«Σε μια χώρα με 800 και πλέον γλώσσες, είναι απαραίτητο να υπάρχει τουλάχιστον μία κοινή γλώσσα ώστε να μπορούν οι άνθρωποι να συνεννοούνται», λέει ο Τίμο Ρατζαλέτο, μέλος της Επιτροπής του Τμήματος και επίσκοπος του Μεταφραστικού Τμήματος. «Απλές γλώσσες του εμπορίου, όπως η τοκ πίσιν και η χίρι μότου, είναι ιδανικές γι’ αυτόν το σκοπό. Τις μαθαίνει κανείς σχετικά εύκολα ως δεύτερη γλώσσα, και αποδεικνύονται αποτελεσματικό μέσο συνεννόησης για τα καθημερινά ζητήματα. Αλλά δεν είναι ιδανικές για τη μετάδοση περίπλοκων εννοιών. Ως αποτέλεσμα, οι μεταφραστές μας πολλές φορές δυσκολεύονται να αποδώσουν συγκεκριμένους όρους.

«Πρόσφατα, μεταφράσαμε κάποια φυλλάδια σε αρκετές νέες γλώσσες, όπως η ένγκα, η κουανούα, η μέλπα, η οροκαΐβα και η τζιγουάκα», λέει ο Τίμο Ρατζαλέτο.