ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΙ ΜΕ ΜΙΑ ΛΑΤΡΕΙΑ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΩΝ

Το 1960, δύο άλλοι Αυστραλοί ειδικοί σκαπανείς, ο Στίβεν Μπλάντι και ο Άλεν Χόσκινγκ, μετακόμισαν στο Σαβαϊβίρι, ένα χωριό γύρω στα 50 χιλιόμετρα ανατολικά της Κέρεμα. Αφού έμειναν τρεις μήνες σε σκηνή, εγκαταστάθηκαν σε ένα σπιτάκι που βρισκόταν μέσα σε μια φυτεία με κοκκοφοίνικες, στη μέση ενός τεράστιου έλους.

Το Σαβαϊβίρι ήταν φημισμένο προπύργιο μιας λατρείας εμπορευμάτων. Πώς ξεκίνησε αυτή η λατρεία; Στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι ντόπιοι θαύμαζαν τον τεράστιο πλούτο, ή αλλιώς τα εμπορεύματα, που έφερναν μαζί τους οι ξένοι στρατιώτες. Μετά, ο πόλεμος τελείωσε, και οι στρατιώτες μάζεψαν τα πράγματά τους και έφυγαν. Ορισμένοι χωρικοί νόμισαν ότι, εφόσον τα εμπορεύματα είχαν έρθει πέρα από τον ορίζοντα​—από τον κόσμο των πνευμάτων—​πρέπει να τους τα έστελναν οι νεκροί πρόγονοί τους, αλλά τα έπαιρναν οι στρατιώτες. Για να κάνουν τα πνεύματα να αντιληφθούν τις ανάγκες τους, επιδίδονταν σε δήθεν στρατιωτικές ασκήσεις και έφτιαξαν γερές αποβάθρες ώστε να είναι έτοιμοι για τη λαμπρή ημέρα κατά την οποία θα έφταναν άφθονα καινούρια εμπορεύματα.

Προτού περάσει πολύς καιρός, ο Στίβεν και ο Άλεν έκαναν μελέτη με περίπου 250 οπαδούς αυτής της λατρείας, μεταξύ των οποίων ήταν ο αρχηγός τους και μερικοί από τους «δώδεκα αποστόλους» του. «Πολλοί από αυτούς γνώρισαν την αλήθεια», αφηγείται ο Στίβεν. «Μάλιστα, ο τοπικός αξιωματούχος που περιπολούσε στην περιοχή μάς είπε αργότερα ότι το κήρυγμά μας συνέβαλε αποφασιστικά στην εξάλειψη της λατρείας των εμπορευμάτων στο Σαβαϊβίρι».

[Εικόνα στη σελίδα 97]

Ο Στίβεν Μπλάντι διασχίζει τον Κόλπο Κέρεμα