρύττει; Οι αδελφοί τον μετέφεραν εκεί με ένα καρότσι κήπου, το πιο πρακτικό μέσο που ήταν διαθέσιμο. Αργότερα, ένας επινοητικός αδελφός που εργαζόταν στο γραφείο τμήματος είχε την καλοσύνη να του φτιάξει μια αναπηρική καρέκλα χρησιμοποιώντας το μεταλλικό σκελετό μιας κανονικής καρέκλας, ρόδες ποδηλάτου και ύφασμα για το κάθισμα. Το νέο μεταφορικό μέσο έδωσε στον Κόρα μεγαλύτερη ανεξαρτησία, και εκείνος το χρησιμοποιούσε στο πλήρες! Τέτοιοι ηλικιωμένοι αποτελούν πράγματι υποκινητικά παραδείγματα και ασφαλώς κάνουν την καρδιά του Ιεχωβά να χαίρεται!​—Παρ. 27:11.

[Εικόνα στη σελίδα 135]

Κόρα Λέκε